hoora
12th March 2010, 07:09 PM
” با سلام و صلوات بر محمد و آل محمد “
این جمله را هر روز چند بار می شنوید ؟ معمولا در کجا این جمله کاربرد بسیار دارد ؟ آیا جملات و سمبل هایی مانند این را می توانید نام ببرید؟
شاید پیش خود فکر کنید جمله ی مذهبی است و چیز خاصی در این جمله وجود ندارد که بخواهیم بر روی آن تحقیق و فلسفه بافی بکنیم .
اما این یک نمونه کوچک از یک خروار جملات و سمبل هایی است که هر روز برای شستشوی مغزی ما بکار می روند .
نخست بگویم که در دنیای امروز هر چه را که برای خود نمی پسندید باید برای دیگران بپسندید و هر چه را برای خود می پسندید برای دیگران مپسندید . گفتن این جمله علت دارد که در انتهای متن متوجه خواهید شد .
انسان در مسیر تکاملی خود یاد گرفته است تا از جنگ های فیزیکی فاصله بگیرد و برای بدست آوردن منافع و کنترل انسان ها و محیط زندگی خود به جنگ های روانی روی بیاورد .
با آغاز رنسانس که اومانیسم پر رنگ تر می شود استفاده از جنگ های روانی و تبلیغات روانی نیز شروع به کار می کنند . البته علت آن هم اختراعات دستگاه های ارتباطی است.( یا بهتر بگویم جهانی شدن )
سیستم های شاهنشاهی یا غیر دمکراتیک احتیاج به تبلیغات روانی دارند اما حاکمان با خشونت هم می توانند حکومت کنند و تبلیغات روانی در این سیستم ها کمرنگ تر است . تبلیغات روانی در این سیستم ها بر این اساس است که حاکم یا خود را از جانب خدا معرفی می کند یا خود را خدا می نامد و از نماد ها و سمبل های مذهبی و ملی و یا قبیله ای به نفع خود استفاده میبرد.
نمونه کوچک این تبلیغات در قبیله های سرخپوستی یا در یک ایل مشاهده می شود که رهبر قبیله دست به تبلیغات روانی می زند. اما در غیر این صورت نیز او می تواند به وسیله خشونت حاکم بر مردم باشد ؛ به شرط آنکه قدرت و ثروت کافی داشته باشد . اما در جامعه های دمکراسی که انتخابات در آن صورت می گیرد برای بدست آوردن رای بیشتر مردم باید به دنبال تبلیغات روانی بود . شعارهای پوپولیستی نمونه خوب این تبلیغات است .
از شعارهای پوپولیستی می توان به گداپروری اشاره کرد که نامش را مهرورزی می گذارند و امثال آن که در کشورهای جهان سوم بیشتر روج دارند.
وای به روزی که سیستم ، دیکتاتوری در دمکراسی باشد یا دیکتاتوری باشد که لباس دمکراسی بر تن کرده ، ابته باید بگویم در تمام جهان دیکتاتوری وجود دارد حال اقتصاد حاکم باشد یا مذهب یا …. اما کشورهایی هم هستند که حاکم دیکتاتور دارند که از مردمسالاری حرف میزند . ( مردم سالاری یا دمکراسی یعنی اینکه حکومت خادم و فدایی مردم باشد نه مردم فدایی و خادم دولت )
در کشورهای صنعتی که اقتصاد بیشترین قدرت را دارد باید به دنبال تبلیغات روانی برای در آمد اقتصادی بود . تلویزیون قویترین رسانه و تاثیر گذارترین رسانه ها در تبلیغات روانی امروز بشر است.
یک کارخانه برای فروش اجناس خود از تبلیغات استفاده می کند. تبلیغات تلویزیون ایران تنها تبلیغات نیستند به بیننده تلقین می کنند که خریدن این کالا به نفع شماست و انسان که به دنبال تنوع است از نظر روانی فریب می خورد . البته باید بگویم شرکت ها و کارخانه های دیگر برای آن که زنده بمانند مجبور هستند رقابت کنند و آنها نیز تبلیغات روانی راه بیندازند .
اگر تولید کننده پپسی کولا یک کشور آفریقایی بود ، آیا ظرف چند سال ذائقه ایرانی تا این حد به آن گرایش پیدا میکرد ؟
ایرانسل چگونه تبلیغاتی دارد ؟آیا به تبلیغات تلویزیونی آن دقت کردید ؟ در ایران نمونه خوبی برای تبلیغات روانی و شاید آشکارترین تبلیغات روانی همین ایرانسل باشد.
به قول “تاین بی” از دشمنان داخلی ، یکی هم مسخ شدن روانی انسان ها در اثر تحمیل روز افزون مصرف های مصنوعی و غیر طبیعی است .
در زمان پهلوی تلویزیون پنج تومانی یا ارزانتر از آن می فروختند که باید برای نگاه کردن به هر ساعت آن 5 تومان در آن می انداختند و به این وسیله پول خوبی به جیب میزدند ! ( همچون ایرانسل )
استفاده از انسان ها در تبلیغات نقش مهمی دارد ، به عنوان مثال استفاده از دختران جوان و خوشگل در فروشگاه ها به عنوان منشی یا فروشنده و یا حتی به عنوان مدل در کنار کالا نمونه تبلیغات روانی است.
دنیا ، دنیای اوتلیتاریسم است . اما بحث بر سر تبلیغات برای کسب منافع اقتصادی نیست . میخواهم اگر بتوانم درباره تبلیغات روانی از نظر سیاسی بگویم .
سیاست پدیده عجیبی است و اگر قرار باشد همه آن را بدانند دیگر سیاست نیست .
در تبلیغات روانی سیاسی در کشوری چون ایران معمولا باید در تلویزیون بیشتر از هرجای دیگر به دنبال این تبلیغات بود . البته شاید بگویید در مساجد و یا هیئت های سینه زنی نیز تبلیغات روانی صورت میگیرد . اما آن ها به اندازه رسانه به ملی قدرت ندارند.
نمونه هایی از تبلیغات روانی تلویزیون را ذکر می کنم . به عنوان مثال بازی فوتبال است بین تیم های پرسپولیس و استقلال در ابتدای بازی به صورت رایانه ای شعارهایی در روی چمن نقش می بندند این شعارها تکرار می شوند اما نه آنقدر که بیننده متوجه شود اما در انتهای بازی که آقای فردوسی پور با آقای دایی صحبت می کند به صورت مکرر دوربین تصویر چمن را نشان میدهد و شعارها تکرار می شوند اما انتخاب رنگ خود شعارها هم از نظر روانی تاثیر دارند.
استفاده من از رنگ سبز برای واژه سبز هم یک تبلیغ روانی محسوب میشود شاید می خواهم سبز بودن را تبلیغ کنم . البته خودم را لو دادم اما تبلیغات روانی به صورت نامحسوس تاثیر گذارتر هستند.
استفاده از رنگ آبی در پرچم ایران به جای رنگ سبز یا کادربندی دوربین در سخنرانی شخصیت ها به گونه ایی که پرچم ایران در تصویر پشت سر اشخاص دیده شود و رنگ سبز آن خارج از کادر باشد یا کادر بندی در فیلم ها و سریال های تلویزیونی به صورتی که تصاویر رهبران کشور در پشت اشخاص حتما دیده شود از نمونه های دیگری هستند که در روزهای اخیر در تلویزیون بسیار دیده می شوند .
استفاده از سلام و صلوات در ابتدای اخبار که به ببیننده مذهبی تلقین کند جز راستی و صداقت چیزی نخواهیم گفت . مقدس ساختن اشخاص خاص ، استفاده از القاب مذهبی مانند معظم اله ، به سخره گرفتن اشخاص و کشورها ، متصل کردن حوادث تلخ به دشمنان ، تکرار کردن خبر یک موفقیت علمی به صورت مکرر و هزاران نمونه دیگر که شما بهتر از من میدانید همه و همه تبلیغات روانی هستند.
اما یکی از شیوه های تبلیغات روانی این است که بگویند ما از تبلیغات روانی متنفریم . یا بیش از اندازه از تبلیغات روانی سخن بگویند و دشمنان را متهم به تبلیغات روانی کنند . به عنوان مثال کافی است در اینترنت جستجو کنید و ببینید که کسانی که بیش از اندازه از تبلیغات روانی دشمن می گویند خود در حال تبلیغات روانی هستند .
برچسب‌ها: اومانیسم (http://fa.wordpress.com/tag/%d8%a7%d9%88%d9%85%d8%a7%d9%86%db%8c%d8%b3%d9%85/), تاین بی (http://fa.wordpress.com/tag/%d8%aa%d8%a7%db%8c%d9%86-%d8%a8%db%8c/), تبلیغات روانی (http://fa.wordpress.com/tag/%d8%aa%d8%a8%d9%84%db%8c%d8%ba%d8%a7%d8%aa-%d8%b1%d9%88%d8%a7%d9%86%db%8c/), رنسانس (http://fa.wordpress.com/tag/%d8%b1%d9%86%d8%b3%d8%a7%d9%86%d8%b3/)
این جمله را هر روز چند بار می شنوید ؟ معمولا در کجا این جمله کاربرد بسیار دارد ؟ آیا جملات و سمبل هایی مانند این را می توانید نام ببرید؟
شاید پیش خود فکر کنید جمله ی مذهبی است و چیز خاصی در این جمله وجود ندارد که بخواهیم بر روی آن تحقیق و فلسفه بافی بکنیم .
اما این یک نمونه کوچک از یک خروار جملات و سمبل هایی است که هر روز برای شستشوی مغزی ما بکار می روند .
نخست بگویم که در دنیای امروز هر چه را که برای خود نمی پسندید باید برای دیگران بپسندید و هر چه را برای خود می پسندید برای دیگران مپسندید . گفتن این جمله علت دارد که در انتهای متن متوجه خواهید شد .
انسان در مسیر تکاملی خود یاد گرفته است تا از جنگ های فیزیکی فاصله بگیرد و برای بدست آوردن منافع و کنترل انسان ها و محیط زندگی خود به جنگ های روانی روی بیاورد .
با آغاز رنسانس که اومانیسم پر رنگ تر می شود استفاده از جنگ های روانی و تبلیغات روانی نیز شروع به کار می کنند . البته علت آن هم اختراعات دستگاه های ارتباطی است.( یا بهتر بگویم جهانی شدن )
سیستم های شاهنشاهی یا غیر دمکراتیک احتیاج به تبلیغات روانی دارند اما حاکمان با خشونت هم می توانند حکومت کنند و تبلیغات روانی در این سیستم ها کمرنگ تر است . تبلیغات روانی در این سیستم ها بر این اساس است که حاکم یا خود را از جانب خدا معرفی می کند یا خود را خدا می نامد و از نماد ها و سمبل های مذهبی و ملی و یا قبیله ای به نفع خود استفاده میبرد.
نمونه کوچک این تبلیغات در قبیله های سرخپوستی یا در یک ایل مشاهده می شود که رهبر قبیله دست به تبلیغات روانی می زند. اما در غیر این صورت نیز او می تواند به وسیله خشونت حاکم بر مردم باشد ؛ به شرط آنکه قدرت و ثروت کافی داشته باشد . اما در جامعه های دمکراسی که انتخابات در آن صورت می گیرد برای بدست آوردن رای بیشتر مردم باید به دنبال تبلیغات روانی بود . شعارهای پوپولیستی نمونه خوب این تبلیغات است .
از شعارهای پوپولیستی می توان به گداپروری اشاره کرد که نامش را مهرورزی می گذارند و امثال آن که در کشورهای جهان سوم بیشتر روج دارند.
وای به روزی که سیستم ، دیکتاتوری در دمکراسی باشد یا دیکتاتوری باشد که لباس دمکراسی بر تن کرده ، ابته باید بگویم در تمام جهان دیکتاتوری وجود دارد حال اقتصاد حاکم باشد یا مذهب یا …. اما کشورهایی هم هستند که حاکم دیکتاتور دارند که از مردمسالاری حرف میزند . ( مردم سالاری یا دمکراسی یعنی اینکه حکومت خادم و فدایی مردم باشد نه مردم فدایی و خادم دولت )
در کشورهای صنعتی که اقتصاد بیشترین قدرت را دارد باید به دنبال تبلیغات روانی برای در آمد اقتصادی بود . تلویزیون قویترین رسانه و تاثیر گذارترین رسانه ها در تبلیغات روانی امروز بشر است.
یک کارخانه برای فروش اجناس خود از تبلیغات استفاده می کند. تبلیغات تلویزیون ایران تنها تبلیغات نیستند به بیننده تلقین می کنند که خریدن این کالا به نفع شماست و انسان که به دنبال تنوع است از نظر روانی فریب می خورد . البته باید بگویم شرکت ها و کارخانه های دیگر برای آن که زنده بمانند مجبور هستند رقابت کنند و آنها نیز تبلیغات روانی راه بیندازند .
اگر تولید کننده پپسی کولا یک کشور آفریقایی بود ، آیا ظرف چند سال ذائقه ایرانی تا این حد به آن گرایش پیدا میکرد ؟
ایرانسل چگونه تبلیغاتی دارد ؟آیا به تبلیغات تلویزیونی آن دقت کردید ؟ در ایران نمونه خوبی برای تبلیغات روانی و شاید آشکارترین تبلیغات روانی همین ایرانسل باشد.
به قول “تاین بی” از دشمنان داخلی ، یکی هم مسخ شدن روانی انسان ها در اثر تحمیل روز افزون مصرف های مصنوعی و غیر طبیعی است .
در زمان پهلوی تلویزیون پنج تومانی یا ارزانتر از آن می فروختند که باید برای نگاه کردن به هر ساعت آن 5 تومان در آن می انداختند و به این وسیله پول خوبی به جیب میزدند ! ( همچون ایرانسل )
استفاده از انسان ها در تبلیغات نقش مهمی دارد ، به عنوان مثال استفاده از دختران جوان و خوشگل در فروشگاه ها به عنوان منشی یا فروشنده و یا حتی به عنوان مدل در کنار کالا نمونه تبلیغات روانی است.
دنیا ، دنیای اوتلیتاریسم است . اما بحث بر سر تبلیغات برای کسب منافع اقتصادی نیست . میخواهم اگر بتوانم درباره تبلیغات روانی از نظر سیاسی بگویم .
سیاست پدیده عجیبی است و اگر قرار باشد همه آن را بدانند دیگر سیاست نیست .
در تبلیغات روانی سیاسی در کشوری چون ایران معمولا باید در تلویزیون بیشتر از هرجای دیگر به دنبال این تبلیغات بود . البته شاید بگویید در مساجد و یا هیئت های سینه زنی نیز تبلیغات روانی صورت میگیرد . اما آن ها به اندازه رسانه به ملی قدرت ندارند.
نمونه هایی از تبلیغات روانی تلویزیون را ذکر می کنم . به عنوان مثال بازی فوتبال است بین تیم های پرسپولیس و استقلال در ابتدای بازی به صورت رایانه ای شعارهایی در روی چمن نقش می بندند این شعارها تکرار می شوند اما نه آنقدر که بیننده متوجه شود اما در انتهای بازی که آقای فردوسی پور با آقای دایی صحبت می کند به صورت مکرر دوربین تصویر چمن را نشان میدهد و شعارها تکرار می شوند اما انتخاب رنگ خود شعارها هم از نظر روانی تاثیر دارند.
استفاده من از رنگ سبز برای واژه سبز هم یک تبلیغ روانی محسوب میشود شاید می خواهم سبز بودن را تبلیغ کنم . البته خودم را لو دادم اما تبلیغات روانی به صورت نامحسوس تاثیر گذارتر هستند.
استفاده از رنگ آبی در پرچم ایران به جای رنگ سبز یا کادربندی دوربین در سخنرانی شخصیت ها به گونه ایی که پرچم ایران در تصویر پشت سر اشخاص دیده شود و رنگ سبز آن خارج از کادر باشد یا کادر بندی در فیلم ها و سریال های تلویزیونی به صورتی که تصاویر رهبران کشور در پشت اشخاص حتما دیده شود از نمونه های دیگری هستند که در روزهای اخیر در تلویزیون بسیار دیده می شوند .
استفاده از سلام و صلوات در ابتدای اخبار که به ببیننده مذهبی تلقین کند جز راستی و صداقت چیزی نخواهیم گفت . مقدس ساختن اشخاص خاص ، استفاده از القاب مذهبی مانند معظم اله ، به سخره گرفتن اشخاص و کشورها ، متصل کردن حوادث تلخ به دشمنان ، تکرار کردن خبر یک موفقیت علمی به صورت مکرر و هزاران نمونه دیگر که شما بهتر از من میدانید همه و همه تبلیغات روانی هستند.
اما یکی از شیوه های تبلیغات روانی این است که بگویند ما از تبلیغات روانی متنفریم . یا بیش از اندازه از تبلیغات روانی سخن بگویند و دشمنان را متهم به تبلیغات روانی کنند . به عنوان مثال کافی است در اینترنت جستجو کنید و ببینید که کسانی که بیش از اندازه از تبلیغات روانی دشمن می گویند خود در حال تبلیغات روانی هستند .
برچسب‌ها: اومانیسم (http://fa.wordpress.com/tag/%d8%a7%d9%88%d9%85%d8%a7%d9%86%db%8c%d8%b3%d9%85/), تاین بی (http://fa.wordpress.com/tag/%d8%aa%d8%a7%db%8c%d9%86-%d8%a8%db%8c/), تبلیغات روانی (http://fa.wordpress.com/tag/%d8%aa%d8%a8%d9%84%db%8c%d8%ba%d8%a7%d8%aa-%d8%b1%d9%88%d8%a7%d9%86%db%8c/), رنسانس (http://fa.wordpress.com/tag/%d8%b1%d9%86%d8%b3%d8%a7%d9%86%d8%b3/)