nafise sadeghi
12th October 2008, 08:39 PM
حضرت امام حسن عسگری علیه السلام (http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/mavara-index.php?page=%D8%AD%D8%B6%D8%B1%D8%AA+%D8%A7%D9% 85%D8%A7%D9%85+%D8%AD%D8%B3%D9%86+%D8%B9%D8%B3%DA% AF%D8%B1%DB%8C+%D8%B9%D9%84%DB%8C%D9%87+%D8%A7%D9% 84%D8%B3%D9%84%D8%A7%D9%85) از پدرانش نقل می کند:
وقتی مامون (http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/mavara-index.php?page=%D9%85%D8%A3%D9%85%D9%88%D9%86) حضرت رضا علیه السلام (http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/mavara-index.php?page=%D8%AD%D8%B6%D8%B1%D8%AA+%D8%A7%D9% 85%D8%A7%D9%85+%D8%B1%D8%B6%D8%A7+%D8%B9%D9%84%DB% 8C%D9%87+%D8%A7%D9%84%D8%B3%D9%84%D8%A7%D9%85) را ولیعهد (http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/mavara-index.php?page=%D9%85%D8%A3%D9%85%D9%88%D9%86+%D9% 88+%D9%BE%DB%8C%D8%B4%D9%86%D9%87%D8%A7%D8%AF+%D9% 88%D9%84%D8%A7%DB%8C%D8%AA%D8%B9%D9%87%D8%AF%DB%8C +%D8%A7%D9%85%D8%A7%D9%85+%D8%B1%D8%B6%D8%A7+%D8%B 9%D9%84%DB%8C%D9%87+%D8%A7%D9%84%D8%B3%D9%84%D8%A7 %D9%85) خود قرار داد، مدتی باران نبارید. بعضی از اطرافیان بداندیش سخنان ناروایی را آغاز کردند و گفتند:« ببینید از وقتی که علی بن موسی به سوی ما آمده و ولیعهد شده دیگر آسمان هم بر ما نمی بارد.»
این حرف به گوش مأمون رسید و بر او گران آمد.
لذا از امام خواست تا برای بارش باران دعا کند. امام قبول کرد. آن روز جمعه بود و فرمود روز دوشنبه دعا می کنم زیرا دیشب رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم (http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/mavara-index.php?page=%D8%AD%D8%B6%D8%B1%D8%AA+%D9%85%D8% AD%D9%85%D8%AF+%D9%85%D8%B5%D8%B7%D9%81%DB%8C+%D8% B5%D9%84%DB%8C+%D8%A7%D9%84%D9%84%D9%87+%D8%B9%D9% 84%DB%8C%D9%87+%D9%88+%D8%A2%D9%84%D9%87) و امیرالمؤمنین (http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/mavara-index.php?page=%D8%AD%D8%B6%D8%B1%D8%AA+%D8%A7%D9% 85%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%84%D9%85%D8%A4%D9%85%D9%86 %DB%8C%D9%86+%D8%B9%D9%84%DB%8C+%D8%B9%D9%84%DB%8C %D9%87+%D8%A7%D9%84%D8%B3%D9%84%D8%A7%D9%85) را در خواب دیدم و پیامبر فرمود:«منتظر روز دوشنبه باش و به صحرا برو و برای مردم از خداوند عزوجل طلب باران کن و از آنچه نمی‌دانند آنها را باخبر ساز تا فضل و مقام تو را دریابند.»
روز دوشنبه امام به صحرا رفت و عده زیادی به همراهش از شهر خارج شدند.
امام بالای منبر رفت، حمد و ثنای الهی به جا آورد و عرضه داشت:«بار خدایا! این تویی که حق ما اهل بیت (http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/mavara-index.php?page=%D8%A7%D9%87%D9%84+%D8%A8%DB%8C%D8% AA%D8%8C+%D8%B9%D8%AA%D8%B1%D8%AA%D8%8C+%D8%A2%D9% 84+%D8%B1%D8%B3%D9%88%D9%84%D8%8C+%D9%82%D8%B1%D8% A8%DB%8C) را بزرگ داشته ای.
این مردم همان طور که امر کرده‌ای به ما دست توسّل دراز کرده اند، فضل و رحمت تو را آرزو می‌کنند و منتظر احسان و نعمت تو هستند. خداوندا آنها را از بارانی مفید که هیچ ضرری در بر نداشته باشد سیراب کن، و بارش این باران را بعد از رفتن از صحرا و رسیدنشان به خانه‌هایشان قرار بده!»
قسم به آن خدایی که محمد صلی الله علیه و آله و سلم را به رسالت مبعوث فرمود، بادی سخت وزیدن گرفت و ابرها پدیدار شدند، ابرها غرش کردند و برق زدند. مردم خواستند خود را به سرپناهی برسانند ولی حضرت رضا علیه السلام فرمود:«بر جای خود بمانید که این ابر برای شما نیست و مال شهر دیگری‌ست.»
ابرها گذشتند، و بار دیگر ابرهای دیگری آمدند و غرشی کردند، اما باز امام فرمود:«بر جای خود بمانید. این ابر هم برای شما نیست.»
ابرهای سوم و چهارم تا ده ابر آمدند و یکی پس از دیگری غرش‌کنان گذشتند.
وقتی ابر یازدهم ظاهر شد، امام فرمود:«ای مردم! این ابر را خداوند برای شما فرستاده. او را سپاسگزار باشید و به سوی منازل خود بروید که این ابر بالای سر شما خواهد بود تا داخل منازل خود شوید، که بعد از آن بر شما بارش کند.»
آن‌گاه از منبر پایین آمد و مردم به خانه هایشان رفتند. سپس بارانی شدید بارید که تمام صحراها و گودالها و دره ها را از آب پر کرد. مردم یک صدا می گفتند: « گوارا باد کرامات خداوندی بر فرزند رسول خدا.»
سپس امام بیرون آمد و عده زیادی جمع شدند. امام آنها را به تقوای الهی توصیه کرد و پندهای فراوانی برایشان ایراد فرمود.
منابع:
بحارالانوار، ج 49، ص 180، ح 16. از عیون اخبارالرضا، ج 2، ص 167- 172
وقتی مامون (http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/mavara-index.php?page=%D9%85%D8%A3%D9%85%D9%88%D9%86) حضرت رضا علیه السلام (http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/mavara-index.php?page=%D8%AD%D8%B6%D8%B1%D8%AA+%D8%A7%D9% 85%D8%A7%D9%85+%D8%B1%D8%B6%D8%A7+%D8%B9%D9%84%DB% 8C%D9%87+%D8%A7%D9%84%D8%B3%D9%84%D8%A7%D9%85) را ولیعهد (http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/mavara-index.php?page=%D9%85%D8%A3%D9%85%D9%88%D9%86+%D9% 88+%D9%BE%DB%8C%D8%B4%D9%86%D9%87%D8%A7%D8%AF+%D9% 88%D9%84%D8%A7%DB%8C%D8%AA%D8%B9%D9%87%D8%AF%DB%8C +%D8%A7%D9%85%D8%A7%D9%85+%D8%B1%D8%B6%D8%A7+%D8%B 9%D9%84%DB%8C%D9%87+%D8%A7%D9%84%D8%B3%D9%84%D8%A7 %D9%85) خود قرار داد، مدتی باران نبارید. بعضی از اطرافیان بداندیش سخنان ناروایی را آغاز کردند و گفتند:« ببینید از وقتی که علی بن موسی به سوی ما آمده و ولیعهد شده دیگر آسمان هم بر ما نمی بارد.»
این حرف به گوش مأمون رسید و بر او گران آمد.
لذا از امام خواست تا برای بارش باران دعا کند. امام قبول کرد. آن روز جمعه بود و فرمود روز دوشنبه دعا می کنم زیرا دیشب رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم (http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/mavara-index.php?page=%D8%AD%D8%B6%D8%B1%D8%AA+%D9%85%D8% AD%D9%85%D8%AF+%D9%85%D8%B5%D8%B7%D9%81%DB%8C+%D8% B5%D9%84%DB%8C+%D8%A7%D9%84%D9%84%D9%87+%D8%B9%D9% 84%DB%8C%D9%87+%D9%88+%D8%A2%D9%84%D9%87) و امیرالمؤمنین (http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/mavara-index.php?page=%D8%AD%D8%B6%D8%B1%D8%AA+%D8%A7%D9% 85%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%84%D9%85%D8%A4%D9%85%D9%86 %DB%8C%D9%86+%D8%B9%D9%84%DB%8C+%D8%B9%D9%84%DB%8C %D9%87+%D8%A7%D9%84%D8%B3%D9%84%D8%A7%D9%85) را در خواب دیدم و پیامبر فرمود:«منتظر روز دوشنبه باش و به صحرا برو و برای مردم از خداوند عزوجل طلب باران کن و از آنچه نمی‌دانند آنها را باخبر ساز تا فضل و مقام تو را دریابند.»
روز دوشنبه امام به صحرا رفت و عده زیادی به همراهش از شهر خارج شدند.
امام بالای منبر رفت، حمد و ثنای الهی به جا آورد و عرضه داشت:«بار خدایا! این تویی که حق ما اهل بیت (http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/mavara-index.php?page=%D8%A7%D9%87%D9%84+%D8%A8%DB%8C%D8% AA%D8%8C+%D8%B9%D8%AA%D8%B1%D8%AA%D8%8C+%D8%A2%D9% 84+%D8%B1%D8%B3%D9%88%D9%84%D8%8C+%D9%82%D8%B1%D8% A8%DB%8C) را بزرگ داشته ای.
این مردم همان طور که امر کرده‌ای به ما دست توسّل دراز کرده اند، فضل و رحمت تو را آرزو می‌کنند و منتظر احسان و نعمت تو هستند. خداوندا آنها را از بارانی مفید که هیچ ضرری در بر نداشته باشد سیراب کن، و بارش این باران را بعد از رفتن از صحرا و رسیدنشان به خانه‌هایشان قرار بده!»
قسم به آن خدایی که محمد صلی الله علیه و آله و سلم را به رسالت مبعوث فرمود، بادی سخت وزیدن گرفت و ابرها پدیدار شدند، ابرها غرش کردند و برق زدند. مردم خواستند خود را به سرپناهی برسانند ولی حضرت رضا علیه السلام فرمود:«بر جای خود بمانید که این ابر برای شما نیست و مال شهر دیگری‌ست.»
ابرها گذشتند، و بار دیگر ابرهای دیگری آمدند و غرشی کردند، اما باز امام فرمود:«بر جای خود بمانید. این ابر هم برای شما نیست.»
ابرهای سوم و چهارم تا ده ابر آمدند و یکی پس از دیگری غرش‌کنان گذشتند.
وقتی ابر یازدهم ظاهر شد، امام فرمود:«ای مردم! این ابر را خداوند برای شما فرستاده. او را سپاسگزار باشید و به سوی منازل خود بروید که این ابر بالای سر شما خواهد بود تا داخل منازل خود شوید، که بعد از آن بر شما بارش کند.»
آن‌گاه از منبر پایین آمد و مردم به خانه هایشان رفتند. سپس بارانی شدید بارید که تمام صحراها و گودالها و دره ها را از آب پر کرد. مردم یک صدا می گفتند: « گوارا باد کرامات خداوندی بر فرزند رسول خدا.»
سپس امام بیرون آمد و عده زیادی جمع شدند. امام آنها را به تقوای الهی توصیه کرد و پندهای فراوانی برایشان ایراد فرمود.
منابع:
بحارالانوار، ج 49، ص 180، ح 16. از عیون اخبارالرضا، ج 2، ص 167- 172