آبجی
1st March 2010, 02:18 PM
10 سال قبل از ثبت و اعلان استقلال آمريكا در سال 1766، جان دالتون در انگلستان متولد شد. خانواده او در يك كلبه كوچك گالي در روستايي زندگي ميكردند. در كودكي، جان به همراه برادرش در يك مزرعه كار ميكرد و در مغازه پدر در بافتن لباس او را ياري ميدادند. با وجود فراهم بودن اندكي از لوازم اوليه زندگي آنها خانواده فقيري بودند، بسياري از پسران فقير در آن زمان از داشتن تحصيلات محروم بودند، اما جان توانست با خوششانسي در مدرسهاي در همان نزديك زادگاهش مشغول تحصيل شود.
در سال 1766، تنها از هر 200 نفر، يك نفر قادر به خواندن بود. جان دانشآموزي خوب بود و به يادگيري علاقه زيادي نشان ميداد. آموزگاران نيز او را به يادگيري تشويق ميكردند. در 12 سالگي، او اولين مدرسه خود را در شهري نزديك محل اقامتش باز كرد اما به خاطر كمبود پول مجبور به بستن آنجا و كاركردن در مزرعه عمهاش شد.
3 سال بعد، به همراه برادر بزرگتر و يكي از دوستانش مدرسهاي را در 0كندال) Kendall انگليس باز كرد. به تدرس انگليسي. لانتين، يوناني، فرانسوي و 21 موضوع علمي و رياضي پرداخت. جان به يادگيري طبيعت و هواي اطراف خود ميپرداخت. او پروانهها، حلزون، و ... را جمعآوري ميكرد.جان دالتون پي برد كه دچار كورنگي ست و به يادگيري آن روي آورد. در 1793، جان به عنوان معلم خصوصي به منچستر رفت و در كالج جديد مشغول به تدريس شد. و در آنجا به مشاهده رفتار گازها پرداخت.
او به عناصر و اجزاء مختلف و چگونگي درست شدن آنها انديشيد. جان نظريهاي داشت كه بر طبق آن، هر عنصري از اتمهاي مجزا تشكيل شده و تمام عناصر با يكديگر متفاوت هستند زيرا اتمهاي سازنده هر كدام از آنها، با ديگري متفاوت است.
او فكر ميكرد كه هر عنصري وزن مخصوص ميدارد، زيرا از اتمهاي متفاوتي تشكيل شده.در سال 1808، جان دالتون كتابي با مضمون، "نظامي نوين در فلسه شيمي" منتشر كرد كه در آن وزن بسياري از اتمهاي شناخته شده را جمعآوري و ليست كرده بود. مقدار عددي وزنهايي كه او محاسبه كرده كاملاً دقيق نبودند، اما مبنايي بودند براي "جدول دورهاي پيشرفته"، اگرچه بسياري نظريه دالتون در مورد ساختار اتم را نپذيرفتند، اما وي بر تحقيقات خود براي دفاع از نظريهاش ادامه ميداد.
جان دالتون در سال 1844 درگذشت، او با افتخار در انگلستان به خاك سپرده شد. بيش از 000/400 نفر بدن بيجان او را هنگام قرار گرفتن در تابوت مشاهده كردند. به عنوان آخرين تجربه و آزمايش، او از كالبد شكافي استفاده كرد تا دليل كورنگي خود را پيدا كند. او ثابت كرد كه چشمان او دليل اين او نميباشند، بلكه اشكال از قوه درك و احساس بينايي او در قسمتي از مغز او بود كه از كار افتاده بود. حتي تا لحظات آخر زندگي. او به گسترش علم و دانش كمك كرد.
امروز، دانشمندان در هر جا، نظريه دالتون درباره ساختار اتم را مورد قبول ميدانند. يك پسر ساده روستايي روش جديدي براي انديشيدن و نگاه كردن به عالم هستي و چگونگي كاركرد آن را به مردم و اهل دانش نشان داد.
در سال 1766، تنها از هر 200 نفر، يك نفر قادر به خواندن بود. جان دانشآموزي خوب بود و به يادگيري علاقه زيادي نشان ميداد. آموزگاران نيز او را به يادگيري تشويق ميكردند. در 12 سالگي، او اولين مدرسه خود را در شهري نزديك محل اقامتش باز كرد اما به خاطر كمبود پول مجبور به بستن آنجا و كاركردن در مزرعه عمهاش شد.
3 سال بعد، به همراه برادر بزرگتر و يكي از دوستانش مدرسهاي را در 0كندال) Kendall انگليس باز كرد. به تدرس انگليسي. لانتين، يوناني، فرانسوي و 21 موضوع علمي و رياضي پرداخت. جان به يادگيري طبيعت و هواي اطراف خود ميپرداخت. او پروانهها، حلزون، و ... را جمعآوري ميكرد.جان دالتون پي برد كه دچار كورنگي ست و به يادگيري آن روي آورد. در 1793، جان به عنوان معلم خصوصي به منچستر رفت و در كالج جديد مشغول به تدريس شد. و در آنجا به مشاهده رفتار گازها پرداخت.
او به عناصر و اجزاء مختلف و چگونگي درست شدن آنها انديشيد. جان نظريهاي داشت كه بر طبق آن، هر عنصري از اتمهاي مجزا تشكيل شده و تمام عناصر با يكديگر متفاوت هستند زيرا اتمهاي سازنده هر كدام از آنها، با ديگري متفاوت است.
او فكر ميكرد كه هر عنصري وزن مخصوص ميدارد، زيرا از اتمهاي متفاوتي تشكيل شده.در سال 1808، جان دالتون كتابي با مضمون، "نظامي نوين در فلسه شيمي" منتشر كرد كه در آن وزن بسياري از اتمهاي شناخته شده را جمعآوري و ليست كرده بود. مقدار عددي وزنهايي كه او محاسبه كرده كاملاً دقيق نبودند، اما مبنايي بودند براي "جدول دورهاي پيشرفته"، اگرچه بسياري نظريه دالتون در مورد ساختار اتم را نپذيرفتند، اما وي بر تحقيقات خود براي دفاع از نظريهاش ادامه ميداد.
جان دالتون در سال 1844 درگذشت، او با افتخار در انگلستان به خاك سپرده شد. بيش از 000/400 نفر بدن بيجان او را هنگام قرار گرفتن در تابوت مشاهده كردند. به عنوان آخرين تجربه و آزمايش، او از كالبد شكافي استفاده كرد تا دليل كورنگي خود را پيدا كند. او ثابت كرد كه چشمان او دليل اين او نميباشند، بلكه اشكال از قوه درك و احساس بينايي او در قسمتي از مغز او بود كه از كار افتاده بود. حتي تا لحظات آخر زندگي. او به گسترش علم و دانش كمك كرد.
امروز، دانشمندان در هر جا، نظريه دالتون درباره ساختار اتم را مورد قبول ميدانند. يك پسر ساده روستايي روش جديدي براي انديشيدن و نگاه كردن به عالم هستي و چگونگي كاركرد آن را به مردم و اهل دانش نشان داد.