diamonds55
20th October 2008, 07:35 AM
خبرگزاري فارس: معاون پژوهشي مركز مطالعات جمعيتي آسيا و اقيانوسيه ضمن تأكيد بر ارتقاي كيفي و كمي دانشگاه‌هاي كشور و تربيت نيروي متخصص، گفت: 50 درصد مهاجرت جوانان در زمينه كسب شغل مناسب است و 50 درصد ديگر براي كسب مدارك بالاي علمي به ساير كشورها سفر مي‌كنند.
شهلا كاظمي‌پور در گفت‌وگو با خبرنگار اجتماعي فارس با بيان اين مطلب افزود: جاذبه‌هايي كه در دانشگاه‌هاي ساير كشورها وجود دارد همچنين بالا بودن سطح كيفي اين دسته از دانشگاه‌ها، باعث شده تا جوانان تحصيلكرده به تحصيل در دانشگاه‌هاي كشورهاي ديگر تمايل داشته باشند. خيلي از جوانان اين موارد را دليل مهاجرتشان مطرح مي‌كنند.
* دانشگاه‌هاي كشور به جاي افراد متخصص، متوقع تربيت مي‌كنند
وي با بيان اين‌كه بسياري از مسئولان در اين زمينه تاكنون بيشتر به كميت توجه كرده‌اند، گفت: مسئولان همواره سعي كرده‌اند تا تعداد داوطلبان را به حداقل برسانند و به اعتقاد من در سيستم آموزش عالي، كيفيت فداي كميت شده است.
وي ادامه داد: اين زنگ خطري براي كشور محسوب مي‌شود، با توجه به هزينه‌هايي كه در زمينه تحصيل و ايجاد اشتغال وجود دارد، نبود متخصص مشكل اساسي بوده است. دانشگاه‌هاي كشور تنها متوقع، تربيت مي كنند تا متخصص. اگر جوان متخصص باشد به راحتي جذب كار مي شود يا حتي مي‌تواند كارآفريني كند.
* مهاجرت بيشتر در ميان مردهاي جوان وجود دارد
معاون پژوهشي مركز مطالعات جمعيتي آسيا و اقيانوسيه اظهار داشت: بر اساس مطالعات ما مهاجرت بيشتر در ميان جوانان شكل مي‌گيرد و عوامل متعددي در رابطه با پيدايش تمايل به مهاجرت وجود دارد و اشكال مختلفي از مهاجرت را شامل مي‌شود.
اين محقق با بيان اين‌كه مهاجرت در كشورهاي در حال توسعه بيشتر در ميان مردها و در ميان جوانان وجود دارد، گفت: مهاجرت در مطالعه جمعيتي به عنوان يك پديده اجتماعي و جمعيتي تلقي مي‌شود و اگر هدفمند باشد مهاجرت مطلوب تلقي مي‌شود؛ چراكه فرد به قصد دست‌يابي به زندگي بهتر به ساير كشوها سفر مي‌كند.
معاون پژوهشي مركز مطالعات جمعيتي آسيا و اقيانوسيه در مورد انواع مهاجرت جوانان كه در حال حاضر وجود دارد، توضيح داد: گروهي از جوانان براي ادامه تحصيل كوچ مي‌كنند، اين دسته براي براي كسب پيشرفت‌هاي تحصيلي در مقاطع بالا، ازكشور خارج مي‌شوند كه فرار مغزها نيز تعبير مي‌شود، تا زماني كه خارج از كشور تحصيل مي‌كنند مهاجرت موقت محسوب مي‌شود اما اگر براي مدت طولاني ترك وطن كنند و در كشور مبدأ براي هميشه بمانند عواقب ديگري خواهد داشت.
كاظمي‌پور ادامه داد: گروه ديگري از جوانان براي به دست آوردن كار مناسب به كشور ديگري سفر مي‌كنند، كساني كه پتانسيل بالايي داشته باشند و يا مدرك تحصيلي و تخصص خوبي برخوردار باشند بيشتر مد نظر هستند ضمن اين‌كه كشورهاي مهاجر پذير به آساني به فرد اجازه ورود نمي‌دهند.
* پايين بودن سطح درآمد عامل مهاجرت گروهي از جوانان است
اين استاد دانشگاه گفت: گروه ديگري از جوانان كه تحصيلات پايين‌تري دارند به دليل نبود كار مناسب در كشورشان همچنين پايين بودن سطح درآمد انگيزه بيشتري براي مهاجرت دارند. براي نمونه در گذشته جوانان به ژاپن مهاجرت مي‌كردند ولي در حال حاضر كشورهاي حاشيه خليج فارس و آسياي شرقي براي مهاجرت انتخاب مي‌شوند.
* نسل دوم مهاجران به نسبت بچه‌هايي كه در ايران هستند موفق نمي‌شوند
معاون پژوهشي مركز مطالعات جمعيتي آسيا و اقيانوسيه افزود: گروه ديگري از افراد به تبعيت از خانواده‌هايشان مهاجرت مي‌كنند، به گونه‌اي كه پدر و مادر به دليل مأموريت‌هاي علمي و يا تقاضاي مهاجرت اقدام به خروج از كشور مي‌كنند كه در اين ميان فرزندان جوان اين خانواده‌ها نيز با آنها همراه مي‌شوند. همچنين گروه ديگري از افرادي كه در دوران بچگي از كشور خارج مي‌شوند و يا بچه‌هايي كه در كشور مقصد به دنيا مي‌آيند و نسل دوم مهاجرت محسوب مي‌شوند دچار بيگانگي فرهنگي مي‌شوند و 10 يا 20 سال طول مي‌كشد كه جذب فرهنگ بيگانه شوند. كاظمي‌پور با اشاره به وجود اختلافات فرهنگي افزود: همين امر باعث مي‌شوند تا فرد از دوران كودكي دچار دوگانگي شود و آسيب بسياري ببيند و در اصل تضاد فرهنگي بين والدين و بچه‌ها در اثر شكل‌گيري مهاجرت ايجاد مي‌شود، بدين ترتيب به دليل هم زبان نبودن كودكان با والدينشان احساس كمبود مي‌كنند، همچنين اين گروه به دليل فاصله گرفتن از فرهنگ جامعه مبدأ، فرهنگ جامعه مقصد را نمي‌توانند جذب كنند.
اين كارشناس گفت: تا زماني كه امكان مهاجرت دانشجويان و افراد تحصيلكرده به كشورهايي كه در سطح علمي بالايي قرار دارند، وجود داشته باشد ماندن آنها در كشور باعث تحليل جامعه مبدأ مي‌شود، ولي اگر پس از پايان تحصيل به كشور خودشان برگردند و به مطالعه و تحقيق در امور كشور بپردازند امري مفيد تلقي مي‌شوند.
به گفته كاظمي‌پور راهكار منطقي اين است كه دانشگاه‌ها را رشد دهيم تا در داخل شاهد ارتقاء كيفي و كمي دانشگاه‌ها باشيم.
وي گفت: اگر سطح كيفي دانشگاه‌ها را افزايش دهيم ميتوانيم به بازگشت جوانان به كشور كمك كنيم ضمن اين كه با محول كردن پست‌هاي كليدي به جوانان تحصيلكرد و نخبه ميتوانيم گام مؤثري برداريم.
معاون پژوهشي مركز مطالعات جمعيتي آسيا و اقيانوسيه در پاسخ به اين‌كه چند درصد جوانان به خارج از كشور مهاجرت مي‌كنند؟ پاسخ داد: نسبت به جمعيت جوان كشور سالانه از 100 جوان 3 نفر ممكن است به خارج از كشور مهاجرت كنند، با توجه به 24 ميليون جواني كه بين 15- 29 سال قرار دارند مهاجرت جوانان به بيش از 2 درصد تجاوز نمي‌كند.
* معمولاً 4 درصد از جوانان به كشور بر مي‌گردند
وي در ادامه گفت: از بين جواناني كه به خارج از كشور سفر مي‌كنند عده‌اي به دليل اين‌كه از طريق وزات علوم براي تحصيل به خارج از كشور اعزام شده‌اند يا به دليل مشكلات خانوادگي به كشور باز مي‌گردند. به عبارت ديگر 4 درصد جوانان به كشور بر مي‌گردند در مقابل6 تا 7 درصد از جوانان نيز در كشور مقصد مي‌مانند.
به گفته اين استاد دانشگاه قبل از انقلاب نيز گرايش به پديده مهاجرت وجود داشت اما پس از انقلاب اين تمايل كاهش يافته است.
كاظمي پور افزود: بررسي‌هاي انجام شده در زمينه مهاجرت‌هاي ايرانيان به كشور آمريكا، نشان مي‌دهد ايرانيان مقيم آمريكا ميانگين سوادشان از مردم آمريكا به مراتب بالاتر است، به اين معني كه تحصيلكرده‌ها بيشتر مهاجرت كرده‌اند و از دست دادن سرمايه‌هاي انساني مطرح مي‌شود
شهلا كاظمي‌پور در گفت‌وگو با خبرنگار اجتماعي فارس با بيان اين مطلب افزود: جاذبه‌هايي كه در دانشگاه‌هاي ساير كشورها وجود دارد همچنين بالا بودن سطح كيفي اين دسته از دانشگاه‌ها، باعث شده تا جوانان تحصيلكرده به تحصيل در دانشگاه‌هاي كشورهاي ديگر تمايل داشته باشند. خيلي از جوانان اين موارد را دليل مهاجرتشان مطرح مي‌كنند.
* دانشگاه‌هاي كشور به جاي افراد متخصص، متوقع تربيت مي‌كنند
وي با بيان اين‌كه بسياري از مسئولان در اين زمينه تاكنون بيشتر به كميت توجه كرده‌اند، گفت: مسئولان همواره سعي كرده‌اند تا تعداد داوطلبان را به حداقل برسانند و به اعتقاد من در سيستم آموزش عالي، كيفيت فداي كميت شده است.
وي ادامه داد: اين زنگ خطري براي كشور محسوب مي‌شود، با توجه به هزينه‌هايي كه در زمينه تحصيل و ايجاد اشتغال وجود دارد، نبود متخصص مشكل اساسي بوده است. دانشگاه‌هاي كشور تنها متوقع، تربيت مي كنند تا متخصص. اگر جوان متخصص باشد به راحتي جذب كار مي شود يا حتي مي‌تواند كارآفريني كند.
* مهاجرت بيشتر در ميان مردهاي جوان وجود دارد
معاون پژوهشي مركز مطالعات جمعيتي آسيا و اقيانوسيه اظهار داشت: بر اساس مطالعات ما مهاجرت بيشتر در ميان جوانان شكل مي‌گيرد و عوامل متعددي در رابطه با پيدايش تمايل به مهاجرت وجود دارد و اشكال مختلفي از مهاجرت را شامل مي‌شود.
اين محقق با بيان اين‌كه مهاجرت در كشورهاي در حال توسعه بيشتر در ميان مردها و در ميان جوانان وجود دارد، گفت: مهاجرت در مطالعه جمعيتي به عنوان يك پديده اجتماعي و جمعيتي تلقي مي‌شود و اگر هدفمند باشد مهاجرت مطلوب تلقي مي‌شود؛ چراكه فرد به قصد دست‌يابي به زندگي بهتر به ساير كشوها سفر مي‌كند.
معاون پژوهشي مركز مطالعات جمعيتي آسيا و اقيانوسيه در مورد انواع مهاجرت جوانان كه در حال حاضر وجود دارد، توضيح داد: گروهي از جوانان براي ادامه تحصيل كوچ مي‌كنند، اين دسته براي براي كسب پيشرفت‌هاي تحصيلي در مقاطع بالا، ازكشور خارج مي‌شوند كه فرار مغزها نيز تعبير مي‌شود، تا زماني كه خارج از كشور تحصيل مي‌كنند مهاجرت موقت محسوب مي‌شود اما اگر براي مدت طولاني ترك وطن كنند و در كشور مبدأ براي هميشه بمانند عواقب ديگري خواهد داشت.
كاظمي‌پور ادامه داد: گروه ديگري از جوانان براي به دست آوردن كار مناسب به كشور ديگري سفر مي‌كنند، كساني كه پتانسيل بالايي داشته باشند و يا مدرك تحصيلي و تخصص خوبي برخوردار باشند بيشتر مد نظر هستند ضمن اين‌كه كشورهاي مهاجر پذير به آساني به فرد اجازه ورود نمي‌دهند.
* پايين بودن سطح درآمد عامل مهاجرت گروهي از جوانان است
اين استاد دانشگاه گفت: گروه ديگري از جوانان كه تحصيلات پايين‌تري دارند به دليل نبود كار مناسب در كشورشان همچنين پايين بودن سطح درآمد انگيزه بيشتري براي مهاجرت دارند. براي نمونه در گذشته جوانان به ژاپن مهاجرت مي‌كردند ولي در حال حاضر كشورهاي حاشيه خليج فارس و آسياي شرقي براي مهاجرت انتخاب مي‌شوند.
* نسل دوم مهاجران به نسبت بچه‌هايي كه در ايران هستند موفق نمي‌شوند
معاون پژوهشي مركز مطالعات جمعيتي آسيا و اقيانوسيه افزود: گروه ديگري از افراد به تبعيت از خانواده‌هايشان مهاجرت مي‌كنند، به گونه‌اي كه پدر و مادر به دليل مأموريت‌هاي علمي و يا تقاضاي مهاجرت اقدام به خروج از كشور مي‌كنند كه در اين ميان فرزندان جوان اين خانواده‌ها نيز با آنها همراه مي‌شوند. همچنين گروه ديگري از افرادي كه در دوران بچگي از كشور خارج مي‌شوند و يا بچه‌هايي كه در كشور مقصد به دنيا مي‌آيند و نسل دوم مهاجرت محسوب مي‌شوند دچار بيگانگي فرهنگي مي‌شوند و 10 يا 20 سال طول مي‌كشد كه جذب فرهنگ بيگانه شوند. كاظمي‌پور با اشاره به وجود اختلافات فرهنگي افزود: همين امر باعث مي‌شوند تا فرد از دوران كودكي دچار دوگانگي شود و آسيب بسياري ببيند و در اصل تضاد فرهنگي بين والدين و بچه‌ها در اثر شكل‌گيري مهاجرت ايجاد مي‌شود، بدين ترتيب به دليل هم زبان نبودن كودكان با والدينشان احساس كمبود مي‌كنند، همچنين اين گروه به دليل فاصله گرفتن از فرهنگ جامعه مبدأ، فرهنگ جامعه مقصد را نمي‌توانند جذب كنند.
اين كارشناس گفت: تا زماني كه امكان مهاجرت دانشجويان و افراد تحصيلكرده به كشورهايي كه در سطح علمي بالايي قرار دارند، وجود داشته باشد ماندن آنها در كشور باعث تحليل جامعه مبدأ مي‌شود، ولي اگر پس از پايان تحصيل به كشور خودشان برگردند و به مطالعه و تحقيق در امور كشور بپردازند امري مفيد تلقي مي‌شوند.
به گفته كاظمي‌پور راهكار منطقي اين است كه دانشگاه‌ها را رشد دهيم تا در داخل شاهد ارتقاء كيفي و كمي دانشگاه‌ها باشيم.
وي گفت: اگر سطح كيفي دانشگاه‌ها را افزايش دهيم ميتوانيم به بازگشت جوانان به كشور كمك كنيم ضمن اين كه با محول كردن پست‌هاي كليدي به جوانان تحصيلكرد و نخبه ميتوانيم گام مؤثري برداريم.
معاون پژوهشي مركز مطالعات جمعيتي آسيا و اقيانوسيه در پاسخ به اين‌كه چند درصد جوانان به خارج از كشور مهاجرت مي‌كنند؟ پاسخ داد: نسبت به جمعيت جوان كشور سالانه از 100 جوان 3 نفر ممكن است به خارج از كشور مهاجرت كنند، با توجه به 24 ميليون جواني كه بين 15- 29 سال قرار دارند مهاجرت جوانان به بيش از 2 درصد تجاوز نمي‌كند.
* معمولاً 4 درصد از جوانان به كشور بر مي‌گردند
وي در ادامه گفت: از بين جواناني كه به خارج از كشور سفر مي‌كنند عده‌اي به دليل اين‌كه از طريق وزات علوم براي تحصيل به خارج از كشور اعزام شده‌اند يا به دليل مشكلات خانوادگي به كشور باز مي‌گردند. به عبارت ديگر 4 درصد جوانان به كشور بر مي‌گردند در مقابل6 تا 7 درصد از جوانان نيز در كشور مقصد مي‌مانند.
به گفته اين استاد دانشگاه قبل از انقلاب نيز گرايش به پديده مهاجرت وجود داشت اما پس از انقلاب اين تمايل كاهش يافته است.
كاظمي پور افزود: بررسي‌هاي انجام شده در زمينه مهاجرت‌هاي ايرانيان به كشور آمريكا، نشان مي‌دهد ايرانيان مقيم آمريكا ميانگين سوادشان از مردم آمريكا به مراتب بالاتر است، به اين معني كه تحصيلكرده‌ها بيشتر مهاجرت كرده‌اند و از دست دادن سرمايه‌هاي انساني مطرح مي‌شود