ØÑтRдŁ§
21st October 2009, 07:00 PM
پرواز خیلی زیباست آن هم تا اوج. این را مریم اسلامی می گوید، زنی ایرانی كه موفق شد در سی و ششمین مسابقات و نمایشگاه بین المللی اختراعات، نوآوری ها و تكنولوژی های جدید سال ۲۰۰۸ ژنو خوش بدرخشد و با گرفتن جایزه ویژه سازمان بین المللی مالكیت های معنوی (wipo) نام زن ایرانی را در دنیا در اوج در خاطره ها به ثبت برساند.مریم اسلامی ۲۶ سال پیش در خانواده ای فرهنگی در شیراز متولد شد و پنج سال پیش با رتبه ۶۶ در رشته پزشكی دانشگاه آزاد تهران تحصیلات دانشگاهی اش را آغاز كرد. دغدغه هایی كه داشت او را از دیگر دانشجویان متمایز كرد و تا جایی پیش رفت كه به عنوان برترین زن مخترع و تنها دارنده نشان مالكیت معنوی wipo شناخته شد.
● تحقیق و پژوهش روی بیماری های استخوانی را از كی آغاز كردید؟
▪ از سال اول كه دانشجوی پزشكی شدم روی مسائل استخوانی شروع به كار كردم و در این مدت روی ۳ هزار بیمار مطالعه كردم و حاصل این پنج سال یك كتاب شد با عنوان شگفتی هایی در ترمیم و رشد استخوان ها كه از طرف دانشگاه علوم پزشكی به عنوان یك كتاب مرجع معرفی شد و نخستین كاری بود كه در این زمینه شده است.
● چطور شد تحقیق روی استخوان دغدغه ذهنی شما شد؟
▪ خیلی اتفاقی بود. چند مریض را دیدم و به ذهنم رسید كه در درمان بیماری استخوانی می شود كمك گرفت. در درمان مشكلات استخوانی و شكستگی ها از پیچ و پلاك، گچ و .. برای درمان استفاده می كنند در روش من از فیكساتور خارجی استفاده می شود. در این روش دیگر نیازی به جراحی نیست و از جراحی های بعدی هم جلوگیری می شود چون اگر فرد دچار زمین خوردگی و ... شود، دوباره جراحی لازم است و در فیكساتور خارجی نیازی به برش ماهیچه و جراحی نیست بنابراین بیمار درد ندارد و ما فیكساتور را در خارج از بدن كار می گذاریم و در صورت تغییر زاویه اندام بیمار یا كوتاهی عضو و ... می توان قابلیت مانور داشت.
● وضعیت بیماری های استخوانی در ایران چطور است؟
▪ خیلی زیاد است. این دهه در دنیا به عنوان دهه پوكی استخوان نامگذاری شده است. در ایران در طول پنج سال من روی ۳ هزار بیمار كه جراحی استخوانی داشته اند توانسته ام بررسی داشته باشم، ببینید فراوانی بیمار و مشكلات چقدر است. الان ما بیماران دختر ۱۲ ساله داریم كه انحراف زانو دارند. این انحراف تا ۲۰ سالگی بیشتر می شود و در ۴۰ سالگی تبدیل به آرتروز شده و چند سال بعد فرد نیاز به مفصل مصنوعی خواهد داشت.
● دلیلش چیست؟
▪ مشكلات تغذیه، استفاده كم از آفتاب، كمی تحرك و ورزش نكردن. از طرف دیگر با تصادفات، بلایای طبیعی و نواقص مادرزادی روبرو هستیم. اگر در مدارس دخترانه غربالگری كنند دیده می شود كه چه آمار بالایی داریم.
● چطور شد در مسابقه شركت كردید؟
▪ قبلاً در سمینارهای بین المللی ژاپن، روسیه و ... از حاصل كارم با ۱۰ مقاله شركت كرده بودم و برای سی و ششمین نمایشگاه اختراعات ژنو دو اخترا ع ام را در زمینه ثابت كننده های خارجی برای آرنج به همراه دیگر كارهایم فرستادم.
● چه رتبه ای را در این مسابقات به دست آوردید؟
▪ تنها نشان ویژه سازمان بین المللی مالكیت های معنوی (wipo) كه بالاترین جایزه بود و تنها به یك نفر اهدا می شود، به من اهدا شد و به عنوان برترین زن مخترع، برترین اختراع، كار من معرفی شد و علاوه بر آن مدال طلا، دیپلم افتخار، جایزه نقدی ۲ هزار دلاری به من اهدا شد. مدال انجمن مخترعین كشور مولداوی نیز به من داده شد.
● به این موفقیت فكر می كردی؟
▪ می دانستم كه كار بزرگی كرده ام و انتظار یك جایزه خوب را داشتم ولی به wipo فكر نمی كردم چون خیلی از مخترعین از سال ها قبل دنبال این جایزه بودند و از كشورهای پیشرفته برای این نشان ویژه شركت كرده بودند و باور نمی كردم با توجه به امكانات و پیشرفت های آنان این مدال به من داده شود.
● در آن لحظه؟
▪ خیلی خوشحال شدم. مهمترین مسأله برای ما ایرانی ها، مطرح شدن نام ایران بود.
● این موفقیت را مدیون چه كسی هستی؟
▪ لطف خدا از همه مهمتر است. در مرحله بعد مدیون تلاش ها و همكاری های خانواده ام و در مرحله بعد انگیزه و سعی و تلاش خودم.
● مشوق اصلی ات؟
▪ پدر و مادرم بخصوص مادرم.
● و مشكلات؟
▪ مشكلات در مسیر كار و راه خیلی زیاد است ولی با تلاش های من و سماجت زیاد و لطف خدا به سرانجام رسید.
● اولین تماس پس از دریافت نشان ویژه؟
▪ همسرم تماس گرفت و بعد خانواده ام.
● عكس العمل دیگران نسبت به شما؟
▪ زنان كشورهای دیگر خیلی خوشحال شده بودند. من زودتر از بقیه به ایران برگشتم ولی بچه های تیم تماس گرفتند و گفتند خانمی از ایتالیا گل و كارت تبریك برایم فرستاده است.
● روزی چند ساعت كار می كنید؟
▪ از شش صبح تا عصر كارم در بیمارستان است. در خانه مطالعه می كنم.
● مطالعه غیردرسی؟
▪ در زمینه فرهنگی، اجتماعی و ... مطالعه می كنم.
● چه كارها و حرفه دیگری دارید؟
▪ در زمینه های نقاشی، خطاطی، گلدوزی و ورزش كار كرده ام. سعی ام بر این بوده كه تك بعدی نباشم.
● آخرین هدف؟
▪ دوست دارم در ابعاد مختلف افتخارآفرین باشم و در رشته خودم نوبل بگیرم.
● آشپزی؟
▪ به طور متوسط می دانم و ماكارونی را خوشمزه می پزم.
● در انجام وظایف مربوط به خانه و همسری و نقش های دیگر اجتماعی كمك می گیرید؟
▪ مادرم شاغل بوده اند و من از كودكی دیده ام كه یك زن می تواند فعالیت چند جانبه ای داشته باشد به این علت جمع كردن این كارها مشكل نیست. كار های مربوط به خانه را اكثراً می گذارم برای پنجشنبه و جمعه و با حمایت همسرم و همكاری خانواده ام مشكلی نمی ماند.
● تفریح؟
▪ سعی ام بر این است كه از مسائل فرهنگی دور نیفتم.
● زن ایرانی؟
▪ دختران ما بر حسب آمار در واقع صندلی های زیادی را گرفته اند و پیشرفت زیادی كرده و جهش داشته اند ولی با توجه به اینكه باید این پیشرفت دائمی باشد رسانه ها مسئولیت معرفی این زنان را دارند تا الگوسازی شود. در این صورت است كه زنان در ماهواره برای دختران ما الگو نمی شوند.
متأسفانه آمار نشان می دهد در مسائل ظاهری هم جامعه ما دارد به سمت و سویی كشیده می شود كه نباید برود و مهمترین مسئولیت را به نظرم رسانه دارد، چون رسانه است كه باید راه را خوب نشان دهد. خود من وقتی اخبار دانشجویان در دوره های مختلف را كه موفق بودند، می دیدم برایم الگو می شدند و اگر این الگوسازی نبود شاید من در این راه نمی رفتم. از طرف دیگر خانواده ها باید نسبت به رشد فرزندانشان حساس باشند و تنها به امید مدرسه یا دانشگاه نباشند. من با حمایت خانواده در این بخش در كنار درس وارد شدم. باید در بعد فكری و معنوی سرمایه گذاری كنیم تا بچه ها به سمت ظواهر كشیده نشوند و خودباختگی پیدا نكرده و هویت شان را حفظ كنند.
● چه قسمی خورده و چه پیمانی با خود بسته اید؟
▪ پنج ساله بودم كه سریال ابوعلی سینا را دیدم و از همان زمان دلم خواست كه فردی مثل ابوعلی سینا شوم. این هدف و انگیزه با من بود و سعی می كردم كه هر طور شده به جامعه انسانی و مسلمانان خدمت و نام زن مسلمان را در دنیا مطرح كنم. همیشه سعی می كنم با دعای عهد پیش بروم و از اصحاب حضرت مهدی (عج) باشم.
● اگر پرنده بودید؟
▪ پرواز می كردم. پرواز به بالاترین نقطه و اوج خیلی زیباست.
مصاحبه : روزنامه ايران
● تحقیق و پژوهش روی بیماری های استخوانی را از كی آغاز كردید؟
▪ از سال اول كه دانشجوی پزشكی شدم روی مسائل استخوانی شروع به كار كردم و در این مدت روی ۳ هزار بیمار مطالعه كردم و حاصل این پنج سال یك كتاب شد با عنوان شگفتی هایی در ترمیم و رشد استخوان ها كه از طرف دانشگاه علوم پزشكی به عنوان یك كتاب مرجع معرفی شد و نخستین كاری بود كه در این زمینه شده است.
● چطور شد تحقیق روی استخوان دغدغه ذهنی شما شد؟
▪ خیلی اتفاقی بود. چند مریض را دیدم و به ذهنم رسید كه در درمان بیماری استخوانی می شود كمك گرفت. در درمان مشكلات استخوانی و شكستگی ها از پیچ و پلاك، گچ و .. برای درمان استفاده می كنند در روش من از فیكساتور خارجی استفاده می شود. در این روش دیگر نیازی به جراحی نیست و از جراحی های بعدی هم جلوگیری می شود چون اگر فرد دچار زمین خوردگی و ... شود، دوباره جراحی لازم است و در فیكساتور خارجی نیازی به برش ماهیچه و جراحی نیست بنابراین بیمار درد ندارد و ما فیكساتور را در خارج از بدن كار می گذاریم و در صورت تغییر زاویه اندام بیمار یا كوتاهی عضو و ... می توان قابلیت مانور داشت.
● وضعیت بیماری های استخوانی در ایران چطور است؟
▪ خیلی زیاد است. این دهه در دنیا به عنوان دهه پوكی استخوان نامگذاری شده است. در ایران در طول پنج سال من روی ۳ هزار بیمار كه جراحی استخوانی داشته اند توانسته ام بررسی داشته باشم، ببینید فراوانی بیمار و مشكلات چقدر است. الان ما بیماران دختر ۱۲ ساله داریم كه انحراف زانو دارند. این انحراف تا ۲۰ سالگی بیشتر می شود و در ۴۰ سالگی تبدیل به آرتروز شده و چند سال بعد فرد نیاز به مفصل مصنوعی خواهد داشت.
● دلیلش چیست؟
▪ مشكلات تغذیه، استفاده كم از آفتاب، كمی تحرك و ورزش نكردن. از طرف دیگر با تصادفات، بلایای طبیعی و نواقص مادرزادی روبرو هستیم. اگر در مدارس دخترانه غربالگری كنند دیده می شود كه چه آمار بالایی داریم.
● چطور شد در مسابقه شركت كردید؟
▪ قبلاً در سمینارهای بین المللی ژاپن، روسیه و ... از حاصل كارم با ۱۰ مقاله شركت كرده بودم و برای سی و ششمین نمایشگاه اختراعات ژنو دو اخترا ع ام را در زمینه ثابت كننده های خارجی برای آرنج به همراه دیگر كارهایم فرستادم.
● چه رتبه ای را در این مسابقات به دست آوردید؟
▪ تنها نشان ویژه سازمان بین المللی مالكیت های معنوی (wipo) كه بالاترین جایزه بود و تنها به یك نفر اهدا می شود، به من اهدا شد و به عنوان برترین زن مخترع، برترین اختراع، كار من معرفی شد و علاوه بر آن مدال طلا، دیپلم افتخار، جایزه نقدی ۲ هزار دلاری به من اهدا شد. مدال انجمن مخترعین كشور مولداوی نیز به من داده شد.
● به این موفقیت فكر می كردی؟
▪ می دانستم كه كار بزرگی كرده ام و انتظار یك جایزه خوب را داشتم ولی به wipo فكر نمی كردم چون خیلی از مخترعین از سال ها قبل دنبال این جایزه بودند و از كشورهای پیشرفته برای این نشان ویژه شركت كرده بودند و باور نمی كردم با توجه به امكانات و پیشرفت های آنان این مدال به من داده شود.
● در آن لحظه؟
▪ خیلی خوشحال شدم. مهمترین مسأله برای ما ایرانی ها، مطرح شدن نام ایران بود.
● این موفقیت را مدیون چه كسی هستی؟
▪ لطف خدا از همه مهمتر است. در مرحله بعد مدیون تلاش ها و همكاری های خانواده ام و در مرحله بعد انگیزه و سعی و تلاش خودم.
● مشوق اصلی ات؟
▪ پدر و مادرم بخصوص مادرم.
● و مشكلات؟
▪ مشكلات در مسیر كار و راه خیلی زیاد است ولی با تلاش های من و سماجت زیاد و لطف خدا به سرانجام رسید.
● اولین تماس پس از دریافت نشان ویژه؟
▪ همسرم تماس گرفت و بعد خانواده ام.
● عكس العمل دیگران نسبت به شما؟
▪ زنان كشورهای دیگر خیلی خوشحال شده بودند. من زودتر از بقیه به ایران برگشتم ولی بچه های تیم تماس گرفتند و گفتند خانمی از ایتالیا گل و كارت تبریك برایم فرستاده است.
● روزی چند ساعت كار می كنید؟
▪ از شش صبح تا عصر كارم در بیمارستان است. در خانه مطالعه می كنم.
● مطالعه غیردرسی؟
▪ در زمینه فرهنگی، اجتماعی و ... مطالعه می كنم.
● چه كارها و حرفه دیگری دارید؟
▪ در زمینه های نقاشی، خطاطی، گلدوزی و ورزش كار كرده ام. سعی ام بر این بوده كه تك بعدی نباشم.
● آخرین هدف؟
▪ دوست دارم در ابعاد مختلف افتخارآفرین باشم و در رشته خودم نوبل بگیرم.
● آشپزی؟
▪ به طور متوسط می دانم و ماكارونی را خوشمزه می پزم.
● در انجام وظایف مربوط به خانه و همسری و نقش های دیگر اجتماعی كمك می گیرید؟
▪ مادرم شاغل بوده اند و من از كودكی دیده ام كه یك زن می تواند فعالیت چند جانبه ای داشته باشد به این علت جمع كردن این كارها مشكل نیست. كار های مربوط به خانه را اكثراً می گذارم برای پنجشنبه و جمعه و با حمایت همسرم و همكاری خانواده ام مشكلی نمی ماند.
● تفریح؟
▪ سعی ام بر این است كه از مسائل فرهنگی دور نیفتم.
● زن ایرانی؟
▪ دختران ما بر حسب آمار در واقع صندلی های زیادی را گرفته اند و پیشرفت زیادی كرده و جهش داشته اند ولی با توجه به اینكه باید این پیشرفت دائمی باشد رسانه ها مسئولیت معرفی این زنان را دارند تا الگوسازی شود. در این صورت است كه زنان در ماهواره برای دختران ما الگو نمی شوند.
متأسفانه آمار نشان می دهد در مسائل ظاهری هم جامعه ما دارد به سمت و سویی كشیده می شود كه نباید برود و مهمترین مسئولیت را به نظرم رسانه دارد، چون رسانه است كه باید راه را خوب نشان دهد. خود من وقتی اخبار دانشجویان در دوره های مختلف را كه موفق بودند، می دیدم برایم الگو می شدند و اگر این الگوسازی نبود شاید من در این راه نمی رفتم. از طرف دیگر خانواده ها باید نسبت به رشد فرزندانشان حساس باشند و تنها به امید مدرسه یا دانشگاه نباشند. من با حمایت خانواده در این بخش در كنار درس وارد شدم. باید در بعد فكری و معنوی سرمایه گذاری كنیم تا بچه ها به سمت ظواهر كشیده نشوند و خودباختگی پیدا نكرده و هویت شان را حفظ كنند.
● چه قسمی خورده و چه پیمانی با خود بسته اید؟
▪ پنج ساله بودم كه سریال ابوعلی سینا را دیدم و از همان زمان دلم خواست كه فردی مثل ابوعلی سینا شوم. این هدف و انگیزه با من بود و سعی می كردم كه هر طور شده به جامعه انسانی و مسلمانان خدمت و نام زن مسلمان را در دنیا مطرح كنم. همیشه سعی می كنم با دعای عهد پیش بروم و از اصحاب حضرت مهدی (عج) باشم.
● اگر پرنده بودید؟
▪ پرواز می كردم. پرواز به بالاترین نقطه و اوج خیلی زیباست.
مصاحبه : روزنامه ايران