hoora
28th December 2009, 11:29 PM
یکی از موضوعاتی که در حوادث پس از کودتای انتخاباتی محل بحث و مناقشه بسیار شد تعداد کشته ها و نحوه خاکسپاری آنها بود. طبعا برای آنهائیکه که بیرون از حاکمیت بودند امکان دسترسی به آماردقیق این کشته ها بسیار سخت بود هرچند که آقایان موسوی و کروبی با تشکیل کمیته ای سعی کردند به جمع آوری اطلاعات در اینباره بپردازد و تا روزی که دفترهای این کمیته فعال بود معلوم شد که 72 نفر در حوادث پس از انتخابات کشته شده اند که خبر آن با ذکر اسامی افراد در کنار گزارش خاکسپاری شبانه برخی از این افراد در گورستان بهشت زهرا و در قبرهایی بدون نام در پایگاه اطلاع رسانی نوروز منتشر شد.
اما آنچه جای تعجب فراوان دارد اینکه مقامات حکومتی و به خصوص مقامات نظامی و انتظامی که خود دستی بر آتش این کشتارها داشتند و به تیع شغلشان باید دسترسی به اطلاعات و آمار صحیح در این باره می داشتند، رقم های متفاوتی را برای تعداد کشته ها تاکنون بیان کرده اند که بالاتر از 33 تن نمی رود و البته در همه این رقم ها سهمی را برای کشته شدن بسیجی ها ( از 8 تا 20 تن ) منظور کرده اند بدون آنکه تا امروز اسم و مشخصات یکی از آنها را اعلام کنند!
ظاهرا دستگاههای نظامی و امنیتی برای هر بگیر و ببند و سرکوبی آمادگی دارند اما از جمع آوری و اعلام یک آمار ساده و جلوگیری از این همه تناقض گویی توسط مسئولان این نهادها عاجز و ناتوان هستند، و البته بد بینانه این است که بگوئیم اینها آمار صحیح و دقیق را دراختیار دارند اما به مصلحت نظام و خود نمی دانند که آنرا اعلام کنند!
با این حال برای اینکه بدانید وضعیت ما در این باره به رغم گذشت 103 سال از زمان نهضت مشروطه و همه پیشرفت های مدعایی چندان فرقی نکرده است، به این فاز از کتاب تاریخ مشروطه در شرح حوادث آن دوران توجه فرمائید:
" شماره کشتگان را کسی نیک ندانست. زیرا مردم چون گریختند هرکه افتاده بود، چه کشته و چه زخمی، سربازان از زمین برداشتند و از میان بردند، و بی آنکه به زخمیان چاره کنند همه را به انبارکشیدند و شبانه چند گاری را پر از کشتگان گردانیده به بیرون شهر فرستادند . هواخواهان دولت شماره آنان را دوازده تن نوشته اند ، ولی دیگران می گویند از صد تن بیشتر بودند." (تاریخ مشروطه ایران نوشته احمد کسروی جلد اول ص 101 چاپ 1357 انتشارات امیرکبیر)
از این «مشابهت تاریخی» چه نتیجه و استنباطی می شود داشت ؟ اینکه ایران بیش از یکصد سال است برای دستیابی به آزادی و مردمسالاری دست و پا می زند و همچنان در بند استبداد با همان شیوه های قدیمی گرفتار مانده است و اینکه به رغم نوسازی در سخت افزاری ها ما هنوز در نرم افزاری اداره جامعه و حکومت همچنان عقب مانده ایم...
منبع: جرس
اما آنچه جای تعجب فراوان دارد اینکه مقامات حکومتی و به خصوص مقامات نظامی و انتظامی که خود دستی بر آتش این کشتارها داشتند و به تیع شغلشان باید دسترسی به اطلاعات و آمار صحیح در این باره می داشتند، رقم های متفاوتی را برای تعداد کشته ها تاکنون بیان کرده اند که بالاتر از 33 تن نمی رود و البته در همه این رقم ها سهمی را برای کشته شدن بسیجی ها ( از 8 تا 20 تن ) منظور کرده اند بدون آنکه تا امروز اسم و مشخصات یکی از آنها را اعلام کنند!
ظاهرا دستگاههای نظامی و امنیتی برای هر بگیر و ببند و سرکوبی آمادگی دارند اما از جمع آوری و اعلام یک آمار ساده و جلوگیری از این همه تناقض گویی توسط مسئولان این نهادها عاجز و ناتوان هستند، و البته بد بینانه این است که بگوئیم اینها آمار صحیح و دقیق را دراختیار دارند اما به مصلحت نظام و خود نمی دانند که آنرا اعلام کنند!
با این حال برای اینکه بدانید وضعیت ما در این باره به رغم گذشت 103 سال از زمان نهضت مشروطه و همه پیشرفت های مدعایی چندان فرقی نکرده است، به این فاز از کتاب تاریخ مشروطه در شرح حوادث آن دوران توجه فرمائید:
" شماره کشتگان را کسی نیک ندانست. زیرا مردم چون گریختند هرکه افتاده بود، چه کشته و چه زخمی، سربازان از زمین برداشتند و از میان بردند، و بی آنکه به زخمیان چاره کنند همه را به انبارکشیدند و شبانه چند گاری را پر از کشتگان گردانیده به بیرون شهر فرستادند . هواخواهان دولت شماره آنان را دوازده تن نوشته اند ، ولی دیگران می گویند از صد تن بیشتر بودند." (تاریخ مشروطه ایران نوشته احمد کسروی جلد اول ص 101 چاپ 1357 انتشارات امیرکبیر)
از این «مشابهت تاریخی» چه نتیجه و استنباطی می شود داشت ؟ اینکه ایران بیش از یکصد سال است برای دستیابی به آزادی و مردمسالاری دست و پا می زند و همچنان در بند استبداد با همان شیوه های قدیمی گرفتار مانده است و اینکه به رغم نوسازی در سخت افزاری ها ما هنوز در نرم افزاری اداره جامعه و حکومت همچنان عقب مانده ایم...
منبع: جرس