*مرتضی
8th February 2010, 07:42 PM
سالانه در رودخانه های جهان حدود ۴۰ هزاركیلومتر مكعب آب جریان می یابد و این رقمی است كه طی قرن بیستم حدود ۳ در صد افزایش داشته است. تاكنون اكثر محققین این تقصیر را بر گردن تغییرات آب و هوا انداخته اند.
● افزایش آب رودخانه ها در نتیجه افزایش co۲
افزایش co۲ اتمسفر منجر به افزایش آب رودخانه ها می شود.
تحقیقات اخیر گویای آن است كه گیاهان موجود در جهان به دلیل افزایش مقدار دی اكسید كربن به آب كمتری برای رشد نیاز دارند. نتایج این تحقیق جدید بیانگر آن است كه مقدار آب رودخانه ها شدیداً افزایش خواهد یافت و ریسك جاری شدن سیل بیشتر خواهد شد. نیكولا جدنی از مركز پیشگویی و تحقیق آب و هوای هادلی در انگلستان مسئول این تحقیق بوده است و در این باره اظهار می دارد كه «ما فكر می كنیم كه این موضوع باعث می شود سالانه ۲۰۰۰ كیلو متر مكعب به روان آب های جهان اضافه شود كه این عدد نسبتاً زیادی است.»
مقدار اضافی دی اكسیدكربن موجود در جو حاصل سوزاندن سوخت های فسیلی است. عقیده بر آن است كه افزایش غلظت این گاز باعث گرم شدن اتمسفر می شود. البته این موضوع باعث می شود كه گیاهان راحت تر این گاز را جذب كرده و از طریق فتوسنتز به بافت های گیاهی تبدیل كنند و برای این فرآیند از رطوبت كمتری بهره جویند.
در مقیاس های كم این بدان معنی است كه گیاهان رطوبت كمتری را از طریق منافذ موجود بر روی برگ های خود وارد هوا كنند. این موضوع در سطح یك سرزمین بدان معنی خواهد بود كه رطوبت بیشتری در خاك باقی بماند و احتمالاً وارد روان آب ها شود.
● عجایب آب
سالانه در رودخانه های جهان حدود ۴۰ هزاركیلومتر مكعب آب جریان می یابد و این رقمی است كه طی قرن بیستم حدود ۳ در صد افزایش داشته است. تاكنون اكثر محققین این تقصیر را بر گردن تغییرات آب و هوا انداخته اند.
اما جدنی می گوید كه اگر به كل سطح سیاره زمین نظر افكنیم متوجه می شویم كه تغییرات آب و هوا احتمالاً باعث كاهش بارندگی نیز شده باشد كه این با تئوری بالا همخوانی ندارد.
ایشان برای آنكه به یك چنین نتیجه ای دست یابند، چهار تئوری را برای توجیه افزایش جریان رودخانه ها مد نظر قرار دادند. برای هر یك از این تئوری ها، جدنی پیشگویی های هر تئوری را به كمك مدل های ارائه شده در مركز هادلی با روند تغییرات واقعی مقایسه كرده اند.
او این مقایسه را در دو سطح جهانی و منطقه ای انجام داده است.
چهار تئوری افزایش آب رودخانه ها به قرار زیر است:
۱- تغییرات اخیر در میزان بارندگی علت این موضوع است.
۲- تغییر در كاربری زمین باعث این بحث شده است.
۳- ذرات گرد و غبار ناشی از فعالیت های انسان ها باعث كاهش قدرت نور خورشید شده و از میزان تبخیر می كاهد.
۴- بهتر انجام شدن فتوسنتز ناشی از افزایش دی اكسید كربن در هوا علت موضوع بوده است.
● تاثیر دوگانه
جدنی در مصاحبه خود اظهار داشته است كه «تغییرات آب و هوا به خودی خود باعث كاهش مقداری از روان آب ها خواهد شد ولی تاثیر دی اكسیدكربن روی گیاهان باعث افزایش حدود ۵ درصدی روان آب ها می شود.» حال اگر این دو موضوع را با یكدیگر تركیب كنیم می توان افزایش حدود ۳ درصدی را مشاهده كرد كه این با الگوهای منطقه ای همخوانی دارد. پیتر كاكس از مركز اكولوژی و هیدرولوژی وینفریت انگلستان می گوید كه « این برای اولین بار است كه اثر دی اكسیدكربن بر روی گیاهان در مقیاس های بزرگ مورد بررسی قرار می گیرد.»
دامون ماتیوز از دانشگاه كلگری كانادا نیز اشاره داشته است كه ممكن است عوامل دیگری نیز در تغییر دبی رودخانه ها موثر بوده باشند. اما او نیز موافق است كه از بین تئوری های مهم تاكنون به نظر می رسد كه تغییر در فتوسنتز با واقعیت همخوانی بیشتری داشته است.
● افزایش آب رودخانه ها در نتیجه افزایش co۲
افزایش co۲ اتمسفر منجر به افزایش آب رودخانه ها می شود.
تحقیقات اخیر گویای آن است كه گیاهان موجود در جهان به دلیل افزایش مقدار دی اكسید كربن به آب كمتری برای رشد نیاز دارند. نتایج این تحقیق جدید بیانگر آن است كه مقدار آب رودخانه ها شدیداً افزایش خواهد یافت و ریسك جاری شدن سیل بیشتر خواهد شد. نیكولا جدنی از مركز پیشگویی و تحقیق آب و هوای هادلی در انگلستان مسئول این تحقیق بوده است و در این باره اظهار می دارد كه «ما فكر می كنیم كه این موضوع باعث می شود سالانه ۲۰۰۰ كیلو متر مكعب به روان آب های جهان اضافه شود كه این عدد نسبتاً زیادی است.»
مقدار اضافی دی اكسیدكربن موجود در جو حاصل سوزاندن سوخت های فسیلی است. عقیده بر آن است كه افزایش غلظت این گاز باعث گرم شدن اتمسفر می شود. البته این موضوع باعث می شود كه گیاهان راحت تر این گاز را جذب كرده و از طریق فتوسنتز به بافت های گیاهی تبدیل كنند و برای این فرآیند از رطوبت كمتری بهره جویند.
در مقیاس های كم این بدان معنی است كه گیاهان رطوبت كمتری را از طریق منافذ موجود بر روی برگ های خود وارد هوا كنند. این موضوع در سطح یك سرزمین بدان معنی خواهد بود كه رطوبت بیشتری در خاك باقی بماند و احتمالاً وارد روان آب ها شود.
● عجایب آب
سالانه در رودخانه های جهان حدود ۴۰ هزاركیلومتر مكعب آب جریان می یابد و این رقمی است كه طی قرن بیستم حدود ۳ در صد افزایش داشته است. تاكنون اكثر محققین این تقصیر را بر گردن تغییرات آب و هوا انداخته اند.
اما جدنی می گوید كه اگر به كل سطح سیاره زمین نظر افكنیم متوجه می شویم كه تغییرات آب و هوا احتمالاً باعث كاهش بارندگی نیز شده باشد كه این با تئوری بالا همخوانی ندارد.
ایشان برای آنكه به یك چنین نتیجه ای دست یابند، چهار تئوری را برای توجیه افزایش جریان رودخانه ها مد نظر قرار دادند. برای هر یك از این تئوری ها، جدنی پیشگویی های هر تئوری را به كمك مدل های ارائه شده در مركز هادلی با روند تغییرات واقعی مقایسه كرده اند.
او این مقایسه را در دو سطح جهانی و منطقه ای انجام داده است.
چهار تئوری افزایش آب رودخانه ها به قرار زیر است:
۱- تغییرات اخیر در میزان بارندگی علت این موضوع است.
۲- تغییر در كاربری زمین باعث این بحث شده است.
۳- ذرات گرد و غبار ناشی از فعالیت های انسان ها باعث كاهش قدرت نور خورشید شده و از میزان تبخیر می كاهد.
۴- بهتر انجام شدن فتوسنتز ناشی از افزایش دی اكسید كربن در هوا علت موضوع بوده است.
● تاثیر دوگانه
جدنی در مصاحبه خود اظهار داشته است كه «تغییرات آب و هوا به خودی خود باعث كاهش مقداری از روان آب ها خواهد شد ولی تاثیر دی اكسیدكربن روی گیاهان باعث افزایش حدود ۵ درصدی روان آب ها می شود.» حال اگر این دو موضوع را با یكدیگر تركیب كنیم می توان افزایش حدود ۳ درصدی را مشاهده كرد كه این با الگوهای منطقه ای همخوانی دارد. پیتر كاكس از مركز اكولوژی و هیدرولوژی وینفریت انگلستان می گوید كه « این برای اولین بار است كه اثر دی اكسیدكربن بر روی گیاهان در مقیاس های بزرگ مورد بررسی قرار می گیرد.»
دامون ماتیوز از دانشگاه كلگری كانادا نیز اشاره داشته است كه ممكن است عوامل دیگری نیز در تغییر دبی رودخانه ها موثر بوده باشند. اما او نیز موافق است كه از بین تئوری های مهم تاكنون به نظر می رسد كه تغییر در فتوسنتز با واقعیت همخوانی بیشتری داشته است.