Victor007
11th November 2009, 01:24 PM
مادّه، جوهری است که آثار جسمی را قبول کرده و حضور و تحقّق آن در اجسام است که باعث انفعال جسم و تغییر آن از صورتی به صورت دیگر است.
مادّه، به این معنا نه جسم است و نه محسوس. پس منظور از ماده، جسمیّت موجود در جسمانیّات نیست. این همان نکته‌ای است که گروهی از آن غافل شده و کلام حکمای مُتِألّه را به شکلی نادرست ادراک نموده‌اند و گمان کرده اند اینکه می‌گویند برزخ مادّه ندارد و یا لذتّ های آن خیالی است و یا لذّت های عقلی در آن عالم وجود دارد، معنای این سخنان آن است که تمامی این لذایذ، وهمی و سرابی و غیر موجود در خارج است و فقط در وهم و خیال و پندار انسان موجود است. در حالی که این تصوّر،پنداری باطل و انحراف از مقصود است.
جسمیّت، همان دارای ابعاد خاص بودن است و این حقیقت، اختصاصی به عالم مادّه ندارد. در عالم مثال هم جسمیّت هست. آنچه را اصحاب برهان بیان داشته‌اند نفی مادیّت است نه جسمیّت و گروهی از علمای ظاهر از آنجا که مادّیت و جسمیّت را متّحد دانسته‌اند گمان کرده‌اند که نفی اولی همان نفی دومی است و این غفلت از مراد حقیقی است.
از طرف دیگر،خیالی بودن لذّت یا عقلی بودن آن مساوی با سراب و باطل بودن آن نیست. عالم خیال و موجودات آن بسیار عظیم‌تر از موجودات عالم مادّی‌اند و تنها آمیختگی شدید انسان با عالم مادّه، و روی گردانی از غیر مادّه باعث شده كه موجودات عالم خیال و عالم عقل را موجوداتی ضعیف و بی اثر بداند. اگر حجاب ها کنار روند، عظمت آن عالم و موجودات آن بر انسان آشکار می‌شود.
بهار آریامنش
مادّه، به این معنا نه جسم است و نه محسوس. پس منظور از ماده، جسمیّت موجود در جسمانیّات نیست. این همان نکته‌ای است که گروهی از آن غافل شده و کلام حکمای مُتِألّه را به شکلی نادرست ادراک نموده‌اند و گمان کرده اند اینکه می‌گویند برزخ مادّه ندارد و یا لذتّ های آن خیالی است و یا لذّت های عقلی در آن عالم وجود دارد، معنای این سخنان آن است که تمامی این لذایذ، وهمی و سرابی و غیر موجود در خارج است و فقط در وهم و خیال و پندار انسان موجود است. در حالی که این تصوّر،پنداری باطل و انحراف از مقصود است.
جسمیّت، همان دارای ابعاد خاص بودن است و این حقیقت، اختصاصی به عالم مادّه ندارد. در عالم مثال هم جسمیّت هست. آنچه را اصحاب برهان بیان داشته‌اند نفی مادیّت است نه جسمیّت و گروهی از علمای ظاهر از آنجا که مادّیت و جسمیّت را متّحد دانسته‌اند گمان کرده‌اند که نفی اولی همان نفی دومی است و این غفلت از مراد حقیقی است.
از طرف دیگر،خیالی بودن لذّت یا عقلی بودن آن مساوی با سراب و باطل بودن آن نیست. عالم خیال و موجودات آن بسیار عظیم‌تر از موجودات عالم مادّی‌اند و تنها آمیختگی شدید انسان با عالم مادّه، و روی گردانی از غیر مادّه باعث شده كه موجودات عالم خیال و عالم عقل را موجوداتی ضعیف و بی اثر بداند. اگر حجاب ها کنار روند، عظمت آن عالم و موجودات آن بر انسان آشکار می‌شود.
بهار آریامنش