کارت شبکه

[MAHDIAR]

کارت شبکه
کارت شبکه

کارت شبکه ، يکی از مهمترين عناصر سخت افزاری در زمان پياده سازی يک شبکه کامپيوتری است . هر کامپيوتر موجود در شبکه ( سرويس گيرندگان و سرويس دهندگان ) ، نيازمند استفاده از يک کارت شبکه است . کارت شبکه ، ارتباط بين کامپيوتر و محيط انتقال ( نظير کابل ها ی مسی و يا فيبر نوری ) را فراهم می نمايد .اکثر مادربردهای جديدی که از آنان در کامپيوترهای شخصی استفاده می گردد ، دارای يک اينترفيس شبکه ای onboard می باشند . کامپيوترهای قديمی و يا کامپيوترهای جديدی که دارای اينترفيس شبکه ای onboard نمی باشند ، در زمان اتصال به شبکه ، می بايست بر روی آنان يک کارت شبکه نصب گردد.
شکل زير يک نمونه کارت شبکه را که دارای يک پورت RJ-45 است را نشان می دهد .

[MAHDIAR]

وظايف کارت شبکه

•برقراری ارتباط لازم بين کامپيوتر و محيط انتقال
•تبديل داده : داده ها بر روی گذرگاه ( bus ) کامپيوتر به صورت موازی حرکت می نمايند . نحوه حرکت داده ها بر روی محيط انتقال شبکه به صورت سريال است . ترانسيور کارت شبکه ( يک ارسال کننده و يا دريافت کننده ) ، داده ها را از حالت موازی به سريال و بالعکس تبديل می نمايد .
•ارائه يک آدرس منحصربفرد سخت افزاری : آدرس سخت افزاری (MAC ) درون تراشه ROM موجود بر روی کارت شبکه نوشته می گردد . آدرس MAC در واقع يک زير لايه از لايه Data Link مدل مرجع OSI می باشد . آدرس سخت افراری موجود بر روی کارت شبکه ، يک آدرس منحصربفرد را برای هر يک از کامپيوترهای موجود در شبکه ، مشخص می نمايد . پروتکل هائی نظير TCP/IP از يک سيستم آدرس دهی منطقی ( آدرس IP ) ، استفاده می نمايند . در چنين مواردی قبل از دريافت داده توسط کامپيوتر ، می بايست آدرس منطقی به آدرس سخت افزاری ترجمه گردد .

انتخاب کارت شبکه
برای انتخاب يک کارت شبکه ، می بايست پارامترهای متعددی را بررسی نمود :
•سازگاری با معماری استفاده شده در شبکه : کارت های شبکه دارای مدل های متفاوتی با توجه به معماری استفاده شده در شبکه ( اترنت ، Token ring )می باشند . اترنت ، متداولترين معماری شبکه در حال حاضر است که در شبکه هائی با ابعاد بزرگ و کوچک ، استفاده می گردد .
•سازگاری با throughput شبکه : در صورتی که يک شبکه اترنت سريع (سرعت 100Mbps ) پياده سازی شده است ، انتخاب يک کارت اترنت با سرعت 10Mbps تصميم مناسبی در اين رابطه نخواهد بود . اکثر کارت های شبکه جديد قادر به سوئيچينگ اتوماتيک بين سرعت های 10 و 100Mbps می باشند ( اترنت معمولی و اترنت سريع )
•سازگاری با نوع اسلات های خالی مادربرد : کارت های شبکه دارای مدل های متفاوتی با توجه به نوع اسلات مادربرد می باشند. کارت های شبکه PCI درون يک اسلات خالی PCI و کارت هائی از نوع ISA در اسلات های ISA نصب می گردند . کارت شبکه می بايست متناسب با يکی از اسلات های خالی موجود بر روی مادربرد، انتخاب گردد. اسلات آزاد به نوع مادربرد بستگی داشته و در اين رابطه گزينه های متعددی نظير ISA,PCI و EISA می تواند وجود داشته باشد . شکل زير يک نمونه مادربرد را که دارای اسلات های ISA و PCI است ، نشان می دهد :

[MAHDIAR]

گذرگاه ISA که از کلمات Industry Standard Architecture اقتباس شده است، استاندارد استفاده شده در کامپيوترهای IBM XT است . استاندارد فوق در ابتدا به صورت هشت بيتی مطرح و در سال 1984 نوع شانزده بيتی آن نيز عرضه گرديد. تعداد زيادی از تجهيزات سخت افزاری نظير مودم ، کارت صدا و کارت های شبکه بر اساس استاندارد فوق توليد و عرضه شده اند . برخی از مادربردهای جديد دارای اسلات های PCI بوده و از کارت های ISA حمايت نمی نمايند . ( کارت های PCI دارای سرعت بيشتری نسبت به ISA می باشند ) .
PCI در سال 1993 معرفی و يک گذرگاه سی و دو بيتی است . PCI 2.1 شصت و چهار بيت را حمايـت می نمايد .کارت های شبکه PCI با توجه به پتاسيل های موجود دارای استعداد لازم به منظور ارائه سرعت و کارآئی بيشتری نسبت به کارت های ISA می باشند :
•بافرينگ : حافظه تراشه ها ( RAM ) بر روی کارت شبکه قرار داشته و از آن به عنوان بافر استفاده می گردد .از حافظه فوق به منظور نگهداری اطلاعاتی که در انتظار پردازش می باشند و يا اطلاعاتی که می بايست بر روی شبکه منتشر شوند ، استفاده می گردد .
• DMA و يا Direct Memory Access ، کامپيوترهائی که از DMA حمايـت می نمايند، امکان ارسال و يا دريافت داده از حافظه را مستقيما" و بدون درگيرکردن پردازنده فراهم می نمايند .
•Bus Mastering . کارت های شبکه می توانند بگونه ای طراحی شوند که مستقيما" بدون استفاده از پردازنده کامپيوتر و يا واسطه ای ديگر به حافظه RAM کامپيوتر دستيابی داشته باشند . ويژگی فوق به کارت های شبکه اجازه می دهد که bus را کنترل نموده و داده ئی را به حافظه RAM کاميپوتر ارسال و يا دريافت نمايند .

نصب کارت شبکه
برای نصب کارت شبکه می توان مراحل زير را دنبال نمود :
•باز نمودن کيس کامپيوتر و نصب کارت شبکه در يکی از اسلات های آزاد
•بستن کيس و متصل نمودن کابل به پورت کارت شبکه
•راه انداری کامپيوتر . در صورتی که يک کارت Plug&Play تهيه شده است و از سيستم عاملی استفاده می شود که تکنولوژی Plug & Play را حمايت می نمايد ، تنها کاری که احتمالا" می بايست انجام داد ، قرار دادن ديسکت و يا CD درايور کارت شبکه در درايو مربوطه است .در صورتی که از سيستم عاملی استفاده می گردد که قادر به تشخيص سخت افزارهای جديد نمی باشد ، می بايست عمليات نصب کارت شبکه به صورت دستی انجام شود .
با توجه به اين که کامپيوترهای جديد و سيستم های عاملی که بر روی آنان نصب می گردد، عموما" از فن آوری Plug&Play حمايت می نمايند ، نصب يک کارت شبکه کار چندان مشکلی نخواهد بود . کافی است کارت شبکه را درون يکی از اسلات های خالی مادربرد قرار داده و کامپيوتر را راه اندازی نمود . کارت های شبکه Plug&Play توسط سيستم عامل تشخيص داده شده و درايور آنان نصب می گردد .
در حال حاضر سيستم های عامل اندکی وجود دارد که از تکنولوژی Plug &Play حمايت نمی نمايند ، در زمان نصب کارت شبکه بر روی اين نوع سيستم ها ، می بايست دارای اطلاعات لازم در رابطه با IRQ نيز باشيم ( IRQ از کلمات Interrupt Request اقتباس شده است) . به هر دستگاه موجود در کامپيوتر نظير موس ، صفحه کليد و کارت شبکه ، يک خط IRQ نسبت داده می شود. دستگاه های فوق با استفاده از IRQ نسبت داده شده ، درخواست خود را با پردازنده مطرح می نمايند ( پردازش داده ها ) . هر دستگاه می بايست دارای يک IRQ منحصربفرد باشد در غير اينصورت با يک IRQ Conflict مواجه خواهيم شد.
جدول زير تنظيمات IRQ در کامپيوترهای شخصی را نشان می دهد .

[MAHDIAR]

جرای برنامه اشکال زدائی ارائه شده به همراه کارت شبکه
تقريبا" به همراه تمامی کارت های شبکه حتی آنانی که به عنوان plug&Play ارائه می شوند ، يک فلاپی ديسک عرضه می گردد که بر روی آن درايورهای نرم افزاری و يک برنامه اشکال زدائی وجود دارد . برای اجرای برنامه های عيب يابی ارائه شده همراه کارت های شبکه ، عموما" می بايست کامپيوتر را با سيستم عامل DOS راه اندازی ( Boot ) نمود . بدين منظور برخی از کارت های شبکه به همراه يک فلاپی ديسک ارائه می گردند که Bootable نيز می باشد . زمانی که از برنامه های عيب يابی استفاده می گردد، می بايست اطمينان داشت که درايور و يا مدير حافظه اضافه ای در حافظه مستقر نشده باشد . ( پيشگيری از conflict ) . توجه داشته باشيد که منظور از DOS ، پنجره خط دستور ويندوز نمی باشد ، کامپيوتر می بايست با سيستم عامل DOS راه اندازی گردد .
تست هائی را که می توان با استفاده از برنامه های عيب يابی انجام داد به نوع برنامه ارائه شده بستگی دارد. پس از اجرای برنامه های عيب يابی با استفاده از منوی ارائه شده می توان يک و يا چندين تست را انجام داد . تست های فوق می تواند شامل بررسی وضعيت سخت افزار کارت شبکه و يا تست loopback باشد . برخی از کارت ها تست echo را نيز انجام می دهند. در چنين مواردی دو کارت شبکه از يک توليد کننده يکسان قادر به مبادله بسته های اطلاعاتی بين يکديگر می باشند .
در صورتی که کارت شبکه تمامی تست های ارائه شده توسط برنامه عيب يابی را با موفقيت به اتمام نرساند و اين اطمينان نيز وجود دارد که اسلاتی که کارت شبکه در آن نصب شده است ، مشکل خاصی ندارد ، می توان با احتمال بسيار زياد مشکل را در ارتباط با کارت شبکه تشخيص داد و به منظور رفع اشکال ، آن را با کارت ديگر جايگزين نمود .
از روش فوق در زمان نصب يک کارت شبکه جديد نيز می توان استفاده نمود . با اين که اکثر کارت های شبکه را می توان با استفاده از برنامه کمکی Add/Remove Hardware نصب نمود ، برای نصب برخی از کارت های شبکه می بايست از برنامه های نصب موجود بر روی فلاپی ديسک و يا CD همراه کارت شبکه، استفاده نمود.


عدم پيکربندی صحيح کارت شبکه
در صورتی که کارت شبکه تمامی تست های ارائه شده توسط برنامه عيب يابی را با موفقيت به اتمام برساند و مشاهده گردد که مشکل خاصی در ارتباط با عناصر فيزيکی موجود بر روی کارت شبکه، کامپيوتر ، هاب و يا سوئيچ وجود ندارد ، می توان متمرکز بر روی پيکربندی کارت شبکه گرديد و پارامترهای تنظيم شده در ارتباط با آن را بررسی نمود . بدين منظور لازم است مقادير درنظر گرفته شده برای IRQ و ساير اطلاعات پيکربندی مربوط به دستگاه های نصب شده بر روی کامپيوتر ، بررسی گردند . در صورت استفاده از سيستم عامل ويندوز ، می توان از برنامه System information به منظور آگاهی از وضعيت پيکربندی تجهيزات نصب شده بر روی سيستم ، استفاده نمود .
در صورت وجود conflict بين تنظيمات انجام شده ، می توان IRQ و آدرس های حافظه مورد نياز را مجددا" به دستگاه های موجود نسبت داد تا امکان عملکرد صحيح تمامی دستگاه های نصب شده فراهم گردد . مقداردهی مجدد مقادير IRQ و آدرس های حافظه ، مستلزم استفاده از نرم افزار ارائه شده همراه کارت شبکه است . در صورتی که از يک کارت ISA قديمی استفاده می گردد ، می بايست به منظور تغيير اطلاعات پيکربندی از jumper و يا سوئيچ های کوچک موجود بر روی کارت شبکه استفاده نمود. در صورت استفاده از يک کارت EISA ، می بايست از برنامه ECU به منظور پيکربندی کارت شبکه استفاده گردد .

•بررسی پيکربندی شبکه
در صورتی که پس از انجام عمليات اشاره شده ، اشکال موجود تشخيص و برطرف نگردد ، ممکن است مشکل موجود در ارتباط با Protocol state باشد . مثلا" در صورتی که از يک سرويس دهنده DHCP برای اختصاص آدرس IP و ساير اطلاعات پيکربندی استفاده می گردد ، ممکن است کامپيوتر مورد نظر قادر به دريافت آدرس IP و ساير اطلاعات پيکربندی از يک سرويس دهنده DHCP نباشد . در صورتی که آدرس IP به صورت دستی تنظيم و به کامپيوتر مورد نظر نسبت داده شده است ، می بايست اطمينان حاصل گردد که آدرس فوق به بيش از يک کامپيوتر نسبت داده نشده است . در اين رابطه لازم است آدرس IP نسبت داده شده به يک کامپيوتر با توجه به Subnet مربوطه نيز بررسی گردد .
پس از حصول اطمينان از صحت کارکرد عناصر سخت افزاری به عنوان منابع بروز اشکال ، می توان از ابزارهای استاندارد ارائه شده در شبکه های مبتنی بر TCP/IP به منظور تشخيص و رفع اشکالات احتمالی ، استفاده نمود :
به منظور تسهيل در امر نگهداری و عيب يابی کامپيوترهای موجود در يک شبکه ، پيشنهاد می گردد اطلاعات پيکربندی هر يک از گره های موجود در شبکه مستند گردد . مثلا" می توان با استفاده از برنامه ای نظير Execl ليست تمامی گره های موجود در شبکه به همراه اطلاعات پيکربندی مرتبط با آنان را تهيه تا در صورت بروز اشکال با مراجعه به آن سريعا" اقدام به عيب يابی و رفع اشکال نمود .

راهنمايي براي خريد كارت گرافيك
کارت گرافيک يکي از اصلي ترين قطعات رايانه هاي شخصي است ، بعد از CPU مهمترين قطعه کامپيوتر است که در بعضي عمليات خاص ايفاي نقش مي کند مثلا در رندر (Render ) کردن نرم افزارهاي سه بعدي ساز نظير 3D Max يا Maya ، Poser و ... عامل بسيار مهمي خواهد بود . در بازي هاي سه بعدي نيز نقش کارت گرافيک بسيار حياتي است. روزگاري بود که هنگام خريد کارت گرافيک کارتهاي 4MB و 8MB که به پورت PCI وصل مي شدند توسط فروشندگان ، آن هم با آب و تاب زياد به مشتري پيشنهاد مي شد .آن روز کسي نمي دانست که پورت AGP با سرعت 2X و مدلهاي بالاتر آن با سرعت 4X و 8x خواهند آمد و دنياي بازي هاي سه بعدي و کارهاي گرافيکي را زير و رو خواهد کرد هنوز از عرضه AGP 8x مدت زيادي نگذشته بود که سر و کله PCI Experess و SLI با سرعت 16x پيدا شد و اکنون تکنولوژي Crossfire رقيب تازه نفس براي SLI نيز از راه رسيده است . اين تکنولوژي توسط شرکت ATI براي رقابت با تکنولوژي SLI شرکت nvidia عرضه شده است . همانند تکنولوژي SLI دو شکاف PCI Express در MainBoard قرار دارد که بايد دو کارت گرافيک در آن قرار داد اما بر خلاف SLI نيازي به همساني دو کارت گرافيک نيست و اين مزيت قابل توجهي محسوب مي شود.
بنابر این اگر قصد خرید و یا ارتقاء سیستم دارید سعی کنید کارت گرافیک هایی را مد نظر قرار دهید که سرعت آنها از 8X و یا بیشتر باشد و ترجیحا مادر بوردها و کارت گرافیکهایی را انتخاب کنید که دارای اسلات PCI Express باشند . نکته مهمی که باید توجه شود این است که حدالمقدر سعی شود که برند (شرکت) سازنده مادربورد و کارت گرافیک یکی باشد مثلا کارت گرافیک محصول شرکت MSI روی مادربورد MSI و گرافیک Abit روی مادر بورد Abit نصب شود.توصیه ما برای خرید مادر بورد و کارت گرافیک یکی از چهار شرکت Asus , MSI , Abit , Leadtek , GigaByte است که متاسفانه در 2 سال اخیر مدلهای Remark و تقلبی دو مادربورد (MainBoard) گیگابایت و ای سوس در بازار فراوان شده اند و باید مراقب بود تا جنس اصل خریداری شود . نکته مهم دیگر توجه به گارانتی است . گارانتی باید معتبر باشد .شرکتهای ایرانی که در زمینه گارانتی موفق عمل کرده اند عبارتند از شرکت آلبالو کامپیوتر ، فرزانگان ، ب این بخش قصد داریم وظایف یک کارت شبکه را توضیح بدیم و انواع مختلف موجود در بازار را شناسایی کنیم و اطلاعاتی در باره نصب و درصورت نیاز اشکال زدایی آن بدانیم.پس بامن همراه باشید. من هر روز مطالب این بخش را کاملتر می کنم...


کارت شبکه قطعه ای است سخت افزاری که برقرار کننده ارتباط بین یک کامپیوتر و شبکه ای که آن کامپیوتر را در بردارد می باشد. همه کامپیوترهای موجود در یک شبکه باید دارای کارت شبکه باشند درسان الکتریک ، آواژنگ و ... به اینصورت که روی یکی از اسلات های کیس آنها نصب شده باشد.
در بعضی از کامپیوتر ها کارت شبکه جزئی از مادربورد می باشد اما در اغلب موارد کارت شبکه باید روی مادربورد از طریق یکی از انواع اسلات های استاندارد نصب شود.
رابط شبکه کابل های Utp به شکل سوکت Rj45 و برای کابل های کواکسیال ، کانکتور Bnc یا Aui می باشد، البته در بعضی موارد می توان از فرستنده های بی سیم هم استفاده کرد.
کارت شبکه به کمک درایور خود موظف به انجام اغلب وظایف پروتکل های لایه پیوند-داده و فیزیکی می باشد و زمان خرید باید کارت متناسب با پروتکلی که برای لایه پیوند-داده انتخاب کرده اید (مثل اترنت یا Token Ring) را خریداری کنید و توجه داشته باشید که این دو نوع کارت را نمی توان به جای یکدیگر استفاده کرد. نکته دیگری که زمان خرید باید مورد توجه قرار گیرد انتخاب کارتی است که علاوه بر تناسب با پروتکل لایه پیوند-داده، از گونه مورد نظر آن پروتکل هم پشتیبانی کند.
فراموش نکنید که کارت شبکه منتخب شما باید با اسلات باس کامپیوتری که قرار است در آن نصب شود، متناسب باشد و دارای کانکتور مخصوص رسانه شبکه باشد.
غیر از کارت های شبکه ای که مختص اتصال کامپیوترها به شبکه های محلی سرویس گیرنده /دهنده استاندارد هستند، انواع دیگری وجود دارند که کامپیوترها و دستگاههای دیگر را به شبکه های بخصوصی بنام شبکه ذخیره ناحیه ای یا SAN متصل می کنند. یک SAN شبکه ای مجزااست که مختص ارتباطات بین سرورها و دستگاههای ذخیره سازی خارجی، از قبیل RAID می باشد. اغلب کارت های شبکه SAN بجای اترنت و Token Ring از پروتکل دیگری بنام Fiber Channel استفاده میکنند.
اسلات های PCI به مراتب از اسلات های ISA سریعتر هستند و دارای قابلیت خود پیکربندی می باشند، بنابراین کارت هایی که از این استاندارد استفاده می کنند متداول ترند.
اما در صورتیکه کامپیوترتان فقط دارای اسلات ISA باشد ناچارا می توانید از کارت های شبکه ISA استفاده کنید. در سیستم های پرتابل تنها انتخاب، کارت های PC Card می باشد. این نوع کارت ها مختص اسلات های PCMCIA می باشند و در این نوع اسلات ها قرار می گیرند. اما در صورتیکه سیستم شما از استاندارد CardBus پشتیبانی می کند زمان خرید باید کارتی را انتخاب کنید که آن هم از این استاندارد پشتیبانی کند.

CardBus استانداردی است که برای لوازم جانبی PC Card، بازدهی معادل بازدهی استاندارد PCI مهیا میکند.
در بازار کارت های شبکه ای که از پورت USB برای اتصال به کامپیوتر استفاده می کنند هم وجود دارد، اما رابط USB حداکثر می تواند در سرعت 1.2 مگابیت در ثانیه کار کند که حتی در مقایسه با استاندارد آیزا کند است. همیشه سرعت انتقال داده در کارت شبکه شما باید با تجهیزات دیگر شبکه متناسب باشد.

کارت های شبکه متناسب با نوع کابلی که پشتیبانی می کنند دارای انواع مختلف کانکتور می باشند. بعضی از NIC ها (کارت های شبکه) بیش از یک کانکتور کابل دارند که شما را قادر به انتخاب رسانه شبکه مطلوب می کنند. بعنوان مثال، کارت هایی وجود دارند که دارای سه کانکتور (AUI,BNC,RJ45) می باشند و کارت مرکب نامیده می شوند. این نوع کارتها از کارتهایی که فقط یک کانکتور دارند به مراتب گران ترند.

توجه داشته باشید که همزمان فقط از یکی کانکتورها می توانید استفاده کنید.

وظایف کارتهای شبکه:

کارت های شبکه دارای وظایف گوناگونی هستند که برای فرستادن اطلاعات به شبکه و دریافت اطلاعات از آن حیاتی بشمار می روند. در اینجا وظایف یک کارت شبکه آورده شده است.

کپسوله کردن داده ها: کارت شبکه و درایور آن مجموعا قبل از انتقال اطلاعات باید داده هایی را که توسط پروتکل لایه شبکه تولید شده است، در یک فریم کپسوله کنند. عمل دیگری که کارت شبکه در این زمینه انجام می دهد خواندن محتوای فریم های دریافت شده از شبکه و انتقال داده های آنها به پروتکل مناسب در لایه شبکه می باشد.

کد گذاری و کد گشایی سیگنال ها : کارت شبکه مسئول پیاده سازی روش کدگذاری لایه شبکه می باشد که در آن اطلاعات باینری تولید شده در لایه شبکه که حالا در فریم کپسوله شده است را به بارهای الکتریکی یعنی ولتاژهای الکتریکی، پالسهای نور یا هر نوع سیگنالی که رسانه شبکه استفاده می کند تبدیل می کند. از طرف دیگر کارت شبکه سیگنال های دریافتی از شبکه را برای پروتکل های لایه بالاتر به اطلاعات باینری تبدیل می کند.

دریافت و انتقال اطلاعات : مهمترین شبکه و دریافت سیگنال های موجود در شبکه میباشد. ماهیت سیگنال ها به رسانه شبکه و پروتکل لایه پیوند-داده بستگی دارد. در Lan های متداول امروزی، هریک از کامپیوترهای موجود درشبکه همه بسته های فرستاده شده روی شبکه را دریافت می کنند و سپس کارت شبکه آدرس مقصد لایه پیوند-داده هر یک از آنها را بررسی میکند تا بسته هایی که به مقصد آن کامپیوتر تولید شده اند را برای پردازش به لایه بعدی از پشته پروتکل منتقل کند، در غیر اینصورت بسته دور انداخته می شود.

بافر کردن داده ها: کارتهای شبکه هر زمان فقط یک فریم داده را روی شبکه می فرستند یا از آن دریافت می کنند، بنابراین در خود بافری دارند که تا زمان کامل و آماده شدن یک فریم برای پردازش، داده هایی که از طرف کامپیوتر یا شبکه در یافت می کنند را ذخیره کنند.

تبدیل سریال به موازی و برعکس: ارتباطات بین کامپیوتر و کارت شبکه بصورت موازی انجام می شود، مگر در کارتهای شبکه Usb که ارتباط با کامپیوتر در آنها بصورت سریال است. اما ارتباطات شبکه ای بصورت سریال انحام می شوند، بنابراین کارت شبکه مسئول تبدیل این دو نوع روش انتقال اطلاعات به همدیگر می باشد.

کنترل دستیابی رسانه (mac) : از وظایف دیگر کارت شبکه پیاده سازی مکانیزم Mac می باشد که پروتکل لایه پیوند-داده از آن برای منظم کردن دستیابی به رسانه شبکه استفاده می کند. ماهیت مکانیزم Mac مورد استفاده به نوع پروتکل این لایه بستگی دارد.
روند نصب یک کارت شبکه، شامل قراردادن کارت داخل کامپیوتر، پیکربندی کارت برای استفاده از منابع سخت افزاری مناسب، و نهایتا نصب درایور کارت می باشد که بسته به توانایی ها و نوع کامپیوتر از نظر قدیمی یا جدید بودن این پروسه می تواند بسیار ساده و یا بسیار پر دردسر باشد.

توجه: قبل از لمس کردن قطعات داخلی کامپیوتر یا درآوردن کارت شبکه از بسته محافظ مخصوص آن، دست خود را با ورقه فلزی دور منبع تغذیه کامپیوتر تماس دهید یا اینکه از دستکش های مخصوص استفاده کنید تا بدلیل تخلیه الکترواستاتیکی به قطعات آسیبی وارد نشود.

برای نصب فیزیکی یک کارت شبکه مراحل زیر را دنبال کنید:

1- کامپیوتر را خاموش کنید. اگر زمانی که کامپیوتر روشن است کارت شبکه ای را داخل یکی از اسلات های روی مادربورد وارد کنید، کارت شبکه خراب می شود، همچنین رها شدن تصادفی یک پیچ یا هر جسم فلزی دیگر روی مادربورد، در صورتی که کامپیوتر روشن باشد می تواند باعث صدمات جدی شود.

2- کیس کامپیوتر را باز کنید. برای اینکار پیچ های مربوط به در آنرا باز کنید و به آرامی و در صورت نیاز با کمی جلو و عقب کردن، در را بردارید. در بسیاری از سیستم های جدیدتر از پیچ هایی استفاده شده است که به راحتی و بدون پیچ گوشتی قابل باز و بسته کردن هستند.

3- قبل از انتخاب کارت باید بررسی کنید که چه اسلاتی روی کامپیوترتان خالی است. کارت های شبکه هم از نوع آیزا ISA و هم از نوع PCI در بازار وجود دارند. برای کارهای عادی استاندارد آیزا می تواند جوابگو باشد ولی امروزه کارت های شبکه PCI جای نوع آیزا را گرفته اند. و استفاده از آنها متداول تر است و برای اتصال کامپیوتر به یک شبکه Fast Ethernet با انواع دیگر شبکه های 100 مگابیت در ثانیه ای مناسب ترند.

4- پشت کیس کامپیوتر برای هر اسلات خالی یک پوشش فلزی وجود دارد که برای محافظت از اسلات ها طراحی شده است. پوشش اسلات مورد نظر را در بیاورید تا بتوانید کارت را به راحتی داخل اسلات وارد کنید.

5- لبه کارت را داخل اسلات خالی وارد کنید و با کمی فشار کاملا جا بیاندازید.

6- با استفاده از پیچ پوشش اسلاتی که قبلا باز کردید، کارت را به کیس پیچ کنید تا کارت محکم و مطمئن در اسلات قرار گیرد. بعضی از تکنسین های شبکه این مرحله را انجام نمی دهند و نتعاقبا دچار مشکل می شوند.
دلیل آنست که چون کارت شبکه درجای خود محکم نیست، یک تکان کوچک کابل شبکه می تواند آنرا از جا دربیاورد و گاهگاهی مشکلاتی درشبکه بوجود آورد که تشخیص آن بسیار مشکل است.

7- در کیس کامپیوتر را در جای خود بگذارید و ببندید.
نکته: بهتر است قبل از بستن در کیس، کارت شبکه را با متصل کردن آن به LAN آزمایش کنید چون اصولا اجزائی که جدید نصب می شوند در وهله اول درست کار نمی کنند و نیاز به نصب یا پیکربندی مجدد دارند.


روندی که برای نصب کارت شبکه توضیح داده شد برای نصب کارت در اسلات های استاندارد کامپیوترهای رومیزی است. در صورتی که از یک کامپیوتر کیفی Laptop استفاده می کنید، کارت شبکه به صورت یک PC Card می باشد و به راحتی از خارج کامپیوتر به داخل اسلات PC Card که کنار کامیپوترهای کیفی قرار دارند، جا می گیرد.
پیکربندی یک کارت شبکه در واقع پیکربندی آن برای استفاده از یکسری منابع سخت افزاری می باشد که این منابع در اینجا معرفی می شوند:

درخواست های وقفه IRQ : یکسری خطوط سخت افزاری وجود دارند که ابزارهای جانبی از آنها برای جلب کردن توجه پردازنده به خود استفاده می کنند.

آدرسهای پورت خروجی/ورودی I/O: این آدرس ها مکان هایی از حافظه هستند که توسط دستگاهها و ابزارهای خاصی برای تبادل اطلاعات با بقیه اجزای کامپیوتر، مورد استفاده قرار می گیرند.

آدرس های حافظه : این نواحی حافظه فوقانی توسط دستگاهها و سخت افزارهای خاصی برای نصب یک بایوس BIOS تک منظوره مورد استفاده قرار می گیرد.

کانال های دستیابی مستقیم به حافظه DMA : این کانال ها، مسیرهای سیستمی هستند که توسط قطعه های سخت افزاری متفاوت برای تبادل اطلاعات با حافظه مورد استفاده قرار می گیرند.

کارت های شبکه معمولا از آدرسهای حافظه یا DMA استفاده نمی کنند ولی امکان آن وجود دارد . هر کارت شبکه ای برای برقراری ارتباط با کامپیوتر نیاز به یک IRQ و آدرس پورت I/O دارد.

در صورتیکه هم کارت شبکه و هم کامپیوتر شما از استاندارد وصل و بازی Plug and Play پشتیبانی کنند، روند پیکربندی منابع سخت افزاری بطور خودکار انجام می شود. کامپیوتر کارت شبکه را تشخیص می دهد، منابع آزادی را به آن اختصاص می دهد و برای استفاده پیکربندی می کند.

اما به هر حال یک تکنسین شبکه باید اطلاعات بیشتری در این زمینه داشته باشد چون مواردی پیش می آید که مثلا کارت شبکه ای از استاندارد وصل و بازی پشتیبانی نمی کند یا اینکه این استاندارد روی یک کارت دیگر آنطور که انتظار می رود درست کار نمی کند. یکی از دلایلی که باعث می شود کامپیوتری نتواند درست با شبکه ارتباط برقرار کند، پیکربندی نادرست کارت شبکه می باشد ، بنابراین مهارت در رفع اشکال چنین وضعیتی بسیار مهم است.

برای اینکه یک کارت شبکه یا هر کارت سخت افزاری دیگری بتواند با کامپیوتری که در آن نصب شده است ارتباط برقرار کند، سخت افزار یعنی همان کارت و نرم افزار یعنی همان درایور کارت باید هر دو طوری پیکربندی شده باشند که از منابع یکسانی استفاده کنند. قبل از استاندارد وصل و بازی، برای تضمین این مسئله باید اول کارت شبکه طوری تنظیم و پیکربندی می شد که از یک وقفه IRQ و پورت I/O معینی استفاده کند و بعد باید درایور کارت را طوری پیکربندی می کردید که از همان منابع استفاده کند.
در صورتی که تنظیمات کارت شبکه و درایور آن یکی نباشد، مانند این می باشد که در یک مکالمه تلفنی شماره اشتباهی گرفته شود، کارت شبکه با کسی که انتظار دارد صحبت نمی کند. علاوه بر این اگر کارت شبکه طوری پیکربندی شود که از منابع کارت یا قطعه دیگری استفاده کند، هردوی آنها باهم تداخل پیدا می کنند و نمی توانند کار کنند.
در کارت های شبکه قدیمی، برای تنظیم و پیکربندی منابع سخت افزاری باید از تنظیمات جامپرها و یا سوئیچ های DIP ی که روی آنها وجود دارد استفاده شود و اینکار باید قبل از قرار دادن کارت روی مادربورد انجام شود.
در واقع اگر تنظیماتی که انجام داده اید به هر صورتی نادرست باشد، باید کارت را دربیاورید، تنظیم کنید و دوباره جابزنید.
همراه کارت های جدید نرم افزار کمکی وجو دارد که کارخانه تولید کننده برای تنظیم منابع کارت، ارائه می کند، در این صورت اگر زمانی بین دو قطعه سخت افزاری تداخل conflict بوجود آید رفع آن بسیار ساده تر است. همراه کارت های با ویژگی وصل و بازی امروزی هم چنین نرم افزاری وجود وظیفه کارت شبکه تولید دارد، اما شما به آن نیازی نخواهید داشت، مگر اینکه کامپیوترتان از این استاندارد پشتیبانی نکند.

در صورتی که قطعات سخت افزاری و تجهیزات کامپیوترتان قدیمی باشند، تعیین منابع مناسب و آزاد برای کارت شبکه، احتمالا باید بصورت سعی و خطا انجام بگیرد. کارت های قدیمی تر نسبتا دارای تنظیمات محدود تری هستند، اما کارتهای جدیدتر دارای تنظیمات بیشتری هستند و در صورتی که از سیستم عامل جدیدی مثل ویندوز XP و95 و98 و 2000 یا ویندوز ME استفاده کنید، ابزار بهتری برای رفع تداخل های سخت افزاری خواهید داشت.
برنامه Device Manager تمام تنظیمات مربوط به منابع قطعت موجود در کامپیوتر را لیست می کند و حتی اگر قطعه ای دچار تداخل منابع شده باشد شما را می تواند مطلع کند. بدین صورت می توانید از این ابزار برای تشخیص قطعه ای که کارت شبکه شما با آن تداخل دارد و نهایتا منابع، استفاده کنید.

[Bl@ck*roz]

سلام دوستان



یک کارت شبکه dlink دارم و میخوام که از طریق wifi به گوشی که مدل nokia 5800 xpressmusic هست برای به اشتراک گذاشتن اینترنت بین این دو به هم دیگه متصلشون کنم


در صورتی که از طریقه ی راه اندازیش کسی اطلاعی داره امادگی خودش رو اعلام کنه تا ادامه بدیم بحث رو !

[Bl@ck*roz]

سلام دوستان

بلاخره با یاری خداوند

بعد از 13 ساعت تحقیق مداوم توانستیم به خود کفایی کامل رسیده و کامپیوتر را با گوشیمان بوسیله ی کارت شبکه شبکه سازیم (ما می توانیم)