آبجی
1st March 2010, 02:36 PM
كارل فردريك گاوس (1855-1777) ، دانشمند آلماني كه معاصرانش او را « سلطان رياضيدانان» مي ناميدند . استعداد رياضي گاوس از دوران كودكي ظاهر شد . خود او ، وقتي دوران كودكيش را به ياد مي آورد ، به شوخي مي گفت : « من شمردن را پيش از حرف زدن ياد گرفتم ». گاوس ، در برانشويك ، در خانواده ي يك استاد لوله كش به دنيا آمد . آموزش هاي اوليه را در مدرسه ي محل تولد خود ، به مدت 7 سال ادامه داد . در آنجا به خاطر استعداد درخشان رياضي خود ، هميشه موجب شگفتي معلم و دوستان خود مي شد . او آموزش عالي خود را در دانشگاه گوتينگن گذراند . بعدها (1807) ، تقريبا به مدت 50 سال ، كرسي استادي رياضيات و اخترشناسي همين دانشگاه را به عهده داشت . در 19 سالگي ، وقتي كه هنوز روي نيمكت دانشجوئي نشسته بود ، كشفي مهم ارائه كرد : به طور كامل روشن كرد كه در چه حالت هايي مي توان n ضلعي منتظم را ، به كمك پرگار و خط كش ، رسم كرد . به ويژه ، با حل معادله ي
x17-1= 0 توانست هفده ضلعي منتظم را ، به كمك پرگار و خط كش ، كند .
به اعتراف خود گاوس ، كارهاي بغرنج و طولاني محاسبه اي (كه به اخترشناسي مربوط مي شد) ، نه تنها او را خسته نمي كرد ، بلكه موجب شادي و رضايت او هم مي شد .
گاوس ، به كمك محاسبه ، توانست با چنان دقتي جاي سيارك پيرس را پيدا كند كه اخترشناسان موفق شدند ، آن را در همان جايي كه او معين كرده بود بود ، پيدا كنند .
گاوس ضمن كار در ضمينه ي رياضيات ، توانست نظريه ي رشته ها و نظريه ي معادله هاي ديفرانسيلي را پيش ببرد و تكامل ببخشد . قضيه ي اصلي جبر متعلق به او است كه بنا بر آن ، هر معادله ي درجه ي n ام ، دست كم داراي يك ريشه است ، كه مي تواند ريشه اي موهومي باشد . در رساله ي « بررسي هايي درباره ي حساب » خود پايه هاي « نظريه ي عددها » را ، به صورت امروزي آن طرح ريخت . كارهاي اساسي زيادي در زمينه ي نظريه ي ديفرانسيلي عددها انجام داد . در زمينه ي فيزيك ، روي نظريه ي مغناطيس و بعضي از مساله هاي اپتيك كار كرد .
در سال 1818 ، در نامه هايي كه به بعضي از دوستانش نوشته بود ، درباره ي امكان وجود هندسه ي نااقليدسي در كنار هندسه ي اقليدسي ، صحبت كرد . ولي ، با كمال تاسف ، هرگز هيچ مقاله يا رساله اي در اين باره منتشر نكرد .
گاوس در سال 1855 درگذشت .
x17-1= 0 توانست هفده ضلعي منتظم را ، به كمك پرگار و خط كش ، كند .
به اعتراف خود گاوس ، كارهاي بغرنج و طولاني محاسبه اي (كه به اخترشناسي مربوط مي شد) ، نه تنها او را خسته نمي كرد ، بلكه موجب شادي و رضايت او هم مي شد .
گاوس ، به كمك محاسبه ، توانست با چنان دقتي جاي سيارك پيرس را پيدا كند كه اخترشناسان موفق شدند ، آن را در همان جايي كه او معين كرده بود بود ، پيدا كنند .
گاوس ضمن كار در ضمينه ي رياضيات ، توانست نظريه ي رشته ها و نظريه ي معادله هاي ديفرانسيلي را پيش ببرد و تكامل ببخشد . قضيه ي اصلي جبر متعلق به او است كه بنا بر آن ، هر معادله ي درجه ي n ام ، دست كم داراي يك ريشه است ، كه مي تواند ريشه اي موهومي باشد . در رساله ي « بررسي هايي درباره ي حساب » خود پايه هاي « نظريه ي عددها » را ، به صورت امروزي آن طرح ريخت . كارهاي اساسي زيادي در زمينه ي نظريه ي ديفرانسيلي عددها انجام داد . در زمينه ي فيزيك ، روي نظريه ي مغناطيس و بعضي از مساله هاي اپتيك كار كرد .
در سال 1818 ، در نامه هايي كه به بعضي از دوستانش نوشته بود ، درباره ي امكان وجود هندسه ي نااقليدسي در كنار هندسه ي اقليدسي ، صحبت كرد . ولي ، با كمال تاسف ، هرگز هيچ مقاله يا رساله اي در اين باره منتشر نكرد .
گاوس در سال 1855 درگذشت .