kamanabroo
18th October 2009, 10:39 PM
گنجینه علم خدا
http://img.tebyan.net/big/1388/07/854824817112071541581182012002092122214453.jpg
مرحـوم شیخ كلینى در اصـول كافـى بخشـى را به مسائل حجت و دلیل شیعیان اختصاص داده و در یكى از اخبار آن بخـش، چنیـن نقل كرده: منصـور بـن حازم گـوید: به امام صادق(علیهالسلام) عرض كردم: خداوند بالاتر از آن است كه به وسیله مخلـوقـاتـش شنـاخته شـود بلكه ایـن مخلـوقاتنـد كه به وسیله خـدا شناخته مـىگـردنـد.
امام صادق(علیهالسلام) فرمود: راست گفتى.
گفتـم: كسى كه دانست براى او پروردگارى است، پـس سزاوار است كه بـدانـد براى آن پروردگار رضا و سخطـى است كه جز از راه وحـى و رسـول شناخته نمىگردند، پـس اگر به كسى وحـى نشد سزاوار است كه دست به دامان رسولان خدا شود، پـس اگر آنها را ملاقات كرد، خواهد دیـد كه آنها حجت هستنـد و پیـروى از ایشان واجب.
آنگاه به امام صادق(علیهالسلام) مىگـوید كه از مردم در مـورد حجت بعد از رسـول خدا(صلّی الله علیه و آله) پرسیدم.
آنها گفتند: قرآن، ولـى مـن به آنها تذكر دادم كه قرآن بدون سرپرست و قیـّم كفایت نمىكند، چرا كه گروههاى مختلف از جمله مرجئه، قدریه و حتى زنادقه كه به قرآن ایمان هـم ندارند براى سخـن خویش به قرآن استدلال مىكنند و روى همیـن جهات است كه گفتـم قرآن نیاز به سرپـرستـى دارد كه هر چه در مـورد آن بفرماید حق باشد و در ایـن میان كسانى چـون ابـن مسعود و عمر و حذیفه به عنـوان سرپرست معرفـى شدند.
اما مـن سـوال كردم كه آیا تمـام قـرآن را مـىدانستنـد؟
در جـواب گفتنـد: خیر، تنها علـى بود كه آگاه به تمام قرآن بـود.
مـن گفتـم: پـس شهادت مىدهـم كه علـى(علیهالسلام) قیـم و سرپرست قرآن است و پیروى از او واجب و پـس از رسـول خـدا(صلّی الله علیه و آله) حجت بـر مردم است و آنچه در مـورد قرآن ابراز عقیده كند حق است.
امام صادق(علیهالسلام) پـس از شنیدن سخنان او و استـدلال زیبا و محكـم وى او را با گفتـن «رحمك الله» ستود و دعایش كرد.
سخنان جناب منصـور را ضمیمه كنیـد به فـرمـایـش حضـرت امیـرالمـومنین(علیهالسلا م) كه مىفرماید: ایـن قرآن جز خطوطى كه میان دو جلد نگاشته شده، چیزى نیست، به زبان سخـن نمـىگـوید، ناچار باید ترجمانـى داشته باشد.
در همیـن زمینه یكـى از اصحاب امام صادق(علیهالسلام) مىگـوید:
شنیـدم كه امام صادق(علیهالسلام) مـىفرمـود: «نحـن ولاه امر الله و خزنه علـم الله و عیبه وحـى الله»؛ ما ولـى امـر "امامت و خلافت" خدا و گنجینه علـم خدا و صندوق وحـى خدائیـم.
پدر گرامی آن حضرت، امام باقر(علیهالسلام) نیز میفرماید: نحن تراجمه وحی الله؛ ما مترجمان وحی خدائیم.
برگرفته از اصول کافی، بخش مسائل حجت
گروه دین و اندیشه تبیان،
http://img.tebyan.net/big/1388/07/854824817112071541581182012002092122214453.jpg
مرحـوم شیخ كلینى در اصـول كافـى بخشـى را به مسائل حجت و دلیل شیعیان اختصاص داده و در یكى از اخبار آن بخـش، چنیـن نقل كرده: منصـور بـن حازم گـوید: به امام صادق(علیهالسلام) عرض كردم: خداوند بالاتر از آن است كه به وسیله مخلـوقـاتـش شنـاخته شـود بلكه ایـن مخلـوقاتنـد كه به وسیله خـدا شناخته مـىگـردنـد.
امام صادق(علیهالسلام) فرمود: راست گفتى.
گفتـم: كسى كه دانست براى او پروردگارى است، پـس سزاوار است كه بـدانـد براى آن پروردگار رضا و سخطـى است كه جز از راه وحـى و رسـول شناخته نمىگردند، پـس اگر به كسى وحـى نشد سزاوار است كه دست به دامان رسولان خدا شود، پـس اگر آنها را ملاقات كرد، خواهد دیـد كه آنها حجت هستنـد و پیـروى از ایشان واجب.
آنگاه به امام صادق(علیهالسلام) مىگـوید كه از مردم در مـورد حجت بعد از رسـول خدا(صلّی الله علیه و آله) پرسیدم.
آنها گفتند: قرآن، ولـى مـن به آنها تذكر دادم كه قرآن بدون سرپرست و قیـّم كفایت نمىكند، چرا كه گروههاى مختلف از جمله مرجئه، قدریه و حتى زنادقه كه به قرآن ایمان هـم ندارند براى سخـن خویش به قرآن استدلال مىكنند و روى همیـن جهات است كه گفتـم قرآن نیاز به سرپـرستـى دارد كه هر چه در مـورد آن بفرماید حق باشد و در ایـن میان كسانى چـون ابـن مسعود و عمر و حذیفه به عنـوان سرپرست معرفـى شدند.
اما مـن سـوال كردم كه آیا تمـام قـرآن را مـىدانستنـد؟
در جـواب گفتنـد: خیر، تنها علـى بود كه آگاه به تمام قرآن بـود.
مـن گفتـم: پـس شهادت مىدهـم كه علـى(علیهالسلام) قیـم و سرپرست قرآن است و پیروى از او واجب و پـس از رسـول خـدا(صلّی الله علیه و آله) حجت بـر مردم است و آنچه در مـورد قرآن ابراز عقیده كند حق است.
امام صادق(علیهالسلام) پـس از شنیدن سخنان او و استـدلال زیبا و محكـم وى او را با گفتـن «رحمك الله» ستود و دعایش كرد.
سخنان جناب منصـور را ضمیمه كنیـد به فـرمـایـش حضـرت امیـرالمـومنین(علیهالسلا م) كه مىفرماید: ایـن قرآن جز خطوطى كه میان دو جلد نگاشته شده، چیزى نیست، به زبان سخـن نمـىگـوید، ناچار باید ترجمانـى داشته باشد.
در همیـن زمینه یكـى از اصحاب امام صادق(علیهالسلام) مىگـوید:
شنیـدم كه امام صادق(علیهالسلام) مـىفرمـود: «نحـن ولاه امر الله و خزنه علـم الله و عیبه وحـى الله»؛ ما ولـى امـر "امامت و خلافت" خدا و گنجینه علـم خدا و صندوق وحـى خدائیـم.
پدر گرامی آن حضرت، امام باقر(علیهالسلام) نیز میفرماید: نحن تراجمه وحی الله؛ ما مترجمان وحی خدائیم.
برگرفته از اصول کافی، بخش مسائل حجت
گروه دین و اندیشه تبیان،