Mina_Mehr
23rd October 2009, 03:59 PM
سستودیازسیس
سستودیازسیس “Cestodiasis” (عفونت کرم نواری) به وسیله گونه های Phylum Platyhelminthes (کرم های پهن) و کرم نواری خوک (Taenia Solium) و کرم نواری گاو (T.Saginata) ایجاد می شود.
کرم نواری به وسیله Scolex (بخشی از دهان) و دو تا چهار مکنده فنجانی شکل و ساختاری که Rostellum نامیده می شود (در برخی گونه ها دارای قلاب است) به دیواره مخاطی قسمت فوقانی ژژنوم می چسبد. به علت اینکه انگل فاقد سیستم گوارش است تمامی مواد غذایی مورد نیاز خود را مستقیماً از میزبان کسب می کند. Proglottid , Scolex (یا قطعات) و تخم در هرگونه اختصاصی است و ملاک تشخیص کرم های نواری هستند.
عفونت های کرم نواری در اثر مصرف گوشت نیم پز حاوی لارو یا سیستی سرکوس ها ایجاد می شوند. سیستی سرکوس ها توسط شیره گوارشی میزبان از گوشت آلوده آزاد می شود و در ژژنوم میزبان بالغ می گردد Cystericercosis یک بیماری سیستمیک است و به وسیله لاروهای T.Solium ( olcosphere یا hexaconth ) ایجاد می شود، معمولاً در اثر مصرف غذای آلوده به تخم یا انتقال آلودگی از فرد به خودش، حاصل می گردد. لارو می تواند در دیواره روده نفوذ کند و از طریق جریان خون سایر اعضای بدن مانند سیستم اعصاب مرکزی (موجب نوروسیستی سرکوزیس) را آلوده کند. تشخیص T.Saginata و T.Solium از طریق جداسازی قطعات باردار و Scolex در نمونه مدفوع صورت می گیرد.
درمان
عفونت های کرم نواری (T.Saginata و T.Solium ) توسط پرازی کوانتل به میزان mg/kg 5 تا 10 به صورت تک دوز (در کودکان و بزرگسالان به یک میزان استفاده می شود) درمان می شوند. درمان سیسمی سرکوزیس و نوروسیستی سرکوزیس شامل جراحی، داروهای ضد تشنج (نوروسیستی سرکوزیس می تواند موجب تشنج شود) و ضد کرم است. داروی ضد کرم انتخابی آلبندازول به میزان 400 میلی گرم دوبار در روز به مدت 8 الی 30 روز است. دوز آلبندازول در کودکان mg/kg 15 (حداکثر 800 میلی گرم) در دو روز منقسم به مدت 8 تا 30 روز است. در صورت لزوم این دوزها در بزرگسالان و کودکان قابل تکرار است. پرازی کوانتل درمان جایگزین است.
ارزیابی نتایج
از کارافتادگی و بیماری زایی عفونت های ناشی از کرم ها وابسته به شدت عفونت است. مهم ترین عوارض جانبی عفونت های ناشی از کرم ها سوء تغذیه، خستگی و کاهش ظرفیت کار است. بر خلاف سایر عفونت های ناشی از کرم ها، سستودیازسیس می تواند موجب خودآلودگی گردد و در صورت تضعیف ایمنی می توان موجب درگیری سیستم اعصاب مرکزی و عفونت منتشر شود که میزان مرگ و میر بالایی دارد.
جدی ترین مشکل حاصل از سیستی سرکوزیس، نوروسیستی سرکوزیس است که می تواند موجب تشنج و سکته مغزی گردد. درمان نوروسیستی سرکوزیس توسط داروهای ضد کرم هم چنان جای بحث دارد.
سستودیازسیس “Cestodiasis” (عفونت کرم نواری) به وسیله گونه های Phylum Platyhelminthes (کرم های پهن) و کرم نواری خوک (Taenia Solium) و کرم نواری گاو (T.Saginata) ایجاد می شود.
کرم نواری به وسیله Scolex (بخشی از دهان) و دو تا چهار مکنده فنجانی شکل و ساختاری که Rostellum نامیده می شود (در برخی گونه ها دارای قلاب است) به دیواره مخاطی قسمت فوقانی ژژنوم می چسبد. به علت اینکه انگل فاقد سیستم گوارش است تمامی مواد غذایی مورد نیاز خود را مستقیماً از میزبان کسب می کند. Proglottid , Scolex (یا قطعات) و تخم در هرگونه اختصاصی است و ملاک تشخیص کرم های نواری هستند.
عفونت های کرم نواری در اثر مصرف گوشت نیم پز حاوی لارو یا سیستی سرکوس ها ایجاد می شوند. سیستی سرکوس ها توسط شیره گوارشی میزبان از گوشت آلوده آزاد می شود و در ژژنوم میزبان بالغ می گردد Cystericercosis یک بیماری سیستمیک است و به وسیله لاروهای T.Solium ( olcosphere یا hexaconth ) ایجاد می شود، معمولاً در اثر مصرف غذای آلوده به تخم یا انتقال آلودگی از فرد به خودش، حاصل می گردد. لارو می تواند در دیواره روده نفوذ کند و از طریق جریان خون سایر اعضای بدن مانند سیستم اعصاب مرکزی (موجب نوروسیستی سرکوزیس) را آلوده کند. تشخیص T.Saginata و T.Solium از طریق جداسازی قطعات باردار و Scolex در نمونه مدفوع صورت می گیرد.
درمان
عفونت های کرم نواری (T.Saginata و T.Solium ) توسط پرازی کوانتل به میزان mg/kg 5 تا 10 به صورت تک دوز (در کودکان و بزرگسالان به یک میزان استفاده می شود) درمان می شوند. درمان سیسمی سرکوزیس و نوروسیستی سرکوزیس شامل جراحی، داروهای ضد تشنج (نوروسیستی سرکوزیس می تواند موجب تشنج شود) و ضد کرم است. داروی ضد کرم انتخابی آلبندازول به میزان 400 میلی گرم دوبار در روز به مدت 8 الی 30 روز است. دوز آلبندازول در کودکان mg/kg 15 (حداکثر 800 میلی گرم) در دو روز منقسم به مدت 8 تا 30 روز است. در صورت لزوم این دوزها در بزرگسالان و کودکان قابل تکرار است. پرازی کوانتل درمان جایگزین است.
ارزیابی نتایج
از کارافتادگی و بیماری زایی عفونت های ناشی از کرم ها وابسته به شدت عفونت است. مهم ترین عوارض جانبی عفونت های ناشی از کرم ها سوء تغذیه، خستگی و کاهش ظرفیت کار است. بر خلاف سایر عفونت های ناشی از کرم ها، سستودیازسیس می تواند موجب خودآلودگی گردد و در صورت تضعیف ایمنی می توان موجب درگیری سیستم اعصاب مرکزی و عفونت منتشر شود که میزان مرگ و میر بالایی دارد.
جدی ترین مشکل حاصل از سیستی سرکوزیس، نوروسیستی سرکوزیس است که می تواند موجب تشنج و سکته مغزی گردد. درمان نوروسیستی سرکوزیس توسط داروهای ضد کرم هم چنان جای بحث دارد.