محمد صالح سلطانی سروستانی
24th April 2010, 12:44 PM
@};-و دو غزل و ...
گاهی به عدل پنجره مشکوک می شوم
یک خانه ام که بی کس و متروک می شوم
عشقت درون ساعت قلبم عروسک است
اما به دست ناز شما کوک می شوم
اری تمام پیکر و جانم حلال توست
روزی که از شما ببرم خوک می شوم
این شعر از کرشمه و اطوار تو پر است
بومی پر از طراوت باروک می شوم
با تو دو مغض تازه روحی پر از گیاه
بادامم و بدون شما پوک می شوم
سردی من از اتش قطب شمال توست
در جستجوی عشق تو نانوک می شوم
حق حق کنان به چوبه ی اعدام عشق تو
بر دار چاک بوده و شب چوک می شوم
حتی خدا شبیه تو دردم نداده بود
گاهی به عدل پنجره مشکوک می شوم
2
وقتی نگاه پنجره از ابتدا گذشت
باران گرفت و حادثه ای آشنا گذشت
مانند یک مسافر آرام و بی پناه
یک لحظه گریه کرد . سپس بی صدا گذشت
او همچنان شبیه سکوتی پر از بهار
از آسمان نیامده می رفت! تا گذشت...
- یک روز صبح ساعت........
یک سیب سرخ سرخ
ـ افتاد و از طراوت زنبیل ها گذشت
برداشتم! ((سلام!........ ببخشید!....... سیبتان......)
اما دوباره اخم...........
چرا؟!..........
بی هوا گذشت!
حتی جواب پرسش آن سیب را نداد
شاید نبود در دل او رحم یا گذشت
هی شعر می نوشتم و هی شعر و شعر و شعر
تا اینکه وقت مصرف آن شعر ها گذشت
شعر و... سلام و... گریه و... سیب و... جواب((خیر!))
با اینهمه چه ساده
او
از خیر ما گذشت
گاهی به عدل پنجره مشکوک می شوم
یک خانه ام که بی کس و متروک می شوم
عشقت درون ساعت قلبم عروسک است
اما به دست ناز شما کوک می شوم
اری تمام پیکر و جانم حلال توست
روزی که از شما ببرم خوک می شوم
این شعر از کرشمه و اطوار تو پر است
بومی پر از طراوت باروک می شوم
با تو دو مغض تازه روحی پر از گیاه
بادامم و بدون شما پوک می شوم
سردی من از اتش قطب شمال توست
در جستجوی عشق تو نانوک می شوم
حق حق کنان به چوبه ی اعدام عشق تو
بر دار چاک بوده و شب چوک می شوم
حتی خدا شبیه تو دردم نداده بود
گاهی به عدل پنجره مشکوک می شوم
2
وقتی نگاه پنجره از ابتدا گذشت
باران گرفت و حادثه ای آشنا گذشت
مانند یک مسافر آرام و بی پناه
یک لحظه گریه کرد . سپس بی صدا گذشت
او همچنان شبیه سکوتی پر از بهار
از آسمان نیامده می رفت! تا گذشت...
- یک روز صبح ساعت........
یک سیب سرخ سرخ
ـ افتاد و از طراوت زنبیل ها گذشت
برداشتم! ((سلام!........ ببخشید!....... سیبتان......)
اما دوباره اخم...........
چرا؟!..........
بی هوا گذشت!
حتی جواب پرسش آن سیب را نداد
شاید نبود در دل او رحم یا گذشت
هی شعر می نوشتم و هی شعر و شعر و شعر
تا اینکه وقت مصرف آن شعر ها گذشت
شعر و... سلام و... گریه و... سیب و... جواب((خیر!))
با اینهمه چه ساده
او
از خیر ما گذشت