ریپورتر
11th November 2009, 05:29 PM
معرفي ابزار هاي برشي
مقدمه
براي اينكه بتوان فلزات مختلف را به طور ساده تراشيد، لازم است كه از ابزارهاي برشي مناسبي استفاده كرد تا بتوانيم در عمليات ماشينكاري، درست عمل كنيم؛ يعني با انتخاب درست جنس قطعة كار و جنس ابزارهاي براده‌برداري، عمر ابزار خود را افزايش بدهيم و نيز كيفيت كار خود را بالا ببريم. در اين مقاله سعي شده است در ديدي كلي، انواع ابزارهاي برشي را معرفي كرده و معايب و محاسن آنها را در مقايسه با هم بيان كنيم.
انواع ابزارهاي برشي
عمر ابزارهاي برشي به عوامل گوناگوني بستگي دارد. يكي از اين عوامل، جنس خود ابزار است. انواع ابزارهاي برشي عبارتند از:
1- فولادهاي تندبْر HSS ؛
2- آلياژهاي ريختني كبالت؛
3- كاربايدها؛
4- سراميك‌ها و سرمتها؛
5- CBN ؛
6- الماس‌ها.
در هنگام انتخاب ابزار برش مناسب براي يك سري عمليات، مي‌بايست به وسيلة مقايسه مشخصات فلز، آن ابزار برش را انتخاب كرد. اين مشخصات شامل توجه به نكات زير است:
· سختي
· مقاومت
· كارايي در درجه حررات بالا
· محكمي
· مقاومت در مقابل اثرات شيميايي
· مقاومت در مقابل سائيدگي
· قابليت انتقال حرارت
· ضريب اصطكاك
آخرين عامل، يعني هزينة توليد بايد طوري در نظر گرفته شود كه قطعه داراي خواص فيزيكي لازم باشد و كمترين هزينه توليد هر قطعه را شامل گردد.
1- فولادهاي تندبُر
فولادهاي تندبر (High Speed Steel) اصولاً براي برش «رنده‌هاي تراش» به كار مي‌روند و علاوه بر كربن، ممكن است شامل عناصر ديگري از قبيل تنگستن، موليبدن، كروم، واناديوم و كبالت باشند.
كربن براي حفظ سختي در درجه حرارت بالا، واناديم موجب افزايش استحكام و مقاومت به سايش و كروم نيز به عنوان عامل بهبود چقرمگي (Toughness) و مقاومت در مقابل سايش عمل مي‌كند.
اين نوع فولادها بر اساس مواد آلياژي اصليشان به چهار گروه تقسيم‌بندي شده‌اند:
1- موليبدن 2- موليبدن كبالت
3- تنگستن 4- تنگستن كبالت
اما چرا اين نام را بر اين ابزار نهاده‌اند؟
High Speed Steel ® HSS
براي پاسخ دادن به اين سؤال، بهتر است با يكي ديگر از ابزارهاي برشي و براده‌برداري با نام «فولادهاي كربني و آلياژي» آشنا شويم.
كاربرد اين نوع فولادها، كه زماني (حدود يك قرن پيش) عمده‌ترين جنس ابزارهاي براده‌برداري بودند، به دليل افت شديد سختي در درجه حرارتهاي نسبتاً بالا (تقريباً 260°C) و سايش زياد، فقط به ابزارهاي دستي براي براده‌برداري‌هاي با سرعت پايين از قبيل قلاويز و حديده و سوهان محدود شده است.
و اما فولادهاي تندبْر، برتري اين نوع فولادها (تندبْر) به فولادهاي كربني، در قابليت حفظ سختي در درجه حرارت بالاتر (538°C الي 590°C) است. از اين جهت، مقايسه با فولادهاي كربني به ازاي طول عمر مساوي مي‌توان آن را با حدود 2 برابر سرعت برشي به كار برد. به همين دليل اين فولادها به نام فولاد تندبر نامگذاري شده‌اند.
ابزار از جنس فولادهاي تندبر مزاياي زير را نسبت به نمونه‌هاي ديگر دارد:
الف) ارزانتر است؛
ب) شكنندگي كمتري دارد. به همين دليل در قطع و وصل ابزار برش بر روي قطعة كار با روامتر؟؟؟ است؛
ج) فرم‌پذير است و به راحتي شكل مي‌گيرد.
در كنار محاسن نام برده، اين فولادها داراي معايبي نيز هستند. از آن جمله:
الف) نسبت به انواع ديگر در دماهاي بالاتر حين ماشينكاري دوام كمتري دارند؛
ب) مواد سخت را به راحتي برش نمي‌دهند.
2- آلياژهاي ريختني كبالت (ابزارهاي استلايتي)
اين آلياژها كه مركب از 2 الي 4 درصد كربن، 14 تا 20 درصد تنگستن، 25 الي 34 درصد كروم و مابقي كبالت هستند. به دليل برخورداري از سختي زياد و حفظ آن در درجه حرارتهاي بالا و مقاومت بالا نسبت به سايش و خوردگي، ضريب اصطكاك پايين در تماس با فولاد، به عنوان يكي از مواد مناسب براي ساخت ابزارهاي براده‌برداري مطرح بوده‌اند.
اگر چه سختي اين آلياژها در دماي اتاق مشابه فولادهاي تندبر است؛ ولي به دليل حفظ بهتر سختي در دماهاي بالاتر، قابل استفاده در سرعتهاي برشي بالاتري (تقريباً 25% سرعت بيشتر) نسبت به فولادهاي تندبر هستند. خواص مكانيكي و سختي اين آلياژها با عمليات حرارتي قابل تغيير نيست.
ادامه مطلب (http://www.mech4u.blogfa.com/post-12.aspx)
منبع:
http://mech4u.blogfa.com (http://mech4u.blogfa.com/)
مقدمه
براي اينكه بتوان فلزات مختلف را به طور ساده تراشيد، لازم است كه از ابزارهاي برشي مناسبي استفاده كرد تا بتوانيم در عمليات ماشينكاري، درست عمل كنيم؛ يعني با انتخاب درست جنس قطعة كار و جنس ابزارهاي براده‌برداري، عمر ابزار خود را افزايش بدهيم و نيز كيفيت كار خود را بالا ببريم. در اين مقاله سعي شده است در ديدي كلي، انواع ابزارهاي برشي را معرفي كرده و معايب و محاسن آنها را در مقايسه با هم بيان كنيم.
انواع ابزارهاي برشي
عمر ابزارهاي برشي به عوامل گوناگوني بستگي دارد. يكي از اين عوامل، جنس خود ابزار است. انواع ابزارهاي برشي عبارتند از:
1- فولادهاي تندبْر HSS ؛
2- آلياژهاي ريختني كبالت؛
3- كاربايدها؛
4- سراميك‌ها و سرمتها؛
5- CBN ؛
6- الماس‌ها.
در هنگام انتخاب ابزار برش مناسب براي يك سري عمليات، مي‌بايست به وسيلة مقايسه مشخصات فلز، آن ابزار برش را انتخاب كرد. اين مشخصات شامل توجه به نكات زير است:
· سختي
· مقاومت
· كارايي در درجه حررات بالا
· محكمي
· مقاومت در مقابل اثرات شيميايي
· مقاومت در مقابل سائيدگي
· قابليت انتقال حرارت
· ضريب اصطكاك
آخرين عامل، يعني هزينة توليد بايد طوري در نظر گرفته شود كه قطعه داراي خواص فيزيكي لازم باشد و كمترين هزينه توليد هر قطعه را شامل گردد.
1- فولادهاي تندبُر
فولادهاي تندبر (High Speed Steel) اصولاً براي برش «رنده‌هاي تراش» به كار مي‌روند و علاوه بر كربن، ممكن است شامل عناصر ديگري از قبيل تنگستن، موليبدن، كروم، واناديوم و كبالت باشند.
كربن براي حفظ سختي در درجه حرارت بالا، واناديم موجب افزايش استحكام و مقاومت به سايش و كروم نيز به عنوان عامل بهبود چقرمگي (Toughness) و مقاومت در مقابل سايش عمل مي‌كند.
اين نوع فولادها بر اساس مواد آلياژي اصليشان به چهار گروه تقسيم‌بندي شده‌اند:
1- موليبدن 2- موليبدن كبالت
3- تنگستن 4- تنگستن كبالت
اما چرا اين نام را بر اين ابزار نهاده‌اند؟
High Speed Steel ® HSS
براي پاسخ دادن به اين سؤال، بهتر است با يكي ديگر از ابزارهاي برشي و براده‌برداري با نام «فولادهاي كربني و آلياژي» آشنا شويم.
كاربرد اين نوع فولادها، كه زماني (حدود يك قرن پيش) عمده‌ترين جنس ابزارهاي براده‌برداري بودند، به دليل افت شديد سختي در درجه حرارتهاي نسبتاً بالا (تقريباً 260°C) و سايش زياد، فقط به ابزارهاي دستي براي براده‌برداري‌هاي با سرعت پايين از قبيل قلاويز و حديده و سوهان محدود شده است.
و اما فولادهاي تندبْر، برتري اين نوع فولادها (تندبْر) به فولادهاي كربني، در قابليت حفظ سختي در درجه حرارت بالاتر (538°C الي 590°C) است. از اين جهت، مقايسه با فولادهاي كربني به ازاي طول عمر مساوي مي‌توان آن را با حدود 2 برابر سرعت برشي به كار برد. به همين دليل اين فولادها به نام فولاد تندبر نامگذاري شده‌اند.
ابزار از جنس فولادهاي تندبر مزاياي زير را نسبت به نمونه‌هاي ديگر دارد:
الف) ارزانتر است؛
ب) شكنندگي كمتري دارد. به همين دليل در قطع و وصل ابزار برش بر روي قطعة كار با روامتر؟؟؟ است؛
ج) فرم‌پذير است و به راحتي شكل مي‌گيرد.
در كنار محاسن نام برده، اين فولادها داراي معايبي نيز هستند. از آن جمله:
الف) نسبت به انواع ديگر در دماهاي بالاتر حين ماشينكاري دوام كمتري دارند؛
ب) مواد سخت را به راحتي برش نمي‌دهند.
2- آلياژهاي ريختني كبالت (ابزارهاي استلايتي)
اين آلياژها كه مركب از 2 الي 4 درصد كربن، 14 تا 20 درصد تنگستن، 25 الي 34 درصد كروم و مابقي كبالت هستند. به دليل برخورداري از سختي زياد و حفظ آن در درجه حرارتهاي بالا و مقاومت بالا نسبت به سايش و خوردگي، ضريب اصطكاك پايين در تماس با فولاد، به عنوان يكي از مواد مناسب براي ساخت ابزارهاي براده‌برداري مطرح بوده‌اند.
اگر چه سختي اين آلياژها در دماي اتاق مشابه فولادهاي تندبر است؛ ولي به دليل حفظ بهتر سختي در دماهاي بالاتر، قابل استفاده در سرعتهاي برشي بالاتري (تقريباً 25% سرعت بيشتر) نسبت به فولادهاي تندبر هستند. خواص مكانيكي و سختي اين آلياژها با عمليات حرارتي قابل تغيير نيست.
ادامه مطلب (http://www.mech4u.blogfa.com/post-12.aspx)
منبع:
http://mech4u.blogfa.com (http://mech4u.blogfa.com/)