*میترا*
5th January 2010, 07:43 AM
دو فضاپيماي وويجر ناسا فراتر از مدار پلوتو و در آستانه ورود به فضاي ميان ستاره‌اي قراردارند. منظومه شمسي در حال حركت در ميان ابر بين ستاره‌اي است که ستاره‌شناسان آن را ابر ميان ستاره‌اي محلي يا Fluff مي‌نامند. اين ابر داراي پهنايي برابر تقريبا 30 سال نوري و تركيبي از اتم‌هاي هيدروژن و هليم مي‌باشد و در دماي 6000 درجه سانتي گراد قرار دارد.
فيزيک‌دانان نمي‌توانستند وجود اين ابر را در اطراف منظومه شمسي توجيه كنند تا اين كه در 24 دسامبر تيمي از دانشمندان اعلام كردند که فضاپيماي وويجر ناسا (http://njavan.com/News/?id=73645)، اين مسئله را حل كرده است.
Merav Opher مي‌گويد: "با بررسي اطلاعات وويجر به وجود يک ميدان مغناطيسي قوي، درست در بيرون منظومه شمسي پي برديم. اين ميدان مغناطيسي ابرهاي بين ستاره‌اي را کنار هم نگه مي‌دارد و به چگونگي وجود آنها در اطراف منظومه پاسخ مي‌دهد".
حدود 10 ميليون سال پيش، يک خوشه ابرنواختر در نزديکي يک حباب بزرگ از گاز که ميليون‌ها درجه دما داشت ايجاد شد. Fluff کاملا با اين خروجي فشار بالاي ابرنواختري احاطه شد و مي‌با يست به وسيله آن کاملا خراب يا ناپديد مي‌شد، ولي نه تنها اتفاقي نيفتاد، بلكه طبق گزارشات، ابرمحلي هنوز هم دراحاطه گازهاي مجاورش قرار دارد.
به گفته Opher دماي مشاهده شده و چگالي اين ابر محلي، فشار لازم براي مقابله با تخريب گازهاي اطراف را فراهم نمي‌کند، بنابراين اين سوال پيش مي‌آيد که Fluff چگونه از اين اتفاقات نجات مي‌يابد؟ بازهم فضاپيماي وويجر پاسخي براي اين مسئله پيدا کرده است.
درواقع اطلاعات وويجر نشان مي‌دهد که Fluffحدود 4 تا 5 ميکروگوس مغناطيسي شده که اين ميدان مغناطيسي مي‌تواند فشار مضاعفي را فراهم آورد که براي مقابله در برابر تخريب مورد نياز است.
Fluff به وسيله ميدان مغناطيسي خورشيد فراتر از مرز منظومه شمسي نگه داشته شده است. اين ميدان مغناطيسي به وسيله بادهاي خورشيدي به شكل حبابي مغناطيسي در‌مي‌آيد كه پهنايي پيش از10 بيليون كيلومتر دارد و هليوسفر ناميده مي‌شود. ميدان مغناطيسي ياد شده مانند پوششي در اطراف منظومه شمسي قرار گرفته و از آن در مقابل اشعه‌هاي كيهاني و ابرهاي ميان ستاره‌اي محافظت مي‌كند.
دو فضاپيماي وويجر ناسا فراتر از مدار پلوتو و در آستانه ورود به فضاي ميان ستاره‌اي قراردارند.
در واقع اين دوفضاپيما در لايه بيروني هليوسفر يا پوسته هليوسفر رديابي شدند، جايي كه سرعت بادهاي خورشيدي به وسيله فشار گازهاي بين ستاره‌اي كم مي‌شود. وويجر1 در دسامبر 2004 وارد پوسته هليوسفر شد و وويجر2 سه سال بعد در آگوست 2007 آن را دنبال كرد. اين عبورها براي كشف Opher كليدي بودند.
اندازه هليوسفر با استفاده از تعادل نيروها تعيين شد. باد خورشيدي حباب مغناطيسي را از درون باد مي‌كند و منطقه Fluff را از بيرون آن فشرده مي‌سازد. حركت وويجرها در پوسته هليوسفر، اندازه تقريبي هليوسفر و فشار اعمال شده توسط Fluff محلي را آشكار ساخت. بخشي از اين فشار مغناطيسي است و مقدار آن بر حسب ميكروگوس توسط تيم Opher گزارش شده است.
نكته مهم اين است كه Fluff به شدت مغناطيسي شده و اين حقيقت به آن معني است كه ابرهاي ديگر هم در همسايگي كهكشان مي‌توانند مغناطيسي شده باشند. وقتي كه منظومه شمسي به داخل بخشي از اين ابرها وارد شود، ميدان مغناطيسي آنها بيش از پيش هليوسفر را فشرده مي‌سازد. اين فشار اضافي به اشعه‌هاي كيهاني اجازه مي‌دهد كه بيشتر به درون منظومه شمسي نفوذ كنند و اين مسئله آب و هواي زمين و امنيت سفرهاي فضايي را تحت تاثير قرار مي‌دهد. در واقع ديگر فضانوردان نمي‌توانند به جاهاي خيلي دور سفر كنند زيرا در اين حالت فضاي بين ستاره‌اي از هميشه نزديك‌تر شده است. البته اين اتفاقات مي‌توانند در ده‌ها يا صدها هزارسال آينده رخ دهد، وقتي كه منظومه شمسي از يك ابر به ابر ديگر منتقل شود.
انجمن نجوم آماتوري ايران
فيزيک‌دانان نمي‌توانستند وجود اين ابر را در اطراف منظومه شمسي توجيه كنند تا اين كه در 24 دسامبر تيمي از دانشمندان اعلام كردند که فضاپيماي وويجر ناسا (http://njavan.com/News/?id=73645)، اين مسئله را حل كرده است.
Merav Opher مي‌گويد: "با بررسي اطلاعات وويجر به وجود يک ميدان مغناطيسي قوي، درست در بيرون منظومه شمسي پي برديم. اين ميدان مغناطيسي ابرهاي بين ستاره‌اي را کنار هم نگه مي‌دارد و به چگونگي وجود آنها در اطراف منظومه پاسخ مي‌دهد".
حدود 10 ميليون سال پيش، يک خوشه ابرنواختر در نزديکي يک حباب بزرگ از گاز که ميليون‌ها درجه دما داشت ايجاد شد. Fluff کاملا با اين خروجي فشار بالاي ابرنواختري احاطه شد و مي‌با يست به وسيله آن کاملا خراب يا ناپديد مي‌شد، ولي نه تنها اتفاقي نيفتاد، بلكه طبق گزارشات، ابرمحلي هنوز هم دراحاطه گازهاي مجاورش قرار دارد.
به گفته Opher دماي مشاهده شده و چگالي اين ابر محلي، فشار لازم براي مقابله با تخريب گازهاي اطراف را فراهم نمي‌کند، بنابراين اين سوال پيش مي‌آيد که Fluff چگونه از اين اتفاقات نجات مي‌يابد؟ بازهم فضاپيماي وويجر پاسخي براي اين مسئله پيدا کرده است.
درواقع اطلاعات وويجر نشان مي‌دهد که Fluffحدود 4 تا 5 ميکروگوس مغناطيسي شده که اين ميدان مغناطيسي مي‌تواند فشار مضاعفي را فراهم آورد که براي مقابله در برابر تخريب مورد نياز است.
Fluff به وسيله ميدان مغناطيسي خورشيد فراتر از مرز منظومه شمسي نگه داشته شده است. اين ميدان مغناطيسي به وسيله بادهاي خورشيدي به شكل حبابي مغناطيسي در‌مي‌آيد كه پهنايي پيش از10 بيليون كيلومتر دارد و هليوسفر ناميده مي‌شود. ميدان مغناطيسي ياد شده مانند پوششي در اطراف منظومه شمسي قرار گرفته و از آن در مقابل اشعه‌هاي كيهاني و ابرهاي ميان ستاره‌اي محافظت مي‌كند.
دو فضاپيماي وويجر ناسا فراتر از مدار پلوتو و در آستانه ورود به فضاي ميان ستاره‌اي قراردارند.
در واقع اين دوفضاپيما در لايه بيروني هليوسفر يا پوسته هليوسفر رديابي شدند، جايي كه سرعت بادهاي خورشيدي به وسيله فشار گازهاي بين ستاره‌اي كم مي‌شود. وويجر1 در دسامبر 2004 وارد پوسته هليوسفر شد و وويجر2 سه سال بعد در آگوست 2007 آن را دنبال كرد. اين عبورها براي كشف Opher كليدي بودند.
اندازه هليوسفر با استفاده از تعادل نيروها تعيين شد. باد خورشيدي حباب مغناطيسي را از درون باد مي‌كند و منطقه Fluff را از بيرون آن فشرده مي‌سازد. حركت وويجرها در پوسته هليوسفر، اندازه تقريبي هليوسفر و فشار اعمال شده توسط Fluff محلي را آشكار ساخت. بخشي از اين فشار مغناطيسي است و مقدار آن بر حسب ميكروگوس توسط تيم Opher گزارش شده است.
نكته مهم اين است كه Fluff به شدت مغناطيسي شده و اين حقيقت به آن معني است كه ابرهاي ديگر هم در همسايگي كهكشان مي‌توانند مغناطيسي شده باشند. وقتي كه منظومه شمسي به داخل بخشي از اين ابرها وارد شود، ميدان مغناطيسي آنها بيش از پيش هليوسفر را فشرده مي‌سازد. اين فشار اضافي به اشعه‌هاي كيهاني اجازه مي‌دهد كه بيشتر به درون منظومه شمسي نفوذ كنند و اين مسئله آب و هواي زمين و امنيت سفرهاي فضايي را تحت تاثير قرار مي‌دهد. در واقع ديگر فضانوردان نمي‌توانند به جاهاي خيلي دور سفر كنند زيرا در اين حالت فضاي بين ستاره‌اي از هميشه نزديك‌تر شده است. البته اين اتفاقات مي‌توانند در ده‌ها يا صدها هزارسال آينده رخ دهد، وقتي كه منظومه شمسي از يك ابر به ابر ديگر منتقل شود.
انجمن نجوم آماتوري ايران