آبجی
21st March 2010, 12:06 AM
دومین آلبوم مجاز محسن چاووشی با نام ژاکت به بازار عرضه شد. شرکت ایران گام صاحب اثر و هنر شهر احتمالا شرکت پخش این آلبوم است. اسپانسر این آلبوم هم احتمالا نمایندگی عینک ری بان است!
ابتدا این را بگویم که مانند دوستانی نیستم که بواسطه تشکری که از آنها در اینسرت شده، جانب داری متعصبانه ای انجام دهم، در واقع نوشته و نظر به این صورت برای مخاطبان هم قابل قبول نیست. مثلا آقای علی بحرینی یا رسول ترابی قطعا نمی توانند و نباید با مقالات یا نوشته های خود از این آلبوم و خواننده جانبداری خاصی بکنند. چه برسد به اینکه علی بحرینی در مقاله ای عجیب، زیر سوال بردن خواننده مورد نظر خود زیر سوال بردن کل موسیقی پاپ می دانند!!! و یا دوست دیگر، ..... . در واقع درست یا اشتباه فقط نظر شخصی است.
آلبوم ژاکت اولین آلبوم بعد از محرم و صفر است و طبل آغاز تورنمنت موسیقی پاپ در ماه پایانی سال به صدا در آورد. محسن چاووشی این بار کل آلبوم را به آهاری نسپرد و خود، کار را به دست گرفت. جالب اینکه این خواننده هم به سمت ایران گام رفت تا کم کم فضای رقابیت موسیقی پاپ تک قطبی شود که قطعا نتیجه خوبی ندارد. امیدوارم که خوانندگان معروف کمتر به سمت یک شرکت بروند. این هم برای خود آنها بسیار بهتر است و هم برای موسیقی کشور.
با توجه به اینکه در سایت های مختلف حاشیه های این آلبوم مورد بررسی قرار گرفته است، مستقیم سر اصل موضوع یعنی آلبوم ژاکت می رویم.
طرح روی جلد آلبوم نا امید کننده است! در واقع اصلا جالب نیست. تصویر درشت و قهوه ای! رنگی از یک بافتنی. نام آلبوم و خواننده با فونت خوبی در دو گوشه جلد نوشته شده است. پشت اینسرت، در زمینه همان بافتنی قهوه ای، نام قطعات نوشته شده است. در صفحه میانی، عکسی نصفه و نیمه از خواننده است که مارک عینک خواننده واضح ترین قسمت عکس است! در کنار آن جمله ای نوشته شده است. این جمله در انتهای آلبوم هم دکلمه شده است: پاییز که می شد دلم شور می زد، می ترسیدم ژاکت یکی از همکلاسی هایم را پوشیده باشم! تنها مفهومی که می توان برای این جمله پیدا کرد این است که مثلا دلم شور می زد مبادا حق کسی دیگری در مال من باشد! دیگه! سه صفحه میانی اینسرت، شامل عکسی بسیار زیبا و خوب از خواننده اثر، اطلاعات کامل قطعات آلبوم با فونت بسیار بد و ناامید کننده بر روی پس زمینه عکس خواننده و اطلاعات نوازندگان و دست اندرکاران آلبوم است. در مجموع طراحی اینسرت آلبوم اصلا در حد و اندازه کار حرفه ای نیست!
اطلاعات آلبوم:
آلبوم 52 و نیم دقیقه ای ژاکت، دارای 11 قطعه است. ترانه های این آلبوم از علی مهرگان، امیر ارجینی، حسین صفا، محسن چاووشی و کیکاوس یاکیده است. آهنگ ها از محسن چاووشی و تنظیم قطعات از شهاب اکبری، محسن چاووشی و محمدرضا آهاری است. نوازندگانی چون امید حجت، پیام طونی، بابک یوسفی، سیامک شکوری، فیروز ویسانلو و .... در این مجموعه حضور دارند.
بازار خرمشهر، قطعه ای بندری و شاد ابتدایی است. تنظیم نه چندان جالب شهاب اکبری و ملودی معمولی محسن چاووشی روی ترانه سفارشی علی مهرگان مهمترین چالش آلبوم را رقم زده است. ادبیات بسیار ابتدایی و بعضا سخیف بکارگرفته شده در ترانه هیچ جایی برای دل خوشی حتی متعصب ترین طرفداران محسن باقی نگذاشته است. تنظیم شهاب اکبری اتمام حجت کرده تا یکی از ضعیف ترین کارهای محسن چاووشی در طول فعالیت هنری او، به عنوان سر آلبومی یکی از مهمترین مجموعه هایش قرار بگیرد. چاردیواری با ترانه امیر ارجینی بار دیگر مخاطب را به ژاکت امیدوار می کند. محسن چاووشی برای ملودی این تراک مورد اتهام کپی کاری قرار گرفته است و پخش قطعه اصل، بدبینی گروهی از شنوندگان را به همراه داشت. تنظیم مناسب قطعه و اجرای مناسب محسن، شنونده را همراه می کند. گیتار الکتریک در قسمت های بی کلام و در زمینه اجرای محسن به خوبی قطعه را پیش می برد. ترانه به خوبی با ملودی هماهنگ شده است تا چاردیواری کپی شده یکی از کارهای قابل قبول آلبوم باشد. بعد از خواندن از چاردیواری، محسن قصه اسیری را با صدای ساز بادی و موسیقی ریتمیک آغاز می کند. با آغاز اجرا، موسیقی زمینه آرام می شود و پس از خواندن چند بیت ترانه زیبای امیر ارجینی، موسیقی دوباره ریتم می گیرد و صدای منقطع شده خواننده تحت فیلتر، ارتباط دهنده به اجرایی خوب از خواننده است. تنظیم محسن در این تراک هم به خوبی انجام شده است. انرژی خوب قطعه، فضای تقریبا مثبت و موثری را بوجود آورده است. ( ... با اینکه دردمندم * دلم می خواد بخندم * با اینکه کوه دردم * با اینکه غم زیاده * همین که با تو باشم * از سرمم زیاده ... ). دور آخر، آغازی آرام دارد. حسین صفا ترانه سرای دور آخر است. گیتار الکتریک خیلی زود همراه قطعه می شود و کم کم زمینه را برای اجرای خواننده آماده می کند. اجرای خواننده متفاوت از کارهای قبلی است. وارد کردن حس برای تصور موقعیت خواننده انجام شده است و نفس ها و آواهای زیادی از خواننده در این قطعه شنیده می شود. ملودی کار بسیار زیبا است و تنظیم تقریبا مناسبی هم دارد. ( ... اون روبروم داره * پرواز می کنه * می بینمش هنوز * از پشت پنجره * هی دست تکون می دم * هی داد می زنم * اون سنگدل ولی * هم کوره هم کره ... ). دور آخر با موسیقی بندری به حراج پیوند می خورد. تم بندری کم کم محو می شود و موسیقی تکنو مانندی جای آن را می گیرد. صدای افکت شده محسن چاووشی در زیر موسیقی ترانه امیر ارجینی را آغاز می کند. موسیقی ریتم سریعی می گیرد و خواننده با صدایی خش دار شروع به خواندن می کند. اجرای محسن در بعضی قسمت ها شبیه ناله می شود، ادای هه در بین کلمات شنیده می شود. در قسمت های بی کلام در زمینه موسیقی با ریتم تند، صدای تار به گوش می رسد. در ابتدای دقیقه 4 فضای تراک آرام می شود و به صدای افکت شده تار سپرده می شود تا قطعه را به پایان ببرد. خنده، همراهی محمدرضا آهاری با محسن چاووشی است. گیتار الکتریک آغاز کننده قطعه است. در ادامه موسیقی زمینه ریتم متعادلی می گیرد. خواننده ترانه حسین صفا را سنگین اجرا کرده است. موسیقی از ریتم باز می ایستد و خواننده باز هم با آواهای اضافی سعی در وارد کردن احساس به تراک می کند. در ادامه محسن چاووشی مطابق ریتم، قطعه اجرا می کند. کی بهت خندیده پس از قطعه نه چندان قابل توجه خنده آغاز می شود. صدای نی و آواز محلی، محسن چاووشی را به اجرای ترانه ای از خودش فرا می خواند. آواز محلی باز هم به گوش می رسد. تنظیم شهاب اکبری باز هم از کارهای قبلی فاصله گرفته و توقعات را برآورده نکرده است. ترانه معمولی با مضمونی قابل توجه، ملودی مناسبی همراه دارد. لولای شکسته، متنی از کیکاووس یاکیده دارد. صدای لولای در در ابتدا، منجر به فضای آرامی می شود. گویا بانو در پس دری با لولای شکسته است! ( در را باز می کنم می گویم بانو خوش آمدی اگر نبودی در را می بندم دوباره باز می کنم !!! ) شاید ترانه سرا هیچ راه دیگری برای بیان مفهوم انتظار در ادبیات غنی فارسی به ذهنش نمی رسیده! متن این قطعه متفاوت است و کمتر در این سبک کار اجرا شده است و از این نظر قابل توجه است. ملودی و تنظیمی معمولی، تراکی معمولی عرضه کرده که هدف خاصی را دنبال نمی کند. بخون امشب ترانه ی حسین صفا است. فضای وهم آور ابتدایی سریع ریتم پر قدرتی می گیرد و نی قطعه را تا اجرای خواننده نگه می دارد. ملودی و ترانه زیبای قطعه، تنظیم معمولی همراه دارد. ترانه در پس صدای دیجیتالی و پر قدرت زمینه گم شده است. موسیقی در قسمت های بی کلام بسیار زیبا است و در مجموع یکی از کارهای خوب آلبوم رقم خورده است. اجرای همراه با مکث خواننده در زمینه با ضرباهنگ تند موسیقی تضاد زیبایی بوجود آورده است. دلشوره با تنظیم محمدرضا آهاری، خواننده را سریع همراه می کند. ترانه امیر ارجینی در فضایی متفاوت و مثبتی اجرا شده است. ریتم متعادل قطعه و اجرای آرام تر خواننده، با آواها و تغییر لحن خواننده در بعضی قسمت ها همراه است. صدایی شبیه به افتادن سکه روی زمینه، ارتباط دهنده قسمت های بی کلام به اجراهای محسن چاووشی است. در این قطعه هم گیتار الکتریک نقش پر رنگی دارد. دریاچه مرده، اخرین قطعه آلبوم ژاکت است. ویلون ابتدای قطعه را پیش می برد تا موسیقی ریتم بگیرد. پس از یک دقیقه، خواننده ترانه ای از امیر ارجینی را آغاز می کند. خواننده اجرای خوبی دارد و در بعضی قسمت ها، در پس زمینه اجرا، انعکاس صدای خواننده هم شنیده می شود. ملودی و تنظیم این قطعه معمولی است و ویژگی خیلی خاصی ندارد. در میانه تراک، موسیقی زمینه ارام می شود و چاووشی، قسمتی از ترانه را با صدایی افکت شده می خواند. انتهای آلبوم دکلمه جمله معروف ژاکت است که یکی دیگر از موضوعات مورد بحث آلبوم است!
دیدگاه:
آلبوم ژاکت دومین آلبوم مجاز خواننده پرطرفدار موسیقی پاپ ایران است. این خواننده که پس از اجرای آخرین آلبوم غیر مجاز خود و ترانه های فیلم سنتوری بیش از پیش معروف شد، انتظارات را از خود بسیار بالا برده است و نتوانسته به حد قابل قبول آن کارها در زمان عرضه برسد. هر چند چاووشی در برخی قطعات کارهای خوبی عرضه نکرده است ولی در مجموع می توان آلبوم او را قابل قبول دانست. فاصله گرفتن از فضای بسته و ایزوله یه شاخه نیلوفر و اجرای قطعات متنوع تر و اجراهای کمی متفاوت از قبل، نشان می دهد که چاووشی صرفا قرار نیست به کارهای گذشته تکیه کند. اصرار بر اجرا با صدای خش دار، وارد کردن بیش از حد حس در برخی قسمت ها، یکی دو ترانه نه چندان جالب و چند تنظیم سطح پایین در کنار اجراهای نسبتا خوب در بیشتر کارها، برخی ملودی های و تنظیم های زیبا، نکات بحث برانگیز آلبوم هستند. آلبوم ژاکت در کل، مجموعه ای حرفه ای است که در هر صورت نتوانست انتظارات اکثر مخاطبان موسیقی از محسن چاووشی را برآورده کند، اتفاقی که برای اکثر آلبوم های امسال از خوانندگان معروف افتاده است. هر چند هر شنونده ای در مورد این مجموعه نظری دارد.
ابتدا این را بگویم که مانند دوستانی نیستم که بواسطه تشکری که از آنها در اینسرت شده، جانب داری متعصبانه ای انجام دهم، در واقع نوشته و نظر به این صورت برای مخاطبان هم قابل قبول نیست. مثلا آقای علی بحرینی یا رسول ترابی قطعا نمی توانند و نباید با مقالات یا نوشته های خود از این آلبوم و خواننده جانبداری خاصی بکنند. چه برسد به اینکه علی بحرینی در مقاله ای عجیب، زیر سوال بردن خواننده مورد نظر خود زیر سوال بردن کل موسیقی پاپ می دانند!!! و یا دوست دیگر، ..... . در واقع درست یا اشتباه فقط نظر شخصی است.
آلبوم ژاکت اولین آلبوم بعد از محرم و صفر است و طبل آغاز تورنمنت موسیقی پاپ در ماه پایانی سال به صدا در آورد. محسن چاووشی این بار کل آلبوم را به آهاری نسپرد و خود، کار را به دست گرفت. جالب اینکه این خواننده هم به سمت ایران گام رفت تا کم کم فضای رقابیت موسیقی پاپ تک قطبی شود که قطعا نتیجه خوبی ندارد. امیدوارم که خوانندگان معروف کمتر به سمت یک شرکت بروند. این هم برای خود آنها بسیار بهتر است و هم برای موسیقی کشور.
با توجه به اینکه در سایت های مختلف حاشیه های این آلبوم مورد بررسی قرار گرفته است، مستقیم سر اصل موضوع یعنی آلبوم ژاکت می رویم.
طرح روی جلد آلبوم نا امید کننده است! در واقع اصلا جالب نیست. تصویر درشت و قهوه ای! رنگی از یک بافتنی. نام آلبوم و خواننده با فونت خوبی در دو گوشه جلد نوشته شده است. پشت اینسرت، در زمینه همان بافتنی قهوه ای، نام قطعات نوشته شده است. در صفحه میانی، عکسی نصفه و نیمه از خواننده است که مارک عینک خواننده واضح ترین قسمت عکس است! در کنار آن جمله ای نوشته شده است. این جمله در انتهای آلبوم هم دکلمه شده است: پاییز که می شد دلم شور می زد، می ترسیدم ژاکت یکی از همکلاسی هایم را پوشیده باشم! تنها مفهومی که می توان برای این جمله پیدا کرد این است که مثلا دلم شور می زد مبادا حق کسی دیگری در مال من باشد! دیگه! سه صفحه میانی اینسرت، شامل عکسی بسیار زیبا و خوب از خواننده اثر، اطلاعات کامل قطعات آلبوم با فونت بسیار بد و ناامید کننده بر روی پس زمینه عکس خواننده و اطلاعات نوازندگان و دست اندرکاران آلبوم است. در مجموع طراحی اینسرت آلبوم اصلا در حد و اندازه کار حرفه ای نیست!
اطلاعات آلبوم:
آلبوم 52 و نیم دقیقه ای ژاکت، دارای 11 قطعه است. ترانه های این آلبوم از علی مهرگان، امیر ارجینی، حسین صفا، محسن چاووشی و کیکاوس یاکیده است. آهنگ ها از محسن چاووشی و تنظیم قطعات از شهاب اکبری، محسن چاووشی و محمدرضا آهاری است. نوازندگانی چون امید حجت، پیام طونی، بابک یوسفی، سیامک شکوری، فیروز ویسانلو و .... در این مجموعه حضور دارند.
بازار خرمشهر، قطعه ای بندری و شاد ابتدایی است. تنظیم نه چندان جالب شهاب اکبری و ملودی معمولی محسن چاووشی روی ترانه سفارشی علی مهرگان مهمترین چالش آلبوم را رقم زده است. ادبیات بسیار ابتدایی و بعضا سخیف بکارگرفته شده در ترانه هیچ جایی برای دل خوشی حتی متعصب ترین طرفداران محسن باقی نگذاشته است. تنظیم شهاب اکبری اتمام حجت کرده تا یکی از ضعیف ترین کارهای محسن چاووشی در طول فعالیت هنری او، به عنوان سر آلبومی یکی از مهمترین مجموعه هایش قرار بگیرد. چاردیواری با ترانه امیر ارجینی بار دیگر مخاطب را به ژاکت امیدوار می کند. محسن چاووشی برای ملودی این تراک مورد اتهام کپی کاری قرار گرفته است و پخش قطعه اصل، بدبینی گروهی از شنوندگان را به همراه داشت. تنظیم مناسب قطعه و اجرای مناسب محسن، شنونده را همراه می کند. گیتار الکتریک در قسمت های بی کلام و در زمینه اجرای محسن به خوبی قطعه را پیش می برد. ترانه به خوبی با ملودی هماهنگ شده است تا چاردیواری کپی شده یکی از کارهای قابل قبول آلبوم باشد. بعد از خواندن از چاردیواری، محسن قصه اسیری را با صدای ساز بادی و موسیقی ریتمیک آغاز می کند. با آغاز اجرا، موسیقی زمینه آرام می شود و پس از خواندن چند بیت ترانه زیبای امیر ارجینی، موسیقی دوباره ریتم می گیرد و صدای منقطع شده خواننده تحت فیلتر، ارتباط دهنده به اجرایی خوب از خواننده است. تنظیم محسن در این تراک هم به خوبی انجام شده است. انرژی خوب قطعه، فضای تقریبا مثبت و موثری را بوجود آورده است. ( ... با اینکه دردمندم * دلم می خواد بخندم * با اینکه کوه دردم * با اینکه غم زیاده * همین که با تو باشم * از سرمم زیاده ... ). دور آخر، آغازی آرام دارد. حسین صفا ترانه سرای دور آخر است. گیتار الکتریک خیلی زود همراه قطعه می شود و کم کم زمینه را برای اجرای خواننده آماده می کند. اجرای خواننده متفاوت از کارهای قبلی است. وارد کردن حس برای تصور موقعیت خواننده انجام شده است و نفس ها و آواهای زیادی از خواننده در این قطعه شنیده می شود. ملودی کار بسیار زیبا است و تنظیم تقریبا مناسبی هم دارد. ( ... اون روبروم داره * پرواز می کنه * می بینمش هنوز * از پشت پنجره * هی دست تکون می دم * هی داد می زنم * اون سنگدل ولی * هم کوره هم کره ... ). دور آخر با موسیقی بندری به حراج پیوند می خورد. تم بندری کم کم محو می شود و موسیقی تکنو مانندی جای آن را می گیرد. صدای افکت شده محسن چاووشی در زیر موسیقی ترانه امیر ارجینی را آغاز می کند. موسیقی ریتم سریعی می گیرد و خواننده با صدایی خش دار شروع به خواندن می کند. اجرای محسن در بعضی قسمت ها شبیه ناله می شود، ادای هه در بین کلمات شنیده می شود. در قسمت های بی کلام در زمینه موسیقی با ریتم تند، صدای تار به گوش می رسد. در ابتدای دقیقه 4 فضای تراک آرام می شود و به صدای افکت شده تار سپرده می شود تا قطعه را به پایان ببرد. خنده، همراهی محمدرضا آهاری با محسن چاووشی است. گیتار الکتریک آغاز کننده قطعه است. در ادامه موسیقی زمینه ریتم متعادلی می گیرد. خواننده ترانه حسین صفا را سنگین اجرا کرده است. موسیقی از ریتم باز می ایستد و خواننده باز هم با آواهای اضافی سعی در وارد کردن احساس به تراک می کند. در ادامه محسن چاووشی مطابق ریتم، قطعه اجرا می کند. کی بهت خندیده پس از قطعه نه چندان قابل توجه خنده آغاز می شود. صدای نی و آواز محلی، محسن چاووشی را به اجرای ترانه ای از خودش فرا می خواند. آواز محلی باز هم به گوش می رسد. تنظیم شهاب اکبری باز هم از کارهای قبلی فاصله گرفته و توقعات را برآورده نکرده است. ترانه معمولی با مضمونی قابل توجه، ملودی مناسبی همراه دارد. لولای شکسته، متنی از کیکاووس یاکیده دارد. صدای لولای در در ابتدا، منجر به فضای آرامی می شود. گویا بانو در پس دری با لولای شکسته است! ( در را باز می کنم می گویم بانو خوش آمدی اگر نبودی در را می بندم دوباره باز می کنم !!! ) شاید ترانه سرا هیچ راه دیگری برای بیان مفهوم انتظار در ادبیات غنی فارسی به ذهنش نمی رسیده! متن این قطعه متفاوت است و کمتر در این سبک کار اجرا شده است و از این نظر قابل توجه است. ملودی و تنظیمی معمولی، تراکی معمولی عرضه کرده که هدف خاصی را دنبال نمی کند. بخون امشب ترانه ی حسین صفا است. فضای وهم آور ابتدایی سریع ریتم پر قدرتی می گیرد و نی قطعه را تا اجرای خواننده نگه می دارد. ملودی و ترانه زیبای قطعه، تنظیم معمولی همراه دارد. ترانه در پس صدای دیجیتالی و پر قدرت زمینه گم شده است. موسیقی در قسمت های بی کلام بسیار زیبا است و در مجموع یکی از کارهای خوب آلبوم رقم خورده است. اجرای همراه با مکث خواننده در زمینه با ضرباهنگ تند موسیقی تضاد زیبایی بوجود آورده است. دلشوره با تنظیم محمدرضا آهاری، خواننده را سریع همراه می کند. ترانه امیر ارجینی در فضایی متفاوت و مثبتی اجرا شده است. ریتم متعادل قطعه و اجرای آرام تر خواننده، با آواها و تغییر لحن خواننده در بعضی قسمت ها همراه است. صدایی شبیه به افتادن سکه روی زمینه، ارتباط دهنده قسمت های بی کلام به اجراهای محسن چاووشی است. در این قطعه هم گیتار الکتریک نقش پر رنگی دارد. دریاچه مرده، اخرین قطعه آلبوم ژاکت است. ویلون ابتدای قطعه را پیش می برد تا موسیقی ریتم بگیرد. پس از یک دقیقه، خواننده ترانه ای از امیر ارجینی را آغاز می کند. خواننده اجرای خوبی دارد و در بعضی قسمت ها، در پس زمینه اجرا، انعکاس صدای خواننده هم شنیده می شود. ملودی و تنظیم این قطعه معمولی است و ویژگی خیلی خاصی ندارد. در میانه تراک، موسیقی زمینه ارام می شود و چاووشی، قسمتی از ترانه را با صدایی افکت شده می خواند. انتهای آلبوم دکلمه جمله معروف ژاکت است که یکی دیگر از موضوعات مورد بحث آلبوم است!
دیدگاه:
آلبوم ژاکت دومین آلبوم مجاز خواننده پرطرفدار موسیقی پاپ ایران است. این خواننده که پس از اجرای آخرین آلبوم غیر مجاز خود و ترانه های فیلم سنتوری بیش از پیش معروف شد، انتظارات را از خود بسیار بالا برده است و نتوانسته به حد قابل قبول آن کارها در زمان عرضه برسد. هر چند چاووشی در برخی قطعات کارهای خوبی عرضه نکرده است ولی در مجموع می توان آلبوم او را قابل قبول دانست. فاصله گرفتن از فضای بسته و ایزوله یه شاخه نیلوفر و اجرای قطعات متنوع تر و اجراهای کمی متفاوت از قبل، نشان می دهد که چاووشی صرفا قرار نیست به کارهای گذشته تکیه کند. اصرار بر اجرا با صدای خش دار، وارد کردن بیش از حد حس در برخی قسمت ها، یکی دو ترانه نه چندان جالب و چند تنظیم سطح پایین در کنار اجراهای نسبتا خوب در بیشتر کارها، برخی ملودی های و تنظیم های زیبا، نکات بحث برانگیز آلبوم هستند. آلبوم ژاکت در کل، مجموعه ای حرفه ای است که در هر صورت نتوانست انتظارات اکثر مخاطبان موسیقی از محسن چاووشی را برآورده کند، اتفاقی که برای اکثر آلبوم های امسال از خوانندگان معروف افتاده است. هر چند هر شنونده ای در مورد این مجموعه نظری دارد.