آبجی
26th March 2010, 09:46 PM
راستی چرا؟
چرا همیشه از موقعیتی که درش قرار داریم لذت کافی رو نمی بریم وبعد که به یاد میاریم همیشه میگیم "یادش به خیر،چه روزی بود"
همین امروز افسوس دیروز رو می خوریم،اما آیا دیروز تو زمانش احساس خوشبختی کردیم؟
پس چرا همه چیزوهمه کس تا وقتی هستن برامون مهم نیستن،شاید نشه گفت مهم نیستن اما تا هستن به نبودنشون فکر نمی کنیم وقتی میرن تازه میفهمیم چه چیزی رو از دست دادیم!
اصلا" نمی خوام کس دیگه ای رو محکوم کنم،
خود من...چرا هیچوقت تو لحظه نیستم؟
چرا هیچوقت قدر لحظه ها و خوشی هامو نمیدونم؟
ما آدما یاد گرفتیم یا افسوس گذشته رو بخوریم یا حرص آینده رو،درصورتیکه مهمتراز همه این لحظه ست که داریم زندگی میکنیم،گذشته رفت،آینده هم چه بخوای چه نخوای میادومیره...
پس چرا خودمو درگیرشون کنم؟ می خوام ازهمین لحظه فقط در حال زندگی کنم،فقط در حال... وهمین لحظه را می ستایم.
چرا همیشه از موقعیتی که درش قرار داریم لذت کافی رو نمی بریم وبعد که به یاد میاریم همیشه میگیم "یادش به خیر،چه روزی بود"
همین امروز افسوس دیروز رو می خوریم،اما آیا دیروز تو زمانش احساس خوشبختی کردیم؟
پس چرا همه چیزوهمه کس تا وقتی هستن برامون مهم نیستن،شاید نشه گفت مهم نیستن اما تا هستن به نبودنشون فکر نمی کنیم وقتی میرن تازه میفهمیم چه چیزی رو از دست دادیم!
اصلا" نمی خوام کس دیگه ای رو محکوم کنم،
خود من...چرا هیچوقت تو لحظه نیستم؟
چرا هیچوقت قدر لحظه ها و خوشی هامو نمیدونم؟
ما آدما یاد گرفتیم یا افسوس گذشته رو بخوریم یا حرص آینده رو،درصورتیکه مهمتراز همه این لحظه ست که داریم زندگی میکنیم،گذشته رفت،آینده هم چه بخوای چه نخوای میادومیره...
پس چرا خودمو درگیرشون کنم؟ می خوام ازهمین لحظه فقط در حال زندگی کنم،فقط در حال... وهمین لحظه را می ستایم.