moji5
27th February 2010, 02:38 PM
هدف اساسي حسابداري بها تعيين بهاي به کار رفته در توليد يک محصول است، پس از انتخاب واحد هاي اندازه گيري محصولات به منظور بها يابي بايد نسبت به گردآوري و تسهيم عوامل توليد به واحدهاي توليد شده، برمبناي بهاي واقعي يا استاندارد تصميم گيري شود. در صورت استفاده از بهايابي استاندارد، حساب انحرافات
بيانگر اختلاف ايجاد شده بين بهاي واقعي وبهاي استاندار خواهد بود .
در روش بهايابي نرمال (عادي) عوامل توليد به دو دسته تقسيم مي شوند 1-هزينه هاي مستقيم 2_هزينه هاي غيرمستقيم ، هزينه هاي مستقيم شامل مواد مستقيم ودستمزد مستيم است وهزينه هاي غير مستقيم شامل سربارساخت است در اين سيستم هزينه هاي مستقيم به منظور بهايابي، واقعي است وهزينه هاي غير مستقيم (سربار)، برآوردي و با نرخ از پيش تعيين شده حذب توليد مي شود .
در حالي که در روش بهايابي استاندار، براي کليه عوامل توليد، ازمباني استاندار از پيش تعيين شده اي براي ارزيابي موجودي ها و اقلام مصرف شده، تکميل شده و فروش رفته استفاده مي شود. به همين دليل اين روش از نطر اصول پذيرفته شده حسابداري مردود شناخته شده است. دراين روش، انحرافات، شناسايي و ثبت مي شوند و در پايان دوره مالي، براي انطباق مجدد با اصول پذيرفته شده حسابداري در صورتي که مبلغ انحرافات با اهميت باشد، بين موجودي ها و بهاي کالاي فروش رفته تسهيم مي شود در غير اين صورت مبلغ انحرافات به بهاي کالاي فروش رفته منظور مي شود تا بهاي واقعي آن ها در صورت هاي مالي منعکس شود
در نتيجه تنها تفاوت بهاياب نرمال و بهايابي استاندارد نحوه بر خورد با هزينه هاي مستقيم است
منابع: 1_حسابداري صنعتي جلد دوم سازمان حسابرسي نشريه 36
2: حسابداري صنعتي علي مصدر انتشارات پارسه
بيانگر اختلاف ايجاد شده بين بهاي واقعي وبهاي استاندار خواهد بود .
در روش بهايابي نرمال (عادي) عوامل توليد به دو دسته تقسيم مي شوند 1-هزينه هاي مستقيم 2_هزينه هاي غيرمستقيم ، هزينه هاي مستقيم شامل مواد مستقيم ودستمزد مستيم است وهزينه هاي غير مستقيم شامل سربارساخت است در اين سيستم هزينه هاي مستقيم به منظور بهايابي، واقعي است وهزينه هاي غير مستقيم (سربار)، برآوردي و با نرخ از پيش تعيين شده حذب توليد مي شود .
در حالي که در روش بهايابي استاندار، براي کليه عوامل توليد، ازمباني استاندار از پيش تعيين شده اي براي ارزيابي موجودي ها و اقلام مصرف شده، تکميل شده و فروش رفته استفاده مي شود. به همين دليل اين روش از نطر اصول پذيرفته شده حسابداري مردود شناخته شده است. دراين روش، انحرافات، شناسايي و ثبت مي شوند و در پايان دوره مالي، براي انطباق مجدد با اصول پذيرفته شده حسابداري در صورتي که مبلغ انحرافات با اهميت باشد، بين موجودي ها و بهاي کالاي فروش رفته تسهيم مي شود در غير اين صورت مبلغ انحرافات به بهاي کالاي فروش رفته منظور مي شود تا بهاي واقعي آن ها در صورت هاي مالي منعکس شود
در نتيجه تنها تفاوت بهاياب نرمال و بهايابي استاندارد نحوه بر خورد با هزينه هاي مستقيم است
منابع: 1_حسابداري صنعتي جلد دوم سازمان حسابرسي نشريه 36
2: حسابداري صنعتي علي مصدر انتشارات پارسه