ژرژ ادوارد لومتر

[آبجی]

در 17 ژوئيه سال 1894 در شهر شارلروا بلژيك متولد مي شود.

1912

در دانشگاه لوون بلژيك به عنوان يك مهندس تعليم مي بيند.

18 ـ 1914

در زمان جنگ جهاني اول به عنوان افسر توپخانه در ارتش بلژيك مشغول خدمت مي شود و موفق به دريافت نشان كروادوگر، بالاترين مدال شجاعت، مي گردد.

1920

موفق به اخذ مدرك دكترا در مهندسي راه و ساختمان مي شود.

1923

به دريافت سمت كشيشي نائل مي شود.

24 ـ 1923

در دانشگاه كمبريج مشغول مطالعه فيزيك خورشيدي مي گردد. آنجا او تحت تاثير آرتور ادينگتون (1944 ـ 1882) استاد ستاره شناسي و مسئول رصدخانه دانشگاه كمبريج قرار مي گيرد.

26 ـ 1924

در دانشگاه هاروارد آمريكا و موسسه فن آوري ماساچوست با كار ستاره شناسان آمريكايي ادوين هابل (1953 ـ 1889) و هارلو شيپلي (1972 ـ 1885) در مورد نظريه جهان در حال توسعه آشنا مي شود.

1927

به عنوان استاد فيزيك نجومي در دانشگاه لوون بلژيك شروع بكار مي كند و اولين مقاله مهم خود را در مورد جهان در حال توسعه منتشر مي سازد.

1931

لومتر نظريه اتم نخستين خودش را مطرح مي كند. او اظهار مي دارد كه جهان از واحدي متراكم و تخم مرغي شكل كه در حدود 30 برابر بزرگي خورشيد بوده است شروع شده و اين واحد حاوي تمام مواد موجود جهان بوده است.

1933

كتاب مباحثي در مورد تكامل جهان را منتشر مي كند و در اين كتاب اظهار مي دارد جهان طي يك انفجار خلق شده است (آنچه اكنون انفجار بزرگ ناميده مي شود).

1946

كتاب فرضيه اتم نخستين را منتشر مي كند و در همين سال جورج گاموف (68 ـ 1904)، فيزيكدان، بر روي نظريه انفجار بزرگ شروع بكار مي كند.

1948

نظريه انفجار بزرگ مورد مخالفت يك نظريه جايگزين قرار مي گيرد، اين نظريه كه نظريه حالت پايا ناميده مي شود توسط فرد هويل (ـ 1915) و همكارانش پيشنهاد مي شود، مبني بر اينكه جهان ابتدايي نداشته و انتهايي نيز نخواهد داشت. نظريه حالت پايا در سال 1965تا حد زيادي تحت تاثير اكتشافات تشعشع زمينه كيهان كه گمان مي رود از انفجار بزرگ ناشي شده باشد، قرار گرفت.

1953

بخاطر تحقيقاتش در مورد منشا و تكامل جهان به كسب مدال ادينگتون انجمن ستاره شناسي لندن، افتخار يافت و اولين فردي بود كه به اين موفقيت دست مي يافت.

1966

لومتر در 20 ژوئن در لوون در گذشت.