Victor007
19th December 2009, 09:47 PM
http://www.inn.ir/iran_media/image/2009/10/611751009_orig.jpg
شبکه ایران: شاید هیچ کسی، حتی خود میرحسین موسوی هم گمان نمی کرد که ادامه راهی که پس از انتخابات برگزید، در کمتر از شش ماه به پاره کردن عکس بنیانگذار انقلاب اسلامی و آتش زدن آن بینجامد.
اما 16 بیانیه مهندس موسوی و البته همراهی و مواضع دیگر سران اصلاحات، بستری را فراهم آورد که حمله به آرمان های امام، با هتک حرمت خود امام خمینی(ه) در روز 16 آذر ادامه یابد.
البته این جسارت برای محافل سیاسی و رسانه ای ضد ایرانی که در ماه های اخیر حضور خود را در اتاق فرماندهی گروه سبز به تثبیت رسانده اند، خبری خوشحال کننده و تازه اول راه است.
این موضوع اما از سوی دیگر، در کمتر از چند روز همانند "نخ تسبیحی" شد که مهره های انقلابی کشور اعم از مردم و مسئولین را کنار هم و در یک خط نشاند تا حلقه جریان معترض تنگ‌ترین روزهای خود را آغاز و در اتخاذ موضع مناسب منفعل بماند.
موضع هماهنگ سران سه قوه در تبعیت از رهبر انقلاب و محکومیت فتنه گران که همزمان با تجمعات خودجوش مردمی، اتخاذ شد، نمونه بارز این اتحاد بود.
علاوه بر آیت‌الله لاریجانی، محموداحمدی نژاد و علی لاریجانی به عنوان نمایندگان قوای سه گانه، اعضای شورای نگهبان، مجلس خبرگان و مجمع تشخیص مصلحت به عنوان دیگر ارکان نظان هم، بزودی به این جبهه پیوستند.
این رویکرد هماهنگ که شاید برای اولین بار در شش ماه اخیر اتخاذ می شد، تمام مسئولین کشور را در جبهه ای متحد قرار داد تا بنابر اخبار رسانه های اصلاح طلب، سران و فعالان این جریان را دچار موضع گیری های ناهماهنگ کند.
بر همین اساس، کروبی مانند همیشه یکه و تنها و پیش از همه به میدان آمد و همه وقایع را انکار که حتی رسانه ملی را به دلیل پخش گزیده ای از فیلم هتک حرمت امام محکوم کرد. این موضع را حمید انصاری و معاونانش در موسسه تنظیم و نشر آثار امام هم اتخاذ کردند.
با این حال میرحسین در مصاحبه با روزنامه متعلق به مسیح مهاجری اقدام حامیان خود را پذیرفت و اهانت به امام را محکوم کرد اما در عین حال آن را مشکوک خواند.
گرچه ناظران سیاسی با دیدن این موضع گیری های متفاوت دچار تعجب و نوعی بلاتکلیفی شده بودند، با این حال، محمد خاتمی هم، فقط با بیان این جمله که "دانشجویان ساختارشکن نیستند"، از محکومیت این جسارت سخنی نگفت و در این باره احتیاط پیشه کرد.
به موازات این اظهارات، رسانه های بیگانه هم به دو گروه تقسیم شده و تعدادی به تقویت جایگاه اصلاح طلبان و برخی هم به تمجید از جسارت گروه سبز، پرداختند.
در ادامه اما، برخی گروه های اصلاح طلب که اتحاد مسئولین و مردم را از نزدیک می دیدند، بیانیه هایی در زشت بودن هتک حرمت امام صادر کردند اما در عین حال تقاضای مجوز برای برپایی یک راهپیمایی جداگانه را به وزارت کشور دادند.
گرچه وزارت کشور همان زمان، راهپیمایی سراسری روز جمعه را میدان مناسبی برای حضور این گروه ها در کنار مردم و محکومیت هتک حرمت امام دانست اما در میان جمعیت گسترده دیروز نشانی از آنان نبود تا این موضوع با اعتراض مردم همراه شود.
البته با شعارهایی که راهپیمایان دادند، غیبت سران اصلاحات توجیه شد چرا که مردم معتقد بودند رفتار سران این جریان زمینه را برای هتک حرمت امام آماده کرده است.
بر همین اساس، اکنون کفه ای که سران اصلاحات در آن قرار دارند بسیار سبک تر از هفته های پیش از آن شده و در برابر "اتحاد کنونی مردم و مسئولین" بشدت در تنگنا قرار گرفته است.
آنچنان که فعالان سیاسی می گویند، مثلث سران اصلاحات و هیئت همراه برای بازگشت به چارچوب نظام باید از هواداران و مواضع افراطی خود دست کشیده و تابع قانون و ولایت باشند.
اما با توجه به بی اعتنایی سران جریان اصلاحات به اعتراض و هشدار یکپارچه مردم و مسئولین، به نظر می رسد که حتی هتک حرمت امام هم نمی تواند چراغ قرمزی برای توقف و بازگشت حلقه تنگ شده معترضان باشد.
شبکه ایران: شاید هیچ کسی، حتی خود میرحسین موسوی هم گمان نمی کرد که ادامه راهی که پس از انتخابات برگزید، در کمتر از شش ماه به پاره کردن عکس بنیانگذار انقلاب اسلامی و آتش زدن آن بینجامد.
اما 16 بیانیه مهندس موسوی و البته همراهی و مواضع دیگر سران اصلاحات، بستری را فراهم آورد که حمله به آرمان های امام، با هتک حرمت خود امام خمینی(ه) در روز 16 آذر ادامه یابد.
البته این جسارت برای محافل سیاسی و رسانه ای ضد ایرانی که در ماه های اخیر حضور خود را در اتاق فرماندهی گروه سبز به تثبیت رسانده اند، خبری خوشحال کننده و تازه اول راه است.
این موضوع اما از سوی دیگر، در کمتر از چند روز همانند "نخ تسبیحی" شد که مهره های انقلابی کشور اعم از مردم و مسئولین را کنار هم و در یک خط نشاند تا حلقه جریان معترض تنگ‌ترین روزهای خود را آغاز و در اتخاذ موضع مناسب منفعل بماند.
موضع هماهنگ سران سه قوه در تبعیت از رهبر انقلاب و محکومیت فتنه گران که همزمان با تجمعات خودجوش مردمی، اتخاذ شد، نمونه بارز این اتحاد بود.
علاوه بر آیت‌الله لاریجانی، محموداحمدی نژاد و علی لاریجانی به عنوان نمایندگان قوای سه گانه، اعضای شورای نگهبان، مجلس خبرگان و مجمع تشخیص مصلحت به عنوان دیگر ارکان نظان هم، بزودی به این جبهه پیوستند.
این رویکرد هماهنگ که شاید برای اولین بار در شش ماه اخیر اتخاذ می شد، تمام مسئولین کشور را در جبهه ای متحد قرار داد تا بنابر اخبار رسانه های اصلاح طلب، سران و فعالان این جریان را دچار موضع گیری های ناهماهنگ کند.
بر همین اساس، کروبی مانند همیشه یکه و تنها و پیش از همه به میدان آمد و همه وقایع را انکار که حتی رسانه ملی را به دلیل پخش گزیده ای از فیلم هتک حرمت امام محکوم کرد. این موضع را حمید انصاری و معاونانش در موسسه تنظیم و نشر آثار امام هم اتخاذ کردند.
با این حال میرحسین در مصاحبه با روزنامه متعلق به مسیح مهاجری اقدام حامیان خود را پذیرفت و اهانت به امام را محکوم کرد اما در عین حال آن را مشکوک خواند.
گرچه ناظران سیاسی با دیدن این موضع گیری های متفاوت دچار تعجب و نوعی بلاتکلیفی شده بودند، با این حال، محمد خاتمی هم، فقط با بیان این جمله که "دانشجویان ساختارشکن نیستند"، از محکومیت این جسارت سخنی نگفت و در این باره احتیاط پیشه کرد.
به موازات این اظهارات، رسانه های بیگانه هم به دو گروه تقسیم شده و تعدادی به تقویت جایگاه اصلاح طلبان و برخی هم به تمجید از جسارت گروه سبز، پرداختند.
در ادامه اما، برخی گروه های اصلاح طلب که اتحاد مسئولین و مردم را از نزدیک می دیدند، بیانیه هایی در زشت بودن هتک حرمت امام صادر کردند اما در عین حال تقاضای مجوز برای برپایی یک راهپیمایی جداگانه را به وزارت کشور دادند.
گرچه وزارت کشور همان زمان، راهپیمایی سراسری روز جمعه را میدان مناسبی برای حضور این گروه ها در کنار مردم و محکومیت هتک حرمت امام دانست اما در میان جمعیت گسترده دیروز نشانی از آنان نبود تا این موضوع با اعتراض مردم همراه شود.
البته با شعارهایی که راهپیمایان دادند، غیبت سران اصلاحات توجیه شد چرا که مردم معتقد بودند رفتار سران این جریان زمینه را برای هتک حرمت امام آماده کرده است.
بر همین اساس، اکنون کفه ای که سران اصلاحات در آن قرار دارند بسیار سبک تر از هفته های پیش از آن شده و در برابر "اتحاد کنونی مردم و مسئولین" بشدت در تنگنا قرار گرفته است.
آنچنان که فعالان سیاسی می گویند، مثلث سران اصلاحات و هیئت همراه برای بازگشت به چارچوب نظام باید از هواداران و مواضع افراطی خود دست کشیده و تابع قانون و ولایت باشند.
اما با توجه به بی اعتنایی سران جریان اصلاحات به اعتراض و هشدار یکپارچه مردم و مسئولین، به نظر می رسد که حتی هتک حرمت امام هم نمی تواند چراغ قرمزی برای توقف و بازگشت حلقه تنگ شده معترضان باشد.