*AM@NDA*
9th April 2010, 09:33 AM
خورشيد ستاره اي است از ستارگان رشته اصلي که 5 ميليارد سال از عمرش ميگذرد. اين ستاره کروي شکل بوده و عمدتاً از گازهاي هيدروژن و هليوم تشکيلشده است. وسعت اين ستاره 4/1 ميليون کيلومتر (000/870 مايل) است. جرم اينستاره 7 برابر جرم يک ستاره معمولي بوده و همچنين 750 برابر جرم تمامسياراتي است که بدورش مي چرخند. در هسته خورشيد، جرم توسط واکنشهاي هستهاي تبديل به تشعشعات الکترومغناطيسيته نوعي انرژي هستند، مي شود. اينانرژي به سمت بيرون تابانده شده وباعث درخشنگي خورشيد مي گردد. ساير اجسامآسماني موجود در منظومه شمسي که توسط جاذبه خورشيد در مدارهايشان قرارگرفته اند نيز گرمايشان را از اين انرژي مي گيرند. مواد تشکيل دهندهخورشيد حال گازي دارند، بنابر اين خورشيد محدوده دقيق و معيني نداشته ومواد اطراف آن بتدريج در فضا منتشر مي شوند. اما چنين به نظر مي رسد کهخورشيد لبه تيزي داشته باشد چرا که بيشتر نوري که به زمين مي رسد از يکلايه که چند صد کيلومتر ضخامت دارد ساطع مي شود. اين لايه فوتوسفر نامداشته و به عنوان سطح خورشيد شناخته شده است. بالاي سطح خورشيد، کروموسفر(رنگين کره) و هاله خورشيدي قرار دارند که با همديگر جو خورشيد را تشکيلمي دهند.
مرکز خورشيد مانند کوره اي هسته اي است با دماي 15ميليون درجه سانتي گراد (27 ميليون درجه فارنهايت) که چگالي اش 160 برابرآب مي باشد. تحت چنين شرايطي هسته هاي اتم هيدروژن با هم ترکيب شده وتبديل به هسته هاي هليوم مي شوند. در اين حين، 7/0 درصد جرم ترکيب شده،تبديل به انرژي مي شود. از 590 ميليون تن هيدروژني که در هر ثانيه در مرکزخورشيد ترکيب مي شوند، 9/3 ميليون تن به انرژي تبديل مي شود. اين سوختهيدروژني ، تا 5 ميليارد سال ديگر دوام خواهد داشت. مسير نامنظم 2 ميليونسال طول مي کشد تا انرژي توليد شده در مرکز خورشيد به سطح آن رسيده وبصورت نور و گرما تابش کند، سپس بعد از فقط 8 دقيقه، اين انرژي به زمين ميرسد. هنگامي که خورشيد منبسط مي شود تا تبديل به يک غول سرخ شود، قطرشحدود 150برابر بزرگتر خواهد شد. گازهاي منبسط شده و داغ، رنگ زرد و حرارتخود را از دست داده و قرمز رنگ و سرد خواهند شد. اما بخاطر بزرگتر شدن سطحخورشيد،درخشندگي آن 1000برابر افزايش يافته و نور بيشتري ساطع خواهد کرد.
زبانه ها و شعله هاي خورشيدي
زبانهحلقوي در شکل پايين، خطوط ميدان مغناطيسي، دو لکه خورشيدي را به هم متصلکرده است. در سال 1973، يک زبانه خورشيدي (سمت چپ تصوير) 000/588 کيلومتر(000/365مايل) از سطح خورشيد را پوشاند. اغلب فعاليتهاي شديد خورشيد درنزديکي لکه هاي خورشيدي رخ مي دهند. شعله هاي خورشيدي، جرقه هايي از انرژيهستند که عمر چند ساعته دارند، اين شعله ها هنگامي بوجود مي آيند که مقدارزيادي انرژي مغناطيسي بطور ناگهاني آزاد شود. زبانه هاي خورشيدي،فوارنهايي از گاز مشتعل هستند که ممکن است صدها هزار کيلومتر در فضا پيشبروند. ميدان مغناطيسي خورشيد مي تواند زبانه هاي حلقوي را هفته ها در فضاپيش بروند معلق نگاه دارد.
زبانه ها و شعله هاي خورشيدي
زبانهحلقوي در شکل پايين، خطوط ميدان مغناطيسي، دو لکه خورشيدي را به هم متصلکرده است. در سال 1973، يک زبانه خورشيدي (سمت چپ تصوير) 000/588 کيلومتر(000/365مايل) از سطح خورشيد را پوشاند. اغلب فعاليتهاي شديد خورشيد درنزديکي لکه هاي خورشيدي رخ مي دهند. شعله هاي خورشيدي، جرقه هايي از انرژيهستند که عمر چند ساعته دارند، اين شعله ها هنگامي بوجود مي آيند که مقدارزيادي انرژي مغناطيسي بطور ناگهاني آزاد شود. زبانه هاي خورشيدي،فوارنهايي از گاز مشتعل هستند که ممکن است صدها هزار کيلومتر در فضا پيشبروند. ميدان مغناطيسي خورشيد مي تواند زبانه هاي حلقوي را هفته ها در فضاپيش بروند معلق نگاه دارد.
باد خورشيدي
هاله (جو بيروني)خورشيد حاوي ذراتي است که انرژي کافي براي فرار از جاذبه خورشيد را دارند.اين ذرات بصورت مارپيچي با سرعتي معادل900 کيلومتر (560 مايل) در ثانيه ازخورشيد دور شده و باد خورشيدي را بوجود مي آورند. اين ذرات در همانمسيرهايي ميدان مغناطيسي خورشيد حرکت ميکنند، و از آنجا که داراي بارالکتريکي هستند منظومه شمسي را پر از جريانات الکتريکي مي کنند. ناحيهفعاليتهاي خورشيدي ، هليوسفر (کره خورشيدي) ناميده مي شود. باد خورشيدي درهر ثانيه حدود يک ميليون تن هيدروژن حورشيد را از بين مي برد. 100000ميليارد سال طول خواهد کشيد تا باد خورشيدي تمام جرم خورشيد را در فضايبين سياره اي پخش کند، اما طول عمر طبيعي خورشيد فقط 10 ميليارد سال است.
مسير نامنظم
دو ميليون سال طول مي کشد تا انرژي توليد شده
در مرکز خورشيد به سطح آن رسيده و بصورت
نورو گرما تابش کند،سپس بعد از فقط 8 دقيقه
اين انرژي به زمين مي رسد.
چرخه ها و لکه هاي خورشيدي
حرکتوضعي خورشيد باعث ايجاد ميدان مغناطيسي مي شود، مناطق استوايي خورشيدسريعتر از مناطق قطبي آن چرخيده و اين امر باعث مي شود که خطوط ميدانمغناطيسي درون خورشيد حلقه بزنند. اين خطوط در صورت خروج از سطح خورشيد،باعث فعاليتهاي خورشيدي نظير لکه هاي خورشيدي، شعله ها و زبا نه هايخورشيدي مي شوند. اين فعاليتها، بخصوص لکه هاي خورشيدي، چرخه اي 11 سالهدارند.
مرگ خورشيد
5 ميليارد سال بعد، بيشتر هيدروژن موجوددر هسته خورشيد گداخته شده و صرف تهيه هليوم خواهد شد. در آن زمان، جاذبهباعث انقباض هسته شده و فشاردماي آنرا افزايش خواهد داد. هيدروژن شروع بهسوختن در پوسته اطراف هسته خواهد کرد. انرژي حاصل از اين گداخت هسته اي درپوسته، باعث انبساط لايه هاي خارجي خواهد شد و سيارات عطارد و زهره را ذوبمي کند و آنها را در بر مي گيرد. انبساط خورشيد تا مدار زمين متوقف شده وحرارتش تمام موجودات زنده را از بين مي برد. بعد از آن خورشيد تبديل به يکغول سرخ مي شود. سپس، لايه هاي خارجي در فضا پخش شده و يک سحابي سياره ايتشکيل خواهند داد. هسته نيزبصورت يک ستاره کوتوله سفيد باقي مانده وبتدريج از بين خواهد رفت.پس مي توان گفت که با فرا رسيدن مرگ خورشيد، مرگزمين و تمام موجودات اين سياره فرا مي رسد.
مرکز خورشيد مانند کوره اي هسته اي است با دماي 15ميليون درجه سانتي گراد (27 ميليون درجه فارنهايت) که چگالي اش 160 برابرآب مي باشد. تحت چنين شرايطي هسته هاي اتم هيدروژن با هم ترکيب شده وتبديل به هسته هاي هليوم مي شوند. در اين حين، 7/0 درصد جرم ترکيب شده،تبديل به انرژي مي شود. از 590 ميليون تن هيدروژني که در هر ثانيه در مرکزخورشيد ترکيب مي شوند، 9/3 ميليون تن به انرژي تبديل مي شود. اين سوختهيدروژني ، تا 5 ميليارد سال ديگر دوام خواهد داشت. مسير نامنظم 2 ميليونسال طول مي کشد تا انرژي توليد شده در مرکز خورشيد به سطح آن رسيده وبصورت نور و گرما تابش کند، سپس بعد از فقط 8 دقيقه، اين انرژي به زمين ميرسد. هنگامي که خورشيد منبسط مي شود تا تبديل به يک غول سرخ شود، قطرشحدود 150برابر بزرگتر خواهد شد. گازهاي منبسط شده و داغ، رنگ زرد و حرارتخود را از دست داده و قرمز رنگ و سرد خواهند شد. اما بخاطر بزرگتر شدن سطحخورشيد،درخشندگي آن 1000برابر افزايش يافته و نور بيشتري ساطع خواهد کرد.
زبانه ها و شعله هاي خورشيدي
زبانهحلقوي در شکل پايين، خطوط ميدان مغناطيسي، دو لکه خورشيدي را به هم متصلکرده است. در سال 1973، يک زبانه خورشيدي (سمت چپ تصوير) 000/588 کيلومتر(000/365مايل) از سطح خورشيد را پوشاند. اغلب فعاليتهاي شديد خورشيد درنزديکي لکه هاي خورشيدي رخ مي دهند. شعله هاي خورشيدي، جرقه هايي از انرژيهستند که عمر چند ساعته دارند، اين شعله ها هنگامي بوجود مي آيند که مقدارزيادي انرژي مغناطيسي بطور ناگهاني آزاد شود. زبانه هاي خورشيدي،فوارنهايي از گاز مشتعل هستند که ممکن است صدها هزار کيلومتر در فضا پيشبروند. ميدان مغناطيسي خورشيد مي تواند زبانه هاي حلقوي را هفته ها در فضاپيش بروند معلق نگاه دارد.
زبانه ها و شعله هاي خورشيدي
زبانهحلقوي در شکل پايين، خطوط ميدان مغناطيسي، دو لکه خورشيدي را به هم متصلکرده است. در سال 1973، يک زبانه خورشيدي (سمت چپ تصوير) 000/588 کيلومتر(000/365مايل) از سطح خورشيد را پوشاند. اغلب فعاليتهاي شديد خورشيد درنزديکي لکه هاي خورشيدي رخ مي دهند. شعله هاي خورشيدي، جرقه هايي از انرژيهستند که عمر چند ساعته دارند، اين شعله ها هنگامي بوجود مي آيند که مقدارزيادي انرژي مغناطيسي بطور ناگهاني آزاد شود. زبانه هاي خورشيدي،فوارنهايي از گاز مشتعل هستند که ممکن است صدها هزار کيلومتر در فضا پيشبروند. ميدان مغناطيسي خورشيد مي تواند زبانه هاي حلقوي را هفته ها در فضاپيش بروند معلق نگاه دارد.
باد خورشيدي
هاله (جو بيروني)خورشيد حاوي ذراتي است که انرژي کافي براي فرار از جاذبه خورشيد را دارند.اين ذرات بصورت مارپيچي با سرعتي معادل900 کيلومتر (560 مايل) در ثانيه ازخورشيد دور شده و باد خورشيدي را بوجود مي آورند. اين ذرات در همانمسيرهايي ميدان مغناطيسي خورشيد حرکت ميکنند، و از آنجا که داراي بارالکتريکي هستند منظومه شمسي را پر از جريانات الکتريکي مي کنند. ناحيهفعاليتهاي خورشيدي ، هليوسفر (کره خورشيدي) ناميده مي شود. باد خورشيدي درهر ثانيه حدود يک ميليون تن هيدروژن حورشيد را از بين مي برد. 100000ميليارد سال طول خواهد کشيد تا باد خورشيدي تمام جرم خورشيد را در فضايبين سياره اي پخش کند، اما طول عمر طبيعي خورشيد فقط 10 ميليارد سال است.
مسير نامنظم
دو ميليون سال طول مي کشد تا انرژي توليد شده
در مرکز خورشيد به سطح آن رسيده و بصورت
نورو گرما تابش کند،سپس بعد از فقط 8 دقيقه
اين انرژي به زمين مي رسد.
چرخه ها و لکه هاي خورشيدي
حرکتوضعي خورشيد باعث ايجاد ميدان مغناطيسي مي شود، مناطق استوايي خورشيدسريعتر از مناطق قطبي آن چرخيده و اين امر باعث مي شود که خطوط ميدانمغناطيسي درون خورشيد حلقه بزنند. اين خطوط در صورت خروج از سطح خورشيد،باعث فعاليتهاي خورشيدي نظير لکه هاي خورشيدي، شعله ها و زبا نه هايخورشيدي مي شوند. اين فعاليتها، بخصوص لکه هاي خورشيدي، چرخه اي 11 سالهدارند.
مرگ خورشيد
5 ميليارد سال بعد، بيشتر هيدروژن موجوددر هسته خورشيد گداخته شده و صرف تهيه هليوم خواهد شد. در آن زمان، جاذبهباعث انقباض هسته شده و فشاردماي آنرا افزايش خواهد داد. هيدروژن شروع بهسوختن در پوسته اطراف هسته خواهد کرد. انرژي حاصل از اين گداخت هسته اي درپوسته، باعث انبساط لايه هاي خارجي خواهد شد و سيارات عطارد و زهره را ذوبمي کند و آنها را در بر مي گيرد. انبساط خورشيد تا مدار زمين متوقف شده وحرارتش تمام موجودات زنده را از بين مي برد. بعد از آن خورشيد تبديل به يکغول سرخ مي شود. سپس، لايه هاي خارجي در فضا پخش شده و يک سحابي سياره ايتشکيل خواهند داد. هسته نيزبصورت يک ستاره کوتوله سفيد باقي مانده وبتدريج از بين خواهد رفت.پس مي توان گفت که با فرا رسيدن مرگ خورشيد، مرگزمين و تمام موجودات اين سياره فرا مي رسد.