Victor007
26th November 2009, 07:56 PM
آخرالزمان اصطلاحى است در فرهنگ ادیان بزرگ دنیا به معناى آَخرین دوران حیات بشر و قبل از برپایى قیامت.
در فرهنگ اسلامى، آخر الزمان، هم دوران نبوت پیامبر اكرم (ص)، تا وقوع قیامت را شامل مى شود و هم دوران غیبت و ظهور مهدى موعود(ع) را در دوران معاصر، عده اى از مفسران و متفكران مسلمان از قبیل : مرحوم علامه طباطبایى، استاد شهید مرتضى مطهرى، سید قطب، محمد رشید رضا، شهید سید محمدباقر صدر و… با اتكا به آیاتى از قرآن كریم اعراف: 138، انبیاء: 105، صافات: 171 و 172 استخلاف انسان در زمین، فرمانروا شدن نیكوكاران زمین وراثت صالحان و پیروزى حق بر باطل را به رقم جولان دائمى باطل، به عنوان سرنوشت آینده بشر مطرح كرده اند و آیات و روایات مربوط به تحولات آخر الزمان را بیانگر نوعى فلسفه تاریخ مى دانند و به اعتقاد ایشان، عصر آخر الزمان عبارت است از دوران شكوفایى تكامل اجتماعى و طبیعى نوع انسان.
چنین آینده اى امرى است محتوم كه مسلمانان باید انتظار آن را داشته باشند و نباید منفعل و دلسرد به حوادث واقعه بنگرند، بلكه با حالتى پر نشاط و خواهان صلاح جامعه انسانى و آگاه از تحقق اهداف تاریخى انتظار، باید سرشار از امید، آمادگى و كوشش درخور این انتظار مقدس باشند.
در چارچوب این برداشت، آخر الزمان قطعه معینى از تاریخ نوع انسان است كه او باید در آن، حركت تكاملى تدریجى خود را تا تحقق وعده الهی ادامه دهد. در حالى که در کتب علماء متقدم همچون “کمال الدین ” رحمه الله الغیبه شیخ طوسی رحمه الله چنین تفسیرى از تاریخ نبوده و تحولات آخر الزمان امرى است غیر عادى كه در آخرین بخش از زندگى نوع انسان واقع می گردد و به تحولات قبلى جامعه انسانى مربوط نمى شود.
ادامه مطلب
شناخت آخر الزمان یا فرجام شناسى (Eschetologie) در ادیان یهود، مسیحیت و زرتشتى نیز حائز اهمیت است. نگاهى به دردها و آلام بشر اندیشمند امروز و قربت او در زوال فطرت پاک آَدمى، چنین مى نمایاند كه در میان همه خواسته هاى ضد و نقیضش، امروز یكى هست كه همه در آن مشتركند همه اقوام و ملل یك صدا خواهان آزادى اند.(1)
در احادیث بسیارى آمده است كه حضرت مهدى (ع) در آخرالزمان ظاهر مى شود. پیامبراكرم (ص) بر فراز منبر فرمود: مهدى از عترت و اهل بیت من است. او در آخرالزمان ظهور می كند. (2)
و نیز فرمود: مژده باد شما را به ظهور مهدى كه او در آخرالزمان به هنگام سختى روزگار و فتنه و اختلاف و عدم امنیت مى آید و خداوند به وسیله او زمین را پر از قسط و عدل مى نماید.(3)
امام باقر(ع) نیز مى فرماید: دولت ما آخرین دولت هاست…. (4)
پیامبر(ص) دست ها را به سوی آسمان برافراشت و گفت: خداوندا برادرانم را به من بنمایان. یكى از اصحاب گفت: مگر ما برادران شما نیستیم؟ فرمود: نه، شما یاران من هستید. برادران من كسانى هستند كه در آخرالزمان مى آیند و به من ندیده ایمان مى آورند. خداوند آن ها را پیش از آن كه از صلب پدران به رحم مادران درآیند، با نام خود و پدرانشان به من معرفى نموده است كه استقامت هر یک از اَن ها در دین خود، از كندن خارهاى گون در شب تاریک، و به دست گرفتن آتش گداخته سخت تر است. آن ها مشعل هاى هدایت هستند كه خداوند آن ها را از فتنه های تیره و تار نجات می بخشد.(5)
درباره فتن و حوادث آخرالزمان، احادیث بى شمارى از حضرت ختمى مرتبت و حضرات ائمه (ع) دركتب حدیث به ثبت رسیده است.
مجموعه هایى از آن احادیث، به صورت كتب مستقلى به نام ملاحم, الغیبة و دیگر نام ها نگاشته شده است.
روایات معصومین (ع) نشان مى دهد:
1. با سپرى شدن این دوران، بساط زندگى دنیوى برچیده و مرحله اى جدید در نظام اَفرینش آغاز مى شود.
2. آخرالزمان خود به دو مرحله كاملاً متفاوت تقسیم مى شود: دوران نخست كه در آن انسان به مراحل پایانى انحطاط اخلاقی مى رسد .
دوران بعد، عصر تحقق وعده هاى الهى به پیامبران و اولیاى خدا است و با قیام مصلح جهانى آغاز مى شود. كلیات عقاید مربوط به آخرالزمان تقریباً از سوى همه فرقه هاى بزرگ اسلامى پذیرفته شده است، ولى در خصوص وابستگى این تحولات به ظهور مهدى (ع) و نیز هویت او اختلاف نظر وجود دارد.
1. نشریه موعود شماره 11 و 10ص 54.
2.غیبة طوسی ص 111 بحارالانوار، ج 51ص 74
3. منتخب الأثرص 171.
4. بحارالانوار ج 52 ص 332 اثبات الهداة ج 3 ص 6 51.
5. بحارالانوار ج 52ص 24 ا منتخب الاثرص 515 الزام الناصب ص137
در فرهنگ اسلامى، آخر الزمان، هم دوران نبوت پیامبر اكرم (ص)، تا وقوع قیامت را شامل مى شود و هم دوران غیبت و ظهور مهدى موعود(ع) را در دوران معاصر، عده اى از مفسران و متفكران مسلمان از قبیل : مرحوم علامه طباطبایى، استاد شهید مرتضى مطهرى، سید قطب، محمد رشید رضا، شهید سید محمدباقر صدر و… با اتكا به آیاتى از قرآن كریم اعراف: 138، انبیاء: 105، صافات: 171 و 172 استخلاف انسان در زمین، فرمانروا شدن نیكوكاران زمین وراثت صالحان و پیروزى حق بر باطل را به رقم جولان دائمى باطل، به عنوان سرنوشت آینده بشر مطرح كرده اند و آیات و روایات مربوط به تحولات آخر الزمان را بیانگر نوعى فلسفه تاریخ مى دانند و به اعتقاد ایشان، عصر آخر الزمان عبارت است از دوران شكوفایى تكامل اجتماعى و طبیعى نوع انسان.
چنین آینده اى امرى است محتوم كه مسلمانان باید انتظار آن را داشته باشند و نباید منفعل و دلسرد به حوادث واقعه بنگرند، بلكه با حالتى پر نشاط و خواهان صلاح جامعه انسانى و آگاه از تحقق اهداف تاریخى انتظار، باید سرشار از امید، آمادگى و كوشش درخور این انتظار مقدس باشند.
در چارچوب این برداشت، آخر الزمان قطعه معینى از تاریخ نوع انسان است كه او باید در آن، حركت تكاملى تدریجى خود را تا تحقق وعده الهی ادامه دهد. در حالى که در کتب علماء متقدم همچون “کمال الدین ” رحمه الله الغیبه شیخ طوسی رحمه الله چنین تفسیرى از تاریخ نبوده و تحولات آخر الزمان امرى است غیر عادى كه در آخرین بخش از زندگى نوع انسان واقع می گردد و به تحولات قبلى جامعه انسانى مربوط نمى شود.
ادامه مطلب
شناخت آخر الزمان یا فرجام شناسى (Eschetologie) در ادیان یهود، مسیحیت و زرتشتى نیز حائز اهمیت است. نگاهى به دردها و آلام بشر اندیشمند امروز و قربت او در زوال فطرت پاک آَدمى، چنین مى نمایاند كه در میان همه خواسته هاى ضد و نقیضش، امروز یكى هست كه همه در آن مشتركند همه اقوام و ملل یك صدا خواهان آزادى اند.(1)
در احادیث بسیارى آمده است كه حضرت مهدى (ع) در آخرالزمان ظاهر مى شود. پیامبراكرم (ص) بر فراز منبر فرمود: مهدى از عترت و اهل بیت من است. او در آخرالزمان ظهور می كند. (2)
و نیز فرمود: مژده باد شما را به ظهور مهدى كه او در آخرالزمان به هنگام سختى روزگار و فتنه و اختلاف و عدم امنیت مى آید و خداوند به وسیله او زمین را پر از قسط و عدل مى نماید.(3)
امام باقر(ع) نیز مى فرماید: دولت ما آخرین دولت هاست…. (4)
پیامبر(ص) دست ها را به سوی آسمان برافراشت و گفت: خداوندا برادرانم را به من بنمایان. یكى از اصحاب گفت: مگر ما برادران شما نیستیم؟ فرمود: نه، شما یاران من هستید. برادران من كسانى هستند كه در آخرالزمان مى آیند و به من ندیده ایمان مى آورند. خداوند آن ها را پیش از آن كه از صلب پدران به رحم مادران درآیند، با نام خود و پدرانشان به من معرفى نموده است كه استقامت هر یک از اَن ها در دین خود، از كندن خارهاى گون در شب تاریک، و به دست گرفتن آتش گداخته سخت تر است. آن ها مشعل هاى هدایت هستند كه خداوند آن ها را از فتنه های تیره و تار نجات می بخشد.(5)
درباره فتن و حوادث آخرالزمان، احادیث بى شمارى از حضرت ختمى مرتبت و حضرات ائمه (ع) دركتب حدیث به ثبت رسیده است.
مجموعه هایى از آن احادیث، به صورت كتب مستقلى به نام ملاحم, الغیبة و دیگر نام ها نگاشته شده است.
روایات معصومین (ع) نشان مى دهد:
1. با سپرى شدن این دوران، بساط زندگى دنیوى برچیده و مرحله اى جدید در نظام اَفرینش آغاز مى شود.
2. آخرالزمان خود به دو مرحله كاملاً متفاوت تقسیم مى شود: دوران نخست كه در آن انسان به مراحل پایانى انحطاط اخلاقی مى رسد .
دوران بعد، عصر تحقق وعده هاى الهى به پیامبران و اولیاى خدا است و با قیام مصلح جهانى آغاز مى شود. كلیات عقاید مربوط به آخرالزمان تقریباً از سوى همه فرقه هاى بزرگ اسلامى پذیرفته شده است، ولى در خصوص وابستگى این تحولات به ظهور مهدى (ع) و نیز هویت او اختلاف نظر وجود دارد.
1. نشریه موعود شماره 11 و 10ص 54.
2.غیبة طوسی ص 111 بحارالانوار، ج 51ص 74
3. منتخب الأثرص 171.
4. بحارالانوار ج 52 ص 332 اثبات الهداة ج 3 ص 6 51.
5. بحارالانوار ج 52ص 24 ا منتخب الاثرص 515 الزام الناصب ص137