ریپورتر
15th January 2010, 02:57 PM
EA-18G Growler
EA-18G Growler پادكار مدرن
http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_ea-18g_1.jpg
هواپیمای پادکار(اقدامات متقابل، اخلال گر) الکترونیکی چهارسرنشینه EA-6B Prowler شرکت گرومن از اواسط دهه ی شصت میلادی در حال پرواز بوده و اکنون میل زیادی به بازنشستگی دارد. پس از کنار گذاشته شدن EF-111 Raven ، یار دیرینه پراولرها ، بار روی دوش این هواپیما بیش تر شد و علاوه بر فرسودگی بدنه، سازه ی آن ها به پایان «عمر خستگی» خود نزدیک شده است. از طرفی F/A-18 E/F همچنان در حال تولید است و هیچ چیز از این بهتر نمی باشد که برای خرج کمتر و تسریع کار، تغییراتی در این هواپیما(سوپرهورنت) بدهند، تا بتواند کار اخلال دورایستا را برای ارتش انجام دهد. کاملاً مشخص است که نیروی دریایی در حال تبدیل سوپرهورنت ها به هواپیمای پایه خود است و جایگزینی نسخه ی ECM (Electronics Counter Measures) F/A-18 با EA-6B از نظر لجستیکی به نفع این نیروست و درعملیات مشترک با نیروهای ضربتی می تواند شرکت کند.
http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_prowler_300.jpg
http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_ea18g.gif
در اواخر سال 2002 نیروی دریایی به طور رسمی توسعه ی نوع پادکار دوسرنشینه سوپر هورنت ها را با نام EA-18G Growler اعلام کرد. 90 فروند از این هواپیما برای اسکادران های نیروی دریایی سفارش داده شده است که جزیی از قرارداد 552 فروندی F/A-18 E/F می باشد. به علّت تشابه 90% قطعات Growlerها با SuperHorent ها، هر دو در یک خط تولید مونتاژ می شوند. در واقع سوپرهورنت ها تا سطح ترکیب F-Plus ارتقا داده می شوند که بدنه ی هر دو مدل هماهنگ باشند. البتّه F-Plus کمی سنگین تر و 9 میلیون دلار گرانتر از مدل استاندارد تمام خواهد شد.
کاهش تعداد خدمه و توانایی روبرو شدن با دشمن بدون پشتیبانی نیروهای مسلح در میدان نبرد از اولویت های مهم این پروژه بوده است.
هواپیمای EA-18G بر پایه بهسازی و ارتقای سامانه های پادکار الکترونیکیICAP-3 که برای Prowler توسعه یافته بود، طراحی شده است. قابل ذکر است که هرکدام از موتورهای سوپرهورنت به ژنراتورهای الکتریکی مجهز خواهند شد که سامانه های ECM داخلی را تغذیه کنند.
◄کیت جنگ الکترونیک Growler شامل موارد زیر است:
٭سامانه جاسوسی الکترونیک (ELINT)AN/ALQ-218(V)2 ساخت نورث روپ گرومن که در محفظه ی توپ هواپیما قرار گرفته است و از آنتن های نوک بال استفاده می کند. با این حال Growler هنوز می تواند از موشک های هوابه هوا برای دفاع از خود استفاده کند.
٭یک اخلال گر ارتباط (یحتمل AN/USQ-113) که آن هم در محفظه توپ قرار گرفته است.
٭یک ترمینال(=پارک سوار؟! http://www.military.ir/modules/Forums/images/smiles/icon_mrgreen.gif ) نوین تاکتیکی چند مأموریتی (MATT) و یک خط ارتباط ماهواره ای SATCOM.
٭توانایی حمل تا پنج غلاف اخلال گر تاکتیکی AN/ALQ-99 . این غلاف در دماغه خود دارای ژنراتور بادی است.
٭توانایی حمل دو موشک ضدرادار AGM-88 HARM در مأموریت های Hard Kill .
ترکیب معمول EA-18G در مأموریت ها شامل سه غلاف اخلالگر AN/ALQ-99 ، دو مخزن سوخت خارجی ، دو موشک HARM و دو موشک AMRAAM خواهد بود.
علاوه بر افسر مربوط به جنگ الکترونیک که به EWO یا Raven معروف است، در کابین عقبی جای می گیرد و برای کاهش بار کاری، خلبان(سرنشین جلویی) هم می تواند از کاکپیت خود به او کمک کند. در Prowler سه افسر EWO حضور داشتند امّا در اینجا به علت اتوماسیون پیشرفته و کابین کوچکتر فقط یک Raven ایفای نقش می کند.
در نوامبر 2003 نوع اولیه Growler نخستین پرواز خود را انجام داد و نیروی دریایی از سال 2008 شروع به تحویل گرفتن آن ها کرده است که البته از 2009 EA-18Gها به قابلیت های عملیاتی اولیه دست خواهند یافت. این هواپیما به 10 اسکادران نیروی دریایی تحویل داده خواهد شد(هر کدام 5فروند) که اولین آن ها اسکادران آموزشی VAQ-129 می باشد. EA-18G Growler به عنوان هواپیمای ناظر(مراقب) و مهاجم رادار و تهدیدات راداری دشمن و همچنین شبکه ارتباطاتدشمن مورد استفاده خواهد گرفت.
◄مشکلات غلاف نوک بال ها
بزرگ ترین مشکل فنی سر راه این پروژه طراحی و تطبیق غلاف های کشف تهدیدات راداریALQ-218(V)2 در نوک بال ها می باشد. این سامانه در هواپیماهای قبلی(EF-111 و EA-6B) در یک غلاف بالای سکان عمدی قرار می گرفته است ولی سکان دوتایی زاویه دار EA-18G از استحکام کافی برای نصب این مجموعه برخوردار نیست و نوک بال ها به عنوان محمل ان در نظر گرفته شده است. در طراحی اولیه از تداخل الکتریکی جلوگیری شد امّا همچنان یک سری مشکلات الکترونیکی و محیطی باقی ماند. تحرکات نوک بال بسیار شدیدتر از نوک سکان عمودیست و هماهنگ کردن حساسه ها(Sensor) در دو سامانه کاملاً مجزا مشکلاتی است که باید رفع گردد. استفاده از مواد مستحکم و در عین حال حساس برای دماغه ی غلاف های نوک بال از مسائل دیگر این پروژه است.
http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_ea6b_schem_01.jpg
http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_yourfile%7E3.gif
EA-18G Growler
نام
EA-6B Prowler
Boeing
سازنده
Northrop Grumman
2009
ورود به خدمت
1970
8/1 ماخ
بیشینه سرعت
575 مایل بر ساعت
45500 پا ، 13800 متر
بیشینه ارتفاع پروازی
37600 پا ، 11400 متر
60 پا ، 3/18 متر
طول
60 پا ، 3/18 متر
45 پا ، 7/13 متر
دهانه بال
53 پا ، 15/16 متر
دو موشک HARM
دو موشک هوابه هوا(اغلب AMRAAM)
تسلیحات
چهار موشک HARM
احتمالاً USQ-113 ، ALQ-99
تجهیزات اخلالگر
USQ-113 ، ALQ-99
دو غلاف ALQ-218(V)2
گیرنده
یک غلاف ALQ-218(V)2
INCANS با امکان ارتباط رادیویی و ماهواره ای حین اخلال
ارتباطات
MIDS/Link-16
AESA
رادار
AN/APS-130
به نقل از ماهنامه نوآور شماره 24
EA-18G Growler پادكار مدرن
http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_ea-18g_1.jpg
هواپیمای پادکار(اقدامات متقابل، اخلال گر) الکترونیکی چهارسرنشینه EA-6B Prowler شرکت گرومن از اواسط دهه ی شصت میلادی در حال پرواز بوده و اکنون میل زیادی به بازنشستگی دارد. پس از کنار گذاشته شدن EF-111 Raven ، یار دیرینه پراولرها ، بار روی دوش این هواپیما بیش تر شد و علاوه بر فرسودگی بدنه، سازه ی آن ها به پایان «عمر خستگی» خود نزدیک شده است. از طرفی F/A-18 E/F همچنان در حال تولید است و هیچ چیز از این بهتر نمی باشد که برای خرج کمتر و تسریع کار، تغییراتی در این هواپیما(سوپرهورنت) بدهند، تا بتواند کار اخلال دورایستا را برای ارتش انجام دهد. کاملاً مشخص است که نیروی دریایی در حال تبدیل سوپرهورنت ها به هواپیمای پایه خود است و جایگزینی نسخه ی ECM (Electronics Counter Measures) F/A-18 با EA-6B از نظر لجستیکی به نفع این نیروست و درعملیات مشترک با نیروهای ضربتی می تواند شرکت کند.
http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_prowler_300.jpg
http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_ea18g.gif
در اواخر سال 2002 نیروی دریایی به طور رسمی توسعه ی نوع پادکار دوسرنشینه سوپر هورنت ها را با نام EA-18G Growler اعلام کرد. 90 فروند از این هواپیما برای اسکادران های نیروی دریایی سفارش داده شده است که جزیی از قرارداد 552 فروندی F/A-18 E/F می باشد. به علّت تشابه 90% قطعات Growlerها با SuperHorent ها، هر دو در یک خط تولید مونتاژ می شوند. در واقع سوپرهورنت ها تا سطح ترکیب F-Plus ارتقا داده می شوند که بدنه ی هر دو مدل هماهنگ باشند. البتّه F-Plus کمی سنگین تر و 9 میلیون دلار گرانتر از مدل استاندارد تمام خواهد شد.
کاهش تعداد خدمه و توانایی روبرو شدن با دشمن بدون پشتیبانی نیروهای مسلح در میدان نبرد از اولویت های مهم این پروژه بوده است.
هواپیمای EA-18G بر پایه بهسازی و ارتقای سامانه های پادکار الکترونیکیICAP-3 که برای Prowler توسعه یافته بود، طراحی شده است. قابل ذکر است که هرکدام از موتورهای سوپرهورنت به ژنراتورهای الکتریکی مجهز خواهند شد که سامانه های ECM داخلی را تغذیه کنند.
◄کیت جنگ الکترونیک Growler شامل موارد زیر است:
٭سامانه جاسوسی الکترونیک (ELINT)AN/ALQ-218(V)2 ساخت نورث روپ گرومن که در محفظه ی توپ هواپیما قرار گرفته است و از آنتن های نوک بال استفاده می کند. با این حال Growler هنوز می تواند از موشک های هوابه هوا برای دفاع از خود استفاده کند.
٭یک اخلال گر ارتباط (یحتمل AN/USQ-113) که آن هم در محفظه توپ قرار گرفته است.
٭یک ترمینال(=پارک سوار؟! http://www.military.ir/modules/Forums/images/smiles/icon_mrgreen.gif ) نوین تاکتیکی چند مأموریتی (MATT) و یک خط ارتباط ماهواره ای SATCOM.
٭توانایی حمل تا پنج غلاف اخلال گر تاکتیکی AN/ALQ-99 . این غلاف در دماغه خود دارای ژنراتور بادی است.
٭توانایی حمل دو موشک ضدرادار AGM-88 HARM در مأموریت های Hard Kill .
ترکیب معمول EA-18G در مأموریت ها شامل سه غلاف اخلالگر AN/ALQ-99 ، دو مخزن سوخت خارجی ، دو موشک HARM و دو موشک AMRAAM خواهد بود.
علاوه بر افسر مربوط به جنگ الکترونیک که به EWO یا Raven معروف است، در کابین عقبی جای می گیرد و برای کاهش بار کاری، خلبان(سرنشین جلویی) هم می تواند از کاکپیت خود به او کمک کند. در Prowler سه افسر EWO حضور داشتند امّا در اینجا به علت اتوماسیون پیشرفته و کابین کوچکتر فقط یک Raven ایفای نقش می کند.
در نوامبر 2003 نوع اولیه Growler نخستین پرواز خود را انجام داد و نیروی دریایی از سال 2008 شروع به تحویل گرفتن آن ها کرده است که البته از 2009 EA-18Gها به قابلیت های عملیاتی اولیه دست خواهند یافت. این هواپیما به 10 اسکادران نیروی دریایی تحویل داده خواهد شد(هر کدام 5فروند) که اولین آن ها اسکادران آموزشی VAQ-129 می باشد. EA-18G Growler به عنوان هواپیمای ناظر(مراقب) و مهاجم رادار و تهدیدات راداری دشمن و همچنین شبکه ارتباطاتدشمن مورد استفاده خواهد گرفت.
◄مشکلات غلاف نوک بال ها
بزرگ ترین مشکل فنی سر راه این پروژه طراحی و تطبیق غلاف های کشف تهدیدات راداریALQ-218(V)2 در نوک بال ها می باشد. این سامانه در هواپیماهای قبلی(EF-111 و EA-6B) در یک غلاف بالای سکان عمدی قرار می گرفته است ولی سکان دوتایی زاویه دار EA-18G از استحکام کافی برای نصب این مجموعه برخوردار نیست و نوک بال ها به عنوان محمل ان در نظر گرفته شده است. در طراحی اولیه از تداخل الکتریکی جلوگیری شد امّا همچنان یک سری مشکلات الکترونیکی و محیطی باقی ماند. تحرکات نوک بال بسیار شدیدتر از نوک سکان عمودیست و هماهنگ کردن حساسه ها(Sensor) در دو سامانه کاملاً مجزا مشکلاتی است که باید رفع گردد. استفاده از مواد مستحکم و در عین حال حساس برای دماغه ی غلاف های نوک بال از مسائل دیگر این پروژه است.
http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_ea6b_schem_01.jpg
http://gallery.military.ir/albums/userpics/normal_yourfile%7E3.gif
EA-18G Growler
نام
EA-6B Prowler
Boeing
سازنده
Northrop Grumman
2009
ورود به خدمت
1970
8/1 ماخ
بیشینه سرعت
575 مایل بر ساعت
45500 پا ، 13800 متر
بیشینه ارتفاع پروازی
37600 پا ، 11400 متر
60 پا ، 3/18 متر
طول
60 پا ، 3/18 متر
45 پا ، 7/13 متر
دهانه بال
53 پا ، 15/16 متر
دو موشک HARM
دو موشک هوابه هوا(اغلب AMRAAM)
تسلیحات
چهار موشک HARM
احتمالاً USQ-113 ، ALQ-99
تجهیزات اخلالگر
USQ-113 ، ALQ-99
دو غلاف ALQ-218(V)2
گیرنده
یک غلاف ALQ-218(V)2
INCANS با امکان ارتباط رادیویی و ماهواره ای حین اخلال
ارتباطات
MIDS/Link-16
AESA
رادار
AN/APS-130
به نقل از ماهنامه نوآور شماره 24