moji5
21st October 2009, 06:33 PM
دكتر "اميرحسين دوايي"، مدير همكاريهاي علمي و صنعتي دانشگاه علم و صنعت مي‌گويد: اين دانشگاه در چند سال اخير ۱۲۷اختراع عرضه كرده است كه چهار مورد آنها ثبت بين‌المللي شده است. دكتر "اميرحسين دوايي"، مدير همكاريهاي علمي و صنعتي دانشگاه علم و صنعت مي‌گويد: اين دانشگاه در چند سال اخير ۱۲۷اختراع عرضه كرده است كه چهار مورد آنها ثبت بين‌المللي شده است.
مصاحبه مطبوعاتي دكتر "محسن شريفي" رييس دانشكده مهندسي كامپيوتر دانشگاه علم و صنعت با هدف معرفي نرم‌افزاري ابداعي وي كه با استفاده از چند رايانه شخصي به سرعت عمل ابررايانه‌ها دست مي‌يابد، فرصتي شد كه دكتر دوايي پيرامون فعاليتهاي علمي اين دانشگاه سخن بگويد.
وي در حاشيه اين مصاحبه مطبوعاتي با بيان اينكه پايان فاز دانشي و ابتداي فاز فناوري در دانشگاه از ثبت اختراع است، اظهار اميدواري كرد كه سيستم نرم افزار سي- شريفي (ابداع دكتر شريفي) پنجمين اختراع اين دانشگاه باشد كه ثبت جهاني مي‌شود.
دوايي افزود: دانشگاهها در برخورد با دانش و صنعت دو رويكرد عمده دارند كه نخستين آنها، وظيفه دانشگاهها را انجام كارهاي علمي و توليد مقاله مي‌داند و آنها كه در اين قسمت بسيار زياده‌روي مي‌كنند بر اين باورند كه دانش را توليد كنند و اگر صنعت كشور نتواند از آن استفاده كند، مشكل صنعت است و نه آنها.
اما به گفته او گروه ديگر معتقدند كه بايد به مسائل داخلي و نمود بارز آنها توجه داشت حتي اگر كارشان به هيچ مقاله‌اي ختم نشود و اصلا در لبه‌هاي دانش هم حركت نكنند.
دكتر دوايي پس از اين مقدمه گفت: دانشگاه علم‌و صنعت و بقيه دانشگاههاي پيشرو هيچيك از اين دو ايده را نمي‌پسندند و بر اين باورند كه بايد در راه حل مشكلات راهبردي كشور گام بردارند و اگر چنين رويكردي داشته باشند، بحث توليد دانش و حركت در مرزهاي بين‌المللي آن رخ خواهد داد.
وي سپس براي مثال چند نمونه از پژوه‌هاي انجام شده در اين دانشگاه را چنين برشمرد: نخستين پروتز عصبي براي كساني كه داراي ضايعات نخاعي هستند، هم به لحاظ دانشي و هم فناوري و نياز كشور برجسته است و يا در پروژه‌هايي مانند بتونهاي پليمري و شبيه‌سازهاي حرفه‌اي پرواز مثل بالگردها، كار صنعتي انجام شده و آنها را تحويل داده‌ايم .
مدير همكاريهاي علمي و صنعتي دانشگاه علم و صنعت افزود: اكسيژن زدايي از مس كه يكي از اختراعات ثبت شده بين‌المللي ماست و پروژه پوشش‌دهي ضدباكتري كاشي با استفاده از فناوري نانو، هم در حوزه خاصي تعريف مي‌شوند زيرا هم نياز كشور را برآورده مي‌كنند و هم در لبه‌هاي دانش هستند.
دكتر دوايي به‌عنوان نتيجه گفت: ما (دانشگاهها) بايد در پي گره‌گشايي از مشكلات راهبردي كشور باشيم و نبايد جاي شركتهاي پيمانكار و بخش خصوصي را در بدنه كارشناسي كشور تنگ كنيم و خود را رقيب آنها بدانيم.
وي افزود: فعاليتهاي ما دنباله طبيعي فعاليتهاي دانشي و عقبه‌اي براي كارهايي است كه در بخشهاي پژوهش و توسعه (R & D) بايد انجام شود و بنابر اين ما در دفتر همكاريهاي علمي و صنعتي دانشگاه مكانيزمهايي را ايجاد كرده‌ايم تا پروژه‌هايي را كه در دانشگاه انجام مي‌گيرند، از همان لحظه شروع به سوي نيازهاي اصلي كشور سامان‌دهي و جهت دهي شوند.
دوايي ادامه داد: همچنين اگر پروژه‌هايي قابليت تجاري‌سازي و وارد شدن به حوزه صنعت يا خدمات عمومي كشور را دارند، مي‌كوشيم به آنها كمك كنيم و براي اين كار بخش انتقال فناوري را در دانشگاه و مذاكرات فروش دانش فني را فعال كرده‌ايم.
به گفته دوايي، يكي ديگر از كارهاي ما، اين است كه برخي از دانشها و فناوريهاي توليد شده در دانشگاه را كه قابليت عرضه در بازار دارند، از طريق شركتهاي كوچك و متوسط دانش‌بنيان به بازار متصل كنيم كه وظيفه مركز رشد دانشگاه كمك به ايجاد شركتهاي دانش بنيان است.
با اين حال يكي از حلقه‌هاي مفقوده بين تبديل كارهاي پژوهشي انجام شده به محصول، اين است كه بسياري از فارغ‌التحصيلان دانشگاهها در سطح كارشناسي ارشد و دكترا، عمدتا به دلايل مادي و گاه معنوي، موفق به نتيجه رساندن حاصل كار چندين ساله خود نمي‌شوند و سپس به سر كار ديگري مي‌روند.
"محمدرضا جاهد مطلق" مدير مركز رشد دانشگاه علم و صنعت مي‌گويد: اين مراكز بدين سبب توسط دولت در دانشگاهها ايجاد شده‌اند تا به اين افراد كمك كند كه محصول كار خود را بصورت قابل استفاده درآورند.
وي مي‌افزايد: اين مراكز هم از نظر مالي و هم معنوي به اين صاحبان ايده كمك مي‌كنند تا بتواند مقداري از مشكلات تجاري خود را رفع كنند و مثلا طرح تجاري بنويسند و مشكلات قانوني خود را نيز با گرفتن مشاوران حقوقي رفع كنند.
جاهد با بيان اينكه دولت تصميم گرفته است در تمامي دانشگاهها مراكز رشد را فعال كند، مي‌گويد: اين مراكز دو حسن دارند، نخست اينكه كارهاي پژوهشي به ثمر مي‌رسد و ديگر اينكه كارزايي مي‌شود و محقق بدون فشار به بدنه دولت براي خود و با توجه به محصول توليد شده براي گروهي كارشناس، كاردان و كارگر كار ايجاد مي‌كند.
به گفته وي، مراكز رشد به دو صورت به فارغ‌التحصيلان دانشگاهي داراي طرح توليد كمك مي‌كنند، نخست اينكه آنها را كه شركتي ندارند به مرحله‌اي موسوم به پيش‌رشد مي‌آورند تا در مدتي حدود شش ماه شركت خود را ثبت كنند و ديگران را كه شركت دارند، به مرحله رشد وارد مي‌كنند تا پس از حدود سه سال در اين مراكز خود را به مرحله‌اي برساند كه بتوانند محصول خود را به جاهايي كه از آنها استفاده مي‌كنند، عرضه كنند.
منبع:
http://www1.irna.ir/fa/news/view/menu-149/8608286400141319.htm (http://www1.irna.ir/fa/news/view/menu-149/8608286400141319.htm)
مصاحبه مطبوعاتي دكتر "محسن شريفي" رييس دانشكده مهندسي كامپيوتر دانشگاه علم و صنعت با هدف معرفي نرم‌افزاري ابداعي وي كه با استفاده از چند رايانه شخصي به سرعت عمل ابررايانه‌ها دست مي‌يابد، فرصتي شد كه دكتر دوايي پيرامون فعاليتهاي علمي اين دانشگاه سخن بگويد.
وي در حاشيه اين مصاحبه مطبوعاتي با بيان اينكه پايان فاز دانشي و ابتداي فاز فناوري در دانشگاه از ثبت اختراع است، اظهار اميدواري كرد كه سيستم نرم افزار سي- شريفي (ابداع دكتر شريفي) پنجمين اختراع اين دانشگاه باشد كه ثبت جهاني مي‌شود.
دوايي افزود: دانشگاهها در برخورد با دانش و صنعت دو رويكرد عمده دارند كه نخستين آنها، وظيفه دانشگاهها را انجام كارهاي علمي و توليد مقاله مي‌داند و آنها كه در اين قسمت بسيار زياده‌روي مي‌كنند بر اين باورند كه دانش را توليد كنند و اگر صنعت كشور نتواند از آن استفاده كند، مشكل صنعت است و نه آنها.
اما به گفته او گروه ديگر معتقدند كه بايد به مسائل داخلي و نمود بارز آنها توجه داشت حتي اگر كارشان به هيچ مقاله‌اي ختم نشود و اصلا در لبه‌هاي دانش هم حركت نكنند.
دكتر دوايي پس از اين مقدمه گفت: دانشگاه علم‌و صنعت و بقيه دانشگاههاي پيشرو هيچيك از اين دو ايده را نمي‌پسندند و بر اين باورند كه بايد در راه حل مشكلات راهبردي كشور گام بردارند و اگر چنين رويكردي داشته باشند، بحث توليد دانش و حركت در مرزهاي بين‌المللي آن رخ خواهد داد.
وي سپس براي مثال چند نمونه از پژوه‌هاي انجام شده در اين دانشگاه را چنين برشمرد: نخستين پروتز عصبي براي كساني كه داراي ضايعات نخاعي هستند، هم به لحاظ دانشي و هم فناوري و نياز كشور برجسته است و يا در پروژه‌هايي مانند بتونهاي پليمري و شبيه‌سازهاي حرفه‌اي پرواز مثل بالگردها، كار صنعتي انجام شده و آنها را تحويل داده‌ايم .
مدير همكاريهاي علمي و صنعتي دانشگاه علم و صنعت افزود: اكسيژن زدايي از مس كه يكي از اختراعات ثبت شده بين‌المللي ماست و پروژه پوشش‌دهي ضدباكتري كاشي با استفاده از فناوري نانو، هم در حوزه خاصي تعريف مي‌شوند زيرا هم نياز كشور را برآورده مي‌كنند و هم در لبه‌هاي دانش هستند.
دكتر دوايي به‌عنوان نتيجه گفت: ما (دانشگاهها) بايد در پي گره‌گشايي از مشكلات راهبردي كشور باشيم و نبايد جاي شركتهاي پيمانكار و بخش خصوصي را در بدنه كارشناسي كشور تنگ كنيم و خود را رقيب آنها بدانيم.
وي افزود: فعاليتهاي ما دنباله طبيعي فعاليتهاي دانشي و عقبه‌اي براي كارهايي است كه در بخشهاي پژوهش و توسعه (R & D) بايد انجام شود و بنابر اين ما در دفتر همكاريهاي علمي و صنعتي دانشگاه مكانيزمهايي را ايجاد كرده‌ايم تا پروژه‌هايي را كه در دانشگاه انجام مي‌گيرند، از همان لحظه شروع به سوي نيازهاي اصلي كشور سامان‌دهي و جهت دهي شوند.
دوايي ادامه داد: همچنين اگر پروژه‌هايي قابليت تجاري‌سازي و وارد شدن به حوزه صنعت يا خدمات عمومي كشور را دارند، مي‌كوشيم به آنها كمك كنيم و براي اين كار بخش انتقال فناوري را در دانشگاه و مذاكرات فروش دانش فني را فعال كرده‌ايم.
به گفته دوايي، يكي ديگر از كارهاي ما، اين است كه برخي از دانشها و فناوريهاي توليد شده در دانشگاه را كه قابليت عرضه در بازار دارند، از طريق شركتهاي كوچك و متوسط دانش‌بنيان به بازار متصل كنيم كه وظيفه مركز رشد دانشگاه كمك به ايجاد شركتهاي دانش بنيان است.
با اين حال يكي از حلقه‌هاي مفقوده بين تبديل كارهاي پژوهشي انجام شده به محصول، اين است كه بسياري از فارغ‌التحصيلان دانشگاهها در سطح كارشناسي ارشد و دكترا، عمدتا به دلايل مادي و گاه معنوي، موفق به نتيجه رساندن حاصل كار چندين ساله خود نمي‌شوند و سپس به سر كار ديگري مي‌روند.
"محمدرضا جاهد مطلق" مدير مركز رشد دانشگاه علم و صنعت مي‌گويد: اين مراكز بدين سبب توسط دولت در دانشگاهها ايجاد شده‌اند تا به اين افراد كمك كند كه محصول كار خود را بصورت قابل استفاده درآورند.
وي مي‌افزايد: اين مراكز هم از نظر مالي و هم معنوي به اين صاحبان ايده كمك مي‌كنند تا بتواند مقداري از مشكلات تجاري خود را رفع كنند و مثلا طرح تجاري بنويسند و مشكلات قانوني خود را نيز با گرفتن مشاوران حقوقي رفع كنند.
جاهد با بيان اينكه دولت تصميم گرفته است در تمامي دانشگاهها مراكز رشد را فعال كند، مي‌گويد: اين مراكز دو حسن دارند، نخست اينكه كارهاي پژوهشي به ثمر مي‌رسد و ديگر اينكه كارزايي مي‌شود و محقق بدون فشار به بدنه دولت براي خود و با توجه به محصول توليد شده براي گروهي كارشناس، كاردان و كارگر كار ايجاد مي‌كند.
به گفته وي، مراكز رشد به دو صورت به فارغ‌التحصيلان دانشگاهي داراي طرح توليد كمك مي‌كنند، نخست اينكه آنها را كه شركتي ندارند به مرحله‌اي موسوم به پيش‌رشد مي‌آورند تا در مدتي حدود شش ماه شركت خود را ثبت كنند و ديگران را كه شركت دارند، به مرحله رشد وارد مي‌كنند تا پس از حدود سه سال در اين مراكز خود را به مرحله‌اي برساند كه بتوانند محصول خود را به جاهايي كه از آنها استفاده مي‌كنند، عرضه كنند.
منبع:
http://www1.irna.ir/fa/news/view/menu-149/8608286400141319.htm (http://www1.irna.ir/fa/news/view/menu-149/8608286400141319.htm)