ریپورتر
25th February 2010, 11:37 AM
هواپیماها هم مانند کشتی ها دارای سکان هدایت هستند که در هواپیما به صورت باله هایی در دم و بال های آن مشاهده می شود.
می توان باله های دم را به چپ و راست و باله های روی بال را بالا و پایین حرکت داد.
یک کشتی را با چرخاندن فرمان سکان و یک هواپیما را به کمک هدایتگرها هدایت می کنند.
در هواپیما دو هدایت گر اصلی وجود دارد: سیستم کنترل و پدال ها.
بر اساس نوع هواپیما سیستم کنترل آنها فرق می کند که در هواپیمای سبک بصورت پدال در کف هواپیما و یک فرمان است و در هواپیمای مسافری به صورت فرمان مشاهده می شود.
برای بالا بردن هواپیما خلبان فرمان را به طرف خود می کشد و شهپرهای دم هواپیما به سمت بالا حرکت می کنند.
باد به دم هواپیما فشار می آورد و دماغه آن بالا می آید و هواپیما اوج می گیرد.
برای پایین آوردن هواپیما خلبان فرمان را به جلو حرکت می دهد و شهپرها به سمت پایین می آیند و هواپیما به طرف پایین حرکت می کند.
چرخش یک عمل بسیار ظریف است زیرا خلبان باید حرکت های خود را هماهنگ کند و بطور هم زمان باید فرمان ها را به کار بندد.
برای چرخش هواپیما به چپ، خلبان پدال سمت چپ را فشار می دهد و شهپر دم هواپیما به چپ می چرخد.
باد دم هواپیما را به راست فشار می دهد و دماغه به چپ می چرخد.
برای چرخش به راست خلبان پدال راست را فشار می دهد و تمام چیز ها خلاف جهت چرخش یعنی به چپ می چرخد.
برای حرکت در عرض، هواپیما باید به حالت مایل قرار گیرد درست مانند ماشینی که سر پیچ می پیچد.
برای این کار اگر خلبان بخواهد به چپ بچرخد فرمان را به چپ می چرخاند در این هنگام شهپر بال راست به طرف پایین می آید و شهپر بال چپ بلند می شود.
باد بال چپ را به پایین فشار می دهد و بال راست را به بالا و بدین ترتیب هواپیمای مایل شده می تواند بچرخد.
برای درک این مورد می توانید یک پرنده یا یک موتورسوار را به هنگام چرخش در نظر بگیرید.
در مورد ارتفاع پرواز هواپیماها نیز جالب است بدانید که هواپیماهای جت اغلب در ارتفاع بسیار بالا پرواز می کنند.
براساس بزرگی و شرایط جوی ، هواپیماها در ارتفاع 6000 تا 18000 متر پرواز می کنند.
قله اورست که بلند ترین قله است تقریبا 9000 متر ارتفاع دارد.
بنابراین هواپیماها می توانند دو برابر ارتفاع این قله پرواز کنند.
هواپیماهای توریستی نمی توانند در چنین ارتفاعی پرواز کنند، ولی گاهی اوقات تا ارتفاع 5000 تا 6000 متر هم اوج میگیرند .
منبع:www.aerospacetalk.ir
می توان باله های دم را به چپ و راست و باله های روی بال را بالا و پایین حرکت داد.
یک کشتی را با چرخاندن فرمان سکان و یک هواپیما را به کمک هدایتگرها هدایت می کنند.
در هواپیما دو هدایت گر اصلی وجود دارد: سیستم کنترل و پدال ها.
بر اساس نوع هواپیما سیستم کنترل آنها فرق می کند که در هواپیمای سبک بصورت پدال در کف هواپیما و یک فرمان است و در هواپیمای مسافری به صورت فرمان مشاهده می شود.
برای بالا بردن هواپیما خلبان فرمان را به طرف خود می کشد و شهپرهای دم هواپیما به سمت بالا حرکت می کنند.
باد به دم هواپیما فشار می آورد و دماغه آن بالا می آید و هواپیما اوج می گیرد.
برای پایین آوردن هواپیما خلبان فرمان را به جلو حرکت می دهد و شهپرها به سمت پایین می آیند و هواپیما به طرف پایین حرکت می کند.
چرخش یک عمل بسیار ظریف است زیرا خلبان باید حرکت های خود را هماهنگ کند و بطور هم زمان باید فرمان ها را به کار بندد.
برای چرخش هواپیما به چپ، خلبان پدال سمت چپ را فشار می دهد و شهپر دم هواپیما به چپ می چرخد.
باد دم هواپیما را به راست فشار می دهد و دماغه به چپ می چرخد.
برای چرخش به راست خلبان پدال راست را فشار می دهد و تمام چیز ها خلاف جهت چرخش یعنی به چپ می چرخد.
برای حرکت در عرض، هواپیما باید به حالت مایل قرار گیرد درست مانند ماشینی که سر پیچ می پیچد.
برای این کار اگر خلبان بخواهد به چپ بچرخد فرمان را به چپ می چرخاند در این هنگام شهپر بال راست به طرف پایین می آید و شهپر بال چپ بلند می شود.
باد بال چپ را به پایین فشار می دهد و بال راست را به بالا و بدین ترتیب هواپیمای مایل شده می تواند بچرخد.
برای درک این مورد می توانید یک پرنده یا یک موتورسوار را به هنگام چرخش در نظر بگیرید.
در مورد ارتفاع پرواز هواپیماها نیز جالب است بدانید که هواپیماهای جت اغلب در ارتفاع بسیار بالا پرواز می کنند.
براساس بزرگی و شرایط جوی ، هواپیماها در ارتفاع 6000 تا 18000 متر پرواز می کنند.
قله اورست که بلند ترین قله است تقریبا 9000 متر ارتفاع دارد.
بنابراین هواپیماها می توانند دو برابر ارتفاع این قله پرواز کنند.
هواپیماهای توریستی نمی توانند در چنین ارتفاعی پرواز کنند، ولی گاهی اوقات تا ارتفاع 5000 تا 6000 متر هم اوج میگیرند .
منبع:www.aerospacetalk.ir