موسيقي و اديان -

[LaDy Ds DeMoNa]

موسيقي و اديان -

افلاطون مي‌گويد: «نغمه و وزن موسيقي تاثير فوق العاده‌اي در روح انسان دارد و اگر درست به کار رود، مي‌تواند زيبايي را در روياهاي روح جايگزين کند». موسيقي تاثيري شگرف بر روح آدمي دارد و مي تواند لطيف‌ترين احساسات انساني را بر انگيزد.
ابونصر فارابي، فيلسوف موسيقيدان شهير ايراني و صاحب «الموسيقي الکبير» نيز ميان فطرت انسان و موسيقي، پيوند قائل است و پيدايش موسيقي را معلول سرشت آدمي مي‌شناسد.
جايگاه موسيقي در فرهنگ معنوي و مذهبي نيز، بسيار با اهميت است. اديان و مذاهب مختلف، تجلي گاه نمونه هاي متعالي از موسيقي هستند. آيين‌ها و مراسم گوناگون موجود در هر کيش و مذهبي، هر يک به نوعي، با گونه اي از موسيقي همراه‌اند.
اساساً موسيقي انسانهاي نخستين، به هر شکل و صورتي که بوده، جنبه روحاني داشته و در قالب ستايش و نيايش خدايان و مناسک ديني بوده است.
در فرهنگ اسلام هم، مي توان از موسيقي عاشورايي و تعزيه، موسيقي عبادي (اذان، تلاوت قرآن، روضه، نيايش و...) و موسيقي عرفاني به عنوان جلوه هايي از اين حضور نام برد.
بودائيان کتب مذهبي خود را با نوعي موسيقي مي‌خوانند و آداب مذهبي آنان همراه با رقص و آواز است. عقيده چينيان نيز بر اين بوده است که :«با خدايان، با زبان موسيقي مي توان سخن گفت.»
موفق باشيد