ولفگانگ آمادئوس موتزارت ( Wolfgang Amadeus Mozart )

[LaDy Ds DeMoNa]

http://dc143.4shared.com/img/130111574/4d76bef5/MozartLWNjpg.jpg?sizeM=7 (http://njavan.com/forum/redirector.php?url=http%3A%2F%2Fhnb.persianblog.ir %2Fpost%2F267%2F)

دانلود کنسرت ها ی موزارت

mozart(www.hnb.persianblog.ir).mp3 (http://njavan.com/forum/redirector.php?url=http%3A%2F%2Fwww.4shared.com%2F file%2F129347205%2F890e3acb%2Fmozart_wwwhnbpersian blogir_.html)
mozart_-_dies_irae_(www.hnb.persianblog.ir).mp3 (http://njavan.com/forum/redirector.php?url=http%3A%2F%2Fwww.4shared.com%2F file%2F129347878%2Fb5695567%2Fmozart_-_dies_irae__wwwhnbpersianblogir_.html)
mozart_-_fantasy_in_d_majo(www.hnb.persianblog.ir).mp3 (http://njavan.com/forum/redirector.php?url=http%3A%2F%2Fwww.4shared.com%2F file%2F129348450%2Fd8fd56e5%2Fmozart_-_fantasy_in_d_majo_wwwhnbpersianblogir_.html)
mozart_-_le_nozze_di_figar(www.hnb.persianblog.ir).mp3 (http://njavan.com/forum/redirector.php?url=http%3A%2F%2Fwww.4shared.com%2F file%2F129349095%2Fbb9722df%2Fmozart_-_le_nozze_di_figar_wwwhnbpersianblogir_.html)
mozart_-_medley(www.hnb.persianblog.ir).mp3 (http://njavan.com/forum/redirector.php?url=http%3A%2F%2Fwww.4shared.com%2F file%2F129350103%2Fc29c30ae%2Fmozart_-_medley_wwwhnbpersianblogir_.html)
mozart_-_piano_concerto_no(www.hnb.persianblog.ir).mp3 (http://njavan.com/forum/redirector.php?url=http%3A%2F%2Fwww.4shared.com%2F file%2F129350466%2Fe267a14c%2Fmozart_-_piano_concerto_no_wwwhnbpersianblogir_.html)
mozart_-_sonata_in_c_(www.hnb.persianblog.ir).mp3 (http://njavan.com/forum/redirector.php?url=http%3A%2F%2Fwww.4shared.com%2F file%2F129351094%2F34441316%2Fmozart_-_sonata_in_c__wwwhnbpersianblogir_.html)
mozart_-_symphony_no_25(www.hnb.persianblog.ir).mp3 (http://njavan.com/forum/redirector.php?url=http%3A%2F%2Fwww.4shared.com%2F file%2F129351248%2F8bd8f51e%2Fmozart_-_symphony_no_25_wwwhnbpersianblogir_.html)

[LaDy Ds DeMoNa]

ولفگانگ آمادئوس موتسارت (http://hnb.persianblog.ir/post/290/)

file:///C:/DOCUME~1/LORDHA~1/LOCALS~1/Temp/moz-screenshot-4.pngfile:///C:/DOCUME~1/LORDHA~1/LOCALS~1/Temp/moz-screenshot-5.pngfile:///C:/DOCUME~1/LORDHA~1/LOCALS~1/Temp/moz-screenshot-6.pngfile:///C:/DOCUME~1/LORDHA~1/LOCALS~1/Temp/moz-screenshot-7.pnghttp://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/4/47/Croce-Mozart-Detail.jpg/220px-Croce-Mozart-Detail.jpg (http://hnb.persianblog.ir/)
ولفگانگ آمادئوس موتسارت (۲۷ ژانویه ۱۷۵۶ - ۵ دسامبر ۱۷۹۱) آهنگساز اتریشی، از نوابغ مسلم موسیقی و از بزرگ‌ترین آهنگسازان موسیقی کلاسیک بود. او در زندگی کوتاه خود بیش از ششصد قطعه موسیقی برای اپرا، سمفونی، کنسرتو، مجلسی، سونات، سرناد، و گروه کُر از خود باقی گذاشت. موتسارت در سومین سال از زندگی خود شروع به آهنگسازی کرد و در پنج سالگی لقب کودک نابغه[۳] به او داده شد و همه‌جای اروپا شهرت بسیاری یافت. در هفت سالگی اولین سمفونی، و در دوازده سالگی اولین اپرای کامل خود را نوشت. بر خلاف هر آهنگساز دیگری، او در تمام ژانرهای مرسوم در دوران زندگیش، موسیقی تصنیف نمود و در این زمینه از همه برتر بود.

خانواده و آغاز زندگی

پرتره‌ای از موتسارت در دوران کودکی


http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/3/3f/Wolfgang-amadeus-mozart_2.jpg/230px-Wolfgang-amadeus-mozart_2.jpg

موتسارت در شهر زالتسبورگ در کشور اتریش که یکی از مراکز هنری، فعال ، و مهم موسیقی اروپا بود از لئوپلد موتسارت و آنا ماریا پرتل موتسارت به دنیا آمد. مدارک تولد او نام کاتولیک وی را یوهان کریسُستُُموس ولفگانگوس تئوفیلوس موتسارت [۴]نشان می‌دهند. از این پنج اسم دو نام اول نام‌های مذهبیِ کاتولیکی بودند و کاربرد روزمره نداشتند. قسمت چهارم نام او، تئوفیلوس، به زبان آلمانی یعنی محبوب خداوند، در زبان لاتین معنی آمادئوس می‌دهد، و به فرانسه آمادی تلفظ می‌شود . خود موتسارت ترجیح می‌داد که به نام ولفگانگ امادی موتسارت شناخته شود و همیشه بالای هر صفحهٔ کارش را با این اسم امضا می‌کرد. پدرش لئوپولد که در دربار اسقف خدمت می‌کرد ، آهنگساز و ویولونیست بسیار مشهوری بود. از همان اوان کودکی ولفگانگ چنان نبوغی از خود نشان داد که پدرش همه کار خود را رها کرد و به طور جدی و مستمر به آموزش فرزندش پرداخت. موتسارت پیش از رسیدن به سن ۱۲ سالگی نوازنده‌ای چیره‌دست در پیانو، ویولون، و ارگ شد.

سال‌های سفر

موتسارت از سنین بسیار جوانی شروع به سفر کرد. در سال ۱۷۶۳ کنسرتی در قصر شاه باواریا در مونیخ و امپراتور اتریش در وین اجراء کرد. پس از آن به اتفاق پدرش سفری به قصرهای مونیخ، مانهایم، پاریس، لندن، و لاهه رفت و سرانجام، در راه برگشت، پس از دیدار از زوریخ، دوناشینگ، و مونیخ به سالزبورگ بازگشت. این سفر موتسارت ۳ سال به طول انجامید.
پس از یک سال اقامت در سالزبورگ، در سال ۱۷۶۸، موتسارت سه بار به ایتالیا مسافرت کرد. سفر اول از دسامبر ۱۷۶۹ تا مارس ۱۷۷۱، سفر دوم از اوت تا دسامبر ۱۷۷۱، و در پایان از اکتبر ۱۷۷۲ تا مارس ۱۷۷۳ بود. موتسارت در طول این سفرها با آندره لوچِسی [۵] در ونیس و جییُوانی باتیستا مارتینی [۶] در بولونا اشنا شد و علاوه بر آن به عضویت آکادمی فیلارمونیک [۷] ایتالیا برگزیده شد. یکی از اتفاقات بسیار جالب در این سفرها زمانی بود که موتسارت آهنگ ۱۲ دقیقه‌ای میزره [۸] ساختهٔ گرگوریو آلِگری Gregorio Allegri که تحت پوشش و حفاظت واتیکان بود را شنید. او پس از یک بار شنیدن این آهنگ، تمامی آن را نوشت و پس از بازگشت به سالزبورگ اولین کپی غیر قانونی این آهنگ بسیار زیبا را چاپ کرد.
در تابستان سال ۱۷۷۳ موتسارت چندین بار به وین رفت تا شاید بتواند شغلی را در آنجا برای خودش دست و پا کند. او در این زمان اقدام به نوشتن یک رشته کوارتِت و چند سمفونی می‌نماید. این سنفونی‌ها شامل ۲ قطعه سمفونی از معروف‌ترین سمفونی‌های او، سمفونی شماره ۲۵ در سُل مینور (ک ۱۷۳d/۱۸۳) و سمفونی شماره ۲۹ در لا (ک ۲۰۱)، و قسمتی از ابتدای اپرایش به نام باغبان قلابی [۹] (ک ۱۹۶) بودند. موتسارت در دورهٔ سال‌های ۱۷۷۴ تا ۱۷۷۷ در سالزبورگ به عنوان رهبر ارکستر اسقف مشغول به کار بود. در این سال‌ها کارهایش شامل تعداد زیادی سرناد، سونات برای کلیسا، تعداد گوناگونی مَس برای کلیسا از جمله مَس تاجگذاری (کُرُنِیشن) [۱۰] و اولین کنسرتوی بزرگ پیانو او، کنسرتوی پیانوی شماره ۹ (ک ۲۷۱) در سال ۱۷۷۷ بود.
در سوم ژوئن سال ۱۷۷۸ موتسارت با همراهی مادرش سفری جدید به مونیخ، مانهایم، و پاریس کرد و در طول این مدت قطعه‌های بسیار زیبایی برای فلوت و پیانو نوشت. او در همین موقع عاشق یک خوانندهٔ اپرا با نام آلویزا وبر [۱۱]، خواهر بزرگ کنستانز وِبر [۱۲] همسر آینده‌اش شد. او همچنین در این سفر با آهنگسازان بسیار پرنفوذ و مشهوری، از جمله یوهان کریستین باخ (۱۷۳۵-۱۷۸۲) [۱۳] که یکی از بهترین دوستان وی شد، آشنا گردید. کارهای باخ و ملاقات با او تاُثیر زیادی در موتسارت و کارهای آینده‌اش گذاشت. موتسارت در پایان این سفر، در پاریس، مادرش را از دست داد.

موتسارت در وین

http://upload.wikimedia.org/wikipedia/fa/thumb/f/f1/Wolfgang_amadeus_mozart.jpeg/180px-Wolfgang_amadeus_mozart.jpeg http://fa.wikipedia.org/skins-1.5/common/images/magnify-clip.png
ولفگانگ آمادئوس موتسارت اثر نقاشی گمنام


در سال ۱۷۸۱ موتسارت به همراه کارفرمایش اسقف به وین رفت واما به دلیل محدودیتهایی که اسقف در روش موسیقی موتسارت ایجاد می‌کرد از شغلش استعفا داد. پس از آن به وین، شهر موسیقیدانان، رفت و در آنجا مشغول به کار آزاد شد. او امیدوار بود که در حین انجام کار آزاد موفق به پیداکردن شغلی دائمی‌شود که این آرزو در طول عمرش، هیچ گاه برآورده نشد. با این وجود، بین سال‌های ۱۷۸۲ تا ۱۷۸۷ او زندگی بسیار مجللی در وین داشت. در تاریخ ۴ اوت ۱۷۸۲، بر خلاف عقیده پدرش موتسارت با کنستانز وِبر (۱۷۶۲-۱۸۴۲) [۱۴] در کلیسای سَن اِشتِفان [۱۵] در وین ازدواج کرد. ولفگانگ و کنستانز در طول زندگی مشترکشان صاحب هفت فرزند شدند که از آنها فقط کارل توماس (۱۷۸۴-۱۸۵۸) [۱۶] و فرانز زاویر ولفگانگ (۱۷۹۱-۱۸۴۴) [۱۷] توانستند سنین طفولیت را پشت سر بگذارند. کارل توماس و فرانس زاویر ولفگانگ هرگز ازدواج نکردند و صاحب فرزندی نگردیدند.
سال ۱۷۸۲ سال بسیار خوبی از نظر شغلی برای موتسارت بود. او اپرای دزدی از حرم‌سرا (ک ۳۸۱) [۱۸] را در این سال نوشت و شهرت بسیاری پیدا کرد. پس از آن چندین کنسرتو برای پیانو نوشت که تمامی آنها را هنگام اجرا کردنشان از بر داشت.
در طول سال‌های ۱۷۸۲ و ۱۷۸۳ موتسارت با یوهان سباستین باخ و گئورگ فریدریش هندل تحت نظر بارُن گاتفرید فُن سوایتِن [۱۹] بسیار صمیمی شد. فُن سویتن دارای تعداد زیادی کار در سبک باروک بود و هنرمندان جوان و موفق آن زمان را برای بحث و تبادل نظر در رابطه با موسیقی، به منزل خود دعوت می‌نمود. سبک موسیقی باروک طوری در روح موتسارت اثر گذاشت که باعث تدوین دو اثر معروف خود: قسمتی از اپرای فلوت سحرامیز (ک ۶۲۰) و سمفونی شماره ۴۱ (ک ۵۵۱) شد.
در سال ۱۷۸۳ ولفگانگ و کنستانز یک سفر به سالزبورگ برای ملاقات لئوپولد که با ازدواج آنها مخالف بود رفتند و با برخورد سرد او مواجه شدند. این بی‌اعتنائی سبب تدوین یکی از شاهکارهای موسیقی جهان، مَس در سی مینور[۲۰] (ک a ۴۱۷) شد که البته ناتمام ماند. این اثر برای اولین بار در سالزبورگ اجراء گردید و با مدیریت ولفگانگ، کنستانز تک خوان این اثر شد. موتسارت امیدوار بود که با شنیدن صدای کنستانز، در حین خواندن این قطعه بسیار لطیف، روح پدرش را به عشق همسرش بکشاند.
در اوایل سال‌های زندگی‌اش در وین موتسارت با ژوزف هایدن [۲۱] آشنا و بعد دوست بسیار صمیمی شد. در زمانی که هایدن به وین می‌رفت، موتسارت و او با همدیگر در اجرای کوارتت شرکت می‌کردند. موتسارت بعدها شش کوارتِت برای سازهای سیمی نوشت و همگی آنها را به هایدن هدیه کرد. هایدن پس از شنیدن این کوارتِت‌های بی‌نظیر به لئوپولد می‌گوید «خداوند شاهد است و به عنوان یک مرد صادق، به شما می‌گویم که پسر شما بزرگ‌ترین آهنگسازیست که من می‌شناسم، هم شخصاٌ هم با اسم. او دارای سلیقه‌است، و علاوه بر آن، فهم عمیقی در آهنگسازی دارد.»
در طول سالهای ۱۷۸۲ و ۱۷۸۵ موتسارت تعداد زیادی کنسرتو تصنیف کرد که خودش تک‌نواز آنها در کنسرتوهای پیانو بود، و این کارها تعدادی از بی‌نظیرترین و زیباترین کارهای وی محسوب می‌شوند. اجرای این کنسرتوها مبالغ زیادی برای او به ارمغان آورد. پس از سال ۱۷۸۵ موتسارت تعداد کمتری کنسرتو نوشت و اجراء کرد. گفته می‌شود که او در طول این دوره از زندگی‌اش به علت صدمه‌دیدن دستش نمی‌توانست کنسرت اجراء کند.
از ۵۵ سمفونی‌ای که موتسارت نوشته‌است فقط ۴۱ سمفونی دارای امضای وی می‌باشند و تمامی آنها از نظر هنر و تکنیک جزء شاهکارهای موسیقی جهان به شمار می‌آیند. از جمع ۲۷ کنسرتوی پیانوی او ۱۷ تا از کنسرتوهای او در وین نوشته شد و باقی آنها را در طول سفرهای گوناگونش به امید به دست آوردن شغل مناسب نوشت. علاوه بر سمفونی‌ها و کنسرتوهای پیانوی بسیار معروفش، موتسارت تعداد زیادی کنسرتو برای کلارینت، اُبوا، هورن، فلوت، بَسِت هورن ، ویولا و ویولون نوشت. در آن زمان تعدادی ساز مانند پانتومیم، هارمونیکای شیشه‌ای ، و انواع مختلفی از سازهای بادی وجود داشت که خیلی از آنها به دلیل پیشرفت در دنیای موسیقی دیگر نواخته نمی‌شدند، موتسارت برای این سازها نیز قطعه‌هایی ساخت. او ۲۳ کوارتت برای ویولون (String Quartet)، در حدود ۱۹ سونات برای پیانو، چندین فانتزی، آندانته، دیوِرتیم، کویینتت و هِکسِت، تعدادی کار برای کلیسا، و چندین مَس نوشت. او علاقهٔ زیادی به نوشتن اُپرا داشت و موزیک ۲۲ اُپرای بی‌نظیر را ساخت. امروز قطعات شیرین اپراهای او به نام آریا (Aria) به عنوان آهنگ‌های جداگانه خوانده می‌شوند.
موتسارت تحت تاُثیر عقاید روشنفکری [۲۲] اروپای آن زمان بود، و به این دلیل در سال ۱۷۸۴ عضو فراماسونها شد. او پدرش را همچنین به این سو کشاند و پیش از مرگ پدرش موفق شد که او را نیز به عضویت فراماسون در بیاورد. در آخرین اپرایش، فلوت سحرامیز [۲۳] (ک ۶۲۰)، بعضی از مراسم فراماسونری را گنجانید. موتسارت، هایدن، و امانوئِل شیکِنِیدِر [۲۴] همگی عضو یک لژ فراماسونری بودند.
موتسارت در طول عمرش با مشکلات مادی بسیاری دست به گریبان بود و حتی پس از مرگش از ضعف مالی زندگی او بهره‌برداریهای نامناسبی گردید. او از سال ۱۷۸۴ تا سال ۱۷۸۷ زندگی بسیار مرفهی داشت، و محل زندگی‌اش یک عمارت هفت اتاق خوابهُ بزرگ بود که امروز به موزه‎ای برای بازدید عموم در دُمگاسه ۵ (Domgasse ۵) وین پشت کلیسای سن استفان (Saint Stephan) تبدیل شده‌است. در همین عمارت بود که موتسارت، اپرای عروسی فیگارو (Le Nozze di Figaro) (ک ۴۹۲) را به رشته تحریر درآورد.

موتسارت و پراگ

موتسارت رابطهُ نزدیکی با شهر پراگ و مردم آنجا داشت. مردم پِراگ فیگارو را بر خلاف مردم شهر خودش با استقبال فراوان پذیرفتند. او می‌گوید: «پراگی‌هایِ من مرا درک می‌کنند» (”Meine Prager verstehen mich”)، و این گفته‌اش در بین مردم بوهم بسیار معروف شد. اپرای دُن ژوان (ک ۵۲۷) [۲۵] در تاریخ ۲۹ اکتبر ۱۷۸۷ در تاتر استات [۲۶] برای اولین بار اجراء شد. در طی سالهای بعد، پراگی‌ها کمک‌های متعددی به او کردند.

بیماری و مرگ

مرگ موتسارت سوژهٔ داستان‌ها، فیلم‌ها، و گقتگوهای فراوان است. موسیقی‌دانان و محققین نظرات مختلفی در رابطه با مرگ او دارند. دقیقاٌ مشخص نیست که موتسارت در چه زمانی به بیماری و مرگ تدریجی خود واقف شد و این که آیا این درک تأثیری در کارهای او داشت یا نه. برخی معتقدند که او به تدریج بیمار شد و طرز کار و سبک موسیقی او تا حدی مرگ تدریجی او را دنبال می‌کند. بر خلاف این نظر، تعداد زیادی از محققین اعتقاد دارند که بیماری موتسارت به طور ناگهانی بر او عارض شد و پس از ۲ هفته، جانش را گرفت. این طرز فکر بیشتر بر اساس وضع روحی او در نامه‌ها و مکالمه‌های او با دوستان، برادران فراماسون، و همکارانش می‌باشد و عنوان می‌کند که مرگ او ناگهانی و غافلگیرکننده بوده‌است. دلیل اصلی مرگ موتسارت نامشخص است. در مدارک مربوط به مرگش، تب میلیاری شدید ناشی از بیماری سل [۲۷] علت آن ذکر شده‌است که از دیدگاه پزشکی امروزی به عنوان علت درست کفایت نمی‌کند. فرضیه‌های دیگری مبنی بر ابتلا به آلودگی تریشین، مسمومیت از جیوه، یا آنفولانزا وجود دارد اما فرضیه‌ای که از همه مقبول‌تر است، علت مرگ را تب روماتیسم حاد بیان می‌کند که او از زمان کودکی سه یا چهار بار دچار حمله ناشی از آن شده بود. برخی از نوشته‌های به جای مانده از آن زمان بیان می‌کنند که پزشکان آن زمان سعی کردند که موتسارت را با هجامت درمان کنند.
موتسارت حدود یک ساعت پس از نیمه شب پنجم دسامبر سال ۱۷۹۱ درگذشت . او به علت مریضی‌اش چندان سعی در اتمام آخرین کارش، رکوئیم مس در سی مینور (ک ۶۲۶)، نکرده بود. یک موزیسین جوان ، از شاگردهای خود موتسارت، با نام فرانز خاویر ساسمایر [۲۸]، با پافشاری و درخواست کنستانز باقی رکوئیم را تمام کرد. البته کنستانز از کسان دیگری هم مانند ژوزف ایبلر [۲۹] برای تکمیل رکوئیم درخواست کرده بود.
موتسارت در یک گور گم نام مخصوص تهیدستان دفن شد، و به این دلیل بسیاری می‌پندارند که او در زمان مرگش تهیدست بود و کسی او را به خاطر نمی‌آورد. باوجود اینکه او شهرتی را که زمانی در وین داشت تا حدی از دست داده بود، با این حال درامد نسبتاٌ کافی داشت و علاوه بر آن، مقدار زیادی کارهای گذشته‌اش در نقاط مختلف اروپا، خصوصاً شهر پراگ، برایش منبع درآمد بودند. زمان مرگش درامد سالانهٔ او حدود ۱۰٬۰۰۰ فلورین، برابر با ۴۲٬۰۰۰ دلار آمریکا (حدود سال ۲۰۰۶ میلادی)، بود که با این حساب او را می‌توان در زمره مردم مرفه اروپا به شمار آورد. موتسارت به علت ولخرجی زیاد، مقدار زیادی از عایدی خود را از دست می‌داده و نهایتا مجبور به درخواست کمک مالی از دیگران می‌شده‌است. مادرش می‌گفت: «وقتی ولفگانگ با کسی آشنا می‌شود، همهٌ هستی‌اش را در اختیار او می‌گذارد».
محل دقیق دفن او در آرامگاه سن مارکس [۳۰] پس از چند سال گم شد، اما در محلی که حدس زده می‌شود بدن او در شب ۵ دسامبر ۱۷۹۱ به خاک سپرده شده‌است، امروز یک سنگ قبر وجود دارد. علاوه بر آن، در زنترال فریدهف [۳۱] یک تابوت خالی برای احترام به او دفن شده‌است. در سال ۲۰۰۵ تحقیقات ژنتیکی که روی جمجمه‌ای که بسیاری آنرا متعلق به موتسارت می‌دانستند نتوانست ثابت کند که آیا این جمجمه واقعاً جمجمهٔ این مرد بی نظیر هست یا نه.
در سال ۱۸۰۹ کنستانز با جورج نیکولاس ون نیسن (۱۷۶۱-۱۸۲۶) [۳۲] ازدواج کرد. نیسِن که علاقهٔ خاصی به موتسارت داشت، برای دلائلی که خیلی مشخص نیست، تغیراتی در نامه‌های موتسارت می‌دهد و اولین زندگی‌نامهٔ موتسارت را می‌نویسد.

کاتالوگ کوشل (Köchel)

چندین سال پس از مرگ موتسارت تلاشهایی برای ارائه لیست یا کاتالوگ کاملی از کارهای او انجام شد، و در پایان در سال ۱۸۶۲ لودویگ فان کوچل [۳۳] موسیقی‌شناس، آهنگساز، دانشمند و گیاه‌شناس اتریشی موفق به تکمیل کردن این کار گردید. به عنوان مثال کنسرتوی پیانوی لا مینور (کنسرتوی پیانوی شمارهٔ ۲۳) او به حالت عادی به نام «ک ۴۸۸» شناخته می‌شود و در زبان‌های لاتین (K. ۴۸۸) نوشته می‌شود. این کاتالوگ از ششمین چاپش می‌گذرد، و تمامی ۶۲۶ اثر موتسارت در آن لیست شده‌است.

داستان‌های خیالی و مغایرت‌ها

به دلیل ناآشنایی‌ نویسندگان اولیه او با زندگی وی، زندگی موتسارت با چندین داستان‌ خیالی ارتباط پیدا کرد. بعضی از این داستان‌ها مدت خیلی کوتاهی پس از مرگ او به وجود آمدند، که بیشتر آنها هیچ ریشهٔ معتبری نداشتند. یکی از این‌ها داستانی که بیان می‌کند موتسارت از فرارسیدن مرگ خود اطلاع داشت و آخرین کارش «رکوئیم» (به معنی مرثیه) را برای آن نوشت. بسیاری از این خیال‌پردازیها بعدها موضوع کتاب‌ها، نمایش‌نامه‌ها و فیلم‌های متعددی شدند.
یک مثال دیگر برای این داستان‌های خیالی رابطهٔ نادرست بین موتسارت و آنتونیو سالیه‌ری است. در آنها نقل شده که موتسارت به دلیل خوردن زهر که آنتونیو سالیه‌ری به وی داده‌است، جانش را از دست داده‌است. این داستان سوژهٔ تئاتر الکساندر پوشکین به نام «موتسارت و سالیه‌ری»، اپرای نیکلای ریمسکی کرساکف[۳۴] به نام «موتسارت و سالیه‌ری» و تئاتر «آمادئوس» [۳۵] اثر پیتر شیفر [۳۶] می‌شوند. آخرین اثر خیال پردازانه‌ای که به موتسارت مربوط می‌شود، فیلم آمادئوس است که تحت تاثیر نمایشنامه پیتر شیفر ساخته شده‌است. این نمایشنامه به دلیل بی‌نزاکت جلوه دادن موتسارت، منتقدان بسیاری داشت و تصویری که از او دراین اثر نشان داده می‌شود، هیچ‌گونه ارتباطی به نامه‌ها، مکالمات، و کتاب‌هایی که در رابطه به او نوشته شدند ندارد.

[LaDy Ds DeMoNa]

http://3.bp.blogspot.com/_EjrtnJu8ZbE/Skktco-90FI/AAAAAAAAAC4/iD0891bkHls/s320/mozart-01.jpg (http://3.bp.blogspot.com/_EjrtnJu8ZbE/Skktco-90FI/AAAAAAAAAC4/iD0891bkHls/s1600-h/mozart-01.jpg)


بزرگترین موسیقیدان عصر خود بود . به عنوان آهنگساز در شکل های مختلف موسیقی به استادی رسیده بود - اپرا،سنفونی،کنسرتو،موسیقی مجلسی ،آواز ، پیانو ، کر . بهترین پیانیست و ارگنواز اروپا به شمار می رفت و اگر مشق ویولون کرده بود حتما بهترین ویلونیست هم می شد . ظاهرا در موسیقی کاری نبود که بهتر از دیگران انجام ندهد . وقتی به قطعه ای فکر میکرد میتوانست قطعه دیگر را به طور کامل بنویسد , یا یک کوارتت زهی را در ذهن کامل کند ، و پیش از آن که تمامی اثر را یادداشت کند ، بعضی قسمت های مستقل آن را روی کاغذ بیاورد . هر قطعه ای را که جلویش می گذاشتند به یم نظر میخواند , یا قطعه ای را که برای اولین بار می شنید ، و فورا می نوشت ، بدون غلط ، نت به نت . مرگش هنگامی رخ داد که هنوز دو ماه به 36 سالگی اش مانده بود از 27 ژانویه 1756 تا 5 دسامبر 1791 زیست در آن فرصت کم میراث گران بهایی از موسیقی به جا گذاشت که امروز هم مانند سال های قرن 18 همچنان گرم و روشن می درخشد .
ولفگانگ آمادئوس موتزارت (۲۷ ژانویه ۱۷۵۶ - ۵ دسامبر ۱۷۹۱) آهنگساز اتریشی، از نوابغ موسیقی و از بزرگ‌ترین آهنگسازان موسیقی کلاسیک بود. او در زندگی کوتاه خود بیش از ششصد قطعه موسیقی برای اپرا، سمفونی، کنسرتو، مجلسی، سونات، سرناد، و گروه کُر از خود باقی گذاشت. موتزارت در سومین سال از زندگی خود شروع به آهنگسازی کرد و در پنج سالگی لقب کودک نابغه به او داده شد و همه‌جای اروپا شهرت بسیاری یافت. در هفت سالگی اولین سمفونی، و در دوازده سالگی اولین اپرای کامل خود را نوشت. بر خلاف هر آهنگساز دیگری، او در تمام ژانرهای مرسوم در دوران زندگیش، موسیقی تصنیف نمود و در این زمینه از همه برتر بود.

خانواده و آغاز زندگی

موتزارت در شهر سالزبورگ در کشور اتریش که یکی از مراکز هنری، فعال ، و مهم موسیقی اروپا بود از لئوپلد موتزارت و آنا ماریا پرتل موتزارت به دنیا آمد. مدارک تولد او نام کاتولیک وی را یوهان کریسُستُُموس ولفگانگوس تئوفیلوس موتزارت نشان می‌دهند. از این پنج اسم دو نام اول نام‌های مذهبیِ کاتولیکی بودند و کاربرد روزمره نداشتند. قسمت چهارم نام او، تئوفیلوس، به زبان آلمانی یعنی محبوب خداوند، در زبان لاتین معنی آمادئوس می‌دهد، و به فرانسه آمادی تلفظ می‌شود . خود موتزارت ترجیح می‌داد که به نام ولفگانگ امادی موتزارت شناخته شود و همیشه بالای هر صفحهٔ کارش را با این اسم امضا می‌کرد. پدرش لئوپولد که در دربار اسقف خدمت می‌کرد ، آهنگساز و ویولونیست بسیار مشهوری بود. از همان اوان کودکی ولفگانگ چنان نبوغی از خود نشان داد که پدرش همه کار خود را رها کرد و به طور جدی و مستمر به آموزش فرزندش پرداخت. موتزارت پیش از رسیدن به سن ۱۲ سالگی نوازنده‌ای چیره‌دست در پیانو، ویولون، و ارگ شد.

سال‌های سفر

موتزارت از سنین بسیار جوانی شروع به سفر کرد. در سال ۱۷۶۳ کنسرتی در قصر شاه باواریا در مونیخ و امپراتور اتریش در وین اجراء کرد. پس از آن به اتفاق پدرش سفری به قصرهای مونیخ، مانهایم، پاریس، لندن، و لاهه رفت و سرانجام، در راه برگشت، پس از دیدار از زوریخ، دوناشینگ، و مونیخ به سالزبورگ بازگشت. این سفر موتزارت ۳ سال به طول انجامید.

پس از یک سال اقامت در سالزبورگ، در سال ۱۷۶۸، موتزارت سه بار به ایتالیا مسافرت کرد. سفر اول از دسامبر ۱۷۶۹ تا مارس ۱۷۷۱، سفر دوم از اوت تا دسامبر ۱۷۷۱، و در پایان از اکتبر ۱۷۷۲ تا مارس ۱۷۷۳ بود. موتزارت در طول این سفرها با آندره لوچِسی در ونیس و جییُوانی باتیستا مارتینی در بولونا اشنا شد و علاوه بر آن به عضویت آکادمی فیلارمونیک ایتالیا برگزیده شد. یکی از اتفاقات بسیار جالب در این سفرها زمانی بود که موتزارت آهنگ ۱۲ دقیقه‌ای میزره ساختهٔ گرگوریو آلِگری Gregorio Allegri که تحت پوشش و حفاظت واتیکان بود را شنید. او پس از یک بار شنیدن این آهنگ، تمامی آن را نوشت و پس از بازگشت به سالزبورگ اولین کپی غیر قانونی این آهنگ بسیار زیبا را چاپ کرد.

در تابستان سال ۱۷۷۳ موتزارت چندین بار به وین رفت تا شاید بتواند شغلی را در آنجا برای خودش دست و پا کند. او در این زمان اقدام به نوشتن یک رشته کوارتِت و چند سمفونی می‌نماید. این سنفونی‌ها شامل ۲ قطعه سمفونی از معروف‌ترین سمفونی‌های او، سمفونی شماره ۲۵ در سُل مینور (ک ۱۷۳d/۱۸۳) و سمفونی شماره ۲۹ در لا (ک ۲۰۱)، و قسمتی از ابتدای اپرایش به نام باغبان قلابی (ک ۱۹۶) بودند. موتزارت در دورهٔ سال‌های ۱۷۷۴ تا ۱۷۷۷ در سالزبورگ به عنوان رهبر ارکستر اسقف مشغول به کار بود. در این سال‌ها کارهایش شامل تعداد زیادی سرناد، سونات برای کلیسا، تعداد گوناگونی مَس برای کلیسا از جمله مَس تاجگذاری (کُرُنِیشن) و اولین کنسرتوی بزرگ پیانو او، کنسرتوی پیانوی شماره ۹ (ک ۲۷۱) در سال ۱۷۷۷ بود.

در سوم ژوئن سال ۱۷۷۸ موتزارت با همراهی مادرش سفری جدید به مونیخ، مانهایم، و پاریس کرد و در طول این مدت قطعه‌های بسیار زیبایی برای فلوت و پیانو نوشت. او در همین موقع عاشق یک خوانندهٔ اپرا با نام آلویزا وبر ، خواهر بزرگ کنستانز وِبر همسر آینده‌اش شد. او همچنین در این سفر با آهنگسازان بسیار پرنفوذ و مشهوری، از جمله یوهان کریستین باخ (۱۷۳۵-۱۷۸۲) که یکی از بهترین دوستان وی شد، آشنا گردید. کارهای باخ و ملاقات با او تاُثیر زیادی در موتزارت و کارهای آینده‌اش گذاشت. موتزارت در پایان این سفر، در پاریس، مادرش را از دست داد.


http://video.google.com/ThumbnailServer2?app=blogger&contentid=c4d7e05a4f3cbe33&offsetms=5000&itag=w320&sigh=qtuUvb2lZY7plJXE6oDerww72RI (rtsp://v0.cache7.googlevideo.com/video.3gp?app=blogger&fmt=13&cid=c4d7e05a4f3cbe33)



موتزارت در وین

در سال ۱۷۸۱ موتزارت به همراه کارفرمایش اسقف به وین رفت واما به دلیل محدودیتهایی که اسقف در روش موسیقی موتزارت ایجاد می‌کرد از شغلش استعفا داد. پس از آن به وین، شهر موسیقیدانان، رفت و در آنجا مشغول به کار آزاد شد. او امیدوار بود که در حین انجام کار آزاد موفق به پیداکردن شغلی دائمی‌شود که این آرزو در طول عمرش، هیچ گاه برآورده نشد. با این وجود، بین سال‌های ۱۷۸۲ تا ۱۷۸۷ او زندگی بسیار مجللی در وین داشت. در تاریخ ۴ اوت ۱۷۸۲، بر خلاف عقیده پدرش موتزارت با کنستانز وِبر (۱۷۶۲-۱۸۴۲) در کلیسای سَن اِشتِفان در وین ازدواج کرد. ولفگانگ و کنستانز در طول زندگی مشترکشان صاحب هفت فرزند شدند که از آنها فقط کارل توماس (۱۷۸۴-۱۸۵۸) و فرانز زاویر ولفگانگ (۱۷۹۱-۱۸۴۴) توانستند سنین طفولیت را پشت سر بگذارند. کارل توماس و فرانس زاویر ولفگانگ هرگز ازدواج نکردند و صاحب فرزندی نگردیدند.

سال ۱۷۸۲ سال بسیار خوبی از نظر شغلی برای موتزارت بود. او اپرای دزدی از حرم‌سرا (ک ۳۸۱) را در این سال نوشت و شهرت بسیاری پیدا کرد. پس از آن چندین کنسرتو برای پیانو نوشت که تمامی آنها را هنگام اجرا کردنشان از بر داشت.

در طول سال‌های ۱۷۸۲ و ۱۷۸۳ موتزارت با یوهان سباستین باخ و گئورگ فریدریش هندل تحت نظر بارُن گاتفرید فُن سوایتِن بسیار صمیمی شد. فُن سویتن دارای تعداد زیادی کار در سبک باروک بود و هنرمندان جوان و موفق آن زمان را برای بحث و تبادل نظر در رابطه با موسیقی، به منزل خود دعوت می‌نمود. سبک موسیقی باروک طوری در روح موتزارت اثر گذاشت که باعث تدوین دو اثر معروف خود: قسمتی از اپرای فلوت سحرامیز (ک ۶۲۰) و سمفونی شماره ۴۱ (ک ۵۵۱) شد.

در سال ۱۷۸۳ ولفگانگ و کنستانز یک سفر به سالزبورگ برای ملاقات لئوپولد که با ازدواج آنها مخالف بود رفتند و با برخورد سرد او مواجه شدند. این بی‌اعتنائی سبب تدوین یکی از شاهکارهای موسیقی جهان، مَس در سی مینور (ک a ۴۱۷) شد که البته ناتمام ماند. این اثر برای اولین بار در سالزبورگ اجراء گردید و با مدیریت ولفگانگ، کنستانز تک خوان این اثر شد. موتزارت امیدوار بود که با شنیدن صدای کنستانز، در حین خواندن این قطعه بسیار لطیف، روح پدرش را به عشق همسرش بکشاند.

در اوایل سال‌های زندگی‌اش در وین موتزارت با ژوزف هایدن آشنا و بعد دوست بسیار صمیمی شد. در زمانی که هایدن به وین می‌رفت، موتزارت و او با همدیگر در اجرای کوارتت شرکت می‌کردند. موتزارت بعدها شش کوارتِت برای سازهای سیمی نوشت و همگی آنها را به هایدن هدیه کرد. هایدن پس از شنیدن این کوارتِت‌های بی‌نظیر به لئوپولد می‌گوید «خداوند شاهد است و به عنوان یک مرد صادق، به شما می‌گویم که پسر شما بزرگ‌ترین آهنگسازیست که من می‌شناسم، هم شخصاٌ هم با اسم. او دارای سلیقه‌است، و علاوه بر آن، فهم عمیقی در آهنگسازی دارد.»

در طول سالهای ۱۷۸۲ و ۱۷۸۵ موتزارت تعداد زیادی کنسرتو تصنیف کرد که خودش تک‌نواز آنها در کنسرتوهای پیانو بود، و این کارها تعدادی از بی‌نظیرترین و زیباترین کارهای وی محسوب می‌شوند. اجرای این کنسرتوها مبالغ زیادی برای او به ارمغان آورد. پس از سال ۱۷۸۵ موتزارت تعداد کمتری کنسرتو نوشت و اجراء کرد. گفته می‌شود که او در طول این دوره از زندگی‌اش به علت صدمه‌دیدن دستش نمی‌توانست کنسرت اجراء کند.

از ۵۵ سمفونی‌ای که موتزارت نوشته‌است فقط ۴۱ سمفونی دارای امضای وی می‌باشند و تمامی آنها از نظر هنر و تکنیک جزء شاهکارهای موسیقی جهان به شمار می‌آیند. از جمع ۲۷ کنسرتوی پیانوی او ۱۷ تا از کنسرتوهای او در وین نوشته شد و باقی آنها را در طول سفرهای گوناگونش به امید به دست آوردن شغل مناسب نوشت. علاوه بر سمفونی‌ها و کنسرتوهای پیانوی بسیار معروفش، موتزارت تعداد زیادی کنسرتو برای کلارینت، اُبوا، هورن، فلوت، بَسِت هورن ، ویولا و ویولون نوشت. در آن زمان تعدادی ساز مانند پانتومیم، هارمونیکای شیشه‌ای ، و انواع مختلفی از سازهای بادی وجود داشت که خیلی از آنها به دلیل پیشرفت در دنیای موسیقی دیگر نواخته نمی‌شدند، موتزارت برای این سازها نیز قطعه‌هایی ساخت. او ۲۳ کوارتت برای ویولون (String Quartet)، در حدود ۱۹ سونات برای پیانو، چندین فانتزی، آندانته، دیوِرتیم، کویینتت و هِکسِت، تعدادی کار برای کلیسا، و چندین مَس نوشت. او علاقهٔ زیادی به نوشتن اُپرا داشت و موزیک ۲۲ اُپرای بی‌نظیر را ساخت. امروز قطعات شیرین اپراهای او به نام آریا (Aria) به عنوان آهنگ‌های جداگانه خوانده می‌شوند.



دانلود کنید :
\\\\\\\\\\

Symphony No. 31 in D Major (http://www.totalwarrior.com/Rick_Tew_s_Ninjitsu/Total_Warrior_Magazine/Mozart_and_the_Martial_Arts/Mozart_Martial_Arts/Wolfgang_Amadeus_Mozart__1756-1791__-_Symphony_No._31_in_D.mp3)
Symphony No. 25 in G minor (http://youtubehack.net/videos/mp3/Wolfgang_Amadeus_Mozart_-_Symphony_No._25_in_G_minor-7lC1lRz5Z_s.mp3)
///////////
Piano Con. 18, Mvt. 1, K. 456 (http://w3.rz-berlin.mpg.de/cmp/mozart_piano_con18_1.mp3)
Flute Con. 3 in G Major, K. 313 (http://www.mootnotes.com/music/mozart/files/Wolfgang_Amadeus_Mozart_-_flute_concerto_in_g_major,_k._313_-_i._allegro_maestoso.mp3)
\\\\\\\\\\\
Great Mass in C minor K.427 (http://www.nat.vu.nl/%7Erzinkstk/vukk/mp3/grosse_messe-mozart/12benedictus.mp3)
No. 10 Aria Non Pi Andrai (http://home.hiram.edu/dreisbachts/artandmusic/classical/Wolfgang%20Amadeus%20Mozart%20-%20No.%2010%20Aria%20-%20Figaro%27s%20aria%20to%20Cherubino.mp3)
///////////
Serduszka (http://www.tchr.org/serduszka/audio/AveMaria/Wolfgang%20Amadeus%20Mozart.mp3)
Barbaro (http://www.elizabethparcells.com/Music/Opera/barbaro.mp3)
Missa Solemnis.K.337-3.Credo (http://www.fusmadison.org/media/2005-12-11-Missa%20Solemnis.K.%20337%203.%20Credo.mp3)
\\\\\\\\\\\





موتزارت تحت تاُثیر عقاید روشنفکری اروپای آن زمان بود، و به این دلیل در سال ۱۷۸۴ عضو فراماسونها شد. او پدرش را همچنین به این سو کشاند و پیش از مرگ پدرش موفق شد که او را نیز به عضویت فراماسون در بیاورد. در آخرین اپرایش، فلوت سحرامیز (ک ۶۲۰)، بعضی از مراسم فراماسونری را گنجانید. موتزارت، هایدن، و امانوئِل شیکِنِیدِر همگی عضو یک لژ فراماسونری بودند.

موتزارت در طول عمرش با مشکلات مادی بسیاری دست به گریبان بود و حتی پس از مرگش از ضعف مالی زندگی او بهره‌برداریهای نامناسبی گردید. او از سال ۱۷۸۴ تا سال ۱۷۸۷ زندگی بسیار مرفهی داشت، و محل زندگی‌اش یک عمارت هفت اتاق خوابهُ بزرگ بود که امروز به موزه‎ای برای بازدید عموم در دُمگاسه ۵ (Domgasse ۵) وین پشت کلیسای سن استفان (Saint Stephan) تبدیل شده‌است. در همین عمارت بود که موتزارت، اپرای عروسی فیگارو (Le Nozze di Figaro) را به رشته تحریر درآورد.


بیماری و مرگ

مرگ موتزارت سوژهٔ داستان‌ها، فیلم‌ها، و گقتگوهای فراوان است. موسیقی‌دانان و محققین نظرات مختلفی در رابطه با مرگ او دارند. دقیقاٌ مشخص نیست که موتزارت در چه زمانی به بیماری و مرگ تدریجی خود واقف شد و این که آیا این درک تأثیری در کارهای او داشت یا نه. برخی معتقدند که او به تدریج بیمار شد و طرز کار و سبک موسیقی او تا حدی مرگ تدریجی او را دنبال می‌کند. بر خلاف این نظر، تعداد زیادی از محققین اعتقاد دارند که بیماری موتزارت به طور ناگهانی بر او عارض شد و پس از ۲ هفته، جانش را گرفت. این طرز فکر بیشتر بر اساس وضع روحی او در نامه‌ها و مکالمه‌های او با دوستان، برادران فراماسون، و همکارانش می‌باشد و عنوان می‌کند که مرگ او ناگهانی و غافلگیرکننده بوده‌است. دلیل اصلی مرگ موتزارت نامشخص است. در مدارک مربوط به مرگش، تب میلیاری شدید ناشی از بیماری سل علت آن ذکر شده‌است که از دیدگاه پزشکی امروزی به عنوان علت درست کفایت نمی‌کند. فرضیه‌های دیگری مبنی بر ابتلا به آلودگی تریشین، مسمومیت از جیوه، یا آنفولانزا وجود دارد اما فرضیه‌ای که از همه مقبول‌تر است، علت مرگ را تب روماتیسم حاد بیان می‌کند که او از زمان کودکی سه یا چهار بار دچار حمله ناشی از آن شده بود. برخی از نوشته‌های به جای مانده از آن زمان بیان می‌کنند که پزشکان آن زمان سعی کردند که موتزارت را با هجامت درمان کنند.

موتزارت حدود یک ساعت پس از نیمه شب پنجم دسامبر سال ۱۷۹۱ درگذشت . او به علت مریضی‌اش چندان سعی در اتمام آخرین کارش، رکوئیم مس در سی مینور (ک ۶۲۶)، نکرده بود. یک موزیسین جوان ، از شاگردهای خود موتزارت، با نام فرانز خاویر ساسمایر ، با پافشاری و درخواست کنستانز باقی رکوئیم را تمام کرد. البته کنستانز از کسان دیگری هم مانند ژوزف ایبلر برای تکمیل رکوئیم درخواست کرده بود.

موتزارت در یک گور گم نام مخصوص تهیدستان دفن شد، و به این دلیل بسیاری می‌پندارند که او در زمان مرگش تهیدست بود و کسی او را به خاطر نمی‌آورد. باوجود اینکه او شهرتی را که زمانی در وین داشت تا حدی از دست داده بود، با این حال درامد نسبتاٌ کافی داشت و علاوه بر آن، مقدار زیادی کارهای گذشته‌اش در نقاط مختلف اروپا، خصوصاً شهر پراگ، برایش منبع درآمد بودند. زمان مرگش درامد سالانهٔ او حدود ۱۰٬۰۰۰ فلورین، برابر با ۴۲٬۰۰۰ دلار آمریکا (حدود سال ۲۰۰۶ میلادی)، بود که با این حساب او را می‌توان در زمره مردم مرفه اروپا به شمار آورد. موتزارت به علت ولخرجی زیاد، مقدار زیادی از عایدی خود را از دست می‌داده و نهایتا مجبور به درخواست کمک مالی از دیگران می‌شده‌است. مادرش می‌گفت: «وقتی ولفگانگ با کسی آشنا می‌شود، همهٌ هستی‌اش را در اختیار او می‌گذارد».

محل دقیق دفن او در آرامگاه سن مارکس پس از چند سال گم شد، اما در محلی که حدس زده می‌شود بدن او در شب ۵ دسامبر ۱۷۹۱ به خاک سپرده شده‌است، امروز یک سنگ قبر وجود دارد. علاوه بر آن، در زنترال فریدهف یک تابوت خالی برای احترام به او دفن شده‌است. در سال ۲۰۰۵ تحقیقات ژنتیکی که روی جمجمه‌ای که بسیاری آنرا متعلق به موتزارت می‌دانستند نتوانست ثابت کند که آیا این جمجمه واقعاً جمجمهٔ این مرد بی نظیر هست یا نه.

در سال ۱۸۰۹ کنستانز با جورج نیکولاس ون نیسن (۱۷۶۱-۱۸۲۶)ازدواج کرد. نیسِن که علاقهٔ خاصی به موتزارت داشت، برای دلائلی که خیلی مشخص نیست، تغیراتی در نامه‌های موتزارت می‌دهد و اولین زندگی‌نامهٔ موتزارت را می‌نویسد.

[LaDy Ds DeMoNa]

http://www.njavan.com/forum/images/misc/tag.png http://www.njavan.com/forum/images/misc/subscribed.gif دانلود فیلم آمادئوس ( Amadeus ) (http://www.njavan.com/forum/showthread.php?t=50517)



این فیلم برداشتی از زندگی ولفگانگ آمادئوس موتزارت (http://fiddlersatan.blogspot.com/2009/06/wolfgang-amadeus-mozart.html) است .

[LaDy Ds DeMoNa]

دانلود اپرا دون ژوان ( Don Giovanni ) از موتزارت (http://fiddlersatan.blogspot.com/2009/07/don-giovanni.html)

http://i35.tinypic.com/alsrvk.jpg (http://i35.tinypic.com/alsrvk.jpg)
دوان جووانی یا دون ژوان نام اپرای بسیار زیبای ولفگانگ آمادئوس موتزارت (http://fiddlersatan.blogspot.com/2009/06/wolfgang-amadeus-mozart.html) است که برای اولین بار در 29 تکتبر 1787 پس از موفقیت چشمگیر اپرای عروسی فیگارو به روی صحنه رفت .
مشخصات :
کارگردان : برایان لارج (Brian LARGE)

ولفگانگ آمادئوس موتزارت - دون ژوان K.527 - اجرا در 2 پرده

بازیگران : ایزابل ری (Isabel REY) - سیسیلیا بارتولی (Cecilia BARTOLI) - رادنی جیلفری (Rodney GILFREY) - لزلو پولگار (Laszlo POLGAR) - روبرتو ساکا (Roberto SACCA)

رهبر ارکستر : نیکولاس هارنونکورت (Nikolaus HARNONCOURT)
خانه اپرا زوریک (سوئیس) اجرا 2001 (یکی از بهترین اجرا ها)
مدت زمان : 3 ساعت و 7 دقیقه
به همراه زیرنویس انگلیسی

...

http://usera.imagecave.com/dlor40052/bUTTON/download.jpg (http://fiddlersatan.blogspot.com/2009/07/don-giovanni.html)








اپرای موتزارت اینطور آغاز می شود که دون ژوان زنی را ، به گفته ی مرسوم روز نامه ها ی امروز "اغفال" کرده است، و زن به روش مرسوم دیرینه،از اینکه دامان عفتش لکه دار شده است داد و فریاد به راه انداخته است. دون ژوان می خواهد از معرکه بیرون برود ، اما در این میانه فرمانده ی نظام که پدر بانوی آلوده دامن است سر می رسد،و به دون ژوان تکلیف نبرد تن به تن می کند. دون ژوان که حوصله ی این جور درگیری های تن به تن را ندارد هی به فرمانده می گوید ول کن ، اما فرمانده ول کن نیست ، و چون که حرفه اش نظام و دادن فرمان است هی فرمان می دهد بجنگ.در جنگ همچنان که می دانیم معمولا" کسی کشته یا زخمی می شود اینجا فرمانده دستخوش هر دو احتمال می گردد. در آخر های اپرا روزی گذر دون ژوان، که به حال گریز از گیر و دار معرکه ی عشق دیگری است ، می افتد به گورستان. در گورستان فرمانده ی مدافع ناموس ، مالکیت تن، اکنون به عز و حرمت کامل در گور خوابیده است، و روی گور یک مجسمه از او به هیأت برجسته ای بر پا است.اما مجسمه ی روی گور ، انگار نیروی شماتت و اخلاق خرده گیری عمومی ، با دیدگان آتشبار در دون ژوان به غضب خیره می شود . پیغام و واکنش دون ژوان برابر خشم مجسمه ، دعوت از اوست به میهمانی و شب که می رسد مجسمه در واقع برای شام می آید، البته از مجسمه گذشته است که سور چران باشد قصد مجسمه از آمدن به میهمانی گرفتن توبه است از دون ژوان ، و وادار کردنش به قبول قرار های سنت مرسوم. او دون ژوان را به مائده های بهشت مژده می دهد – بهشت خودش،ناچار.اما دون ژوان می داند چه می خواهد، و پیش آن همه اصرار پیرمرد مرمری ، تنها جواب او نه است. او از مردن نمی ترسد حتی حاضر به رفتن از دنیا ست اما حاضر به توبه و قبول نظم حاکم نیست.اینکه ضوابط آن نظم جاری او را چگونه قضاوت کند برای او مهم نمی توان بود ، او معیار های تازه ای دارد. وقتی نتیجه و معنای زندگی را محدود در حدود جسم نگیریم ، در هم شکسته گشتن یک جسم را نمی توان تلافی و سدی برابر روییدن و تولد ورشد و نمای فکر ، یا فکر او ، تلقی کرد.جسم در هر حال چیزی ست زودتر شکستنی، اما اندیشه است که می ماند- می ماند تا اندیشه های تازه تری را به آستان کار بیاورد. پس وقتی مجسمه به دون ژوان خطاب می کند "قالتاق" جواب دون ژوان این است "احمق" آخر زمین به لرزه می افتد و شعله های دوزخی از هر طرف زبانه می کشند تا دون ژوان را که همچنان به طغیان وفادار است در خود فرو برند.

http://i38.tinypic.com/2ik8epi.jpg
http://i35.tinypic.com/j5gsow.jpg
http://i37.tinypic.com/10xvja0.jpg
http://i34.tinypic.com/sqj9kz.jpg



( 2Discs)

Part 1 (http://rapidshare.com/files/138159548/don_giovanni.part01.rar)
Part 2 (http://rapidshare.com/files/138161864/don_giovanni.part02.rar)
Part 3 (http://rapidshare.com/files/138164329/don_giovanni.part03.rar)
Part 4 (http://rapidshare.com/files/138166862/don_giovanni.part04.rar)
Part 5 (http://rapidshare.com/files/138169189/don_giovanni.part05.rar)
Part 6 (http://rapidshare.com/files/138171632/don_giovanni.part06.rar)
Part 7 (http://rapidshare.com/files/138174593/don_giovanni.part07.rar)
Part 8 (http://rapidshare.com/files/138177485/don_giovanni.part08.rar)
Part 9 (http://rapidshare.com/files/138180288/don_giovanni.part09.rar)
Part 10 (http://rapidshare.com/files/138183375/don_giovanni.part10.rar)
Part 11 (http://rapidshare.com/files/138186495/don_giovanni.part11.rar)
Part 12 (http://rapidshare.com/files/138189650/don_giovanni.part12.rar)
Part 13 (http://rapidshare.com/files/138192685/don_giovanni.part13.rar)
Part 14 (http://rapidshare.com/files/138195951/don_giovanni.part14.rar)
Part 15 (http://rapidshare.com/files/138199043/don_giovanni.part15.rar)
Part 16 (http://rapidshare.com/files/138202129/don_giovanni.part16.rar)
Part 17 (http://rapidshare.com/files/138204352/don_giovanni.part17.rar)





IMDb (http://www.imdb.com/title/tt0322059/combined)
Wikipedia (http://www.wikipedia.org/search-redirect.php?search=Don+Giovanni&language=en&go=++%E2%86%92++&go=Go)

[LaDy Ds DeMoNa]

کنسرتو کلارینت ( Clarinet Concerto . K622 ) از موتزارت (http://fiddlersatan.blogspot.com/2009/07/clarinet-concerto-k622.html)


کنسرتو کلارینت ( Clarinet Concerto ) در سال 1791 توسط ولفگانگ آمادئوس موتزارت نوشته شد و نخستین بار کلارینت نواز مشهور اتریشی آنتون استدلر آن را اجرا نمود . این اثر همچنین از آخرین آثار او بود که به اتمام رسید . ( موتزارت در همین سال چشم از جهان فرو بست )
این کنسرتو مانند اغلب کنسرتو ها دارای سه موومنت سریع-آهسته-سریع می باشد :




آلگرو (Allegro)
آداجیو ( Adagio )
روندو : آلگرو ( Rondo : Allegro )

نسخه اصلی این اثر برای کلارینت باس خاص آنتون استدلر نوشته شده است . گفته می شود که آنتون استندلر کلارینت باسی خاص می نواخته که برخلاف بقیه کلارینت های باس که به نت می (E) ختم میشوند به نت دو (C) ختم می شده است بنابراین بسیاری از کلارینت نوازان در اجرای اثر به مشکل برخوردند چرا که نمیتوانستند نت دو را صحیح بنوازند . هرچند ناشر با دستکاری در اثر آن را برای کلارینت های معمولی نیز آسان کرد و صد البته نسخه اصلی را چاپ ننمود ولی موتزارت نسخه اصلی این اثر را به آنتون استدلر واگذار کرد و در آن زمان فقط او بود که از نسخه اصلی این اثر خبر داشت . او پیش از مرگش نسخه اصلی اثر را منتشر نمود .







دانلود کنید :

Allegro (http://www.4shared.com/file/120155149/a9ab085e/01_Track_1.html)
Adagio (http://www.4shared.com/file/120155153/5065d001/02_Track_2.html)
Rondo : Allegro
(http://www.4shared.com/file/120155142/3e79d1d6/03_Track_3.html)
کلارینت : شارون کم (Sharon Kam)




_______________________

کلارینت چیست ؟http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/0/01/Clarinet.jpg (http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/0/01/Clarinet.jpg)
کلارینت یکی از سازهای بادی قمیشی است که انواع حرفه‌ای معمولا از چوب سیاه آفریقایی ساخته می‌شود. کلارینت انواع زیادی دارد که روی‌هم آنها را «خانواده کلارینت» می‌خوانند. معمولاً منظور از کلارینت نوع سوپرانوی آن است . نوعی کلارینت که توانایی تولید فاصله‌های موسیقی شرقی را دارد به قره ‌نی معروف است.

[LaDy Ds DeMoNa]

کنسرتو ابوا (Concerto Oboe , K.314) از موتزارت (http://fiddlersatan.blogspot.com/2009/07/concerto-oboe-k314.html)



کنسرتو ابوا در دو ماژور ( Concerto Oboe In C Major , K.314 ) در بهار یا تابستان سال 1777 توسط آهنگساز مشهور ولفگانگ آمادئوس موتزارت نوشته شد . نسخه اصلی این آهنگ توسط خود آهنگساز برای ابوا نواز مشهور آن زمان جوزپه فرلندیس فرستاده شد . که البته به دلیل دشوار بودن نواختن ابوا و کمبود نوازنده ، آهنگساز این قطعه را برای فلوت بازنویسی کرد . هر دو قطعه برای نواختن دو ساکسیفون و دو ابوا و ارکستر زهی نوشته شده اند .
این قطعه دارای 3 موومنت بوده :



Allegro aperto
Adagio non troppo
Rondo : Allegretto

پس از بازنویسی این اثر برای فلوت ، نسخه اصلی این اثر فراموش شد و تا زمان انتشار کتاب " Mozart : Character , Work " توسط آلفرد انیشتین کسی از وجود نسخه اصلی خبر نداشت . او نسخه اصلی موتزارت را در میان نامه های او یافته بود و در کتاب خود به چاپ رساند . هم اکنون نسخه اصلی این کنسرتو در کتابخانه ای در وین نگه داری می شود .




دانلود کنید :
Allegro aperto (http://www.4shared.com/file/120187702/c01645a/04_Track_4.html)
Adagio non troppo (http://www.4shared.com/file/120187699/4bd36cac/05_Track_5.html)
Rondo : Allegretto (http://www.4shared.com/file/120296345/f248a05a/06_Track_6.html)




_____________________________________
http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/9/9e/Hobo.jpg (http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/9/9e/Hobo.jpg)
ابوا چیست ؟
اُبوا (فرانسه: hautbois، ترجمه: چوب اعلا) ساز بادی چوبی دو قمیشی است که معمولاً در موسیقی کلاسیک غربی بکار می‌رود.گفته می‌شود که ابوا (از طریق ساز قرون وسطایی شاوم که بعد از جنگ‌های صلیبی به اروپا آورده شد) ریشه در سرنای عربی و ایرانی دارد . اولین ابوای باروک در اواخر سدهٔ ۱۷ در فرانسه ظهور کرد. ابواهای اولیه از سازی به نام شاون گرفته شده است؛ شاون سازی بود که در دوره‌های قرون وسطا و رنسانس بسیار مورد استفاده قرار می‌گرفت . نواختن ابوا سخت‌ تر از نواختن سازهای بادی دیگر مانند فلوت و کلارینت است ومهارت زیادی لازم دارد . موتزارت، باخ و ریچارد اشتراوس از آهنگسازانی هستند که برای ابوا کنسرتو نوشته‌اند.

[LaDy Ds DeMoNa]

کنسرتو فاگوت ( Bassoon Concerto , K.191 ) از موتزارت (http://fiddlersatan.blogspot.com/2009/07/bassoon-concerto-k191.html)


کنسرتو فاگوت در سی بمل ماژور ( Bassoon Concerto in B-flat Major ) از استاندارد ترین قطعات نوشته شده برای فاگوت در تاریخ موسیقی می باشد که در سال 1774 توسط ولفگانگ آمادئوس موتزارت (http://fiddlersatan.blogspot.com/2009/06/wolfgang-amadeus-mozart.html) نوشته شده است . می شود گفت که تمام فاگوت نوازان حرفه ای این قطعه را برای پیشبرد تکتیک نوازندگی در مرحله ای از آموزش خود می نوازند . متاسفانه نسخه دستنویس این قطعه در دست نیست ولی گفته می شود که این قطعه در چهارم ژانویه به اتمام رسیده است . موتزارت این قطعه را در 18 سالگی نوشت که اولین اثر او برای ساز های بادی به شمار می رود . موسیقیدانان معتقدند که موتزارت به طور کلی 3 کنسرتو برای فاگوت نوشته است که متاسفانه تنها یک اثر از سه باقی مانده است . و از دو کنسرتو دیگر چیزی در دست نیست .

این اثر در سه موومنت نوشته شده است :


Allegro : این موومنت با فرم عادی هر سونات دیگر و معرفی ارکستر و ریتم نوشته شده است .
Andante ma Adiago : موومنت آهسته و کند ریتم که بعدا تمی از آن توسط آهنگساز در پرده دوم اپرا عروسی فیگارو استفاده شد .
Rondo: tempo di menuetto



دانلود کنید :

Allegro (http://www.4shared.com/file/120308006/2bf84c5a/07_Track_7.html)

Andante ma Adagio (http://www.4shared.com/file/120308019/a25c608a/08_Track_8.html)

Rondo: tempo di menuetto (http://www.4shared.com/file/120307997/da8fec5c/09_Track_9.html)

_________________________________________
فاگوت چیست ؟http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/a/ab/FoxBassoon.jpg (http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/a/ab/FoxBassoon.jpg)
فاگوت از سازهای بادی چوبی است که دو قمیش دارد. صدای این ساز در ناحیه باس است . فاگوت را در کشورهای انگلیسی‌ زبان «باسون» می‌خوانند.

[LaDy Ds DeMoNa]

کنسرتویی برای فلوت ، هارپ و ارکستر ( Concerto for Flute, Harp, and Orchestra , K.299 ) از موتزارت (http://fiddlersatan.blogspot.com/2009/07/concerto-for-flute-harp-and-orchestra.html)



کنسرتو برای فلوت ، هارپ و ارکستر در آپریل سال 1778 توسط ولفگانگ آمادئوس موتزارت نوشته شد . این قطعه اولین کنسرتو از تنها دو کنسرتوی دوتایی او بود . همچنین تنها قطعه ای از موتزارت که در آن از ساز هارپ استفاده شده است . از این قطعه به عنوان یکی از مشهورترین کنسرتو های تاریخ موسیقی یاد می شود . این قطعه به درخواست کنت آدریان-لوییز بونیرز ساخته شد . او این قطعه را برای خود - که فلوت نواز ماهری بود - و دختر هارپ نواز خود که در نزد آهنگساز موسیقی می آموخت ، سفارش داده بود ولی پس از ساخت قطعه از پرداخت مزد امتناع کرد . در آن زمان ترکیب فلوت هارپ در یک قطعه بسیار عجیب بود چرا که هارپ همچنان در تحول بود و به عنوان یک ساز استاندارد برای ارکستر به شمار نمی آمد ، بیشتر از آن به عنوان پیانو دستی یاد می کردند ( چرا که از یک نظر ساختار ساده شده ی پیانو را دارد ) . یکی از دلایلی که این قطعه بسیار محبوب است اینست که تمرین کردن و گوش دادن به آن برای نوازندگان بسیار لذت بخش است . امروزه این قطعه بیشتر در ارکستر های فلارمونیک مجلسی برگزار می شود زیرا که نیازی به نوازندگان بالا ندارد و گاهی اوقات نیز به صورت دو نوازی و بدون همراهی ارکستر نواخته می شود . همچنین برای شناخته شدن استعداد های هارپ نوازان از این قطعه استفاده می شود .

البته لازم به ذکر است در این قطعه از هیچگونه تاکتیک های هارپ نوازی که امروزه مرسوم است استفاده نشده و صدای هارپ تقریبا مانند یک پیانو ساده است .

فلوت گاهی اوقات همراه ارکستر می نوازد و گاهی اوقات تک نوازی میکند . تک نوازی هارپ کم دیده می شود و بیشتر به صورت دو نوازی با فلوت می باشد . این قطعه از دو جهت بسیار استداندارد می باشد
- اول : ریتم هارمونیک
- دوم : پیروی از فرم 3 موومنتی تند-آهسته-تند

موومنت ها :


Allegro
Andantino
Rondo : Allegro



دانلود کنید :
َAllegro (http://www.4shared.com/file/121256566/3e7d0965/07_Flute_and_Harp_concerto_1_-_Allegro_C_major_K_299.html)
Andantino (http://www.4shared.com/file/121256573/570cccab/08_Flute_and_Harp_concerto_2_-_Andantino_C_major_K_299.html)
Rondo : Allegro (http://www.4shared.com/file/121256553/653aae29/09_Flute_and_Harp_concerto_3_-_Rondo__Allegro__C_major_K_299.html)



__________________________________
http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/e/e2/Bishapur_zan.jpg (http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/e/e2/Bishapur_zan.jpg)
هارپ چیست ؟
هارپ سازیست زهی که در ایران با نام چنگ نیز شناخته می شود . این ساز از معدود سازهایی است که نمونه های ابتدایی آن در عصر باستان در مناطقی مانند آفریقا ، آمریکای لاتین ، آسیای جنوب شرق در کشور هایی مانند مصر ، برزیل ، چین و ترکیه یافت می شده است . در دوره رنسانس اروپایی ها که در طی جنگ های صلیبی نمونه هایی از این ساز را دیده بودند بر اساس دیده های خود ساز هایی ساختند که شبیه نمونه های ابتدایی خود بود و پس از تغییر و تحولات گوناگون در ططی سال ها به شکل امروزی در آمد .در بیشاپور نقشی از زنی در حال نواختن چنگ یافت شده است که از زمان ساسانیان باقی مانده است .




http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/4/4e/Harp.png (http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/4/4e/Harp.png)

[LaDy Ds DeMoNa]

کنسرتو فلوت شماره 1 ( Flute Concerto No. 1 , K.313 ) از موتزارت (http://fiddlersatan.blogspot.com/2009/07/1-flute-concerto-no-1-k313.html)



کنسرتو فلوت شماره 1 در سل ماژور در سال 1778 به درخواست فلوت نواز دانمارکی فردینارد ژان توسط ولفگانگ آمادئوس موتزارت (http://fiddlersatan.blogspot.com/2009/06/wolfgang-amadeus-mozart.html) نوشته شد . گفته می شود که ژان سه فلوت کنسرتو از موتزارت در خواست کرده بوده ولی موتزارت تنها موفق به نوشتن دو فلوت کنسرتو شد یا حداقل از دو فلوت کنسرتو اثری در دست است . گمان می رود که قطعه آندانته برای فلوت و ارکستر (K.315) (http://fiddlersatan.blogspot.com/2009/07/andante-for-flute-and-orchestra-k315.html) نیز به عنوان موومنتی با ریتم آهسته برای این کنسرتو نوشته شده است .
این قطعه برای ست استاندارد کنسرت زهی ، دو ابوا ( که در موومنت دوم دو فلوت جایگزین آنها می شود ) و دو شیپور نوشته شده است.
قطعه اصلی به طور کلی دارای سه موومنت است :


Allegro maestoso
. Adagio ma non troppo
Rondo: Tempo di Menuetto

تم ابتدایی موومنت دوم بسیار شبیه به تم والس امواج دانوب (http://www.4shared.com/file/115137254/35b9ee94/DANUBE.html) ( دانوب آبی ) اثر یوهان اشتراوس دوم (http://fiddlersatan.blogspot.com/2009/06/johann-strauss-ii.html) است که سال ها بعد نوشته شد .



دانلود کنید :
Allegro maestoso (http://www.4shared.com/file/121707619/c35445cc/01_Flute_concerto_No_1_1_-_Allegro_maestoso_G_major_K_313.html)
Adagio ma non troppo (http://www.4shared.com/file/121707617/24ec68cb/02_Flute_concerto_No_1_2_-_Adagio_ma_non_troppo_G_major_K_313.html)
Rondo: Tempo di Menuetto (http://www.4shared.com/file/121707613/2381acd2/03_Flute_concerto_No_1_3_-_Rondo__Tempo_di_menuetto__G_major_K_313.html)
کنسرت تصویری (http://www.4shared.com/file/121729876/9530f682/Flute1.html)

[LaDy Ds DeMoNa]

[/URL]







http://video.google.com/ThumbnailServer2?app=blogger&contentid=d4cb3c07abaa4d83&offsetms=5000&itag=w320&sigh=B91YX24ysmN-9ljUVN5t1m_1oiY (http://njavan.com/forum/redirector.php?url=rtsp%3A%2F%2Fv4.cache3.googlevi deo.com%2Fvideo.3gp%3Fapp%3Dblogger%26fmt%3D13%26c id%3Dd4cb3c07abaa4d83)

[URL="http://njavan.com/forum/redirector.php?url=rtsp%3A%2F%2Fv4.cache3.googlevi deo.com%2Fvideo.3gp%3Fapp%3Dblogger%26fmt%3D13%26c id%3Dd4cb3c07abaa4d83"]
(http://fiddlersatan.blogspot.com/2009/07/1-flute-concerto-no-1-k313.html)

[LaDy Ds DeMoNa]

آندانته برای فلوت و ارکستر ( Andante for Flute and Orchestra , K.315 ) از موتزارت (http://fiddlersatan.blogspot.com/2009/07/andante-for-flute-and-orchestra-k315.html)



آندانته برای ارکستر در دو ماژور در سال 1778 و به دستور فردیناند ژان توسط ولفگانگ آمادئوس موتزارت (http://fiddlersatan.blogspot.com/2009/06/wolfgang-amadeus-mozart.html) نوشته شد . احتمالا این قطعه جایگزینی برای موومنت دوم کنسرتو فلوت شماره 1 (http://fiddlersatan.blogspot.com/2009/07/1-flute-concerto-no-1-k313.html) ( Adagio ma non troppo ) بوده است . گفته می شود که فردینارد ژان از موومنت دوم کنسرتو فلوت شماره 1 که به دستور وی ساخته شده بود خوشش نیامده و موتزارت را وا داشته بود تا آنداته کوتاه تری به جایگزینی این موومنت بنویسد . احتمال دیگری نیز وجود دارد که قطعه به کنسرتو فلوت شماره . 1 ارتباطی نداشته و آهنگساز قصد خلق اثری جدید داشته که هرگز آن را تکمیل ننموده است .
این قطعه به همان سبک کنسرتو فلوت شماره 1 و با همان آرایش نوشته شده است .

Andante für Flöte und Orchester KV 315 (http://www.4shared.com/file/121705167/c4eb2002/10_Andante_fr_Flte_und_Orchester_KV_315.html)

[LaDy Ds DeMoNa]

کنسرتو فلوت شماره 2 (Flute Concerto No. 2 , K.314 ) از موتزارت (http://fiddlersatan.blogspot.com/2009/07/2-flute-concerto-no-2-k314.html)





فلوت کنسرتو شماره 2 در ر ماژور ( The Flute Concerto No. 2 in D Majo ) در سال 1778 توسط ولفگانگ آمادئوس موتزارت (http://fiddlersatan.blogspot.com/2009/06/wolfgang-amadeus-mozart.html) برای فردینارد ژان نوشته شد . فلوت نواز دانمارکی ازموتزارت درخواست سه فلوت کنسرتو کرده بود که موتزارت تنها موفق به نوشتن یک فلوت کنسرتو ( فلوت کنسرتو شماره یک (http://fiddlersatan.blogspot.com/2009/07/1-flute-concerto-no-1-k313.html) ) از سه شد و کنسرتو شماره 2 را از ابوا کنسرتویی که سال قبل از آن نوشته بود برداشت کرد و برای فلوت تنظیم نمود . فردینارد ژان هر چند که از این کنسرتو اظهار رضایت کرده اما به بهانه اینکه فلوت کنسرتو یک کپی بوده و اثر جدیدی نیست از پرداخت دستمزد موتزارت امتناع نموده است .
بیش از دویست سال موسیقیدانان اعتقاد داشتند که موتزارت فلوت کنسرتو شماره 2 را در اصل برای فلوت و در مانهایم نوشته است . اما در سال 1952 موسیقیدانی به نام برنارد پاومگارتنر (Bernhard Paumgartner) ثابت کرد که ریشه اصلی این کنسرتو ، ابوا کنسرتو در دو ماژور (http://fiddlersatan.blogspot.com/2009/07/concerto-oboe-k314.html) می باشد .
فلوت کنسرتو شماره 2 یک اثر بازنویسی شده واقعی است که به سختی می توان شباهت آن میان ابوا کنسرتو و فلوت کنسرتو را تشخیص داد . آهنگساز هنگام بازنویسی سعی نموده تا نهایت تغییر را در آن ایجاد نماید به طوری که سالیان سال موسیقیدانان آن را به عنوان یک فلوت کنسرتو واقعی تحسین نموده اند .






Allegro aperto (http://www.4shared.com/file/121716788/e18feaf1/04_Flute_concerto_No_2_1_-_Allegro_aperto_D_major_K_314.html)
Andante ma non troppo (http://www.4shared.com/file/121716791/81486314/05_Flute_concerto_No_2_2_-_Andante_ma_non_troppo_D_major_K_314.html)
Allegro (http://www.4shared.com/file/121716787/7130f760/06_Flute_concerto_No_2_3_-_Allegro_D_major_K_314.html)

دانلود کنسرت تصویری (http://www.4shared.com/file/121729881/8ccc7fee/Flute2.html)

[LaDy Ds DeMoNa]

ویلون کنسرتو های 1 تا 5 موتزارت (http://fiddlersatan.blogspot.com/2009/08/1-5.html)


ویلون کنسرتو شماره یک در سی دیز ماژور (Violin Concerto No. 1 in B flat major ) درسال 1773 یا 1775 توسط موتزارت نوشته شد . در زمان خلق این اثر شک و تردید های بسیار وجود دارد . به نظر می رسد که موتزارت این اثر را در سال 1775 ( هنگامی که 19 سال داشت ) به همراه 4 کنسرتو ی دیگر خلق کرده باشد هرچند که آنالیز دست نوشته های باقی مانده از او نشان می دهد که این ویلون کنسرتو در سال 1773 به اتمام رسیده است .
این ویلون کنسرتو شامل 3 موومنت است :



Allegro Moderato (http://www.4shared.com/file/122179393/58ddb692/01_Violin_concerto_No_1_1_-_Allegro_moderato_B_flat_major_K_207.html)
Adagio (http://www.4shared.com/file/122179413/954b2a1f/02_Violin_concerto_No_1_2_-_Adagio_B_flat_major_K_207.html)
Presto (http://www.4shared.com/file/122179408/1b82c2d6/03_Violin_concerto_No_1_3_-_Presto_B_flat_major_K_207.html)

ساختار معمولی تند-آهسته-تند که در میان کنسرتو های دیگر رواج دارد در این کنسرتو نیز دیده می شود . این قطعه سرشار از گوشه های شادی آور است .
روندو شماره 1 در سی دیز برای ویلون و ارکستر ( Rondo No.1 in B-flat, K. 269 for violin and orchestra ) نیز مرتبط به این کنسرتو می باشد . گویا موتزارت طبق پیشنهاد ویلونیستی اهل سالزبورگ به نام آنتونیو برونتی قصد داشته که این روندو را با موومنت آخر این کنسرتو جایگزین کند که البته در نهایت این کار را نکرده و کنسرتو با موومنت اصلی خود منتشر کرد .




ویلون کنسرتو شماره 2 (K. 211)
ویلون کنسرتو شماره 2 در ر ماژور ( Violin Concerto No. 2 in D major ) در سال 1775 توسط موتزارت نوشته شد . این کنسرتو نیز مانند کنسرتو قبل از خود ساختار سه موومنتی تند-آهسته-تند به شرح دارد و که اجرای آنان تقریبا 20 دقیقه به طول می انجامد .



Allegro moderato (http://www.4shared.com/file/122179406/fc3aefd1/04_Violin_concerto_No_2_1_-_Allegro_moderato_D_major_K_211.html)
Andante (http://www.4shared.com/file/122179400/15594ae4/05_Violin_concerto_No_2_2_-_Andante_D_major_K_211.html)
Rondeau, Allegro (http://www.4shared.com/file/122178935/fe7a199e/06_Violin_concerto_No_2_3_-_Rondeau__Allegro__D_major_K_211.html)

ویلون کنسرتو شماره 3 (K. 216)
موتزارت ویلون کنسرتو شماره 3 در سل ماژور (The Violin Concerto No. 3 in G major ) خود را در سالزبورگ هنگامی نوشت که تنها 19 سال داشت . ( سال 1775)
این قطعه نیز دارای سه موومنت است :



Allegro (http://www.4shared.com/file/122178945/b13b8f59/07_Violin_concerto_No_3_1_-_Allegro_G_major_K_216.html)
Adagio (http://www.4shared.com/file/122178822/78c7d74b/07_Violin_concerto_1_-_Allegro_maestoso_D_major_K_271a.html)
Rondeau (http://www.4shared.com/file/122178828/98123e55/09_Violin_concerto_3_-_Rondo__Allegro__D_major_K_271a.html)

موومنت سوم این اثر به دلیل گیرایی غافلگیر کننده ارکستر ملقب به "Strassburg" (استرسبورگ) می باشد . همچنین تغییر گام ها بسیار به چشم می خورد . فعالیت نوازندگان ابوا در این موومنت شاید حتی بیشتر از سولیست ( ویلون تک نواز ) باشد . این کنسرتو به همراه کنسرتو شماره 5 از معروفترین ویلون کنسرتو های موتزارت هستند که تم های زیبایی دارند .


ویلون کنسرتو شماره 4 (K.218)



ویلون کنسرتو شماره 4 در ر ماژور (Violin Concerto No. 4 in D major) نیز مانند بقیه کنسرتو ها در سال 1775 نوشته شد . نسخه دستنویس این اثر در کتاب خانه ای در شهر کراکوف در لهستان نگه داری می شود . و فرم تند-آهسته-تند به شرح زیر دارد و میانگین زمان اجرای آن 23 دقیقه می باشد .



Allegro-Sonata Form (http://www.4shared.com/file/122181062/ede09bac/01_Violin_concerto_No_4_1_-_Allegro_D_major_K_218.html)
Andante cantabile (http://www.4shared.com/file/122181099/fdaa5eeb/02_Violin_concerto_No_4_2_-_Andante_cantabile_D_major_K_218.html)
Rondeau : Andante grazioso - Allegro ma non troppo (http://www.4shared.com/file/122178826/7faa1352/03_Violin_concerto_No_4_3_-_Rondeau__Andante_grazioso__-_Allegro_ma_non_troppo_D_major_K_218.html)


ویلون کنسرتو شماره 5 (K.219)

ویلون کنسرتو شماره 5 در لا ماژور ( The Violin Concerto No. 5 in A Major ) به جرات میتوان گفت که بهترین و همینطور آخرین ویلون کنسرتو موتزارت است که در سال 1775 نوشته شد و در تعطیلات آخر هفته سالزبورگ همان سال به روی صحنه رفت . این کنسرتو ساختار موسیقیایی تند-آهسته-تند دارد .
موتزارت در طی سال های 1773 تا 1779 قسمت اعظم کار هایش را بر روی ساز های زهی اختصاص داد و متاسفانه بر ما روشن نیست که برای چه کسی و به چه مناسبتی آن ها را نوشته است همینطور زمان نوشته شدن آثار نیز نامشخص است . تحقیق و بررسی روی دست نوشته ها و کاغذ های نسخه های اصلی این ویلون کنسرتو ها نشان می دهند که در تمامی تاریخ گذاری ها دست کاری به عمل آمده و تاریخ بعضی از این کنسرتو ها بار ها و بار ها عوض شدند . به طور مثال تاریخ نوشته شدن ویلون کنسرتو شماره 5 ابتدا 1775 یادداشت شده سپس خط زده شده و به جای آن 1780 نوشته شده و سپس دوباره به 1775 بازگردانیده شده است . پیانو کنسرتو K.414 اثر بعدی اوست که در آن از گام لا ماژور استفاده شده است .
این ویلون کنسرتو برای 2 ابوا ، 2 شیپور و ارکستر زهی نوشته شده و 3 موومنت دارد که به طور میانگین 28 دقیقه جهت اجرا زمان می برد :



Adiago - Allegro aperto
(http://www.4shared.com/file/122181090/8476e64f/04_Violin_concerto_No_5_1_-_Allegro_A_major_K_219.html)
Adagio (http://www.4shared.com/file/122181065/73840e0f/05_Violin_concerto_No_5_2_-_Adagio_A_major_K_219.html)
Rondo - Tempo di Minuetto (http://www.4shared.com/file/122181048/3f031030/06_Violin_concerto_No_5_3_-_Rondeau__Tempo_di_menuetto__A_major_K_219.html)


آداجیو برای ویلون و ارکستر (K.261)
آداجیو در می ماژور برای ویلون و ارکستر (Adagio in E for Violin and Orchestra) در سال 1776 نوشته شد . او احتمالا این آداجیو را به عنوان جایگزین موومنت آهسته ویلون کنسرتو شماره 5 خلق کرده است . شایع است که او این قطعه را برای ویلونیستی به نام آنتونیو برونتی نوشته است چراکه گفته می شود او در هنگام نواختن قطعه به آن لقب خواب آور و کسل کننده داده بود . این اثر برای ویلون ، دو فلوت ، دو شیپور و ارکستر زهی تنظیم شده است .


Adagio in E For Violin And Orchestra (http://www.4shared.com/file/122178914/bb4b4b8a/10_Adagio_for_Violin_and_Orchestra_E_major_K_261.h tml)




َ
.................................................. .................................................. ............................................
پسورد کلیه فایل ها : www.fiddlersatan.blogspot.com (http://www.fiddlersatan.blogspot.com/) به کوچک نوشته شدن حروف در هنگام تایپ دقت فرمایید .

[LaDy Ds DeMoNa]

تاثیر موسیقی موتزارت بر روی رشد فکری و خلاقیت کودکان : رشد فکری و خلاقیت (http://fiddlersatan.blogspot.com/2009/08/blog-post.html)


روزه در تمام دنیا مساله تعلیم و تربیت کودکان در اولویت قرار دارد ، با تحقیقات فراوانی که درباره ی شکوفایی و شناخت استعداد های نهفته از دوران بارداری مادر و تولد نوزاد صورت گرفته و همواره در حال تکمیل و نوآوری های فراوان است مطمئن باشید که کودک شما دارای نوعی استعداد خاص است ، چگونه میتوان به او کمک کرد تا استعداد های درخشان خود را بروز دهد . باروش های تحقیقاتی متعددی ثابت شده که یک کودک از بدو تولد آمادگی لازم پذیرش آموزش های مختلف را دارد ، بطور مثال یک کودک از سن 3 سالگی تا 5 سالگی قادر است به دو یا سه زبان بجز زبان مادری تکلم و روخوانی نماید .
یکی از مهمترین و ساده ترین روش ها که باعث بروز استعداد و پرورش هوش کودک می شود روشی است که بوسیله آقای Don Campbell ابداع شده و این روش به صورت زیر می باشد :
دکتر کمپبل با تحقیقاتی که در مورد موتزارت ، نابغه موسیقی بعمل آورده به این نتیجه رسیده که مادر وی در دوران بارداری دائما در معرض شنیدن موسیقی که توسط شوهرش نواخته می شده قرار داشته وی پس از تحقیقات زیاد بر روی کودکان خردسال به این نتیجه رسید که گوش دادن به آهنگ های ساخته شده توسط موتزارت باعث باهوشی و شادابی آن ها می شود بطوریکه کودکانیکه تحت تاثیر موسیقی موتزارت قرار گرفته اند، بگفته والدینشان از دیگر همکلاسی هایشان در زمینه ریاضیات ، حفظیات ،نواختن ساز ، آنگسازی ، سرودن شعر و دیگر مهارت ها با هوش تر بودند.
در اوایل دهه 1990 در دانشگاه Irvine کالیفرنیا تحقیقاتی انجام شد که نشان می دهند گوش کردن به موسیقی موتزارت ده دقیقه قبل از شروع امتحان باعث افزایش فراوان حافظه و هوش می شود . به علاوه کودکانی که دوره مقدماتی موسیقی گذرانده اند بسیار با هوش تر از کودکانی هستند که دوره آموزشی کامپیوتر گذرانده اند هستند.

این مجموعه حاوی سه قسمت می باشد :



رشد فکری و خلاقیت
تخیل آزاد و تجسم
جنب و جوش و انگیزش


قسمت اول : رشد فکری و خلاقیت


1- Rondo From Eine Kleine Nachtmusik K.525
یکی از دلپذیرترین ملودی هایی است که تا کنون نوشته شده است . نوارندگان این اثر روش جالبی به کار برده اند تا نیروی طراوت و تازگی ملودیهای موتزارت را به کودکان ارائه نمایند . Rondo یک قطعه جذاب و پر نشاط است که براحتی توجه کودک را به خود جلب میکند . این موسیقی مغز و بدن را هوشیار می سازد اکسیژن دهی به مغز را تسریع می بخشد و ساعات خوبی را برای مطالعه مهیا می سازد .


Download (http://www.4shared.com/file/123163680/2aaed6e2/01_Rondo_from_Eine_Kleine_Nachtmusik_K_525.html)


2- Allegro moderato , Violin Concerto No.2 In D Major , K.211 (http://fiddlersatan.blogspot.com/2009/08/1-5.html)
دکتر آلفرد توماتیس Alfred Tomatis طی 40 سال پژوهش ، کشف کرد که صدای با فرکانس بالا که از ویلون و ساز های زهی در می آید مغز را به تمرین و فعالیت وا می دارد . این کنسرتو ویلون برای هزاران کودک در بیش از 200 مرکز شنوایی در اقصی نقاط جهان اجرا شده است . این موسیقی فکر شما را آماده می سازد تا مهارت هایی را که به تمرکز نیاز دارند ، بهتر انجام دهید . دکتر توماتیس پیشنهاد می کند که این قطعه را در حالی که گوش راست خود را به سمت بلندگو متمرکز کردید گوش دهید و در واقع قبل از شروع به کار های روزمره گوش را به فعالیت وا دارید و مغز را تحریک کنید .



Download (http://www.4shared.com/file/123167118/7f9a644b/02_Allegro_Moderato_Violin_Concerto_No_2_K_211.htm l)


3-Variations , Sinfonia In E-flat Major , K 297b
این مجموعه جذاب از واریاسیون ها ، اهمیت سازماندهی مغز را باعث می شود . یکی از بهترین راه های شناخته شده برای یادگیری اطلاعات ، تکرار و بازگویی است . وقتی ما اطلاعات یا ملودی های موسیقی را به روش های مختلف تکرار می کنیم ، به همین ترتیب مغز و گوش نیز شروع به شنیدن می کنند . به این قطعه به گونه دیگری گوش کنید ببینید آیا میتوانید بگویید که کدام ملودی در طول سراسر قطعه تکرار شده است . اگر احساس خواب آلودگی میکنید ، انبساط خاطر داشته باشید و به آرامی موسیقی را گوش کنید تا ذهن و بدن شما برای مطالعه و تمرکز آماده شود .



Download (http://www.4shared.com/file/123170560/99bec36b/03_Variations_Sinfonia_K_297b.html)


4- Andante , Symphony No.17 in G Major , K.129
پل مادوال (Paul Madaule) از مرکزشنوایی تورنتو تمریناتی را که وی (Earobics) ( نرمش های شنوایی ) نامیده بکار می برد. این قطعه مناسب برای گوش دادن قبل از مطالعه است اگر شما قبلا انرژی کسب کرده اید . فرکانس بالا و ضرب آهنگ آهسته به شما اجازه می دهد که در عین حالی که هیجان زده هستید ، آرامش داشته باشید .



Download (http://www.4shared.com/file/123175926/2a75aa0c/04_Andante_Symphony_No_17_K_129.html)


5- Andantino , Symphony No.24 in B-flat Major , K.182
یکی از کاملترین قطعات موتزارت است که زبان را به موسیقی وارد کرده است . چشمانتان را ببندید و به این قطعه گوش کنید و ببینید که چطور یک داستان تعریف می شود . ساز های زهی و فلوت به وضوح ملودی و جمله های موسیقی را تکرار می کنند . ویلون ها و فلوت به صورت واضح و بی واسطه با شما صحبت می کنند.

می توانید احساس کنید که چگونه موسیقی یک ایده را بیان می کند . حتی سوال هایی را نیز مطرح میکندو سپس به شما اجازه میدهد که تجزیه وتحلیل کنید . اینیکی از بهترین راه هاییاست که یاد بگیریم چگونه مقاله بنویسیم و یا چطور سخنرانی کنیم .



Download (http://www.4shared.com/file/123265255/4b9cd98e/05_Andantino_Symphony_No_24_K_182.html)


6- Five Variations on Twinkle , Twinkle little Star , K.265
یادگیری مطالعه چنانچه همراه با تنوع و نشاط باشد بسیار مهم است . بهتر این است که هر روز با یک برنامهع منظم کار های روزانه اتان را با ذهنی پر نشاط شروع کنید . این قطعه بر اساس یک موسیقی محلی فرانسوی در عصر موتزارت است . بسیاری از کودکان الفبا را به کمک این آهنگ حفظ می کنند . ببینید می توانید واریاسیون های متنوعی که موتزارت روی این ملودی ساده خلق کرده خلق کرده بشنوید و بر آن متمرکز شوید . شاید این روش به شما در یادگیری الفبا کمک کند.



Download (http://www.4shared.com/file/123265832/8e356e7d/06_5_Variations_on_Twinkle_Twinkle_Little_Star_K_2 65.html)


7-Allegro aperto , Violin Concerto No.5 in A Major , K.219 (http://fiddlersatan.blogspot.com/2009/08/1-5.html)
این Allegro روشن کننده و انرژی بخش است . به گفته دکتر توماتیس این موسیقی مغز را تقویت می کند . این قطعه پر تحرک و قوی برای گوش و مغز تمرین بسیار مناسبی می باشد . قبل از ساعات مطالعه خود 10 دقیقه به آن گوش کنید تا گوش وبدن خود را فعال سازید . تصور کنید شما یک ارکستر را رهبری می کنید ، و یا تصور کنید ویلون را خودتان می نوازید . ده دقیقه موسیقی را با فعالیت و تحرک سپری کنید .



Download (http://www.4shared.com/file/123266955/557c9981/07_Allegro_Aperto_Violin_Concerto_No_5_K_219.html)

8- Andante , Symphony No . 15 in G Major , K.124
موتزارت این قطعه را در سنین جوانی نوشت ، یک نمونه شگفت انگیزی برای شروع یک کار سخت می باشد . صدای موسیقی را پایین بیاورید وگوش بسپارید ، بگذارید به روشی که فقط موتزارت می داند رشد فکری و خلاقیت شما افزایش یابد .



Download (http://www.4shared.com/file/123267633/59a5bb6a/08_Andante_Symphony_No_15_K_124.html)

[LaDy Ds DeMoNa]

سمفونی شماره 40 (Symphony No.40) از موتزارت (http://fiddlersatan.blogspot.com/2009/08/40-symphony-no.html)



سمفونی شماره 40 در سل مینور ( Symphony No. 40 in G minor, KV. 550 ) در سال 1778 توسط ولفگانگ آمادئوس موتزارت نوشته شد . بعد از سمفونی شماره 25 ، این سمفونی ، دومین و آخرین سمفونی موتزارت بود که در گام مینور نوشته شد . ( البته به استثنای سمفونی ادینزه (Odense Symphony) که در لا مینور نوشته شده است .در مورد نوشته شدن این سمفونی توسط موتزارت شک و تردید هایی وجود دارد. ) این اثر در 25 جولای 1778 به اتمام رسیده است . ( سمفونی های شماره 39 و 41 به ترتیب دو هفته قبل و بعد این اثر در روز های 26 ژانویه و 10 آگوست به اتمام رسیدند )





http://video.google.com/ThumbnailServer2?app=blogger&contentid=da44f61916b64627&offsetms=5000&itag=w320&sigh=R8CGFJcUYYGUrUO3_Sg1V5QE2mE (rtsp://v1.cache0.googlevideo.com/video.3gp?app=blogger&fmt=13&cid=da44f61916b64627)
قسمت کوتاهی از موومنت اول - تم اصلی


اجرا

از این که آیا این سمفونی در طول زندگی موتزارت هرگز به روی صحنه رفت یا نه ، مدرک قابل قبولی در دست نیست. هر چند که احتمال می رود این سمفونی در برای اولین بار در یکی از شهر های ذیل به روی صحنه رفته باشد :



درسدن (Dresden) : چهاردهم آپریل در طی سفری در بهار 1789 . در طی این سفر موتزارت به غیر از درسدن از شهر های پراگ ، لایپزیگ و برلین نیز بازدید کرد.
لایپزیگ (Leipzig) : دوازدهم می 1789 ( در طی همان سفر )
فرانکفورت (Frankfurt) : پانزدهم اکتبر 1790 .
وین (Vienna) : هفدهم آپریل 1791 . در تئاتربرگ (Burgtheater) . پوستری از این سال به جا مانده که در آن آنتونیو سالیری را در حال رهبری ارکستری نشان میدهد و پایین پوستر نوشته شده : سمفونی بزرگی از آقای موتزارت * . ( مشخص نیست که منظور از سمفونی بزرگ کدام سمقونی می باشد ولی آن را به سمفونی شماره 40 نسبت میدهند )

گفته می شود که موتزارت این سمفونی را دوبار تغییر داده است ( دست نوشته های هر دو ورژن از سمفونی در دسترس هستند )
به گفته موسیقیدان آمریکایی نیل زاسلو :

موتزارت برای اضافه کردن کلارینت ها به سمفونی و هماهنگ کردن آن ها با فلوت ها مشکل بسیار داشت . تا آن جا که یک جا به نظر میرسد به طور کلی ترکیب سمفونی را تغییر داده است .
موتزارت در نهایت موفق به هماهنگ کردن آن ها می شود . در مورد اجرای اولیه همانطور که اشاره کردیم تردید هایی وجود دارد ولی در اجرای وین در سال 1791 برادران کلارینت نواز آنتون و همچنین یوهان استدلر مشهور نیز در میان نوازندگان حضور داشته اند .
نیل زاسلو جایی دیگر می افزاید :

به احتمال قوی تنظیم بدون کلارینت این سمفونی هم در جایی که بر ما مشخص نیست به روی صحنه رفته است چرا که کمبود های تنظیم اولیه و بدون کلارینت آن تا شنیده نشود به نظر نمیرسد و تنظیم مجدد این سمفونی نشان از آن دارد که خود آهنگساز نیز این کمبود را احساس کرده است .

ساز ها

در ترکیب سازی این سمفونی کمبود تیمپانی و ترومپت که در بسیاری از سمفونی ها استفاده می شوند، بسیار به چشم میخورد .


سازهای بادی چوبی :



فلوت
2 ابوا
2 کلارینت
2 فاگوت

ساز های خانواده شیپور :


2 هورن

ساز های زهی :


ویلون
ویلون سل
ویولا
کنتراباس


ساختار





در این سمفونی ترکیب معمولی 4 موومنتی ( تند ، آهسته ، مینوئت ، تند ) دیده می شود :


Molto Allegro , 2/2
Andante , 6/8
Menuetto - Trio , 3/4
Allegro assai , 2/2

به جز موومنت سوم بقیه موومنت ها در فرم معمول سونات نوشته شده اند . موومنت سوم مانند باقی منوئت ها در فرم ترناری نوشته شده است .



واکنش ها



این سمفونی از دیدگاه منتقدین به شیوه های بسیاری نقد شده است که در اینجا به مهمترین آن ها اشاره میکنیم . رابرت شومان به آن به آن لقب " دارای لطف خدایی " داده است که با واکنش های بسیاری مواجه شد . دونالد فرانسیس تووی این اثر را غم انگیز وصف کرده است .
امروزه این اثر به عنوان یک اثر تراژدیک شناخته میشود به عنوان مثال چارز رزن آن را کاری از عشق ، خشم و غم خوانده است .



این اثر از زمان نوشته شدن تا کنون یکی از بزرگترین کار های موتزارت شناخته شده است .



تاثیرات

گفته می شود که لودویگ وان بتهوون به این اثر بسیار علاقه داشته به طوری که قسمت هایی از نت های این اثر با دست خط بتهوون در حاشیه کتاب های وی یافت شده است . همینطور گفته می شود که او در نوشتن بعضی قطعات خود مانند موومنت سوم سمفونی شماره پنج و کنسرتو پیانو شماره 1 اپوس 2 از موومنت های ریتمیک این اثر الهام گرفته است . همچنین در بسیاری از کار های شوبرت نیز رد پای موومنت سوم این اثر به گوش می خورد .



دانلود صوتی


Fulda Symphonic Orchestra
Conductor : Simon Schindler
Violin : Franziska Früh

موومنت اول (http://www.mootnotes.com/music/mozart/files/Wolfgang_Amadeus_Mozart_-_Symphony_40_g-moll_-_1._Molto_allegro.mp3)
موومنت دوم (http://www.mootnotes.com/music/mozart/files/Wolfgang_Amadeus_Mozart_-_Symphony_40_g-moll_-_2._Andante.mp3)
موومنت سوم (http://www.mootnotes.com/music/mozart/files/Wolfgang_Amadeus_Mozart_-_Symphony_40_g-moll_-_3._Menuetto,_Allegretto-Trio.mp3)
موومنت چهارم (http://www.mootnotes.com/music/mozart/files/Wolfgang_Amadeus_Mozart_-_Symphony_40_g-moll_-_4._Allegro_assai.mp3)
(http://www.mootnotes.com/music/mozart/files/Wolfgang_Amadeus_Mozart_-_Symphony_40_g-moll_-_4._Allegro_assai.mp3)

دانلود تصویری
http://4.bp.blogspot.com/_EjrtnJu8ZbE/Sn2Vfs2qZAI/AAAAAAAAAH0/yhzMaNG73Po/s400/40.jpg (http://4.bp.blogspot.com/_EjrtnJu8ZbE/Sn2Vfs2qZAI/AAAAAAAAAH0/yhzMaNG73Po/s1600-h/40.jpg)










Winener Philharmoniker
Conductor : Riccardo Muti
1991


دانلود از فورشرد :



_______________________
* (A Grand Symphony composed by Herr Mozart)

[LaDy Ds DeMoNa]

دانلود اپرا فلوت سحرآمیز ( The Magic Flute ) موتزارت (http://fiddlersatan.blogspot.com/2009/08/magic-flute.html)



http://3.bp.blogspot.com/_EjrtnJu8ZbE/Sox4VLH49MI/AAAAAAAAAJM/P-9IWCTixG4/s400/41Y2770EBHL._SS500_.jpg (http://3.bp.blogspot.com/_EjrtnJu8ZbE/Sox4VLH49MI/AAAAAAAAAJM/P-9IWCTixG4/s1600-h/41Y2770EBHL._SS500_.jpg)اپرای فلوت سحر آمیز ، آخرین و مشهور ترین اپرای موتزارت است ک در سال 1791 در دو پرده بر اساس اپرانامه ای از امانوئل اشنایدر (Emanuel Schikaneder) نوشته شد . دیالوگ های این اپرا هم به صورت آوازی و هم به صورت مکالمه (فرم Singspiel ) نوشته شده اند .

این اپرا در 30 سپتامبر 1791 در تئاتری در وین اجرا شد . موتزارت ارکستر را رهبری می کرد و همچنین اشنایدر عهده دار اجرای نقش اول بود . نقش ملکه شب هم توسط خواهر همسر موتزارت اجرا شد . تا دسامبر 1792 در کمتر از یکسال این اپرا 100 بار به روی صحنه رفت . این تعداد اجرا در چنین مدت کمی در آن زمان بی سابقه بوده است .

هر چند خود موتزارت نتوانست موفقیت چشمگیر اپرای خود را ببیند ، وی در 5 دسامبر 1791 به دلیل بیماری در گذشت .
این اپرا امروزه هم همراه با اپرا هایی مانند Madama Butterfly (http://fiddlersatan.blogspot.com/2009/08/madama-butterfly.html) , La Boheme و ... در صدر محبوب ترین اپرا های تاریخ قرار دارند .


مشخصات :

رهبر ارکستر : ولفگانگ گاننوین (Wolfgang Gonnenwein)
طراح صحنه : اکسل مانتی (Axel Manthey)
طراح لباس : اکسل مانتی ، الکساندر لینتل ( Axel Manthey , Alexander Lintl )
سال ساخت : 1992

خوانندگان :
Dron Van Der Walt..............................Tamino
Ulrike Sonntag...............................Pamina
Cornelius Hauptmann.............................Sarastro
Andrea Frei...............................Konigin
Thomas Mohr...........................Papageno
Patricia Rozario...........................Papagena
Elizabeth Whitehouse........................Ersle Dame
Helene Schneidermann......................Zwrite Dame
Renee Morloc.......................Dritte Dame



زبان اصلی ( آلمانی ) + زیرنویس انگلیسی
(Dvdrip , 600 MB)

دانلود :
http://usera.imagecave.com/dlor40052/bUTTON/download.jpg (http://usera.imagecave.com/dlor40052/bUTTON/download.jpg)Part 1 (http://www.4shared.com/file/126232507/daa5c20c/Magic_Flutepart1.html)
Part 2 (http://www.4shared.com/file/126232728/7ba86971/Magic_Flutepart2.html)
Part 3 (http://www.4shared.com/file/126232652/d5fe7c9f/Magic_Flutepart3.html)
Part 4 (http://www.4shared.com/file/126232567/8cff658a/Magic_Flutepart4.html)




More info

http://usera.imagecave.com/dlor40052/wikipedia-logo.png (http://en.wikipedia.org/wiki/Die_Zauberfl%C3%B6te)

[LaDy Ds DeMoNa]

رکوئیم ( Requiem Mass , K. 626) موتزارت (http://fiddlersatan.blogspot.com/2009/10/requiem-mass-k-626.html)



رکوئیم مس در ر مینور (Requiem Mass in D minor (K. 626) در سال 1791 ، آخرین سال از زندگی آهنگساز ، در شهر وین پایتخت اتریش نوشته شد . این اثر آخرین خلق موتزارت و همچنین جزء قدرتمندترین و مورد احترام ترین آثر اوست هر چند مشخص نیست که چه میزان از نسخه اصل آن توسط خود موتزارت و چه میزان از آن توسط آهنگسازان دیگر ، همچون فرانس سوسمایر (Franz Xaver Süssmayr) نوشته و تکمیل گردیده است .
گفته می شود که در هنگام مرگ موتزارت در 5 دسامبر 1791 وی تنها موومنت آغازین آن (Requiem aeternam) و قسمت هایی از Kyrie وگروه کر را به اتمام رسانده بود .



اتفاقات بعد از مرگ آهنگساز

این ریکوئیم را شخصی به نام کنت فرانتس فون والسگ توسط واسطه های ناشناس به موتزارت سفارش داده بود . گفته می شود که این کنت که موسیقیدان آماتور و نابلدی بوده است ، با سفارش از آهنگسازان دیگر و خریدن قطعات از آن ها ، آثار را به نام خود منتشر مینموده و از این طریق برای خود شهرت کسب می کرده است . او این ریکوئیم را به بهانه مرگ همسرش از موتزارت طلب کرده بود و قسمت ناچیزی از بهای آن را از پیش پرداخته بود . پس از مرگ موتزارت ، بیوه ی وی به طور مخفیانه ، نوشتن ادامه اثر را به آهنگسازان دیگری می سپارد تا بتواند پس از اتمام آن مبلغ آن را به طور کامل دریافت دارد . جوزف فون ایبلر (Joseph von Eybler) نخستین کاندیدا برای این کار بود . او پس از دریافت قطعه از بیوه ی موتزارت قسمت های "Dies irae" تا "Lacrimosa" آن را به طور کامل به اتمام رساند ولی پس از آن وی در تطبیق ادامه اثر خود با نوشته های موتزارت وا ماند و قطعه را به همسر موتزارت پس داد .


http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/9/93/Costanze_Mozart_by_Lange_1782.jpg (http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/9/93/Costanze_Mozart_by_Lange_1782.jpg)
کنتانزه موتزارت - همسر ولفگانگ آمادئوس موتزارت


کاندیدای دوم شخصی بود به نام فرانز ژاور سوسمایر (Franz Xaver Süssmayr) که شخصا در نوشتن این اثر موتزارت را یاری بسیار داده بود . وی قسمت های نوشته شده توسط ایبلر را از وی قرض گرفت و سازبندی قسمت "Dies Irae" را تغییر داد . وی همچنین در "Lacrimosa" تغییراتی ایجاد کرد و موومنت های دیگری همچون "Sanctus" ، "Benedictus" و "Agnus Dei" را مطابق ساختار رکوئیم ها به اثر افزود . وی در نهایت با استفاده از تم هایی که خود موتزارت برای موومنت انتهایی این اثر در نظر گرفته بود ، "Lux aeterna" را نوشت و ریکوئیم را به اتمام رساند . بعد ها سوسمایر و بیوه ی موتزارت هر دو اعلام کردند که که بخش انتهایی این ریکوئیم با دستور العمل هایی که موتزارت پیش از مرگش به همسر خود و سوسمایر داده بود ، نوشته شده است . حالا این امر حقیقت دارد یا خیر بر ما پوشیده است . نا گفته نماند که امروزه بسیاری اعتقاد دارند که اگر موتزارت زنده می ماند و ریکوئیم را خود به اتمام می رساند هرگز از تم آغازین برای اتمام اثر استفاده نمی کرد .
شایعاتی هم وجود دارد که آهنگسازان دیگری از جمله ماکسیمیلیان استدلر (Maximilian Stadler) در نوشتن قسمت هایی مانند "Domine Jesu" به سوسمایر یاری رساندند . همچنین "Agnus Dei " نیز شباهت بسیاری به مس قبلی موتزارت K. 220 دارد . در نهایت نسخه نهایی این اثر با امضایی جعلی از موتزارت به تاریخ 1792 برای والسگ ارسال شد . اجرای عمومی و همینطور قسمت های نوشته شده توسط سوسمایر با نظر مثبت مخاطبان رو به رو شد (شاید به این دلیل که کسی حقیقت ماجرا را نمیدانست) . درسال 1819 اجرای بزرگ ریکوئیم به رهبری یکی از شاگردان جوزف هایدن ، ژان کلود مالگوری (Jean-Claude Malgoire.) برای اثر شهرت زیادی به ارمغان آورد (هر چند لازم به ذکر است مالگوری بعضی از قسمت های اثر را تغییر داد) . حقیقت ماجرا و همنچنین نسخه های اصلی و نا تمام و نسخه های بعدی در اواخر قرن 19 کشف شدند .

بیوه ی موتزارت با زیرکی تمام مرگ موتزارت را از والسگ مخفی نگاه داشت و پس از گرفتن پول از وی ، اثر را دوباره به قیمتی گزاف به انتشاراتی در وین فروخت و پول زیادی به دست آورد .
گفته می شود پس ازینکه موتزارت نوشتن ریکوئیم را قبول کرد به جای کار بر روی آن در پراگ اپرایی با نام "La clemenza di Tito" را آغاز نمود . ولی پس از مدتی وی به سختی بیمار شد و پس از بازگشتش به وین و در حالیکه از بیماری به سختی رنج می برد کار بر روی ریکوئیم را آغاز نمود در این زمان او به شدت افسرده بود و مدام از مرگ صحبت می کرد و به دیگران می گفت که او را مسموم کرده اند ، حتی از وی نقل شده که وی این ریکوئیم را برای خود مینویسد . و در نهایت نوشتن این قطعه به قیمت جان آهنگساز تمام شد .

مشخصات :
ارکستر فلارمونیک برلین
کنسرت بزرگ داشت هربرت فون کارایان
رهبر ارکستر : کلادیو آبادو


http://4.bp.blogspot.com/_EjrtnJu8ZbE/StIQGYLCwpI/AAAAAAAAALk/3wHXLDYSn8Q/s200/11111111111.jpg (http://4.bp.blogspot.com/_EjrtnJu8ZbE/StIQGYLCwpI/AAAAAAAAALk/3wHXLDYSn8Q/s1600-h/11111111111.jpg)



دانلود صوتی

Rapidshare (http://rapidshare.com/files/291600117/Req.wma.html) / Megaupload (http://www.megaupload.com/?d=GBNE7COQ) / Media Fire (http://www.mediafire.com/?2nwnjrkz4nz) / zSHARE (http://www.zshare.net/download/66805138ee234fff/) / Badongo (http://www.badongo.com/audio/17752604) / Deposit Files (http://depositfiles.com/en/files/udm3lp4n7) / Hotfile (http://hotfile.com/dl/14634377/7af4caf/Req.wma.html)/ 2 Shared (http://www.2shared.com/file/8364151/9503cffd/Req.html)

دانلود تصویری

Rapidshare (http://rapidshare.com/files/291628219/Requim_Mozart_-_fiddlersatan.blogspot.com.rar.html) / Megaupload (http://www.megaupload.com/?d=KH0VOPHO) / Media Fire (http://www.mediafire.com/?wzymhfudfwd) / zSHARE (http://www.zshare.net/download/6680839787303431/) / Deposit Files (http://depositfiles.com/en/files/5waxow8j4) / Hotfile (http://hotfile.com/dl/14640606/fa4f71a/Requim_Mozart_-_fiddlersatan.blogspot.com.rar.html)

[LaDy Ds DeMoNa]

بیوگرافی و دانلود آهنگ های معروف موزارت (http://www.simsanie.blogfa.com/page/mozart.aspx)

http://i7.tinypic.com/2ptdkcg.jpg
لیست آهنگهای او
1 (http://www.harmonytalk.net/archives/music/mv1.mp3)
2 (http://www.harmonytalk.net/archives/music/mv2.mp3)
3 (http://www.harmonytalk.net/archives/music/mv3.mp3)
4 (http://www.harmonytalk.net/archives/music/mv4.mp3)


Jubilate Deo (http://rosemck1.tripod.com/mozart-jubilate-deo.mid)

Piano Concerto No. 21 in C (Allegro) (http://rosemck1.tripod.com/mozart-piano-concerto-no.21-in-c.mid)

Piano Sonata No. 10 in C (http://rosemck1.tripod.com/mozart-piano-sonata-no.10-in-c.mid)

Serenade No. 13 in G for Strings - "Eine Kleine Nachtmusik" (http://rosemck1.tripod.com/mozart-eine-kleine-nachtmusik.mid)

Sonata in A (with Rondo alla Turca) (http://rosemck1.tripod.com/mozart-sonata-in-a.mid)

Symphony No. 40 in G-minor (http://rosemck1.tripod.com/mozart-symphony-no.-40-in-g-minor.mid)

Symphony No. 41 in C - "Jupiter" (http://rosemck1.tripod.com/mozart-symphony-no.-41-in-c-jupiter.mid)

ولفگانگ آمادئوس موتزارت (۲۷ ژانویه ۱۷۵۶ (میلادی) - ۵ دسامبر ۱۷۹۱ (میلادی)) آهنگساز اتریشی (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%A7%D8%AA%D8%B1%DB%8C%D8%B4)، از نابغه‌های موسیقی و از بزرگترین آهنگسازان موسیقی کلاسیک بود. او در زندگی بسیار کوتاه خود ۶۲۶ شاهکار موسیقی (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%85%D9%88%D8%B3%DB%8C%D9%82%DB%8C) در سبک اپرا (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%A7%D9%BE%D8%B1%D8%A7)، سمفونی (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%D8%B3%D9%85%D9%81%D9%88%D9%86%DB% 8C&action=edit)، کنسرت (http://fa.wikipedia.org/wiki/%DA%A9%D9%86%D8%B3%D8%B1%D8%AA)، کلیسایی (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%DA%A9%D9%84%DB%8C%D8%B3%D8%A7%DB% 8C%DB%8C&action=edit)، سونات (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%D8%B3%D9%88%D9%86%D8%A7%D8%AA&action=edit)، دیورتیم (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%D8%AF%DB%8C%D9%88%D8%B1%D8%AA%DB% 8C%D9%85&action=edit)، سرناد (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%D8%B3%D8%B1%D9%86%D8%A7%D8%AF&action=edit)، و کارهای صدایی از خود باقی گزاشت. او از سن ۳ سالگی شروع به اهنگسازی کرد، در سن ۷ سالگی اولین سمفونی، و در سن ۱۲ سالگی اولین اپرای کامل خود را نوشت. او از سن ۵ سالگی مشهور به یک بچه نابغه (Wunderkind) شد و در تمام اروپا (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%A7%D8%B1%D9%88%D9%BE%D8%A7) بسیار معروف بود
خانواده و اغاز زندگی
موتزارت در شهر سالزبورگ (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%B3%D8%A7%D9%84%D8%B2%D8%A8%D9%88%D8%B1%DA%AF) که یکی از مراکز هنری، فعال، و مهم موسیقی اروپا بود از لئوپلد (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%84%D8%A6%D9%88%D9%BE%D9%84%D8%AF_%D9%85%D9%88% D8%AA%D8%B2%D8%A7%D8%B1%D8%AA) و انا ماریا پرتلل (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%A7%D9%86%D8%A7_%D9%85%D8%A7%D8%B1%DB%8C%D8%A7_ %D9%BE%D8%B1%D8%AA%D9%84_%D9%85%D9%88%D8%AA%D8%B2% D8%A7%D8%B1%D8%AA) موتزارت به دنیا امد. مدارک تولد او نام کاتولیک (http://fa.wikipedia.org/wiki/%DA%A9%D8%A7%D8%AA%D9%88%D9%84%DB%8C%DA%A9) وی را ژوانز کریسُستُُموس ولفگانگوس تیٌفیلاس موتزارت (Joannes Chrysostomus Wolfgangus Theophilus Mozart) نشان میدهند. از این پنج اسم ۲ نام اول نامهای مذهبیِ کاتولیکی بودند و کاربرد روزمره نداشتند. قسمت چهارم نام او، تیٌفیلاس، به زبان المانی (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%A2%D9%84%D9%85%D8%A7%D9%86) یعنی دوست داشتۀ خداوند، در زبان لاتین (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%84%D8%A7%D8%AA%DB%8C%D9%86) معنی آمادئوس میدهد، و به زبان فرانسه (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%81%D8%B1%D8%A7%D9%86%D8%B3%D9%87) آمادی تلفظ میشود. خود موتزارت ترجیح میداد که به نام ولفگانگ امادی موتزارت شناخته شود و همیشه بالای هر صفحۀ کارش را با این اسم امضا میکرد. پدرش لئوپولد که در دربار اسقف (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%D8%A7%D8%B3%D9%82%D9%81&action=edit) خدمت میکرد، اهنگساز و ویلنیست بسیار مشهوری بود. از همان اوان کودکی ولفگانگ چنان نبوغی از خود نشان داد که پدرش همه کار خود را رها کرد و به طور جدی و مستمر به اموزش فرزندش پرداخت. موتزارت پیش از رسیدن به سن ۱۲ سالگی نوازنده ای چیره دست در پیانو (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%BE%DB%8C%D8%A7%D9%86%D9%88)، ویلن (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%88%DB%8C%D9%84%D9%86)، و ارگ (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%A7%D8%B1%DA%AF) شد.
سالهای سفر
موتزارت از سنین بسیار جوانی شروع به سفر کرد. در سال ۱۷۶۳ کنسرتی در قصر شاه باواریا (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%A8%D8%A7%D9%88%D8%A7%D8%B1%DB%8C%D8%A7) در مونیخ (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%85%D9%88%D9%86%DB%8C%D8%AE) و امپراتور اتریش (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%A7%D8%AA%D8%B1%DB%8C%D8%B4) در وین (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%88%DB%8C%D9%86) اجراء کرد. پس از ان به اتفاق پدرش سفری به قصرهای مونیخ (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%85%D9%88%D9%86%DB%8C%D8%AE)، مانهایم (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%85%D8%A7%D9%86%D9%87%D8%A7%DB%8C%D9%85)، پاریس (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%BE%D8%A7%D8%B1%DB%8C%D8%B3)، لندن (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%84%D9%86%D8%AF%D9%86)، و هاگ (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%D9%87%D8%A7%DA%AF&action=edit) رفت، و در پایان، در راه برگشت، پس از دیدار از زوریخ (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%B2%D9%88%D8%B1%DB%8C%D8%AE)، دوناشینگ (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%D8%AF%D9%88%D9%86%D8%A7%D8%B4%DB% 8C%D9%86%DA%AF&action=edit)، و مونیخ به سالزبورگ بازگشت. مجموئه این سفر موتزارت ۳ سال بطول انجامید.
پس از یک سال اقامت در سالزبورگ، در سال ۱۷۶۸، موتزارت ۳ سفر به ایتالیا (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%A7%DB%8C%D8%AA%D8%A7%D9%84%DB%8C%D8%A7) رفت. سفر اول از دسامبر ۱۷۶۹ تا مارس ۱۷۷۱، سفر دوم از اوت تا دسامبر ۱۷۷۱، و در پایان از اکتبر ۱۷۷۲ تا مارس ۱۷۷۳ بود. موتزارت در طول این سفرها با آندره لوچِسی (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%D8%A2%D9%86%D8%AF%D8%B1%D9%87_%D9 %84%D9%88%DA%86%D9%90%D8%B3%DB%8C&action=edit) (Andrea Luchesi) در ونیس (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%D9%88%D9%86%DB%8C%D8%B3&action=edit) و جییُوانی باتیستا مارتینی (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%D8%AC%DB%8C%DB%8C%D9%8F%D9%88%D8% A7%D9%86%DB%8C_%D8%A8%D8%A7%D8%AA%DB%8C%D8%B3%D8%A A%D8%A7_%D9%85%D8%A7%D8%B1%D8%AA%DB%8C%D9%86%DB%8C&action=edit) (Giovanni Batista Martini) در بولونا (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%A8%D9%88%D9%84%D9%88%D9%86%D8%A7) اشنا شد و علاوه بر ان به عضویت اکادمی فیلارمونیک (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%D8%A7%DA%A9%D8%A7%D8%AF%D9%85%DB% 8C_%D9%81%DB%8C%D9%84%D8%A7%D8%B1%D9%85%D9%88%D9%8 6%DB%8C%DA%A9&action=edit) (Accademia Filarmonica) ایتالیا برگزیده شد. یکی از اتفاقات بسیار جالب در این سفرها زمانی بود که موتزارت اهنگ ۱۲ دقیقهُ میزِره (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%D9%85%DB%8C%D8%B2%D9%90%D8%B1%D9% 87&action=edit) (Missere) ساختۀ گرگوریو آلِگری (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%DA%AF%D8%B1%DA%AF%D9%88%D8%B1%DB% 8C%D9%88_%D8%A2%D9%84%D9%90%DA%AF%D8%B1%DB%8C&action=edit) (Gregorio Allegri) که تحت پوشش و حفاضت [[واتیکانچچ بود را شنید. او پس از یک بار شنیدن این آهنگ، تمامی ان را از خاطره نوشت و پس از بازگشت به سالزبورگ اولین کپی غیر قانونی این اهنگ بسیار زیبا را چاپ کرد.
در تابستان سال ۱۷۷۳ موتزارت چندین بار به وین رفت تا شاید بتواند شغلی را در آنجا به دست آورد. در این زمان موتزارت اقدام به نوشتن یک رشته [[کوارتِتچچ و چند سمفونی (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%D8%B3%D9%85%D9%81%D9%88%D9%86%DB% 8C&action=edit) مینماید. این سنفونیها شامل ۲ عدد سمفونی از معروفترین سمفونیهای او، سمفونی شماره ۲۵ در سُل مینور (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%D8%B3%D9%85%D9%81%D9%88%D9%86%DB% 8C_%D8%B4%D9%85%D8%A7%D8%B1%D9%87_%DB%B2%DB%B5_%D8 %AF%D8%B1_%D8%B3%D9%8F%D9%84_%D9%85%DB%8C%D9%86%D9 %88%D8%B1&action=edit) (ک ۱۷۳d/۱۸۳) و سمفونی شمارۀ ۲۹در لا (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%D8%B3%D9%85%D9%81%D9%88%D9%86%DB% 8C_%D8%B4%D9%85%D8%A7%D8%B1%DB%80_%DB%B2%DB%B9%D8% AF%D8%B1_%D9%84%D8%A7&action=edit) (ک ۲۰۱)، و قسمتی از ابتدای اپرا (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%A7%D9%BE%D8%B1%D8%A7)یش به نام La Finta Giardinera (ک ۱۹۶) بودند. موتزارت در دورۀ سالهای ۱۷۷۴ تا ۱۷۷۷ در سالزبورگ به عنوان رهبر ارکستر (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%A7%D8%B1%DA%A9%D8%B3%D8%AA%D8%B1) اسقف مشغول به کار بود. در این سالها کارهایش شامل تعداد زیادی سرناد (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%D8%B3%D8%B1%D9%86%D8%A7%D8%AF&action=edit)، سونات برای کلیسا (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%DA%A9%D9%84%DB%8C%D8%B3%D8%A7&action=edit)، تعداد گوناگونی مَس (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%D9%85%D9%8E%D8%B3&action=edit) برای کلیسا از جمله مَس کُرُنِیشِن (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%D9%85%D9%8E%D8%B3_%DA%A9%D9%8F%D8 %B1%D9%8F%D9%86%D9%90%DB%8C%D8%B4%D9%90%D9%86&action=edit) (Coronation Mass) و اولین کنسرت بزرگ پیانو او، کنسرت پیانوی شمارۀ ۹ (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%DA%A9%D9%86%D8%B3%D8%B1%D8%AA_%D9 %BE%DB%8C%D8%A7%D9%86%D9%88%DB%8C_%D8%B4%D9%85%D8% A7%D8%B1%DB%80_%DB%B9&action=edit) (ک ۲۷۱) در سال ۱۷۷۷ بود.
در ۳ ژوئن سال ۱۷۷۸ موتزارت با همراهی مادرش سفری جدید به مونیخ، مانهایم، و پاریس کرد و در طول این مدت اهنگهای بسیار زیبایی برای فلوت (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%81%D9%84%D9%88%D8%AA) و پیانو نوشت. او در همین موقع عاشق یک خوانندۀ اپرا با نام ‌‌آلویزا وِبِر (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%D8%A2%D9%84%D9%88%DB%8C%D8%B2%D8% A7_%D9%88%D9%90%D8%A8%D9%90%D8%B1&action=edit) (Aloysia Weber)، خواهر بزرک کُنستانز وِبِر (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%DA%A9%D9%8F%D9%86%D8%B3%D8%AA%D8% A7%D9%86%D8%B2_%D9%88%D9%90%D8%A8%D9%90%D8%B1&action=edit) (Constanze Weber) همسر اینده اش شد. مضافاً بر ان موتزارت در این سفرش با اهنگسازان بسیار پر نفوذ و مشهوری، از جمله یوهان کریستیَن باخ (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%DB%8C%D9%88%D9%87%D8%A7%D9%86_%DA %A9%D8%B1%DB%8C%D8%B3%D8%AA%DB%8C%D9%8E%D9%86_%D8% A8%D8%A7%D8%AE&action=edit) (۱۷۳۵-۱۷۸۲) (Johann Christian Bach) که یکی از بهترین دوستان وی شد آشنا گردید. کارهای باخ و ملاقات با او تاُثیر زیادی در موتزارت و کارهای آینده اش گذاشت. موتزارت در پایان این سفر، در پاریس، مادرش را از دست داد.
موتزارت در وین
در سال ۱۷۸۱ موتزارت به همراه کارفرمایش اسقف به وین رفت ولیکن به دلیل محدودیتهایی که اسقف در روش موسیقی موتزارت ایجاد میکرد از شغلش استعفا داد. پس از ان موتزارت به وین (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%88%DB%8C%D9%86)، شهر موسیقیدانان، رفت و در آنجا مشغول به کار آزاد شد. او امیدوار بود که در حین انجام کار ازاد موفق به پیدا کردن شغلی دائمی شود. متاسفانه او هیچ گاه نتوانست در طول عمرش به این آرزویش برسد. البته در بین سالهای ۱۷۸۲ تا ۱۷۸۷ او زندگی بسیار مجللی در وین داشت. در تاریخ ۴ اوت ۱۷۸۲، بر خلاف عقیده پدرش موتزارت با کنستانز وِبِر (۱۷۶۲-۱۸۴۲) (Constanze Weber) در کلیسای سَن اِشتِفان (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%D8%B3%D9%8E%D9%86_%D8%A7%D9%90%D8 %B4%D8%AA%D9%90%D9%81%D8%A7%D9%86&action=edit) ‌(Saint Stephan) در وین ازدواج کرد. ولفگانگ و کنستانز در طول زندگی مشترکشان صاحب هفت فرزند شدند که از انها فقط کارل توماس (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%DA%A9%D8%A7%D8%B1%D9%84_%D8%AA%D9 %88%D9%85%D8%A7%D8%B3&action=edit) (۱۷۸۴-۱۸۵۸) (Karl Thomas) و فرانز هاویِر ولفگانگ (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%D9%81%D8%B1%D8%A7%D9%86%D8%B2_%D9 %87%D8%A7%D9%88%DB%8C%D9%90%D8%B1_%D9%88%D9%84%D9% 81%DA%AF%D8%A7%D9%86%DA%AF&action=edit) (۱۷۹۱-۱۸۴۴) (Franz Xaver Wolfgang) توانستند سنین طفولیت را پشت سر بگذارند. کارل توماس و فرانس زاویر ولفگانگ هرگز ازدواج نکردند و صاحب فرزندی نگردیدند.
سال ۱۷۸۲ سال بسیار خوبی از نظر شغلی برای موتزارت بود. او اُپِرای دزدی از حرم سرا (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%D8%AF%D8%B2%D8%AF%DB%8C_%D8%A7%D8 %B2_%D8%AD%D8%B1%D9%85_%D8%B3%D8%B1%D8%A7&action=edit) (ک ۳۸۱) (Die Entführung aus dem Serail) در این سال نوشت و شهرت زیادی پیدا کرد. پس از ان موتزارت چندین کنسرت برای پیانو نوشت و تمامی آنها را خودش از حفظ اجرا‌ء کرد.
در طول سالهای ۱۷۸۲ و ۱۷۸۳ موتزارت با ژوهانز سباستین باخ (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%DA%98%D9%88%D9%87%D8%A7%D9%86%D8% B2_%D8%B3%D8%A8%D8%A7%D8%B3%D8%AA%DB%8C%D9%86_%D8% A8%D8%A7%D8%AE&action=edit) (Johann Sebastian Bach) و جورج فِرِدریک هَندِل (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%D8%AC%D9%88%D8%B1%D8%AC_%D9%81%D9 %90%D8%B1%D9%90%D8%AF%D8%B1%DB%8C%DA%A9_%D9%87%D9% 8E%D9%86%D8%AF%D9%90%D9%84&action=edit) (George Frideric Handel) تحط نظر بارُن گاتفرید فُن سوایتِن (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%D8%A8%D8%A7%D8%B1%D9%8F%D9%86_%DA %AF%D8%A7%D8%AA%D9%81%D8%B1%DB%8C%D8%AF_%D9%81%D9% 8F%D9%86_%D8%B3%D9%88%D8%A7%DB%8C%D8%AA%D9%90%D9%8 6&action=edit) (Baron Gottfried van Swieten) بسیار سمیمی شد. فُن سویتن دارای تعداد زیادی کار در سبک بارُک (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%D8%A8%D8%A7%D8%B1%D9%8F%DA%A9&action=edit) (Baroque) بود و هنرمندان جوان و موفق ان زمان را در منزل خود برای بحث و تبادل نظر در رابطه با موسیقی جمع اوری مینمود. سبک موسیقی بارک طوری در روح موتوارت اثر گذاشت که باعث تدوین دو اثر معروف خود: قسمتی از اپرای فلوت سحرامیز (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%D9%81%D9%84%D9%88%D8%AA_%D8%B3%D8 %AD%D8%B1%D8%A7%D9%85%DB%8C%D8%B2&action=edit) (ک ۶۲۰) و سمفونی شماره ۴۱ (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%D8%B3%D9%85%D9%81%D9%88%D9%86%DB% 8C_%D8%B4%D9%85%D8%A7%D8%B1%D9%87_%DB%B4%DB%B1&action=edit) (ک ۵۵۱) شد.
در سال ۱۷۸۳ ولفگانگ و کنستانز یک سفر به سالزبورگ برای ملاقات لئوپولد که با ازدواج آنها مخالف بود رفتند و با برخورد سرد او مواجه شدند. این بی اعتنائی سبب تدوین یکی از شاهکارهای موسیقی جهان، مَس در سی مینور (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%D9%85%D9%8E%D8%B3_%D8%AF%D8%B1_%D 8%B3%DB%8C_%D9%85%DB%8C%D9%86%D9%88%D8%B1&action=edit) (ک a ۴۱۷) ‌(Mass in C Minor) شد، متاسفانه ولفگانگ این کار را تمام نکرد. این اثر برای اولین بار در سالزبورگ اجراء گردید و با مدیریت ولفگانگ، کنستانز تک خوان این اثر شد. موتزارت امیدوار بود که با شنیدن صدای کنستانز، در حین خواندن این اهنگ بسیار لطیف، روح پدرش را به عشق همسرش بکشاند.
در اوایل سالهای زندگیش در وین موتزارت با ژوزف هایدن (http://fa.wikipedia.org/wiki/%DA%98%D9%88%D8%B2%D9%81_%D9%87%D8%A7%DB%8C%D8%AF% D9%86) (Joseph Haydn) اشنا و بعد دوست بسیار صمیمی شد. در زمانی که هایدن به وین میرفت، موتزارت و او با همدیگر در اجراء کوارتِت (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%DA%A9%D9%88%D8%A7%D8%B1%D8%AA%D9% 90%D8%AA&action=edit) شرکت میکردند. موتزارت بعدها ۶ کوارتِت برای سازهای سیمی نوشت و همگی انها را به هایدن هدیه کرد. هایدن پس از شنیدن این کوارتِتهای بی نظیر به لئوپولد میگوید «خداوند شاهد است و به عنوان یک مرد صادق، به شما می گویم که پسر شما بزرگترین اهنگسازیست که من می شناسم، هم شخصاٌ هم با اسم. او دارای سلیقه است، و علاوه بر ان، فهم عمیقی در اهنگسازی دارد.»
در طول سالهای ۱۷۸۲ و ۱۷۸۵ موتزارت تعداد زیادی کنسرت اجراء کرد که خودش تک نواز انها در کنسرتهای پیانو بود، و این کارها تعدادی از بی نظیرترین و زیباترین کارهای وی محسوب میشوند. اجرای این کنسرتها مبالغ زیادی برای موتزارت به ارمغان اورد. پس از سال ۱۷۸۵ موتزارت تعداد کمتری کنسرت نوشت و اجراء کرد. گفته می شود که موتزارت در طول این دوران زندگیش به علت صدمه دیدن دستش نمیتوانست کنسرت اجراء کند.
از ۵۵ سمفونی ای که موتزارت نوشته است فقط ۴۱ سمفونی دارای امضای وی میباشند و تمامی انها از نظر هنر و تکنیک جزء شاهکارهای موسیقی جهان بشمار می آیند. از جمع ۲۷ کنسرت پیانوی موتزارت ۱۷ کنسرت او در وین نوشته شد و باقی انها را در طول سفرهای گوناگونش به امید به دست اوردن شغل مناسب نوشت. علاوه بر سمفونیها و کنسرتهای پیانو بسیار معروفش، موتزارت تعداد زیادی کنسرت برای کلارینت (http://fa.wikipedia.org/wiki/%DA%A9%D9%84%D8%A7%D8%B1%DB%8C%D9%86%D8%AA)، اُبو (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%D8%A7%D9%8F%D8%A8%D9%88&action=edit)، هُرن (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%D9%87%D9%8F%D8%B1%D9%86&action=edit)، فلوت (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%81%D9%84%D9%88%D8%AA)، بَسِت هُرن (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%D8%A8%D9%8E%D8%B3%D9%90%D8%AA_%D9 %87%D9%8F%D8%B1%D9%86&action=edit)، ویولا (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%88%DB%8C%D9%88%D9%84%D8%A7) و ویلن (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%88%DB%8C%D9%84%D9%86) نوشت. در آن زمان تعدادی ساز مانند پانتومیم (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%BE%D8%A7%D9%86%D8%AA%D9%88%D9%85%DB%8C%D9%85)� � هارمانیکای شیشه ای (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%D9%87%D8%A7%D8%B1%D9%85%D8%A7%D9% 86%DB%8C%DA%A9%D8%A7%DB%8C_%D8%B4%DB%8C%D8%B4%D9%8 7_%D8%A7%DB%8C&action=edit)، و نوعهای متعد سازهای بادی وجود داشت، و موتزارت برای خیلی از این سازها که به دلیل پیشرفت در دنیای موسیقی دیگر نواخته نمی شوند هم موزیک ساخت. او ۲۳ کوارتِت (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%DA%A9%D9%88%D8%A7%D8%B1%D8%AA%D9% 90%D8%AA&action=edit) برای ویلن (String Quartet)، در حدود ۱۹ سونات (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%D8%B3%D9%88%D9%86%D8%A7%D8%AA&action=edit) برای پیانو، چندین فانتزی (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%81%D8%A7%D9%86%D8%AA%D8%B2%DB%8C)، اَندَنته (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%D8%A7%D9%8E%D9%86%D8%AF%D9%8E%D9% 86%D8%AA%D9%87&action=edit)، دیوِرتیم (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%D8%AF%DB%8C%D9%88%D9%90%D8%B1%D8% AA%DB%8C%D9%85&action=edit)، کواینتِت (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%DA%A9%D9%88%D8%A7%DB%8C%D9%86%D8% AA%D9%90%D8%AA&action=edit) و هِکسِت (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%D9%87%D9%90%DA%A9%D8%B3%D9%90%D8% AA&action=edit)، تعداد متعدّی کار برای کلیسا، و چندین مَس (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%D9%85%D9%8E%D8%B3&action=edit) نوشت. او علاقۀ زیادی به نوشتن اُپرا (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%D8%A7%D9%8F%D9%BE%D8%B1%D8%A7&action=edit) داشت و موزیک ۲۲ اُپرای بی نظیر را ساخت. امروز قطعات شیرین اپراهای او به نام اریا (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%D8%A7%D8%B1%DB%8C%D8%A7&action=edit) (Aria) به عنوان آهنگهای جداگانه خوانده میشوند.
موتزارت تحت تاُثیر عقائد روشنفکری (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%B1%D9%88%D8%B4%D9%86%D9%81%DA%A9%D8%B1%DB%8C) (Enlightenment) اروپای ان زمان بود، و به این دلیل در سال ۱۷۸۴ عضو فراماسونها (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%81%D8%B1%D8%A7%D9%85%D8%A7%D8%B3%D9%88%D9%86) شد. او پدرش را همچنین به این سو کشاند و پیش از مرگ پدرش موفق شد که او را نیز به عضویت فراماسون در بیاورد. در اخرین اپرایش، فلوت سحرامیز (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%D9%81%D9%84%D9%88%D8%AA_%D8%B3%D8 %AD%D8%B1%D8%A7%D9%85%DB%8C%D8%B2&action=edit)‌ (Die Zauberflöte) (ک ۶۲۰)، بعضی از مراسم فراماسونری را گنجانید. موتزارت، هایدن (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%D9%87%D8%A7%DB%8C%D8%AF%D9%86&action=edit)، و امانوئِل شیکِنِیدِر (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%D8%A7%D9%85%D8%A7%D9%86%D9%88%D8% A6%D9%90%D9%84_%D8%B4%DB%8C%DA%A9%D9%90%D9%86%D9%9 0%DB%8C%D8%AF%D9%90%D8%B1&action=edit) (Emanuel Schikaneder) همگی عضو یک لژ فراماسنی بودند.
موتزارت در طول عمرش با مسائل مادی گوناگونی برخورد کرد، و حتی پس از مرگش از این ضعف مالی زندگی او بهره برداریهای نا مناسبی گردید. او از سال ۱۷۸۴ تا سال ۱۷۸۷ زندگی خیلی مرفهی داشت، و محل زندگی اش یک منزل هفت اتاق خوابهُ بزرگ بود که امروزه به عنوای موزه برای بازدید عموم در دُمگاسه ۵ (Domgasse 5) وین پشت کلیسای سَن اِستِفان (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%D8%B3%D9%8E%D9%86_%D8%A7%D9%90%D8 %B3%D8%AA%D9%90%D9%81%D8%A7%D9%86&action=edit) (Saint Stephan) قرار دارد. موتزارت در این منزل اپرای عروسی فیگارو (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%D8%B9%D8%B1%D9%88%D8%B3%DB%8C_%D9 %81%DB%8C%DA%AF%D8%A7%D8%B1%D9%88&action=edit) (ک ۴۹۲) (Le Nozze di Figaro) را نوشت.
موتزارت و پراگ
موتزارت رابطهُ نزدیکی با شهر پراگ (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%BE%D8%B1%D8%A7%DA%AF) و مردم آنجا داشت. مردم پِراگ فیگارو را بر خلاف مردم شهر خودش با استقبال فراوان پذیرفتند. او میگوید: «پِراگیهایِ من مرا درک میکنند» (”Meine Prager verstehen mich”)، و این حرف او در بین مردم بهیمیا (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%D8%A8%D9%87%DB%8C%D9%85%DB%8C%D8% A7&action=edit) خیلی معروف شد. اپرای دُن خوان (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%D8%AF%D9%8F%D9%86_%D8%AE%D9%88%D8 %A7%D9%86&action=edit) (ک ۵۲۷) (Don Giovanni) در تاریخ ۲۹ اکتبر ۱۷۸۷ در تاُتر استات (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%D8%AA%D8%A7%D9%8F%D8%AA%D8%B1_%D8 %A7%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D8%AA&action=edit) (Theatre of the Estates) برای اولین بار اجراء شد. در سالهای اینده پراگیها کمکهای متعددی به او کردند.
مریضی و مرگ
مرگ موتزارت سبب سوژۀ داستانها، فیلمها، و گقتگوهای فراوان است. موسیقی دانان و محققین اعتقادات مختلفی در رابطه با مرگ او دارند. دقیقاٌ مشخص نیست که موتزارت در چه زمانی به بیماری و مرگ تدریجی خود واقف شد و ایا این درک تهثیری در کارهای او داشت یا خیر مشخص نیست. افرادی که احساسی برخورد می کنند معتقدند که موتزارت به تدریج مریظ شد و طرز کار و سبک موزیکهای او تا حدی مرگ تدریجی او را ندبال می کند. بر خلاف این نظر، تعداد زیادی از محققین اعتقاد دارند که موتزارت بیماری ای نداشت و مریضی او به طور ناگهانی فرا رسید، و پس از ۲ هفته، جان وی را گرفت. این طرز فکر بیشتر بر اساس وضع روحی او در نامه ها و مکالمه های او با دوستان، برادران فراماسون، و همکارانش میباشد و مرگ او بیسار ناگهانی و غافلگیر کننده بود. دلیل واقعی مرگ او هم نکته ای بسیار نا مشخص است. مدارک مرگ او مرگش را از تب مالاریا شدید (severe miliary fever / hitziges frieselfieber) نشان میدهند. این توضیح خیلی دقیق شرح حال موتزارت را با دید پزشکی امروزی توضیح نمیدهد. تعداد زیادی از علاعم مرض او داشتن تریکُنُسِس (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%D8%AA%D8%B1%DB%8C%DA%A9%D9%8F%D9% 86%D9%8F%D8%B3%D9%90%D8%B3&action=edit)، مسمومیت از جیوه (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%AC%DB%8C%D9%88%D9%87)، یا تب روماتیک (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%D8%AA%D8%A8_%D8%B1%D9%88%D9%85%D8 %A7%D8%AA%DB%8C%DA%A9&action=edit) را نشان میدهد. در تعدادی از انتشاراتی که امروز وجود دارند، نشان میدهند که پزشکان ان زمان سعی کردند که موتزارت را با هجامت (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%D9%87%D8%AC%D8%A7%D9%85%D8%AA&action=edit) درمان کنند.
موتزارت در حدود ساعت یک صبح ۵ دسامبر سال ۱۷۹۱ جان به جان افرین تسلیم کرد و به علت مریضی اش چندان سعی در اتمام اخرین کارش، رکوایم مَس در سی منینور (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%D8%B1%DA%A9%D9%88%D8%A7%DB%8C%D9% 85_%D9%85%D9%8E%D8%B3_%D8%AF%D8%B1_%D8%B3%DB%8C_%D 9%85%D9%86%DB%8C%D9%86%D9%88%D8%B1&action=edit) (ک ۶۲۶) (Requiem Mass in C Minor)، نکرده بود. یک موزیسین جوان، از دانش آموزهای خود موتزارت، با نام فرانز خاویر ساسمایر (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%D9%81%D8%B1%D8%A7%D9%86%D8%B2_%D8 %AE%D8%A7%D9%88%DB%8C%D8%B1_%D8%B3%D8%A7%D8%B3%D9% 85%D8%A7%DB%8C%D8%B1&action=edit) (Franz Xaver Süssmayr)، با پافشاری و درخواست کنستانز باقی رکوئیم را تمام کرد. البته کنستانز از کسان دیگری هم مانند ژوزف اِیبلِر (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%DA%98%D9%88%D8%B2%D9%81_%D8%A7%D9 %90%DB%8C%D8%A8%D9%84%D9%90%D8%B1&action=edit) (Joseph Eybler) برای تکمیل رکوئم درخواست کرده بود.
موتزارت در یک گور برای مردم بی پول دفن شد، و به این دلیل خیلی از مردم فکر می کنند که او در زمان مرگش بی پول بود و کسی او را به خاطر نمی آورد. اما، بر خلاف این طرز فکر، با این که او شهرتی که یک موقعی در وین داشت را تا حدی از دست داده بود، با این حال کار و درامد نسبتاٌ کافی داشت و علاوه بر ان، مقدار زیادی کارهای گذشته اش در نقاط مختلف اروپا، خصوصاً پراگ، برایش منبع درامد بودند. زمان مرگش درامد سالانۀ او حدود ۱۰۰۰۰ فلورین (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%D9%81%D9%84%D9%88%D8%B1%DB%8C%D9% 86&action=edit)، برابر با ۴۲۰۰۰ دلار (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%AF%D9%84%D8%A7%D8%B1) امریکا (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%A7%D9%85%D8%B1%DB%8C%DA%A9%D8%A7) (حدود سال ۲۰۰۶ میلادی)، بود و با این حساب جزو ۵% بالای مردم اروپای ان زمان زندگی میکرد. متاسفانه موتزارت به علت ولخرجی زیاد کلیۀ درامد خود را خرج میکرد و باعث درخواست کمک مالی از دیگران میشد. مادرش میگفت: "وقتی ولفگانگ با کسی اشنا میشود، همهٌ هستی اش را در اختیار او میگذارد". باید به توجح رسانده شود که به دلیل قوانین سال ۱۷۸۴ اتریش او هیچ گاه در گور شراکتی دفن نشد.
محل دقیق دفن او در قبرستان سَن مارکس (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%D8%B3%D9%8E%D9%86_%D9%85%D8%A7%D8 %B1%DA%A9%D8%B3&action=edit) (Saint Marx cemetery) پس از چند سال گم شد، اما در محلی که حدس زده میشود بدن او در شب ۵ دسامبر ۱۷۹۱ به خاک سپرده شد امروز یک سنگ قبر وجود دارد. علاوه بر ان، در زنترال فریدهُف (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%D8%B2%D9%86%D8%AA%D8%B1%D8%A7%D9% 84_%D9%81%D8%B1%DB%8C%D8%AF%D9%87%D9%8F%D9%81&action=edit) (Zentralfriedhof) یک تابوت خالی برای احترام به او دفن شده است. در سال ۲۰۰۵ تحقیقات ژنتیکی (http://fa.wikipedia.org/wiki/%DA%98%D9%86%D8%AA%DB%8C%DA%A9) که روی جمجمۀ ای که خیلی از مردم فکر می کردند تعلق به موتزارت داشت نتوانست صابت کند که ایا این جمجمه واقعن جمجمۀ این مرد بی نظیر هست یا نه.
در سال ۱۸۰۹ کنستانز با جورج نیکولاس وُن نیسِن (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%D8%AC%D9%88%D8%B1%D8%AC_%D9%86%DB %8C%DA%A9%D9%88%D9%84%D8%A7%D8%B3_%D9%88%D9%8F%D9% 86_%D9%86%DB%8C%D8%B3%D9%90%D9%86&action=edit) (۱۷۶۱-۱۸۲۶) (Georg Nikolas von Nissen) ازدواج کرد. نیسِن که علاقۀ خاصی به موتزارت داشت، برای دلائلی که خیلی مشخص نیست، تعقیراتی در نامه های موتزارت میدهد و اولین زندگی نامۀ موتزارت را می نویسد.


کاتالگ کوچل ((Köchel))
چندین سال پس از مرگ موتزارت تعدادی سعی نا موفقیت امیز برای کاتالگ کدرن کارهای موتزارت انجام شد، و در پایان در سال ۱۸۶۲ دانشمند، موزیسن، و زیست شناس (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%D8%B2%DB%8C%D8%B3%D8%AA_%D8%B4%D9 %86%D8%A7%D8%B3&action=edit)ی به نام لودویگ فان کوچل (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%D9%84%D9%88%D8%AF%D9%88%DB%8C%DA% AF_%D9%81%D8%A7%D9%86_%DA%A9%D9%88%DA%86%D9%84&action=edit) (Ludwig von Köchel) موفق به تکمیل کردن این کار گردید. به عنوان مثال کنسرت پیانوی آ منور (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%DA%A9%D9%86%D8%B3%D8%B1%D8%AA_%D9 %BE%DB%8C%D8%A7%D9%86%D9%88%DB%8C_%D8%A2_%D9%85%D9 %86%D9%88%D8%B1&action=edit) (کنسرت پیانوی شمارۀ ۲۳) او به حالت عادی به نام «ک ۴۸۸» شناخته میشود و در زبانهای لاتین (K. 488) نوشته میشود. این کاتالگ از ششمین چاپش میگزرد، و تمامی کارهای موتزارت را از ک ۱ تا ک ۶۲۶ تعریف میکند.

[ویرایش (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%D9%88%D9%84%D9%81%DA%AF%D8%A7%D9% 86%DA%AF_%D8%A2%D9%85%D8%A7%D8%AF%D8%A6%D9%88%D8%B 3_%D9%85%D9%88%D8%AA%D8%B2%D8%A7%D8%B1%D8%AA&action=edit&section=8)] داستانهای خیالی و مغایرتها

موتزارت به دلیل نا اشنائی ای که نویسندهای اولی او با زنرگی وی داشتند به تعدادی داستانهای خیالی ارتباط پیدا کرد. تعدادی از این داستانها مدت خیلی کوتاهی پس از مرگ او به وجود امدند، اما بیشتر انها هیچ کانه رشتۀ معطبری نداشتند. به عنوان مثال داستان زمانی که موتزارت مشقول نوشتن رکوئیم مَس (ک ۶۲۶) بود که گفته میشود که موتزارت اگاهانه این کار را برای خودش نوشته است. تعدار زیادی از این داستانها در اینده موضوع کتهبها، فیلمها، و تااترهای متعددی شدند.
یک مثال دیگر برای این داستانهای خیالی رابطۀ نا درست بین موتزارت و انتونیو سالیاری (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%D8%A7%D9%86%D8%AA%D9%88%D9%86%DB% 8C%D9%88_%D8%B3%D8%A7%D9%84%DB%8C%D8%A7%D8%B1%DB%8 C&action=edit) است. در تعدادی رداستان گفته میشود که موتزارت به دلیل خوردن زهر که انتونیو سالیاری به وی داده است جانش را از دست داده است. این داستان سوژۀ تاعاتر الکساندر پوشکین (http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%A7%D9%84%DA%A9%D8%B3%D8%A7%D9%86%D8%AF%D8%B1_% D9%BE%D9%88%D8%B4%DA%A9%DB%8C%D9%86) (Aleksandr Pushkin) به نام «موتزارت و سالیاری»، اپرای ریمسکی کرساکف (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%D8%B1%DB%8C%D9%85%D8%B3%DA%A9%DB% 8C_%DA%A9%D8%B1%D8%B3%D8%A7%DA%A9%D9%81&action=edit) (Rimsky-Korsakov) به نام «موتزارت و سالیاری» و تاعاتر «امادئوس» (Amadeus) اثر پیتر شیفر (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%D9%BE%DB%8C%D8%AA%D8%B1_%D8%B4%DB %8C%D9%81%D8%B1&action=edit) (Peter Shaffer) میشوند. اخرین داستان خیالی ای که در باره موتزات گفته میشود فیلم «امادئوس» می باشد که بسیار نزدیک به سزژۀ تاعاتر پیتر شیفر ساخته میشود. تاعاتر پیتر شیفر به دلیل جلوه دادن موتزارت به عنوان یک مرد بی عدب تعداد زیادی انتفاد گرفت. ان تصویری که از موتزارت جلوه گرفته است هیچ گانه ارتباطی به نامه ها، مکالمات، و کتابهایی که در رابطه به او نوشته شدند ندارد.


سمفونیها
سمفونی‌های زمان کودکی (از سال ۱۷۶۴ تا ۱۷۷۱)
سمفونی شماره ۱ ک ۱۶
سمفونی شماره ۲ ک ۱۷
سمفونی شماره ۳ ک ۱۸
سمفونی شماره ۴ ک ۱۹
سمفونی شماره ۵ ک ۲۲
سمفونی شماره ۶ ک ۴۳
سمفونی شماره ۷ ک ۴۵
سمفونی شماره ۸ ک ۴۸
سمفونی شماره ۹ ک ۷۳
سمفونی شماره ۱۰ ک ۷۴
سمفونی شماره ۱۱ ک ۹۵
سمفونی شماره ۱۲ ک ۱۱۰
سمفونی شماره ۱۳ ک ۱۱۲
سمفونی شماره ۱۴ ک ۱۱۴

سمفونی‌های زمان سالزبورگ (از سال ۱۷۷۲ تا ۱۸۸۱)
سمفونی شماره ۱۵ ک ۱۲۴
سمفونی شماره ۱۶ ک ۱۲۸
سمفونی شماره ۱۷ ک ۱۲۹
سمفونی شماره ۱۸ ک ۱۳۰
سمفونی شماره ۱۹ ک ۱۳۲
سمفونی شماره ۲۰ ک ۱۳۳
سمفونی شماره ۲۱ ک ۱۳۴
سمفونی شماره ۲۲ ک ۱۶۲
سمفونی شماره ۲۳ ک ۱۸۱
سمفونی شماره ۲۴ ک ۱۸۲
سمفونی شماره ۲۵ ک ۱۸۳/۱۸۳d
سمفونی شماره ۲۶ ک ۱۸۴
سمفونی شماره ۲۷ ک ۱۹۹
سمفونی شماره ۲۸ ک ۲۰۰
سمفونی شماره ۲۹ ک ۲۰۱
سمفونی شماره ۳۰ ک ۲۰۲

سمفونی‌های زمان وین (از سال ۱۷۸۱ تا ۱۷۹۱)
سمفونی شماره ۳۱ ک ۲۹۷ - زمانی که موتزارت به پاریس رسید این سمفونی را نوشت که به زاعقه پاریسیها بخورد بلکه یک شقل مناسبی پیدا کند. متاسفانه موتزارت نا موفق از پاریس به سالزبورگ بازگست، اما این سمفونی بسیار زیبا را برای دنیا کزاشت.
سمفونی شماره ۳۲ ک ۳۱۸ - اغاز یک اوِرتور (Overture) در سبک ایتالیایی (۱۷۷۹)
سمفونی شماره ۳۳ ک ۳۱۹
سمفونی شماره ۳۴ ک. ۳۳۸
سمفونی شماره ۳۵ ک ۳۸۵ "هافنر" - این سمفونی در سال ۱۸۸۲ در وین نوشته شد. موتزارت این سمفونی را در وجحهُ اول به عنوان یک سِرِناد برای خانوادهُ هافنر نوشت. بعدها پس از کمی تعقیرات او سرناد هافنر را تبدیل به این سمفونی کرد.
سمفونی شماره ۳۶ ک ۴۲۵ "لینتز" - زمانی که موتزارت به شهر لینتز رفت این سمفونی را نوشت.
سمفونی شماره ۳۷ ک ۴۴۴ - این سمفونی با این که معروف به یک کار موتزارت است، سالها پس از مرگ موتزارت معلوم شد که این سمفونی در واقع کار مایکل هایدن بوده است و موتزارت فقط قسمت اول ان را برای هایدن نوشته بود. این کار تحط کارهای هایدن به عنوان سمفونی شماره ۲۶ او سبت شده است.
سمفونی شماره ۳۸ ک ۵۰۴ "پراگ" - این سمفونی پس از یک زمان بسیار خوشی برای موتزارت در پراگ نوشته شده است. این سمفونی یکی از سخت ترین کارهای او حساب می شود.
سمفونی شماره ۳۹ K. ۵۴۳ - این یکی از سمفونیهای بسیار زیبای موتزارت و اخرین کارهای وی میباشد. به دلیل سخت بودن و نهوهُ استفاده از سازهایی که برای این سمفونی نیاز است نصبتاً کار معروفی نیست. ۳ سمفونی اخر موتزارت هیچ موقع در زمانی که او زنده بود چاپ نشدند. اما چندین اجرا‌ء انها در زمان زندگی موتزارت در لِی پزیگ انجام شدند.
سمفونی شماره ۴۰ ک ۵۵۰ - این یکی از سمفونیهای بسیار معروف موتزارت است به خاطر یک قسمت بسیار لطیف که موتزارت برای سازهای بادی این سمفونی نوشته است. این سمفونی، شمارهُ K. ۱۶a زمانی که او فقط ۱۰ ساله بود، و سمفونی شمارهُ ۲۵ ک ۱۸۳ تنها سمفونیهایی هستند که موتزارت در گام مینور نوشته است.
سمفونی شماره ۴۱ ک ۵۵۱ "ژوپیتر" - این اخرین سمف
سمفونیها
سمفونی‌های زمان کودکی (از سال ۱۷۶۴ تا ۱۷۷۱)
سمفونی شماره ۱ ک ۱۶
سمفونی شماره ۲ ک ۱۷
سمفونی شماره ۳ ک ۱۸
سمفونی شماره ۴ ک ۱۹
سمفونی شماره ۵ ک ۲۲
سمفونی شماره ۶ ک ۴۳
سمفونی شماره ۷ ک ۴۵
سمفونی شماره ۸ ک ۴۸
سمفونی شماره ۹ ک ۷۳
سمفونی شماره ۱۰ ک ۷۴
سمفونی شماره ۱۱ ک ۹۵
سمفونی شماره ۱۲ ک ۱۱۰
سمفونی شماره ۱۳ ک ۱۱۲
سمفونی شماره ۱۴ ک ۱۱۴

سمفونی‌های زمان سالزبورگ (از سال ۱۷۷۲ تا ۱۸۸۱)
سمفونی شماره ۱۵ ک ۱۲۴
سمفونی شماره ۱۶ ک ۱۲۸
سمفونی شماره ۱۷ ک ۱۲۹
سمفونی شماره ۱۸ ک ۱۳۰
سمفونی شماره ۱۹ ک ۱۳۲
سمفونی شماره ۲۰ ک ۱۳۳
سمفونی شماره ۲۱ ک ۱۳۴
سمفونی شماره ۲۲ ک ۱۶۲
سمفونی شماره ۲۳ ک ۱۸۱
سمفونی شماره ۲۴ ک ۱۸۲
سمفونی شماره ۲۵ ک ۱۸۳/۱۸۳d
سمفونی شماره ۲۶ ک ۱۸۴
سمفونی شماره ۲۷ ک ۱۹۹
سمفونی شماره ۲۸ ک ۲۰۰
سمفونی شماره ۲۹ ک ۲۰۱
سمفونی شماره ۳۰ ک ۲۰۲

سمفونی‌های زمان وین (از سال ۱۷۸۱ تا ۱۷۹۱)
سمفونی شماره ۳۱ ک ۲۹۷ - زمانی که موتزارت به پاریس رسید این سمفونی را نوشت که به زاعقه پاریسیها بخورد بلکه یک شقل مناسبی پیدا کند. متاسفانه موتزارت نا موفق از پاریس به سالزبورگ بازگست، اما این سمفونی بسیار زیبا را برای دنیا کزاشت.
سمفونی شماره ۳۲ ک ۳۱۸ - اغاز یک اوِرتور (Overture) در سبک ایتالیایی (۱۷۷۹)
سمفونی شماره ۳۳ ک ۳۱۹
سمفونی شماره ۳۴ ک. ۳۳۸
سمفونی شماره ۳۵ ک ۳۸۵ "هافنر" - این سمفونی در سال ۱۸۸۲ در وین نوشته شد. موتزارت این سمفونی را در وجحهُ اول به عنوان یک سِرِناد برای خانوادهُ هافنر نوشت. بعدها پس از کمی تعقیرات او سرناد هافنر را تبدیل به این سمفونی کرد.
سمفونی شماره ۳۶ ک ۴۲۵ "لینتز" - زمانی که موتزارت به شهر لینتز رفت این سمفونی را نوشت.
سمفونی شماره ۳۷ ک ۴۴۴ - این سمفونی با این که معروف به یک کار موتزارت است، سالها پس از مرگ موتزارت معلوم شد که این سمفونی در واقع کار مایکل هایدن بوده است و موتزارت فقط قسمت اول ان را برای هایدن نوشته بود. این کار تحط کارهای هایدن به عنوان سمفونی شماره ۲۶ او سبت شده است.
سمفونی شماره ۳۸ ک ۵۰۴ "پراگ" - این سمفونی پس از یک زمان بسیار خوشی برای موتزارت در پراگ نوشته شده است. این سمفونی یکی از سخت ترین کارهای او حساب می شود.
سمفونی شماره ۳۹ K. ۵۴۳ - این یکی از سمفونیهای بسیار زیبای موتزارت و اخرین کارهای وی میباشد. به دلیل سخت بودن و نهوهُ استفاده از سازهایی که برای این سمفونی نیاز است نصبتاً کار معروفی نیست. ۳ سمفونی اخر موتزارت هیچ موقع در زمانی که او زنده بود چاپ نشدند. اما چندین اجرا‌ء انها در زمان زندگی موتزارت در لِی پزیگ انجام شدند.
سمفونی شماره ۴۰ ک ۵۵۰ - این یکی از سمفونیهای بسیار معروف موتزارت است به خاطر یک قسمت بسیار لطیف که موتزارت برای سازهای بادی این سمفونی نوشته است. این سمفونی، شمارهُ K. ۱۶a زمانی که او فقط ۱۰ ساله بود، و سمفونی شمارهُ ۲۵ ک ۱۸۳ تنها سمفونیهایی هستند که موتزارت در گام مینور نوشته است.
سمفونی شماره ۴۱ ک ۵۵۱ "ژوپیتر" - این اخرین سمف
کنسرتها
کنسرتهای پیانو کنسرت پیانو شماره ۱ ک ۳۷ سال ۱۷۶۸
کنسرت پیانو شماره ۲ ک ۳۹ ک سال ۱۷۶۸
کنسرت پیانو شماره ۳ ک ۴۰ سال ۱۷۶۸
کنسرت پیانو شماره ۴ ک ۴۱ سال ۱۷۶۸
کنسرت پیانو شماره ۵ ک ۱۷۵ سال ۱۷۷۳
کنسرت پیانو شماره ۶ ک ۲۳۸ سال ۱۷۷۶
کنسرت پیانو شماره ۷ ک ۲۴۲ سال ۱۷۷۶
کنسرت پیانو شماره ۸ ک ۲۴۶ سال ۱۷۷۶
کنسرت پیانو شماره ۹ ک ۲۷۱ سال ۱۷۷۷
کنسرت پیانو شماره ۱۰ ک ۳۱۶a سال ۱۷۷۹
کنسرت پیانو شماره ۱۱ ک ۳۸۷a سال ۱۷۸۳
کنسرت پیانو شماره ۱۲ ک ۳۸۵a سال ۱۷۸۲
کنسرت پیانو شماره ۱۳ ک ۳۸۷a سال ۱۷۸۳
کنسرت پیانو شماره ۱۴ ک ۴۴۹ سال ۱۷۸۴
کنسرت پیانو شماره ۱۵ ک ۴۵۰ سال ۱۷۸۴
کنسرت پیانو شماره ۱۶ ک ۴۵۱ سال ۱۷۸۴
کنسرت پیانو شماره ۱۷ ک ۴۵۳ سال ۱۷۸۵
کنسرت پیانو شماره ۱۸ ک ۴۵۶ سال ۱۷۸۴
کنسرت پیانو شماره ۱۹ ک ۴۵۹ سال ۱۷۸۴
کنسرت پیانو شماره ۲۰ ک ۴۶۶ سال ۱۷۸۵
کنسرت پیانو شماره ۲۱ ک ۴۶۷ سال ۱۷۸۵
کنسرت پیانو شماره ۲۲ ک ۴۸۲ سال ۱۷۸۵
کنسرت پیانو شماره ۲۳ ک ۴۸۸ سال ۱۷۸۶
کنسرت پیانو شماره ۲۴ ک ۴۹۱ سال ۱۷۸۶
کنسرت پیانو شماره ۲۵ ک ۵۰۳ سال ۱۷۸۶
کنسرت پیانو شماره ۲۶ ک ۵۳۷ سال ۱۷۸۸
کنسرت پیانو شماره ۲۷ ک ۵۹۵ سال ۱۷۹۱

کنسرتهای ویلن
کنسرت ویلن شماره ۱ ک ۲۰۷ سال ۱۷۷۵
کنسرت ویلن شماره ۲ ک ۲۱۱ سال ۱۷۷۵
کنسرت ویلن شماره ۳ ک ۲۱۶ سال ۱۷۷۵
کنسرت ویلن شماره ۴ ک ۲۱۸ سال ۱۷۷۵
کنسرت ویلن شماره ۵ ک ۲۱۹ سال ۱۷۷۵

کنسرتهای هرن
کنسرت هُرن شماره ۱، ۴۱۲ سال ۱۷۹۱ - این کار پس از مرگ موتزارت به وسیلهُ دانش اموز موتزارت فرانز زاویِر ساسمیر (Franz Xaver Süssmayr) تمام می شود.
کنسرت هُرن شماره ۲ ک ۴۱۷ سال ۱۷۸۳ - دارای یک قسمت الِگرو، یگ رومانس، و یک قسمت راندو میباشد.
کنسرت هُرن شماره ۳ ک ۴۴۷ سال ۱۷۸۴ - قسمت راندوی این کنسرت معروفترین تمام کنسرتهای هُرن دیگر موتزارت می باشد.
کنسرت هُرن شماره ۴ ک ۴۹۵ سال ۱۷۸۶ - این کار با جوهرهای رنگ و وارنگ نوشته شده است به دلیل ان که موتزارت در نظر داشته بود که موزیسین را تکان دهد.
کنسرتهای دیگر
کنسرت باسون ک ۱۹۱ در سال ۱۷۷۴
کنسرت برای هارپ و فلوت ک ۲۹۹ در سال ۱۷۸۸
کنسرت اُبو ۳۱۴ - امروز با بلوت نواخته می شود، اما موتزارت ان را ۱۰۰٪ برای اُبو نوشته است.
کنسرت سمفونی برا اُبو، کلارینت، هُرن، باسوی، و ارکستر، ک ۲۹۷ bدر سال ۱۷۹۱ - یکی از زیباترین کنسرتهایی است که در تمامی دنیای موسیقی کلاسیک نوشته شده است. البته این کار در دست خط موتزارت وجود ندارد و به این دلیل ممکن است که کار موتزارت نباشد.
کنسرت فولوت شامره ۱ ک ۳۱۳ در سال ۱۷۷۸
کنسرت فولوت شامره ۲ ک ۳۱۴ در سال ۱۷۷۸
کنسرت سمفونی ها
سمفونی کنسرت برای ویلن، وییولا، و ارکستر، ک ۳۶۴
سمفونی کنسرت برای اُبو، کلارینِت، و باسون، ک ۲۹۷b
کارهای تک سازی
سونات پیانو شماره ۱ ک ۲۷۹
سونات پیانو شماره ۲ ک ۲۸۰
سونات پیانو شماره ۳ ک ۲۸۱
سونات پیانو شماره ۴ ک ۲۸۲
سونات پیانو شماره ۵ ک ۲۸۳
سونات پیانو شماره ۶ ک ۲۸۴
سونات پیانو شماره ۷ ک ۳۰۷
سونات پیانو شماره ۸ ک ۳۰۸
سونات پیانو شماره ۹ ک ۳۱۱
سونات پیانو شماره ۱۰ ک ۳۳۰
سونات پیانو شماره ۱۱ ک ۳۳۱
سونات پیانو شماره ۱۲ ک ۳۳۲
سونات پیانو شماره ۱۳ ک ۳۳۳
سونات پیانو شماره ۱۴ ک ۴۵۷
سونات پیانو شماره ۱۵ ک ۵۳۳
سونات پیانو شماره ۱۶ ک ۵۴۵
سونات پیانو شماره ۱۷ ک ۵۴۷a
سونات پیانو شماره ۱۸ ک ۵۷۰
سونات پیانو شماره ۱۹ ک ۵۷۶
فانتزی شماره ۱ ک ۳۹۴
فانتزی شماره ۲ ک ۳۹۶
فانتزی شماره ۳ ک ۳۹۷
فانتزی شماره ۴ ک ۴۷۵
سرنادها، دیوِرتیمها، و کارهای سازیِ دیگر
اینه کلاینِ ناختمونیک (ک Eine kleine Nachtmusik) (۵۲۵) سرناد برای سازهای سیمی
سرناد برای ۱۳ دستگاه بادی (ک ۳۶۱)
دیوِرتیمِنتی (ک ۱۳۶) تا (ک ۱۳۸) - سبک اوِرتور (Overture) ایتالیایی داردند
دیوِرتیمِنتی برای ۲ ساز بادی و یک ساز سیمی - یک موزیک خنده دار (Ein Musikalischer Spaß) یک کاری بود که موتزارت می خواست به سبگ موزیسینهای عادی انجامش دهد (۵۲۲)

[ویرایش (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%D9%88%D9%84%D9%81%DA%AF%D8%A7%D9% 86%DA%AF_%D8%A2%D9%85%D8%A7%D8%AF%D8%A6%D9%88%D8%B 3_%D9%85%D9%88%D8%AA%D8%B2%D8%A7%D8%B1%D8%AA&action=edit&section=14)] مَس ها

مس کرنِیشن، (Coronation Mass) (ک ۳۱۷) برا تاج گزاری
مَس عالی (Great Mass) (ک ۴۲۷)
رکوئیم مَس (Requiem Mass) (ک ۶۲۶) اخرین کار موتزارت که او در اخرین شب زندگیش برای تکمیل کردن این اهنگ کار کرد.
اِگسولتاته یوبیلانته (Exdultatet, jubilate)( ک ۱۶۵)
اَوه وِروم کًرپوس (Ave verum corpus) (ک ۶۱۸)

[ویرایش (http://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=%D9%88%D9%84%D9%81%DA%AF%D8%A7%D9% 86%DA%AF_%D8%A2%D9%85%D8%A7%D8%AF%D8%A6%D9%88%D8%B 3_%D9%85%D9%88%D8%AA%D8%B2%D8%A7%D8%B1%D8%AA&action=edit&section=15)] فهرست اپراها

Die Schuldigkeit des ersten Gebot
Apollo und Hyacinth
Bastien und Bastienne
La finta semplice
Mitridate, Re di Ponto
Ascanio in Alba
Betulia liberata
Il sogno di Scipione
Lucio Silla
La finta giardiniera / Die verstellte Gärtnerin
شاه شبان Il re pastore
Zaide
Idomeneo
دزدی از حرمسراDie Entführung aus dem Serail
L'oca del Cairo
Lo sposo deluso ossia La rivalità di tre donne per un solo amante
اجرا گرDer Schauspieldirektor
عروسی فیگاروLe nozze di Figaro
دُن خوان Don Giovanni
زنها همگی همان جورندCosì fan tutte
ترحم تیتو (La clemenza di Tito) (ک ۶۲۱)
فلوت سحر امیز (Die Zauberflöte) (ک ۶۲۰)