آبجی
2nd March 2010, 12:41 AM
يكي از مسائل مهمي كه همواره در طراحي ریزپردازنده هاي مختلف، بخصوص ریزپردازنده هاي جديد مورد توجه بوده، كاهش ولتاژ ریزپردازنده است. و به همین دلیل يكي از تغييرات اساسي كه در ریزپردازنده هاي پنتيوم و ریزپردازنده هاي بعد از آن بوجود آمد، كاهش ولتاژ cpu بود. تغيير ولتاژ cpu، تأثير بسيار زيادي بر كارآئي كلي ریزپردازنده دارد زيرا هم باعث مي شود ریزپردازنده بيش از حد گرم نشود و خنك كردن آن ساده تر باشد و هم اينكه استفاده از اين ریزپردازنده ها در كامپيوتر هاي همراه راحت تر خواهد بود.
در واقع يكي از مسائل بسيار مهم در طراحي كامپيوتر هاي همراه، كاهش توان مصرفي كل سيستم است، تا هم بتوان از باتری هاي كوچك تري استفاده كرد و هم اينكه عمر مفيد باتری ها افزايش يابند. ضمن اينكه بدليل حجم كوچك كامپيوترهاي همراه، خنك كردن آنها دشوار تر است و لذا توان مصرفی پائين تر، برای این نوع کامپیوترها بسیار عالی خواهد بود. در ریزپردازنده هاي جديد، ضمن كاهش ولتاژ مصرفي، سعی می شود ميزان جريان مصرفي تغييري نکند و در نتيجه توان مصرفي كه برابر حاصل ضرب ولتاژ در جريان است كاهش مي يابد.
بعنوان مثال از اهميت كاهش ولتاژ در ریزپردازنده هاي جديد بايد گفت كه ریزپردازنده هاي 60 و 66 مگاهرتزي پنتيوم ابتدا با ولتاژ 5 ولت كار مي كردند لذا به كرات اتفاق مي افتاد كه عليرغم استفاده از فن اختصاصي براي cpu، پس از مدتي cpu بيش از حد داغ شده و از كار مي افتاد. اين مسأله باعث شده بود كه اعتماد كاربران به ریزپردازنده هاي پنتيوم كاهش يابد بخصوص كامپيوترهاي همراهي كه از اين cpu ها استفاده مي کردند، بيشتر دچار اشكال مي شدند. لذا اين سري ریزپردازنده هاي پنتيوم، نوعي شكست تجاري براي اينتل محسوب مي شد که عملا آنها را از بازار خارج كرد.
در ریزپردازنده هاي پنتيوم 90 و 100 مگاهرتزی، اينتل توانست ولتاژ مصرفي را به 3/3 ولت كاهش دهد، در نتيجه اين کاهش، cpuهاي جديد گرماي كمتري توليد مي كردند و مشكل بيش از حد داغ شدن cpu، تقريباً مرتفع شد.
در واقع يكي از مسائل بسيار مهم در طراحي كامپيوتر هاي همراه، كاهش توان مصرفي كل سيستم است، تا هم بتوان از باتری هاي كوچك تري استفاده كرد و هم اينكه عمر مفيد باتری ها افزايش يابند. ضمن اينكه بدليل حجم كوچك كامپيوترهاي همراه، خنك كردن آنها دشوار تر است و لذا توان مصرفی پائين تر، برای این نوع کامپیوترها بسیار عالی خواهد بود. در ریزپردازنده هاي جديد، ضمن كاهش ولتاژ مصرفي، سعی می شود ميزان جريان مصرفي تغييري نکند و در نتيجه توان مصرفي كه برابر حاصل ضرب ولتاژ در جريان است كاهش مي يابد.
بعنوان مثال از اهميت كاهش ولتاژ در ریزپردازنده هاي جديد بايد گفت كه ریزپردازنده هاي 60 و 66 مگاهرتزي پنتيوم ابتدا با ولتاژ 5 ولت كار مي كردند لذا به كرات اتفاق مي افتاد كه عليرغم استفاده از فن اختصاصي براي cpu، پس از مدتي cpu بيش از حد داغ شده و از كار مي افتاد. اين مسأله باعث شده بود كه اعتماد كاربران به ریزپردازنده هاي پنتيوم كاهش يابد بخصوص كامپيوترهاي همراهي كه از اين cpu ها استفاده مي کردند، بيشتر دچار اشكال مي شدند. لذا اين سري ریزپردازنده هاي پنتيوم، نوعي شكست تجاري براي اينتل محسوب مي شد که عملا آنها را از بازار خارج كرد.
در ریزپردازنده هاي پنتيوم 90 و 100 مگاهرتزی، اينتل توانست ولتاژ مصرفي را به 3/3 ولت كاهش دهد، در نتيجه اين کاهش، cpuهاي جديد گرماي كمتري توليد مي كردند و مشكل بيش از حد داغ شدن cpu، تقريباً مرتفع شد.