ØÑтRдŁ§
21st October 2009, 06:58 PM
ژاپنی ها درباره روبات ها نگرش مناسب تری نسبت به دیگر جوامع دارند. این نوع نگرش هم از «شینتو» مذهب آنها ناشی می شود که برای موجودات بی جان، روح قائل است و هم از نوع نگرش صنایع به جذب نیروی کار.
برای ژاپنی ها انقلاب روباتیک اجتناب ناپذیر است و چقدر خوب است که پیشرفت یک توفیق اجباری باشد. منحنی جمعیت ژاپن از سال ۲۰۰۵ به این سو روندی نزولی را نشان می دهد. طبق بررسی های انجام شده، رشد منفی جمعیت در ژاپن، جمعیت این کشور را تا سال ۲۰۵۰ به ۹۰ میلیون نفر کاهش خواهد داد که این یعنی ۳۰ میلیون کمتر از جمعیت فعلی. اگر رشد منفی جمعیت تبعات زیادی برای یک کشور داشته باشد قطعاً مهم ترینش نیاز به نیروی کار در سال های آتی است.
در طول چند سال گذشته دولت ژاپن با اختصاص بودجه به فعالیت های پژوهشی روباتیک برای رفع نیازهایش، رویکرد مناسبی را اتخاذ کرده است که از آن جمله می توان به اختصاص ۴۲ میلیون دلار به عنوان فاز اول، تا سال ۲۰۰۶ به پژوهش های مرتبط با روبات های انسان نما و همچنین اختصاص سالیانه ده میلیون دلار به عنوان فاز دوم این پروژه تا سال ۲۰۱۰ برای توسعه فناوری های مهم مرتبط با روبات ها اشاره کرد.
دولت ژاپن میزان سوددهی صنایع را با به کارگیری روبات ها در سال ۲۰۰۶ ، ۲/۵ میلیارد دلار تخمین زده است که طبق پیش بینی ها این میزان تا سال ۲۰۱۰ به ۲۶ میلیارد دلار و تا سال ۲۰۲۵ به ۷۰ میلیارد دلار افزایش خواهد یافت. آمار منتشر شده در سال ۲۰۰۵ از به کارگیری بیش از ۳۷۰ هزار روبات در صنایع این کشور خبر داده است که معادل است با ۳۲ روبات به ازای هر هزار نفر کارگر. به کارگیری روبات ها در صنایع ژاپنی علاوه بر مزایایی نظیر کاهش هزینه ها و همچنین حقوق و مزایای دیگر، باعث افزایش دستمزد نیروی کار انسانی متخصص شده است. «ایمی اوناگا» رئیس کمپانی «ماتریکس» که مسوول توسعه دانش روباتیک ژاپن در ایالات متحده است، پیش بینی می کند جانشینی کارگران معمولی با روبات ها در صنایع کوچک با افزایش چشمگیر تولید در آینده یی نه چندان دور همراه خواهد بود.
در برنامه منتشر شده در سال ۲۰۰۷ توسط وزارت بازرگانی ژاپن پیش بینی شده است که تا سال ۲۰۲۵ چیزی بالغ بر یک میلیون روبات صنعتی در صنایع این کشور به کار گرفته شوند. اگر نیروی کار هر روبات را با تخمین معادل ده انسان در نظر بگیریم، کشور ژاپن در سال ۲۰۲۵ می تواند از ده میلیون نیروی کار انسانی که از حقوق و مزایای انسانی هم برخوردار نیستند، بهره مند شود که در مقایسه با شرایط فعلی این مقدار معادل ۱۵ درصد نیروی کار این کشور خواهد بود. این در حالی است که هم اکنون نزدیک به ۴۰ درصد کل روبات های صنعتی جهان در ژاپن متمرکز هستند.
یک اصل مشترک در همه مسائل وجود دارد و آن این است که همه می دانند چه چیز خوب است و چه چیز بد و آنچه در این بین اهمیت می یابد این است که یک چیز چقدر خوب است و چیز دیگر چقدر بد. اگرچه استفاده از روبات ها در صنایع، سود زیادی برای آنها در پی داشته است، اما صنایع تولیدکننده روبات ها با شکست های شدیدی در عرصه ساخت و یافتن بازار فروش محصول خود روبه رو هستند. این بحران فروش نه تنها مختص شرکت های بزرگ نظیر میتسوبیشی (که در سال ۲۰۰۳ حتی موفق به فروش یکی از روبات های صنعتی «واکامورای» خودش نشد) نیست، بلکه آثارش در صنایع ساخت اسباب بازی نظیر سگ «آی بو» سونی (که به قیمت دو هزار دلار در سال ۲۰۰۶ وارد بازار شد و هرگز نتوانست جای خود را در بازار عمومی اسباب بازی ها پیدا کند) نیز به وضوح مشهود است.
در این بین الگوهای موفق اندکی هم یافت می شود که از آن جمله می توان روبات نظافت چی«رومبا» ساخت شرکت iRobot ایالات متحده را نام برد که در سال ۲۰۰۲ وارد بازار شد. «هلن گرینر» رئیس این شرکت با بیان اینکه «امکان ساخت هر چیزی وجود دارد و در این میان باید دقت کرد که مردم چه چیز را خواهند خرید؟» ریشه موفقیت شرکتش را آشکار می کند که تاکنون موفق به فروش ۵/۲ میلیون «رومبا» به قیمت ۱۲۰ دلار شده است. در سال گذشته نیز شرکت سونی از اشتباهات خود درس گرفته و اسباب بازی نسبتاً ارزان قیمت، ۳۵۰ دلاری، خود را وارد بازار کرده است. در همین حال، i-Sobot دیگر شرکت ژاپنی، با عرضه روبات ۳۰۰ دلاری خود، مجهز به ۱۷ موتور و همچنین امکان نمایش عکس العمل در برابر شنیدن برخی کلمات خاص، نسل جدیدی از اسباب بازی های پیشرفته و ارزان قیمت را روانه بازار کرده است.
احسان شارقی
گزارش : روزنامه اعتماد
برای ژاپنی ها انقلاب روباتیک اجتناب ناپذیر است و چقدر خوب است که پیشرفت یک توفیق اجباری باشد. منحنی جمعیت ژاپن از سال ۲۰۰۵ به این سو روندی نزولی را نشان می دهد. طبق بررسی های انجام شده، رشد منفی جمعیت در ژاپن، جمعیت این کشور را تا سال ۲۰۵۰ به ۹۰ میلیون نفر کاهش خواهد داد که این یعنی ۳۰ میلیون کمتر از جمعیت فعلی. اگر رشد منفی جمعیت تبعات زیادی برای یک کشور داشته باشد قطعاً مهم ترینش نیاز به نیروی کار در سال های آتی است.
در طول چند سال گذشته دولت ژاپن با اختصاص بودجه به فعالیت های پژوهشی روباتیک برای رفع نیازهایش، رویکرد مناسبی را اتخاذ کرده است که از آن جمله می توان به اختصاص ۴۲ میلیون دلار به عنوان فاز اول، تا سال ۲۰۰۶ به پژوهش های مرتبط با روبات های انسان نما و همچنین اختصاص سالیانه ده میلیون دلار به عنوان فاز دوم این پروژه تا سال ۲۰۱۰ برای توسعه فناوری های مهم مرتبط با روبات ها اشاره کرد.
دولت ژاپن میزان سوددهی صنایع را با به کارگیری روبات ها در سال ۲۰۰۶ ، ۲/۵ میلیارد دلار تخمین زده است که طبق پیش بینی ها این میزان تا سال ۲۰۱۰ به ۲۶ میلیارد دلار و تا سال ۲۰۲۵ به ۷۰ میلیارد دلار افزایش خواهد یافت. آمار منتشر شده در سال ۲۰۰۵ از به کارگیری بیش از ۳۷۰ هزار روبات در صنایع این کشور خبر داده است که معادل است با ۳۲ روبات به ازای هر هزار نفر کارگر. به کارگیری روبات ها در صنایع ژاپنی علاوه بر مزایایی نظیر کاهش هزینه ها و همچنین حقوق و مزایای دیگر، باعث افزایش دستمزد نیروی کار انسانی متخصص شده است. «ایمی اوناگا» رئیس کمپانی «ماتریکس» که مسوول توسعه دانش روباتیک ژاپن در ایالات متحده است، پیش بینی می کند جانشینی کارگران معمولی با روبات ها در صنایع کوچک با افزایش چشمگیر تولید در آینده یی نه چندان دور همراه خواهد بود.
در برنامه منتشر شده در سال ۲۰۰۷ توسط وزارت بازرگانی ژاپن پیش بینی شده است که تا سال ۲۰۲۵ چیزی بالغ بر یک میلیون روبات صنعتی در صنایع این کشور به کار گرفته شوند. اگر نیروی کار هر روبات را با تخمین معادل ده انسان در نظر بگیریم، کشور ژاپن در سال ۲۰۲۵ می تواند از ده میلیون نیروی کار انسانی که از حقوق و مزایای انسانی هم برخوردار نیستند، بهره مند شود که در مقایسه با شرایط فعلی این مقدار معادل ۱۵ درصد نیروی کار این کشور خواهد بود. این در حالی است که هم اکنون نزدیک به ۴۰ درصد کل روبات های صنعتی جهان در ژاپن متمرکز هستند.
یک اصل مشترک در همه مسائل وجود دارد و آن این است که همه می دانند چه چیز خوب است و چه چیز بد و آنچه در این بین اهمیت می یابد این است که یک چیز چقدر خوب است و چیز دیگر چقدر بد. اگرچه استفاده از روبات ها در صنایع، سود زیادی برای آنها در پی داشته است، اما صنایع تولیدکننده روبات ها با شکست های شدیدی در عرصه ساخت و یافتن بازار فروش محصول خود روبه رو هستند. این بحران فروش نه تنها مختص شرکت های بزرگ نظیر میتسوبیشی (که در سال ۲۰۰۳ حتی موفق به فروش یکی از روبات های صنعتی «واکامورای» خودش نشد) نیست، بلکه آثارش در صنایع ساخت اسباب بازی نظیر سگ «آی بو» سونی (که به قیمت دو هزار دلار در سال ۲۰۰۶ وارد بازار شد و هرگز نتوانست جای خود را در بازار عمومی اسباب بازی ها پیدا کند) نیز به وضوح مشهود است.
در این بین الگوهای موفق اندکی هم یافت می شود که از آن جمله می توان روبات نظافت چی«رومبا» ساخت شرکت iRobot ایالات متحده را نام برد که در سال ۲۰۰۲ وارد بازار شد. «هلن گرینر» رئیس این شرکت با بیان اینکه «امکان ساخت هر چیزی وجود دارد و در این میان باید دقت کرد که مردم چه چیز را خواهند خرید؟» ریشه موفقیت شرکتش را آشکار می کند که تاکنون موفق به فروش ۵/۲ میلیون «رومبا» به قیمت ۱۲۰ دلار شده است. در سال گذشته نیز شرکت سونی از اشتباهات خود درس گرفته و اسباب بازی نسبتاً ارزان قیمت، ۳۵۰ دلاری، خود را وارد بازار کرده است. در همین حال، i-Sobot دیگر شرکت ژاپنی، با عرضه روبات ۳۰۰ دلاری خود، مجهز به ۱۷ موتور و همچنین امکان نمایش عکس العمل در برابر شنیدن برخی کلمات خاص، نسل جدیدی از اسباب بازی های پیشرفته و ارزان قیمت را روانه بازار کرده است.
احسان شارقی
گزارش : روزنامه اعتماد