آبجی
13th December 2009, 01:27 PM
خداي بي كسي ها با تو باشد،
پناه اطلسي ها با تو باشد،
تمام لحظه هاي خوب يك عمر،
به جز دلواپسي ها با تو باشد
عالم رویا فرشتهای را دید که با یک دستش مشعل و با دست دیگرش سطل آبی را گرفته بود و در جادهای روشن و تاریک راه میرفت.
جلو رفت و از فرشته پرسید: ''این مشعل و سطل آب را کجا میبری؟ ''
فرشته جواب داد: ''میخواهم با این مشعل بهشت را آتش بزنم و با این سطل آب، آتش جهنم را خاموش کنم.
آن وقت ببینم چه کسی واقعا خدا را دوست دارد...''
هان اي كوه بلند
اي سراپا همه بند
از تو اين تجربه آموخته ام
كه نلرزد دلم از غرش سنگين زمان
وهراسي ندهد راه به دل از طوفان
كاه بودن ننگ است
كوه مي بايد بود
شعري در باب امام رضا ع :
هر شب در خيال خويش
ضريحت را
با آب ديدگانم غبارروبى مى كنم
و با نسيم
كبوتران ضريحت را
در ديدگانم
مجسم مى كنم
و بر گنبد طلايى ضريح تو
طواف مى گذارم
چشم هايم شيدا
براى يك لحظه
يك ثانيه
حضور صميمى ات را
در ضريح ترسيم مى كند
و من
بى قرار مثل يك قطره حباب
رنگين ترين رؤيا و مجنون ترين مجنون
مى گردم
و از خطوط سبز تخيل
بر وادى عشق تو گام مى نهم
و در سفر به نزد تو
يا غريب الغربا!
حكايت هاى خسته جانم را بازگو مى كنم
و كبوتر ذهنم را
از حرم تنگناى خويش
بر وادى عشق تو رهسپار مى گردانم
پناه اطلسي ها با تو باشد،
تمام لحظه هاي خوب يك عمر،
به جز دلواپسي ها با تو باشد
عالم رویا فرشتهای را دید که با یک دستش مشعل و با دست دیگرش سطل آبی را گرفته بود و در جادهای روشن و تاریک راه میرفت.
جلو رفت و از فرشته پرسید: ''این مشعل و سطل آب را کجا میبری؟ ''
فرشته جواب داد: ''میخواهم با این مشعل بهشت را آتش بزنم و با این سطل آب، آتش جهنم را خاموش کنم.
آن وقت ببینم چه کسی واقعا خدا را دوست دارد...''
هان اي كوه بلند
اي سراپا همه بند
از تو اين تجربه آموخته ام
كه نلرزد دلم از غرش سنگين زمان
وهراسي ندهد راه به دل از طوفان
كاه بودن ننگ است
كوه مي بايد بود
شعري در باب امام رضا ع :
هر شب در خيال خويش
ضريحت را
با آب ديدگانم غبارروبى مى كنم
و با نسيم
كبوتران ضريحت را
در ديدگانم
مجسم مى كنم
و بر گنبد طلايى ضريح تو
طواف مى گذارم
چشم هايم شيدا
براى يك لحظه
يك ثانيه
حضور صميمى ات را
در ضريح ترسيم مى كند
و من
بى قرار مثل يك قطره حباب
رنگين ترين رؤيا و مجنون ترين مجنون
مى گردم
و از خطوط سبز تخيل
بر وادى عشق تو گام مى نهم
و در سفر به نزد تو
يا غريب الغربا!
حكايت هاى خسته جانم را بازگو مى كنم
و كبوتر ذهنم را
از حرم تنگناى خويش
بر وادى عشق تو رهسپار مى گردانم