*مینا*
6th December 2009, 04:58 PM
منبع : spacedaily.com (http://www.spacedaily.com/reports/NASA_Study_Shows_Asteroids_May_Have_Accelerated_Li f)
مطالعات ناسان نشان میدهد که سیارک ها باعث تسریع حیات در زمین شده اند
یک مطالعه تمویل شده از سوی ناسا نشان میدهد که بمباردمان شدید زمین توسط سیارک ها در حدود 4 میلیارد سال قبل برخلاف تصور قبلی ما، زمین اولیه را کاملأ بی حاصل و نازا نکرده است. بعضی از سیارک ها به اندازه یک شهر بزرگ حتمأ به رشد حیات اولیه کمک کرده اند.
این مطالعات به یک اتفاق عظیم متحول کننده مشهور بنام آخرین بمباردمان سنگین اشاره می کند که در حدود 3.9 میلیارد سال قبل اتفاق افتاده و آخرین رویداد مشابه هم بین 20 تا 200 میلیون سال گذشته رخ داده است.
در یک مطلب منتشر شده به تاریخ 21 می در مجله طبیعت تحت عنوان " قابلیت سکنی موجودات میکروبی در زمین اولیه در جریان آخرین بمباردمان سنگین" نوشته الیگ ابراموف و ستیفان جی. موجزیز – گفته شده که اخترزیست شناسان بخش علوم زمین شناسی دانشگاه کلورادو یک پروژه شبیه سازی کمپیوتری را بخاطر بررسی نتایج بمباردمان زمین طراحی نموده بودند.
نتایج این طرح نشان داد، با اینکه بمباردمان سنگین سطح زمین را کاملأ پاک نموده اما موجودات میکروبی در محیط زیر زمینی و داخل آب زنده ماندند.
به گفته مایکل " زمان دقیق شکل گیری حیات بر روی زمین موضوع بحث و گفتگوست. اما این یافته ها بسیار با ارزش اند، زیرا نشان میدهد که اگر حیات قبل از آخرین بمباردمان سنگین یا یک مدت قبل یعنی حدود 4 میلیارد سال پیش بوجود آمده، احتمال دارد که در اندازه کمتر باقی مانده و بعد جهان ما را پر کردند. نتایج ما به احتمال پیدایش حیات درست در زمانی که اولین اقیانوس ها بوجود آمدند، اشاره می کند.
تصور کلی این است که در جریان شکل گیری منظومه شمسی تمام سیارات الی زمان آخرین بمباردمان سنگین مورد اصابت و بمباردمان سنگ های کوچک و بزرگ آسمانی بودند. اثر مشهود این گونه بمباردمان در سطح ماه تا هنوز باقی است. در زمین اکثر نشانه های بمباردمان در اثر نیروی بازسازی سنگ ها و دیگر عوامل طبیعی مانند آتشفشان یا شرایطی که باعث تغییر پوسته بیرونی زمین شده، محو و نابود شده اند.
شرایط سکونت در سطح زمین برای موجودات میکروبی هم در اثر این عوامل و بخصوص بمباردمان های فضایی نابود شده است. در حین حال این برخورد ها می تواند شرایط خوبی را برای حیات بوسیله ایجاد شبکه های شدید مانند شیار یا دهانه های گرمابی باعث شده باشند. هر گونه حیات میکروبی در این شرایط امکان زیستن را بدست آورده است. اما اگر حیات تا زمان بمباردمان ها بوجود نیامده، این شرایط محیطی قابل زیست چیزی بوده که حیات خاکی از آن بهره مند شده است.
حتی در شدید ترین شرایط که در نمونه های دانشمندان بازسازی شده، بمباردمان ها نمی توانند زمین را از وجود حیات کاملأ پاک کرده باشد. نتایج این دانشمندان با باور های علمی در مورد اینکه میکروب های "گرما دوست" حتمأ اولین نمونه های حیات یا کهن ترین نمونه های حیات باقی مانده زمینی بوده اند، مطابقت دارد. نتایج این تحقیقات از امکان و پتانسیل برای وجود حیات میکروبی در دیگر سیارات بشمول مریخ که متحمل بمباردمان های مشابه شده اند، نیز حمایت می کند.
مطالعات ناسان نشان میدهد که سیارک ها باعث تسریع حیات در زمین شده اند
یک مطالعه تمویل شده از سوی ناسا نشان میدهد که بمباردمان شدید زمین توسط سیارک ها در حدود 4 میلیارد سال قبل برخلاف تصور قبلی ما، زمین اولیه را کاملأ بی حاصل و نازا نکرده است. بعضی از سیارک ها به اندازه یک شهر بزرگ حتمأ به رشد حیات اولیه کمک کرده اند.
این مطالعات به یک اتفاق عظیم متحول کننده مشهور بنام آخرین بمباردمان سنگین اشاره می کند که در حدود 3.9 میلیارد سال قبل اتفاق افتاده و آخرین رویداد مشابه هم بین 20 تا 200 میلیون سال گذشته رخ داده است.
در یک مطلب منتشر شده به تاریخ 21 می در مجله طبیعت تحت عنوان " قابلیت سکنی موجودات میکروبی در زمین اولیه در جریان آخرین بمباردمان سنگین" نوشته الیگ ابراموف و ستیفان جی. موجزیز – گفته شده که اخترزیست شناسان بخش علوم زمین شناسی دانشگاه کلورادو یک پروژه شبیه سازی کمپیوتری را بخاطر بررسی نتایج بمباردمان زمین طراحی نموده بودند.
نتایج این طرح نشان داد، با اینکه بمباردمان سنگین سطح زمین را کاملأ پاک نموده اما موجودات میکروبی در محیط زیر زمینی و داخل آب زنده ماندند.
به گفته مایکل " زمان دقیق شکل گیری حیات بر روی زمین موضوع بحث و گفتگوست. اما این یافته ها بسیار با ارزش اند، زیرا نشان میدهد که اگر حیات قبل از آخرین بمباردمان سنگین یا یک مدت قبل یعنی حدود 4 میلیارد سال پیش بوجود آمده، احتمال دارد که در اندازه کمتر باقی مانده و بعد جهان ما را پر کردند. نتایج ما به احتمال پیدایش حیات درست در زمانی که اولین اقیانوس ها بوجود آمدند، اشاره می کند.
تصور کلی این است که در جریان شکل گیری منظومه شمسی تمام سیارات الی زمان آخرین بمباردمان سنگین مورد اصابت و بمباردمان سنگ های کوچک و بزرگ آسمانی بودند. اثر مشهود این گونه بمباردمان در سطح ماه تا هنوز باقی است. در زمین اکثر نشانه های بمباردمان در اثر نیروی بازسازی سنگ ها و دیگر عوامل طبیعی مانند آتشفشان یا شرایطی که باعث تغییر پوسته بیرونی زمین شده، محو و نابود شده اند.
شرایط سکونت در سطح زمین برای موجودات میکروبی هم در اثر این عوامل و بخصوص بمباردمان های فضایی نابود شده است. در حین حال این برخورد ها می تواند شرایط خوبی را برای حیات بوسیله ایجاد شبکه های شدید مانند شیار یا دهانه های گرمابی باعث شده باشند. هر گونه حیات میکروبی در این شرایط امکان زیستن را بدست آورده است. اما اگر حیات تا زمان بمباردمان ها بوجود نیامده، این شرایط محیطی قابل زیست چیزی بوده که حیات خاکی از آن بهره مند شده است.
حتی در شدید ترین شرایط که در نمونه های دانشمندان بازسازی شده، بمباردمان ها نمی توانند زمین را از وجود حیات کاملأ پاک کرده باشد. نتایج این دانشمندان با باور های علمی در مورد اینکه میکروب های "گرما دوست" حتمأ اولین نمونه های حیات یا کهن ترین نمونه های حیات باقی مانده زمینی بوده اند، مطابقت دارد. نتایج این تحقیقات از امکان و پتانسیل برای وجود حیات میکروبی در دیگر سیارات بشمول مریخ که متحمل بمباردمان های مشابه شده اند، نیز حمایت می کند.