moji5
31st October 2009, 11:07 PM
پرتاب موشک Ares I-X ناسا با موفقیت انجام شد
نسل جدیدی در تولید راکتهای عظیم فضایی
ناسا اولین موشک از سری موشک‌های تحقیقاتی خود را برای گسترش ابزار سفرهای فضایی پرتاب کرد. بنا به این گزارش، موشک Ares I-X که برای انجام یك پرواز زیر مداری به فضا پرتاب شد بعد از اینکه روز سه‌شنبه به دلیل شرایط جوی موفق به پرتاب نشد، روز چهارشنبه (28 اکتبر 2009) راس ساعت 15:30 به وقت گرینویچ در دومین تلاش با موفقیت از ایالت فلوریدا پرتاب آزمایشی خود را انجام داد. موشک ۱۰۰ متری Ares I-X، در پرتاب دو دقیقه‌ای خود به محققان ناسا اطلاعات مفیدی در مورد ساخت نمونه اصلی موشک می‌دهد. ساخت این موشک بخشی از برنامه آمریکا برای گسترش ابزار جدید سفر به فضا است.
این پرتاب هنگامی انجام شد که نگاه کنجکاو خبرگزاری‌های جهان را بار دیگر به سمت پروژه کانستلیشن (Constellation) سوق داد. پروژه‌ای بلندپروازانه که هدف نهایی‌اش ثبت نخستین قدم‌های بشر بر خاک مریخ است. مأموریت آزمایشی Ares I-X، نخستین قدم سازمان فضایی آمریکا برای بازنشسته کردن ناوگان شاتل‌های فضایی و جای‌گزینی آن‌ها با موشک‌های پیشرفته سری Ares است. موشک‌هایی که در آینده‌ای نه چندان دور انسان را بار دیگر به ماه فرستاده و راه سفر به مریخ را هموارتر خواهند ساخت.
این موشک آزمایشی، مجهز به ۷۰۰ حس‌گر است تا در حین عملکرد موتورها، دانشمندان به دقیق‌ترین جزییات پرتاب نیز دسترسی داشته باشند. موشک، درست مانند موتورهای سوخت جامد شاتل به مدت ۲.۵ دقیقه فعال خواهد بود و سپس قطعات مختلف آن بوسیله چتر نجات در اقیانوس اطلس فرود خواهد آمد. با این حساب مسئولین ناسا در این پرتاب خواهند توانست عملکرد چترهای نجات غول پیکر طراحی شده برای پروژه کانستلیشن را نیز محک بزنند. نکته جالب اینجاست که این نوع موشک در بزرگترین نوع خود است بگونه ای که ٢٠٠ تن بار را به فضا حمل می کند و این درحالیست که به غیر از شاتل که معمولا ١٥ تن بار می برد سایر موشک های بزرگ قادر بودند حداکثر ١٠تن بار را به فضا حمل کنند. یعنی ظرفیت حمل بار به فضا ٢٠ برابر رسیده است. یعنی در ٥ پرتاب ١٠٠٠ تن بار به مدار حمل میشود و این به آن معنی است که در دو دهه آینده می توان صنایعی را در ماه ایجاد کرد که قادر به تولید ماشین آلات و تجهیزات و مواد حیاتی از منابع ماه باشند.
البته اجرای چنین برنامه‌های بلند پروازانه‌ای که تحت عنوان پروژه کانستلیشن شناخته می‌شوند، بسته به سیاست‌های فضایی دولت اوباماست و آینده چنین تصمیماتی نیز بسته به موفقیت نخستین مأموریت آزمایشی این پروژه؛ یعنی مأموریت Ares 1-X دارد. مأموریت‌های سرنشین‌داری که هم اکنون در چشم‌انداز کاری سازمان‌های فضایی خصوصی لحاظ شده‌اند، در این میان بزرگترین رقیب ناسا در پیش‌نویس تجدیدنظر دولت آمریکا در خصوص برنامه‌های سرنشین‌دار فضایی این کشور در آینده است
نسل جدیدی در تولید راکتهای عظیم فضایی
ناسا اولین موشک از سری موشک‌های تحقیقاتی خود را برای گسترش ابزار سفرهای فضایی پرتاب کرد. بنا به این گزارش، موشک Ares I-X که برای انجام یك پرواز زیر مداری به فضا پرتاب شد بعد از اینکه روز سه‌شنبه به دلیل شرایط جوی موفق به پرتاب نشد، روز چهارشنبه (28 اکتبر 2009) راس ساعت 15:30 به وقت گرینویچ در دومین تلاش با موفقیت از ایالت فلوریدا پرتاب آزمایشی خود را انجام داد. موشک ۱۰۰ متری Ares I-X، در پرتاب دو دقیقه‌ای خود به محققان ناسا اطلاعات مفیدی در مورد ساخت نمونه اصلی موشک می‌دهد. ساخت این موشک بخشی از برنامه آمریکا برای گسترش ابزار جدید سفر به فضا است.
این پرتاب هنگامی انجام شد که نگاه کنجکاو خبرگزاری‌های جهان را بار دیگر به سمت پروژه کانستلیشن (Constellation) سوق داد. پروژه‌ای بلندپروازانه که هدف نهایی‌اش ثبت نخستین قدم‌های بشر بر خاک مریخ است. مأموریت آزمایشی Ares I-X، نخستین قدم سازمان فضایی آمریکا برای بازنشسته کردن ناوگان شاتل‌های فضایی و جای‌گزینی آن‌ها با موشک‌های پیشرفته سری Ares است. موشک‌هایی که در آینده‌ای نه چندان دور انسان را بار دیگر به ماه فرستاده و راه سفر به مریخ را هموارتر خواهند ساخت.
این موشک آزمایشی، مجهز به ۷۰۰ حس‌گر است تا در حین عملکرد موتورها، دانشمندان به دقیق‌ترین جزییات پرتاب نیز دسترسی داشته باشند. موشک، درست مانند موتورهای سوخت جامد شاتل به مدت ۲.۵ دقیقه فعال خواهد بود و سپس قطعات مختلف آن بوسیله چتر نجات در اقیانوس اطلس فرود خواهد آمد. با این حساب مسئولین ناسا در این پرتاب خواهند توانست عملکرد چترهای نجات غول پیکر طراحی شده برای پروژه کانستلیشن را نیز محک بزنند. نکته جالب اینجاست که این نوع موشک در بزرگترین نوع خود است بگونه ای که ٢٠٠ تن بار را به فضا حمل می کند و این درحالیست که به غیر از شاتل که معمولا ١٥ تن بار می برد سایر موشک های بزرگ قادر بودند حداکثر ١٠تن بار را به فضا حمل کنند. یعنی ظرفیت حمل بار به فضا ٢٠ برابر رسیده است. یعنی در ٥ پرتاب ١٠٠٠ تن بار به مدار حمل میشود و این به آن معنی است که در دو دهه آینده می توان صنایعی را در ماه ایجاد کرد که قادر به تولید ماشین آلات و تجهیزات و مواد حیاتی از منابع ماه باشند.
البته اجرای چنین برنامه‌های بلند پروازانه‌ای که تحت عنوان پروژه کانستلیشن شناخته می‌شوند، بسته به سیاست‌های فضایی دولت اوباماست و آینده چنین تصمیماتی نیز بسته به موفقیت نخستین مأموریت آزمایشی این پروژه؛ یعنی مأموریت Ares 1-X دارد. مأموریت‌های سرنشین‌داری که هم اکنون در چشم‌انداز کاری سازمان‌های فضایی خصوصی لحاظ شده‌اند، در این میان بزرگترین رقیب ناسا در پیش‌نویس تجدیدنظر دولت آمریکا در خصوص برنامه‌های سرنشین‌دار فضایی این کشور در آینده است