قلب

[آبجی]

به خورشید گفتم گرمی ات را به من بده،

گفت: دستانش گرمای مرا دارند.

به آسمان گفتم: پاکی ات را به من بده،

گفت: چشمانش پاکی مرا دارند.

از دشت سبزی زندگی اش را خواستم،

گفت زندگی اش سبزتر از من است.

از دریا بزرگی و آرامشش را خواستم،

گفت: قلبت به اندازه اقیانوس است و آرامشت نیز.

از ماه تابندگی صورتش را خواستم،

گفت: وقتی نگاهش می کنم خجل می شوم.

به فکر فرو رفتم من در قبال دستان گرمت، چشمان

پاکت، سبزی زندگی ات، بزرگی و آرامش قلبت و صورت

ماهت هیچ ندارم که به تو هدیه کنم جز......

این....

بگیر نترس، می تپد برای تو و من چیزی ندارم جز قلبم