Victor007
26th November 2009, 08:06 PM
http://118ba118.com/pictures/0Mazhab332894.jpg
خداوند متعال در قرآن کريم مي فرمايد که: جن و انس راخلق نکردم مگر براي اينکه مرا عبادت و پرستش کنند. (سوره ذاريات آيه56 ). روزه به عنوان يکي از مراتب وارکان فروع دين، از جمله واجبات دين مبين اسلام است که نقش پر رنگي در پالايش شخصيت (جسمي و روحي) عمل کنندگان به آن دارد.
در اهميت و جايگاه والاي روزه، همين بس که حضرات معصومين(ع) آن را بسيار بزرگ بر شمرده و در عمل به آن و استفاده از آثار و برکات آن تاکيد فراوان نموده اند. پيامبر گرامي اسلام حضرت محمد مصطفي(ص) مي فرمايند: براي هر چيزي زکاتي است و زکات بدن روزه است. (بحارالانوار جلد96 صفحه246 ). حضرت امام علي(ع) مي فرمايند: خداوند بندگانش را با نماز و زکات و تلاش در روزه داري، حفظ کرده است تا اعضاء و جوارحشان آرام و ديدگانشان خاشع و جان و روانشان فروتن و دل هايشان متواضع باشد. (نهج البلاغه، بخشي از خطبه192 ) حضرت صديقه طاهره، فاطمه زهرا(س) مي فرمايند: خداوند، روزه را واجب کرد تا اخلاص را در انسان ها تثبيت نمايد (علل الشرايع جلد1 صفحه246 ).
حضرت امام صادق(ع) مي فرمايند: روزه، خواسته هاي نفساني و طبيعت شهواني را تضعيف مي کند و موجب صفاي قلب و پاکي اعضاي بدن مي گردد و مايه آباداني ظاهر و باطن مي شود و نيز باعث شکر نعمت و احسان به فقرا و عامل کثرت تضرع و خشوع به درگاه پروردگار است. روزه، همچنين سبب تمسک و روي آوردن به ريسمان محکم الهي و مايه شکسته شدن و تخفيف در حساب و مضاعف گشتن حسنات مي شود (يکصد و پنجاه موضوع از قرآن - اکبر دهقان- صفحه181 ) از پيامبر گرامي اسلام روايت شده که فرمودند: رجب، ماه خداست و شعبان ماه من است و رمضان ماه امت من است. (مفاتيح الجنان)
رمضان، ماه نهم از سال هجري قمري است. رمضان، ماخوذ از رمض است به معني سوختن، چون ماه روزه، گناهان را مي سوزاند. يا به معني سوخته شدن پاي از گرمي زمين، چون ماه روزه، موجب سوختگي و تکليف نفس است. (لغت نامه دهخدا صفحه12238 ).
ماه رمضان بر ماه هاي ديگر سال از چهار جهت برتري دارد:
1- عظمت2 - کرامت3 - شرافت4 - فضيلت (دعاي يا علي يا عظيم)
هر سال، در ماه مبارک رمضان، دعا مي کنيم که خدايا! به ما توفيق بده تا رمضان ديگري را درک کنيم و از خوان بيکران نعمات تو بهره مند شويم.
اي دوست! اينک دعايمان مستجاب شده و رمضان ديگري را شاهد هستيم. پس بياييد قدر لحظات عمر خويش را بدانيم که «اين قافله عمر عجب مي گذرد.»
رمضان ماه قرآن است، ماه عبادت و خودسازي، ماه نزديک شدن و تقرب به خداست. رمضان ماه نزول قرآن است و هنگامه تهجد و دوستي بيشتر با خدا. رمضان، مالامال از صفا و معنويت است. ماهي است که در آن روزه داران به ضيافت الله دعوت شده اند و خداوند حکيم و عليم، ميزبان روزه داران و پرهيزکاران مي باشد.
بياييد در اين ايام متبرکه و ممهور به مهر «شهرالله» که رو به اتمام است، به کارنامه اعمال خود نظري بيفکنيم و کاستي هاي خود را جبران نموده و قبل از آنکه به حسابمان رسيدگي نمايند، کردار و رفتار و امور خويش را حسابرسي کنيم. زنگار کينه و خودخواهي و اطاعت و پيروي از دنيا و شيطان را از دل بزداييم و در اقيانوس پاک و مصفاي رمضان، خود را شستشوي دوباره اي بدهيم و خويشتن خويش را پالايش نماييم.
از خوراک وخواب و لذات دنيا کم کنيم و بر عبادت و شب زنده داري و قرائت قرآن و اطاعت هر چه بيشتر از حضرت حق، افزون نماييم.
فرزندان و خانواده و نزديکان خود را گرد قرآن آورده و آنها را با تعاليم هستي بخش، سازنده و سعادتمند آن آشنا نموده و انس و الفت بيشتري با قرآن و عترت پيدا کنيم.
به راستي آيا مي دانيم و مطمئن هستيم که رمضان سال ديگر را درک خواهيم کرد؟! بسيار نيکو و پسنديده است که در ماه رمضان علاوه بر قرآن، با مطالب سازنده و پر مغز مندرج در مفاتيح الجنان، انس و الفت پيدا کرده و آنها را مونس شب ها و ساعات روزه داري خود قرار دهيم. در کنار دعاها و عبادت ها، مداوم از خداوند بخواهيم که سفر معنوي و پر رمز و راز و حج را نصيب مان کند (اللهم ارزقني حج بيتک الحرام في عامي هذا و في کل عام).
آيات183 تا187 سوره بقره، آيات اصلي و عمده مربوط به روزه و رمضان است که در قرآن کريم بدان پرداخته شده و حاوي نکات بسيار آموزنده و انسان سازي مي باشد. در اين آيات، تقوا، علم و آگاهي، خير و نيکي، شکر و سپاس، رشد و تعالي و... مورد تاکيد قرار گرفته اند.
ماه رمضان، از دو جهت احترام خاص دارد:
1- به خاطر جايگاه و برکت روزه و رمضان
2- به خاطر شب قدر و اشاراتي که در قرآن به آن شده است. شب قدر از جمله شب هاي نوراني و خاص ماه عزيز رمضان است. شبي که خداوند متعال در قرآن کريم فرموده: شب قدر برتر از هزار ماه است. يعني به حساب ما، يک شب قدر، حدودا برتر از83 سال است که حقيقتا بايستي، آن را مغتنم شمرد.
در اين ماه، دو نوع حفظ و صيانت وجود دارد:
1- حفظ انسان از وسوسه هاي شيطان
2- حفظ انسان از گرفتاري به عذاب الهي.
امام علي(ع) مي فرمايند: روزه قلب بهتر از روزه زبان و روزه زبان بهتر از روزه شکم است. (غررالحکم و دررالکلم).
در ماه رمضان دو نعمت مهم را مي توان متصور شد:
1- گشوده شدن درهاي بهشت
2- آرامش جان و روح انسان
در ماه رمضان، دو هديه به انسان ها داده مي شود:
1- خواب روزه دار عبادت شمرده مي شود.
2- سکوت و خاموشي او تسبيح قلمداد مي گردد.
در ماه رمضان در دو زمان، فرح و شادماني به روزه داران داده مي شود:
1- هنگام افطار2 - هنگام عبادت و راز و نياز باخدا
بنابر قول بزرگان، روزه سه شکل دارد و بايد متوجه باشيم که ما جزء کدام دسته قرار داريم:
1- روزه عام: عبارت است از روزه اي که اکثر مردم مي گيرند که شامل نخوردن و نياشاميدن است، مطابق دستورات شرع مقدس تا هنگام افطار.
2- روزه خاص: که عبارت است از نخوردن و نياشاميدن به اضافه گناه نکردن. که پر واضح است اين گونه روزه، آثار و برکات بسياري در بر دارد.
3- روزه خاص الخاص: که به تعبير ساده عبارت است از نخوردن ونياشاميدن به اضافه گناه نکردن به اضافه خالي کردن دل از غير خدا.
اين حالت از روزه، مرد ميدان مي خواهد و توجه و مراقبتي خاص، که هر کسي را توان دستيابي آسان به آن نيست.
بياييد شب زنده دار بوده و وقت گذراني هاي بيهوده و سرگرمي هاي روزمره و هميشگي را کنار بگذاريم و طرحي نو در اندازيم. چرا که در روز قيامت تقوا و عمل نيک است که نجاتمان مي دهند. پس فکري براي خويش کنيم تا در زمره غافلين محسوب نگرديم.
بياييد در خود نيک نظر کنيم و نواقص کار را تا سر حد امکان رفع نماييم چرا که فردا دير است و فرصت از دست مي رود. چرا که امروز وقت عمل است و حساب نيست و فرداي قيامت وقت حساب است و از کسي عمل نمي خواهند. به راستي براي فرداي قيامت، توشه و ذخيره ما چيست؟ به راستي ما کجاييم و کجا بايستي باشيم؟ نکند عمر خويش را خداي نکرده طوري سپري کنيم که در پيشگاه قرآن و عترت سرافکنده گرديم. بايد کاري کنيم کارستان.
چه خوب مي شود که اگر همچون امام سجاد(ع)، در فراق رمضان گريان و دلتنگ شويم و به دنبال حلاوت و شيريني رمضان بگرديم. عبادت و تقرب جستن به ذات اقدس الهي چه شور و نشاطي دارد. گريه و الحاح به آستانش آن هم در شب هاي قدر رمضان چه صفايي دارد. آن قدر بگويم که خوشا به حال ميهماني که از صاحب خانه و ميزبان، مدال افتخار و هديه و يادگار بگيرد. خوشا به حال ميهمان و روزه داري که از ميزبان خويش، خداوند، لوح تقدير و کارنامه قبولي بگيرد.
اي رمضان! چقدر دير به کوي ما سر مي زني و چقدر زود از ما جدا مي شوي. ما را با خود جاودانه ساز و شراب ناب انسان شدن و خدايي شدن را به ما بچشان.
رمضان! تو ريسمان محکم هدايت و رشد و شکوفايي و تعالي ما هستي. دست ما را بگير و بالا ببر.
آيا مي شود ما هم به واسطه رمضان و شب هاي قدر و به واسطه جايگاه رفيع اولين شهيد محراب عشق و عبادت و بندگي و ايثار، حضرت علي عليه السلام به درجه اي برسيم که در صحنه محشر، دستمان را قرآن و عترت بگيرند و به بهشت جاودان رهنمون سازند.
خدايا روزه و عبادت ما را مقبول درگاهت قرار ده و روز قيامت، ما را در زمره روسفيدان و قبول شدگان آزمون زندگاني دنيا منظور فرماي.
خداوند متعال در قرآن کريم مي فرمايد که: جن و انس راخلق نکردم مگر براي اينکه مرا عبادت و پرستش کنند. (سوره ذاريات آيه56 ). روزه به عنوان يکي از مراتب وارکان فروع دين، از جمله واجبات دين مبين اسلام است که نقش پر رنگي در پالايش شخصيت (جسمي و روحي) عمل کنندگان به آن دارد.
در اهميت و جايگاه والاي روزه، همين بس که حضرات معصومين(ع) آن را بسيار بزرگ بر شمرده و در عمل به آن و استفاده از آثار و برکات آن تاکيد فراوان نموده اند. پيامبر گرامي اسلام حضرت محمد مصطفي(ص) مي فرمايند: براي هر چيزي زکاتي است و زکات بدن روزه است. (بحارالانوار جلد96 صفحه246 ). حضرت امام علي(ع) مي فرمايند: خداوند بندگانش را با نماز و زکات و تلاش در روزه داري، حفظ کرده است تا اعضاء و جوارحشان آرام و ديدگانشان خاشع و جان و روانشان فروتن و دل هايشان متواضع باشد. (نهج البلاغه، بخشي از خطبه192 ) حضرت صديقه طاهره، فاطمه زهرا(س) مي فرمايند: خداوند، روزه را واجب کرد تا اخلاص را در انسان ها تثبيت نمايد (علل الشرايع جلد1 صفحه246 ).
حضرت امام صادق(ع) مي فرمايند: روزه، خواسته هاي نفساني و طبيعت شهواني را تضعيف مي کند و موجب صفاي قلب و پاکي اعضاي بدن مي گردد و مايه آباداني ظاهر و باطن مي شود و نيز باعث شکر نعمت و احسان به فقرا و عامل کثرت تضرع و خشوع به درگاه پروردگار است. روزه، همچنين سبب تمسک و روي آوردن به ريسمان محکم الهي و مايه شکسته شدن و تخفيف در حساب و مضاعف گشتن حسنات مي شود (يکصد و پنجاه موضوع از قرآن - اکبر دهقان- صفحه181 ) از پيامبر گرامي اسلام روايت شده که فرمودند: رجب، ماه خداست و شعبان ماه من است و رمضان ماه امت من است. (مفاتيح الجنان)
رمضان، ماه نهم از سال هجري قمري است. رمضان، ماخوذ از رمض است به معني سوختن، چون ماه روزه، گناهان را مي سوزاند. يا به معني سوخته شدن پاي از گرمي زمين، چون ماه روزه، موجب سوختگي و تکليف نفس است. (لغت نامه دهخدا صفحه12238 ).
ماه رمضان بر ماه هاي ديگر سال از چهار جهت برتري دارد:
1- عظمت2 - کرامت3 - شرافت4 - فضيلت (دعاي يا علي يا عظيم)
هر سال، در ماه مبارک رمضان، دعا مي کنيم که خدايا! به ما توفيق بده تا رمضان ديگري را درک کنيم و از خوان بيکران نعمات تو بهره مند شويم.
اي دوست! اينک دعايمان مستجاب شده و رمضان ديگري را شاهد هستيم. پس بياييد قدر لحظات عمر خويش را بدانيم که «اين قافله عمر عجب مي گذرد.»
رمضان ماه قرآن است، ماه عبادت و خودسازي، ماه نزديک شدن و تقرب به خداست. رمضان ماه نزول قرآن است و هنگامه تهجد و دوستي بيشتر با خدا. رمضان، مالامال از صفا و معنويت است. ماهي است که در آن روزه داران به ضيافت الله دعوت شده اند و خداوند حکيم و عليم، ميزبان روزه داران و پرهيزکاران مي باشد.
بياييد در اين ايام متبرکه و ممهور به مهر «شهرالله» که رو به اتمام است، به کارنامه اعمال خود نظري بيفکنيم و کاستي هاي خود را جبران نموده و قبل از آنکه به حسابمان رسيدگي نمايند، کردار و رفتار و امور خويش را حسابرسي کنيم. زنگار کينه و خودخواهي و اطاعت و پيروي از دنيا و شيطان را از دل بزداييم و در اقيانوس پاک و مصفاي رمضان، خود را شستشوي دوباره اي بدهيم و خويشتن خويش را پالايش نماييم.
از خوراک وخواب و لذات دنيا کم کنيم و بر عبادت و شب زنده داري و قرائت قرآن و اطاعت هر چه بيشتر از حضرت حق، افزون نماييم.
فرزندان و خانواده و نزديکان خود را گرد قرآن آورده و آنها را با تعاليم هستي بخش، سازنده و سعادتمند آن آشنا نموده و انس و الفت بيشتري با قرآن و عترت پيدا کنيم.
به راستي آيا مي دانيم و مطمئن هستيم که رمضان سال ديگر را درک خواهيم کرد؟! بسيار نيکو و پسنديده است که در ماه رمضان علاوه بر قرآن، با مطالب سازنده و پر مغز مندرج در مفاتيح الجنان، انس و الفت پيدا کرده و آنها را مونس شب ها و ساعات روزه داري خود قرار دهيم. در کنار دعاها و عبادت ها، مداوم از خداوند بخواهيم که سفر معنوي و پر رمز و راز و حج را نصيب مان کند (اللهم ارزقني حج بيتک الحرام في عامي هذا و في کل عام).
آيات183 تا187 سوره بقره، آيات اصلي و عمده مربوط به روزه و رمضان است که در قرآن کريم بدان پرداخته شده و حاوي نکات بسيار آموزنده و انسان سازي مي باشد. در اين آيات، تقوا، علم و آگاهي، خير و نيکي، شکر و سپاس، رشد و تعالي و... مورد تاکيد قرار گرفته اند.
ماه رمضان، از دو جهت احترام خاص دارد:
1- به خاطر جايگاه و برکت روزه و رمضان
2- به خاطر شب قدر و اشاراتي که در قرآن به آن شده است. شب قدر از جمله شب هاي نوراني و خاص ماه عزيز رمضان است. شبي که خداوند متعال در قرآن کريم فرموده: شب قدر برتر از هزار ماه است. يعني به حساب ما، يک شب قدر، حدودا برتر از83 سال است که حقيقتا بايستي، آن را مغتنم شمرد.
در اين ماه، دو نوع حفظ و صيانت وجود دارد:
1- حفظ انسان از وسوسه هاي شيطان
2- حفظ انسان از گرفتاري به عذاب الهي.
امام علي(ع) مي فرمايند: روزه قلب بهتر از روزه زبان و روزه زبان بهتر از روزه شکم است. (غررالحکم و دررالکلم).
در ماه رمضان دو نعمت مهم را مي توان متصور شد:
1- گشوده شدن درهاي بهشت
2- آرامش جان و روح انسان
در ماه رمضان، دو هديه به انسان ها داده مي شود:
1- خواب روزه دار عبادت شمرده مي شود.
2- سکوت و خاموشي او تسبيح قلمداد مي گردد.
در ماه رمضان در دو زمان، فرح و شادماني به روزه داران داده مي شود:
1- هنگام افطار2 - هنگام عبادت و راز و نياز باخدا
بنابر قول بزرگان، روزه سه شکل دارد و بايد متوجه باشيم که ما جزء کدام دسته قرار داريم:
1- روزه عام: عبارت است از روزه اي که اکثر مردم مي گيرند که شامل نخوردن و نياشاميدن است، مطابق دستورات شرع مقدس تا هنگام افطار.
2- روزه خاص: که عبارت است از نخوردن و نياشاميدن به اضافه گناه نکردن. که پر واضح است اين گونه روزه، آثار و برکات بسياري در بر دارد.
3- روزه خاص الخاص: که به تعبير ساده عبارت است از نخوردن ونياشاميدن به اضافه گناه نکردن به اضافه خالي کردن دل از غير خدا.
اين حالت از روزه، مرد ميدان مي خواهد و توجه و مراقبتي خاص، که هر کسي را توان دستيابي آسان به آن نيست.
بياييد شب زنده دار بوده و وقت گذراني هاي بيهوده و سرگرمي هاي روزمره و هميشگي را کنار بگذاريم و طرحي نو در اندازيم. چرا که در روز قيامت تقوا و عمل نيک است که نجاتمان مي دهند. پس فکري براي خويش کنيم تا در زمره غافلين محسوب نگرديم.
بياييد در خود نيک نظر کنيم و نواقص کار را تا سر حد امکان رفع نماييم چرا که فردا دير است و فرصت از دست مي رود. چرا که امروز وقت عمل است و حساب نيست و فرداي قيامت وقت حساب است و از کسي عمل نمي خواهند. به راستي براي فرداي قيامت، توشه و ذخيره ما چيست؟ به راستي ما کجاييم و کجا بايستي باشيم؟ نکند عمر خويش را خداي نکرده طوري سپري کنيم که در پيشگاه قرآن و عترت سرافکنده گرديم. بايد کاري کنيم کارستان.
چه خوب مي شود که اگر همچون امام سجاد(ع)، در فراق رمضان گريان و دلتنگ شويم و به دنبال حلاوت و شيريني رمضان بگرديم. عبادت و تقرب جستن به ذات اقدس الهي چه شور و نشاطي دارد. گريه و الحاح به آستانش آن هم در شب هاي قدر رمضان چه صفايي دارد. آن قدر بگويم که خوشا به حال ميهماني که از صاحب خانه و ميزبان، مدال افتخار و هديه و يادگار بگيرد. خوشا به حال ميهمان و روزه داري که از ميزبان خويش، خداوند، لوح تقدير و کارنامه قبولي بگيرد.
اي رمضان! چقدر دير به کوي ما سر مي زني و چقدر زود از ما جدا مي شوي. ما را با خود جاودانه ساز و شراب ناب انسان شدن و خدايي شدن را به ما بچشان.
رمضان! تو ريسمان محکم هدايت و رشد و شکوفايي و تعالي ما هستي. دست ما را بگير و بالا ببر.
آيا مي شود ما هم به واسطه رمضان و شب هاي قدر و به واسطه جايگاه رفيع اولين شهيد محراب عشق و عبادت و بندگي و ايثار، حضرت علي عليه السلام به درجه اي برسيم که در صحنه محشر، دستمان را قرآن و عترت بگيرند و به بهشت جاودان رهنمون سازند.
خدايا روزه و عبادت ما را مقبول درگاهت قرار ده و روز قيامت، ما را در زمره روسفيدان و قبول شدگان آزمون زندگاني دنيا منظور فرماي.