به بهانه رسوائی فساد فوتبال در ایران و اروپ

[mahdi9067]

سايت گل ـ گاهی بدبینی،به شکل شکِ پیش برنده ظاهر میشود و گاهی دست اندازی است نگه دارنده.دستگاه سیاست جهان،با بدبینی همه سویه در حال فعالیت است؛دولت ها به هم اعتماد ندارند،رسانه ها کارکردی متفاوت پیدا کرده اند و «انسان» در همه جای این دنیا،احساس ترس و بدبینی میکند.بدبینی به مدیوم های مختلف،تاثیر متفاوت روی انسان دارد.ما میدانیم سیاست،در عمل،مفهوم «حرکت در مسیر منفعت طلبی محض» را به خود میگیرد و سیاستمداران خوشبین،لزوما در جهت تکثیر نگاه خوشبینانه به مردم شان حرکت نمیکنند.میدانیم سینما پدیده ای چند ساحتی است که گاهی اندیشه انسان را با خوانش های نادرست تاریخی یا تبلیغ جریانی خاص،تحت تاثیر قرار میدهد.میدانیم آلودگی هائی در دل نظام جهانی اقتصاد و تجارت وجود دارد.نحوه فعالیت این مدیوم ها به گونه ای نیست که بدبینی،متلاشی شان کند.هرگز در مورد سیاست،این جمله گفته نشده که:«سیاست مثل آب زلال می ماند.» جامعه شناسان آلمانی،این تعبیر را درباره فوتبال اما به کار میبرند:«فوتبال مثل آب زلال است و هر چیزی که به آن اضافه شود،دیگر اسمش آب زلال نیست.» فوتبال در دنیای مدرن،پدیده ای مهم و چندوجهی است؛پدیده ای که پس از صنایع تسلیحاتی و نفتی،سومین صنعت پولساز جهان است؛پدیده ای که لقب «جنگ مدرن» را به خود گرفته و متفکران برجسته درباره اش می گویند «میل غریزی به جنگجوئی را مثل انسان های بدوی،اما در قالبی قانونمند و متمدن،میتوان در فوتبال آزاد کرد.» پدیده ای که دیگر نه فقط ورزش پابرهنه ها،که سالن اپرائی است برای شهروندان ثروتمندی که بلیت یک فصل از بازیهای تیم محبوبشان را می خرند و در سایت های شرط بندی،هر هفته چند صد یا چند هزار دلار را به قمار میگذارند.در فوتبال اندیشه و علوم تغذیه و مهندسی و فیزیک و هندسه نقش ویژه دارد اما فوتبال اول از همه ورزش «قلب» است: ورزش مبارزه شرافتمندانه.فوتبال متفاوت از تمام مدیوم های تاثیرگذار جهان مدرن،تنها پدیده ای است که بی واسطه با معیار «نتیجه» و برد و باخت کار میکند.برای همین بهش میگویند «آب زلال.» وقتی شرط بندی به طور غلیظ وارد آب زلال شود،وقتی لوگوی بنگاه های شرط بندی معتبر اروپا،روی پیراهن رئال مادرید و میلان درج شود،وقتی مدیران یووه و اینتر و میلان،برای بازیهای خودشان داور انتخاب کنند،وقتی داور نیمه نهائی لیگ قهرمانان،شبانه از لندن فرار کند و یوفا به هدفش که نرسیدن دوباره دو تیم انگلیسی به فینال(چلسی و منچستر) باشد،برسد؛وقتی در جریان کالچوپولی حتی پای مربیان تیم های متوسط هم به دادگاه کشیده شود و وقتی مسئولان بررسی فساد فوتبال اروپا بگویند:«ما تنها قله کوه یخی را رسانه ای کردیم،شاید در دل کوه فساد خیلی بیش از اینها باشد» یعنی دیگر آب زلالی وجود ندارد. رکود جهانی اقتصاد،اسپانسرهای سرمایه دار را از فوتبال فاصله داده است.باشگاه ها برای جبران تراز منفی خود،باید چه کار کنند؟ منچستریونایتد موفق ترین تیم دو فصل اخیر فوتبال جهان،730 میلیون یورو بدهی دارد،بازیکنان لالیگا تهدید به اعتصاب کرده اند،چون حقوق شان عقب افتاده است.باشگاه ساراگوزا از رویاروئی با رئال مادرید سوء استفاده کرده و به هوادارانش خبر داده که اگر میخواهند بازی شنبه آینده تیمشان با ستاره های رئال را از نزدیک تماشا کنند،باید بلیت را به بهای 150 یورو بخرند.این طرف جهان هم فوتبال دلال محور ایران،سرانجام فسادش دارد رسانه ای میشود.چه بر سر آب زلال و گوارا آمده است...هرگز از سیاست انتظار نرفته و نمیرود که آبی زلال و خالص باشد که اگر بود،چرا این همه کشته و قربانی و زندانی بی عدالتی در سرتا سر جهان؟ هرگز سینما نمیخواسته و قرار نبوده،مطلقا زلال باشد که اصلا پیشرفت زبان دیالکتیکی این مدیوم،در طرح داستان های مختلف،از زوایای مختلف،با نگاه متفاوت و متناقض است،دستگاه تجارت جهانی قرار نبوده و نیست که روی خطی ثابت پیش برود.فوتبال اما: این اپرای شهرنشینان،این عشق زندگی فقیران،این نمایش باشکوه پیروزی خواهی،این جنگ بی رحمانه اما شرافتمندانه،این مظهر تمدن انسان مدرن در حال فاسد شدن است.دیگر زلال نیست.پول ندارد،برای درآوردن هزینه اش گاهی نتیجه مسابقه اش را میفروشد،به هوادار خود فشار می آورد که چند برابر بلیت بازی را بخرد،باشگاه ها بنگاه های شرط بندی را دعوت میکنند به روی پیراهن خود و؛ آدم را بدبین میکنند.ثابت میکند که حداقل در دوران بحران اقتصادی،مالکیت پول بر انسان باور کردنی است. بدبینی به مدیوم های مختلف،تاثیر متفاوت روی انسان دارد.بدبینی انسان به فوتبال،باعث «تلاشی» میشود.ما از صحنه سقوط طبیعی یک بازیگر به عمق آبشار لذت میبریم،با اینکه میدانیم آن حرکت را بدل بازیگر انجام داده و با اینکه میدانیم در دنیای واقعی شاید این اتفاق نیفتاده باشد.ذهن از این صحنه به وجد می آید چون میداند در مدیوم سینما قرار است غیر واقعی،واقعی شود و شاید رویا بر واقعیت پیروز شود.اما اگر یک ستاره جهانی فوتبال،در بازی حساس سوپرگل بزند و ما شک کنیم که نتیجه بازی از قبل فروخته شده،آن بازی در ذهن مان چندش آور خواهد شد و آن گل،زشت.در این مدیوم قرار نیست،غیر واقعی،واقعی شود.قرار است واقعیت،واقعیت بماند و واقع نمائی،مترادف زیبائی در فوتبال است.قرار نیست زمین بازی،کازینو شود.میدانیم که هر کس ببرد و هر کس ببازد،کازینو همیشه برنده است.
<script type="text/javascript" src="http://ad.doubleclick.net/adj/gna.fa/level2;tile=3;sz=160x600;ord=673921?area=2l&pos=2&"></script>http://ad.doubleclick.net/ad/gna.fa/level2;tile=4;sz=160x600;ord=1003605309?area=2l&pos=2&tm=1271961540 (http://ad.doubleclick.net/jump/gna.fa/level2;tile=4;sz=160x600;ord=1003605309?area=2l&pos=2&tm=1271961540)