سیستم های ضد هوایی دوش پرتاب سام 7

[B O S S]

موشک سام 7 "گریل" (استرلا 2) موشکی قابل حمل توسط نفر و دوش پرتاب با کاربرد در ارتفاع پایین با سر جنگی با قابلیت انفجار بالا و سیستم هدایت مادون قرمز غیر فعال است که شبیه نمونه آمریکایی آن بنام "ردیه" میباشد.موشک "اچ ان -5" (گیلاس قرمز) نسخه چینی بهبود یافته آن است.سام-7 نخستین نسل موشک زمین بهوای قابل حمل شوروی بود.اگرچه در رده موشکهای "شلیک کن و فراموش کن" میباشد اما بآسانی توسط گرمای خورشید و گرمای متصاعد از زمین نواحی تپه ای منحرف میشد.جستجوگر سام-7 توسط فیلتری پوشانده میشد که اثرات "فلیر"(گویهای آتشین گول زننده موشکهای حرارتی) و تابشهای مادون قرمز را کاهش میداد.سیستم شامل موشک-قبضه قابل بارگذاری و یک باتری حرارتی بوده و سیستم تشخیص دوست از دشمن (آی اف اف) روی کلاه کاربر آن قابل نصب است.بعدها یک سیستم هشدار زودهنگام شامل آنتن فرکانس رادیویی و هدفونهایی که میتوانست نزدیک شدن و جهت حرکت هواپیمای دشمن را مشخص کند روی آن تعبیه شد.اگرچه سام-7 از لحاظ برد و سرعت و ارتفاع محدود بود باعث مجبور کردن هواپیمای دشمن به پرواز در بالای مینیمم حد امواج رادار میشد که باعث تشخیص و آسیب پذیری آن برای یگانهای دفاع هوایی میگردید.سام-7 بی با سام-7 آ در استفاده از یک سیستم کمکی جلوبرنده متفاوت است که باعث افزایش برد و سرعت موشک میشود.سام-7 آ بردی حدود 3.6 کیلومتر با ارتفاع مخربی حدود 15 تا 1500 متر و سرعتی معادل 430 متر در ثانیه(1.4 ماخ) بود.سام-7 بی بردی در حدود 4.2 کیلومتر -سقف پرواز 2300 مترو سرعتی معادل 500 متر در ثانیه (1.75 ماخ) داشت.پاکستان نمونه از آنرا بنام "انزا" تولید کرد و مصر نیز نمونه دیگری را بنام "آین و سخر" ساخت.

برخی خصوصیات:
طول:1.47 متر/
وزن:4.71 کیلوگرم
حداکثر برد:5500 متر/
حداقل برد:500 متر/
حداکثر ارتفاع:4500 متر/
حداقل ارتفاع:18 متر/
جلوبرندگی:سوخت جامد در موتور کمکی و پایدار/
هدایت:مادون قرمز غیر فعال(در محدوده مادون قرمز متوسط)

http://www.confidencial.com.ni/2003-364/pic/sam7-index.jpg


منبع:www.fas.org (http://njavan.com/forum/redirector.php?url=http%3A%2F%2Fwww.fas.com%2F)