*مینا*
19th January 2010, 08:22 PM
http://www.aftab.ir/articles/sport/sport_knowing/images/1aebae3e4fe2e527b5889c7633c9d659.jpg
امروزه تصورهای غلطی درباره ورزش و همچنین اهمیت، روش ها و دستاوردهای آن وجود دارد که مانع از ورزش کردن بسیاری از شهروندان می شود. در ادامه به برخی از این تصورات اشتباه اشاره کرده و پاسخی کوتاه به آنها عرضه می کنیم.
▪ انجام فعالیت های جسمی هزینه زیادی دارد؛ نیاز به تجهیزات، کفش و لباس ورزشی دارد. باید برای استفاده از تاسیسات ورزشی پول پرداخت.
فعالیت جسمی را می توان تقریباً هر جایی بدون هیچ تجهیزاتی انجام داد. حمل کردن خریدهای روزمره، کتاب یا بچه ها، فعالیت های جسمی خوبی به حساب می آیند، حتی بالا رفتن از پله ها هم ورزش خوبی است. پیاده روی که می توان آن را توصیه شده ترین و رایج ترین فعالیت جسمی دانست، مطلقاً رایگان است. اغلب نواحی شهری دارای پارک و آبنما یا سایر محل های پیاده روی هستند و مکان هایی ایده آل برای راه رفتن، دویدن یا بازی کردن هستند. حتماً لازم نیست به یک سالن ورزشی، استخر یا سایر تاسیسات ورزشی خاص بروید تا از لحاظ جسمی خود را فعال کنید.
▪ خیلی گرفتارم، فعالیت جسمی کلی وقت می گیرد.
دست کم ۳۰ دقیقه فعالیت جسمی ملایم هر روز برای حفظ سلامتی شما کافی است. منظور این نیست که همه کارهایتان را متوقف کنید. نیم ساعت فعالیت بدنی انجام دهید. اغلب می توان تحرک را در فعالیت های معمول، روزانه در محل کار، مدرسه یا خانه تلفیق کرد. ضمناً می توان فعالیت جسمی را به طور مقطعی در طول روز انجام داد، مثلاً ۱۰ دقیقه پیاده روی تند، سه بار در روز یا ۲۰ دقیقه فعالیت جسمی در صبح و ۱۰ دقیقه در انتهای روز. حتی اگر بسیار گرفتار باشید هنوز می توانید ۳۰ دقیقه فعالیت جسمی را درون برنامه های روزانه تان بگنجانید.
▪ کودکان طبیعتاً بسیار پرانرژی هستند و آرام نمی گیرند. لازم نیست برای تشویق آنها به انجام دادن فعالیت های جسمی وقت گذاشت. آنها همین طوری فعال هستند.
بررسی های اخیر نشان داده اند کودکان در سراسر جهان به طور فزاینده یی کمتر فعالیت جسمی انجام می دهند و کم تحرک شده اند. این امر به خصوص در مناطق فقیر شهری صادق است. از زمان و منابعی که صرف تربیت بدنی می شد کاسته شده و بازی های کامپیوتری و تلویزیون جای اوقات پرتحرک قبلی را گرفته اند. تخمین زده می شود در بسیاری از کشورها، چه توسعه یافته و چه در حال توسعه، بیش از دوسوم کودکان و نوجوانان به قدر کافی فعالیت جسمی انجام نمی دهند. فعالیت جسمی ناکافی در کودکان می تواند پیامدهای بهداشتی درازمدتی داشته باشد. فعالیت جسمی مرتب برای کودکان و نوجوانان از لحاظ بهداشت جسمی، روانی و اجتماعی منافع مهمی به دنبال دارد.
فعال بودن بالقوه به کودکان و نوجوانان کمک می کند به توازن و هماهنگی برسند، استخوان ها، مفاصل و عضلات سالم داشته باشند، وزن بدن شان را کنترل و چربی هایشان را کم کنند و کارایی قلب و ریه هایشان را بالا ببرند. بازی ها و مسابقات و سایر فعالیت های جسمی به کودکان و نوجوانان فرصت هایی برای خودبیانگری، اعتماد به نفس پیدا کردن، احساس موفقیت و تعامل و تلفیق اجتماعی می دهد. فعالیت جسمی همچنین از به وجود آمدن احساس اضطراب و افسردگی پیشگیری و این احساسات منفی را مهار می کند. شرکت کردن در ورزش و فعالیت های جسمی تحت هدایت مناسب می تواند سایر رفتارهای سالم مثل اجتناب از سیگار کشیدن، مصرف الکل و مواد مخدر و رفتارهای خشن را نیز در کودکان و نوجوانان تقویت کند. الگوهای فعالیت جسمی کسب شده حین دوران کودکی و نوجوانی با احتمال بیشتری در سراسر زندگی حفظ می شوند. بنابراین اساسی را برای یک زندگی سالم و فعال فراهم می آورند.
▪ فعالیت جسمی برای اول زندگی است، در سن و سال من دیگر نیازی به این کارها نیست.
فعالیت جسمی می تواند کیفیت زندگی را به شیوه های بسیار برای مردمانی از همه سنین بهبود بخشد. شیوه زندگی فعال به اشخاص مسن تر امکان ملاقات های مرتب با همسن هایشان و ایجاد دوستی های جدید، حفظ شبکه های اجتماعی و تعامل با سایر افراد از همه سنین را می دهد. بهبود انعطاف پذیری بدنی، تعادل و توان عضلات از «افتادن» (یک علت عمده معلولیت در میان سالمندان است) جلوگیری می کند. معلوم شده شیوع بیماری های روانی در میان افرادی که از لحاظ جسمی فعال هستند، کمتر است.
▪ فعالیت جسمی تنها در کشورهای صنعتی مورد استفاده دارد. مردم در کشورهای در حال توسعه مشکلات دیگری دارند.
در شهرهای سریعاً در حال رشد و کشورهای در حال توسعه، ازدحام جمعیت، فقر، جرائم، ترافیک، کیفیت بد هوا، فقدان پارک ها، پیاده روها، تسهیلات ورزشی و تفریحی و سایر مکان های امن انجام فعالیت های جسمی را به انتخابی مشکل بدل می کند. برای مثال در سائوپائولوی برزیل ۷۰ درصد جمعیت شهر بی تحرک هستند، حتی در مناطق روستایی کشورهای در حال توسعه گذراندن اوقات فراغت در حالت نشسته مثلاً به تماشای تلویزیون به طور فزاینده یی رایج شده است. عواقب چنین وضعیتی به همراه سایر تغییرات سبک زندگی، افزایش میزان چاقی، دیابت و بیماری های قلبی است. کشورهای با درآمد کم و متوسط بیشترین عواقب را از این بیماری ها و سایر بیماری های غیرمسری تحمل می کنند.
۷۷ درصد کل موارد مرگ و میر ناشی از بیماری های غیرواگیردار در جهان در کشورهای در حال توسعه رخ می دهد. این بیماری ها همچنان در حال افزایش هستند. آنها بار سنگینی بر دوش نظام های مراقبت بهداشتی، منابع و اقتصاد این کشورها می گذارند. این کشورها که در تلاش برای کنترل اثر بیماری های واگیردار هستند، همزمان با افزایش فشار ناشی از شیوع بیماری های غیرواگیردار مواجه شده اند. فعالیت جسمی به همراه رژیم غذایی سالم و سیگار نکشیدن شیوه یی کارآمد و مقرون به صرفه برای ارتقای بهداشت عمومی در کشورهای کم درآمد یا با درآمد متوسط است.
http://www.aftab.ir/images/article/break.gif ترجمه؛ محمد ملائکه
www.who.int/en (http://njavan.com/forum/redirector.php?url=http%3A%2F%2Fwww.who.int%2Fen) روزنامه جام‌جم ( www.jamejamonline.ir (http://njavan.com/forum/redirector.php?url=http%3A%2F%2Fwww.jamejamonline. ir) )
امروزه تصورهای غلطی درباره ورزش و همچنین اهمیت، روش ها و دستاوردهای آن وجود دارد که مانع از ورزش کردن بسیاری از شهروندان می شود. در ادامه به برخی از این تصورات اشتباه اشاره کرده و پاسخی کوتاه به آنها عرضه می کنیم.
▪ انجام فعالیت های جسمی هزینه زیادی دارد؛ نیاز به تجهیزات، کفش و لباس ورزشی دارد. باید برای استفاده از تاسیسات ورزشی پول پرداخت.
فعالیت جسمی را می توان تقریباً هر جایی بدون هیچ تجهیزاتی انجام داد. حمل کردن خریدهای روزمره، کتاب یا بچه ها، فعالیت های جسمی خوبی به حساب می آیند، حتی بالا رفتن از پله ها هم ورزش خوبی است. پیاده روی که می توان آن را توصیه شده ترین و رایج ترین فعالیت جسمی دانست، مطلقاً رایگان است. اغلب نواحی شهری دارای پارک و آبنما یا سایر محل های پیاده روی هستند و مکان هایی ایده آل برای راه رفتن، دویدن یا بازی کردن هستند. حتماً لازم نیست به یک سالن ورزشی، استخر یا سایر تاسیسات ورزشی خاص بروید تا از لحاظ جسمی خود را فعال کنید.
▪ خیلی گرفتارم، فعالیت جسمی کلی وقت می گیرد.
دست کم ۳۰ دقیقه فعالیت جسمی ملایم هر روز برای حفظ سلامتی شما کافی است. منظور این نیست که همه کارهایتان را متوقف کنید. نیم ساعت فعالیت بدنی انجام دهید. اغلب می توان تحرک را در فعالیت های معمول، روزانه در محل کار، مدرسه یا خانه تلفیق کرد. ضمناً می توان فعالیت جسمی را به طور مقطعی در طول روز انجام داد، مثلاً ۱۰ دقیقه پیاده روی تند، سه بار در روز یا ۲۰ دقیقه فعالیت جسمی در صبح و ۱۰ دقیقه در انتهای روز. حتی اگر بسیار گرفتار باشید هنوز می توانید ۳۰ دقیقه فعالیت جسمی را درون برنامه های روزانه تان بگنجانید.
▪ کودکان طبیعتاً بسیار پرانرژی هستند و آرام نمی گیرند. لازم نیست برای تشویق آنها به انجام دادن فعالیت های جسمی وقت گذاشت. آنها همین طوری فعال هستند.
بررسی های اخیر نشان داده اند کودکان در سراسر جهان به طور فزاینده یی کمتر فعالیت جسمی انجام می دهند و کم تحرک شده اند. این امر به خصوص در مناطق فقیر شهری صادق است. از زمان و منابعی که صرف تربیت بدنی می شد کاسته شده و بازی های کامپیوتری و تلویزیون جای اوقات پرتحرک قبلی را گرفته اند. تخمین زده می شود در بسیاری از کشورها، چه توسعه یافته و چه در حال توسعه، بیش از دوسوم کودکان و نوجوانان به قدر کافی فعالیت جسمی انجام نمی دهند. فعالیت جسمی ناکافی در کودکان می تواند پیامدهای بهداشتی درازمدتی داشته باشد. فعالیت جسمی مرتب برای کودکان و نوجوانان از لحاظ بهداشت جسمی، روانی و اجتماعی منافع مهمی به دنبال دارد.
فعال بودن بالقوه به کودکان و نوجوانان کمک می کند به توازن و هماهنگی برسند، استخوان ها، مفاصل و عضلات سالم داشته باشند، وزن بدن شان را کنترل و چربی هایشان را کم کنند و کارایی قلب و ریه هایشان را بالا ببرند. بازی ها و مسابقات و سایر فعالیت های جسمی به کودکان و نوجوانان فرصت هایی برای خودبیانگری، اعتماد به نفس پیدا کردن، احساس موفقیت و تعامل و تلفیق اجتماعی می دهد. فعالیت جسمی همچنین از به وجود آمدن احساس اضطراب و افسردگی پیشگیری و این احساسات منفی را مهار می کند. شرکت کردن در ورزش و فعالیت های جسمی تحت هدایت مناسب می تواند سایر رفتارهای سالم مثل اجتناب از سیگار کشیدن، مصرف الکل و مواد مخدر و رفتارهای خشن را نیز در کودکان و نوجوانان تقویت کند. الگوهای فعالیت جسمی کسب شده حین دوران کودکی و نوجوانی با احتمال بیشتری در سراسر زندگی حفظ می شوند. بنابراین اساسی را برای یک زندگی سالم و فعال فراهم می آورند.
▪ فعالیت جسمی برای اول زندگی است، در سن و سال من دیگر نیازی به این کارها نیست.
فعالیت جسمی می تواند کیفیت زندگی را به شیوه های بسیار برای مردمانی از همه سنین بهبود بخشد. شیوه زندگی فعال به اشخاص مسن تر امکان ملاقات های مرتب با همسن هایشان و ایجاد دوستی های جدید، حفظ شبکه های اجتماعی و تعامل با سایر افراد از همه سنین را می دهد. بهبود انعطاف پذیری بدنی، تعادل و توان عضلات از «افتادن» (یک علت عمده معلولیت در میان سالمندان است) جلوگیری می کند. معلوم شده شیوع بیماری های روانی در میان افرادی که از لحاظ جسمی فعال هستند، کمتر است.
▪ فعالیت جسمی تنها در کشورهای صنعتی مورد استفاده دارد. مردم در کشورهای در حال توسعه مشکلات دیگری دارند.
در شهرهای سریعاً در حال رشد و کشورهای در حال توسعه، ازدحام جمعیت، فقر، جرائم، ترافیک، کیفیت بد هوا، فقدان پارک ها، پیاده روها، تسهیلات ورزشی و تفریحی و سایر مکان های امن انجام فعالیت های جسمی را به انتخابی مشکل بدل می کند. برای مثال در سائوپائولوی برزیل ۷۰ درصد جمعیت شهر بی تحرک هستند، حتی در مناطق روستایی کشورهای در حال توسعه گذراندن اوقات فراغت در حالت نشسته مثلاً به تماشای تلویزیون به طور فزاینده یی رایج شده است. عواقب چنین وضعیتی به همراه سایر تغییرات سبک زندگی، افزایش میزان چاقی، دیابت و بیماری های قلبی است. کشورهای با درآمد کم و متوسط بیشترین عواقب را از این بیماری ها و سایر بیماری های غیرمسری تحمل می کنند.
۷۷ درصد کل موارد مرگ و میر ناشی از بیماری های غیرواگیردار در جهان در کشورهای در حال توسعه رخ می دهد. این بیماری ها همچنان در حال افزایش هستند. آنها بار سنگینی بر دوش نظام های مراقبت بهداشتی، منابع و اقتصاد این کشورها می گذارند. این کشورها که در تلاش برای کنترل اثر بیماری های واگیردار هستند، همزمان با افزایش فشار ناشی از شیوع بیماری های غیرواگیردار مواجه شده اند. فعالیت جسمی به همراه رژیم غذایی سالم و سیگار نکشیدن شیوه یی کارآمد و مقرون به صرفه برای ارتقای بهداشت عمومی در کشورهای کم درآمد یا با درآمد متوسط است.
http://www.aftab.ir/images/article/break.gif ترجمه؛ محمد ملائکه
www.who.int/en (http://njavan.com/forum/redirector.php?url=http%3A%2F%2Fwww.who.int%2Fen) روزنامه جام‌جم ( www.jamejamonline.ir (http://njavan.com/forum/redirector.php?url=http%3A%2F%2Fwww.jamejamonline. ir) )