آبجی
13th October 2009, 12:31 PM
آیکون ساعت شنی با وجود گسترش و بزرگ شدن هر لحظه اینترنت (World wide web) هنوز کند می چرخد و اینترنت به (World wide wait) تبدیل شده است. کاربران چه قدیمی و چه جدید فهمیده اند بازی در حال عوض شدن و قواعد اینترنت در حال تغییر و نو شدن است تا راه خود را به سوی آنچه اینترنت II نامیده می شود، پیداکند.
اینترنت کنونی قابلیت اجرای برنامه های کاربردی نسل بعد را ندارد و در حال جان کندن است. آیا سرعت کنونی اینترنت برای دریافت و ارسال فایل ها در سال های آینده قابل قبول خواهد بود؟ آیا نمی توان در سطح جهان از رایانه هایی که در حال کار نیستند برای پردازش اطلاعات سنگین استفاده کرد؟ پاسخ سوالات فوق به راهی ختم خواهدشد با عنوان اینترنت.
اینترنت برتر از تمام فناوری هایی ظاهر شده است که جهان را به هم مرتبط می سازد اما این فناوری نیز مانند سایر فناوری های دیگر آفت هایی دارد مانند هکرها، ویروس ها و.... اینترنت کنونی را در حقیقت می توان نسخه توسعه یافته شبکه ARPANET نامید؛ شبکه ای که در سال 1969 توسط سازمان ناسا پایه گذاری شد و سپس چند دانشگاه آمریکا به این شبکه پیوستند و بعد نیز به مرور کشورهای عضو این شبکه یکپارچه شدند.
هدف اصلی و ابتدایی از راه اندازی شبکه آرپانت امور تحقیقاتی و پژوهشی بود اما این شبکه بعدها در جهت اهداف سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و... نیز به کار گرفته شد. تعمیر و رفع مشکلات شبکه کنونی اینترنت سخت و دشوار شده است بنابراین محققان روی امکان ایجاد شبکه جهانی جدید در حال مطالعه و تحقیق هستند که این شبکه با نام اینترنت II شناخته می شود.
اینترنت کنونی از پروتکل IPV4 استفاده می کند که نزدیک به 20 سال قدمت دارد و به عقیده بعضی عمر این پروتکل به سر آمده است. مشکل اصلی در این پروتکل تعداد محدود آدرس های IPV4 برای پشتیبانی از اینترنت فعلی و اینترنت II است. پدیده اینترنت II یا Grid Technology پدیده ای است که به عنوان جانشین اینترنت فعلی در بعضی از کشورها شناخته شده است. اینترنت II با داشتن بهترین و سریع ترین ابزارهای جست وجو (Search)، سرعت بسیار بالا و داشتن امکانات قوی برای تحقیق و پژوهش جایگزین شایسته اینترنت در سال های آتی خواهد بود.
سرعت انتقال اطلاعات در یک پایگاه اینترنت II ده ها گیگابایت در ثانیه خواهدبود، البته هنوز زمان زیادی برای رسیدن به اینترنت II وجود دارد. این فناوری حاصل همکاری 130 دانشگاه و مرکز تحقیقاتی به منظور توسعه اینترنت به صورت شبکه ای با قابلیت های پیشرفته تر برای تحقیقات و آزمایش های دانشگاهی است. طراحی اینترنت II که با اینترنت کنونی نیز سازگار است، مسیری را در جهت دستیابی به پهنای باند بیشتر و نرخ انتقال اطلاعات افزون تر مهیا می کند.
در اینترنت II برخلاف اینترنت کنونی از پروتکل IPV6 به جای پروتکل IPV4 استفاده می شود. در اصل شماره IP که در حال حاضر از 4 بخش تشکیل شده در اینترنت II شش بخشی خواهد بود که این تغییر پروتکل افزایش پهنای باند را به دنبال خواهد داشت و زمان دسترسی به اطلاعات به زمان حقیقی بسیار نزدیک تر می شود
اینترنت کنونی قابلیت اجرای برنامه های کاربردی نسل بعد را ندارد و در حال جان کندن است. آیا سرعت کنونی اینترنت برای دریافت و ارسال فایل ها در سال های آینده قابل قبول خواهد بود؟ آیا نمی توان در سطح جهان از رایانه هایی که در حال کار نیستند برای پردازش اطلاعات سنگین استفاده کرد؟ پاسخ سوالات فوق به راهی ختم خواهدشد با عنوان اینترنت.
اینترنت برتر از تمام فناوری هایی ظاهر شده است که جهان را به هم مرتبط می سازد اما این فناوری نیز مانند سایر فناوری های دیگر آفت هایی دارد مانند هکرها، ویروس ها و.... اینترنت کنونی را در حقیقت می توان نسخه توسعه یافته شبکه ARPANET نامید؛ شبکه ای که در سال 1969 توسط سازمان ناسا پایه گذاری شد و سپس چند دانشگاه آمریکا به این شبکه پیوستند و بعد نیز به مرور کشورهای عضو این شبکه یکپارچه شدند.
هدف اصلی و ابتدایی از راه اندازی شبکه آرپانت امور تحقیقاتی و پژوهشی بود اما این شبکه بعدها در جهت اهداف سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و... نیز به کار گرفته شد. تعمیر و رفع مشکلات شبکه کنونی اینترنت سخت و دشوار شده است بنابراین محققان روی امکان ایجاد شبکه جهانی جدید در حال مطالعه و تحقیق هستند که این شبکه با نام اینترنت II شناخته می شود.
اینترنت کنونی از پروتکل IPV4 استفاده می کند که نزدیک به 20 سال قدمت دارد و به عقیده بعضی عمر این پروتکل به سر آمده است. مشکل اصلی در این پروتکل تعداد محدود آدرس های IPV4 برای پشتیبانی از اینترنت فعلی و اینترنت II است. پدیده اینترنت II یا Grid Technology پدیده ای است که به عنوان جانشین اینترنت فعلی در بعضی از کشورها شناخته شده است. اینترنت II با داشتن بهترین و سریع ترین ابزارهای جست وجو (Search)، سرعت بسیار بالا و داشتن امکانات قوی برای تحقیق و پژوهش جایگزین شایسته اینترنت در سال های آتی خواهد بود.
سرعت انتقال اطلاعات در یک پایگاه اینترنت II ده ها گیگابایت در ثانیه خواهدبود، البته هنوز زمان زیادی برای رسیدن به اینترنت II وجود دارد. این فناوری حاصل همکاری 130 دانشگاه و مرکز تحقیقاتی به منظور توسعه اینترنت به صورت شبکه ای با قابلیت های پیشرفته تر برای تحقیقات و آزمایش های دانشگاهی است. طراحی اینترنت II که با اینترنت کنونی نیز سازگار است، مسیری را در جهت دستیابی به پهنای باند بیشتر و نرخ انتقال اطلاعات افزون تر مهیا می کند.
در اینترنت II برخلاف اینترنت کنونی از پروتکل IPV6 به جای پروتکل IPV4 استفاده می شود. در اصل شماره IP که در حال حاضر از 4 بخش تشکیل شده در اینترنت II شش بخشی خواهد بود که این تغییر پروتکل افزایش پهنای باند را به دنبال خواهد داشت و زمان دسترسی به اطلاعات به زمان حقیقی بسیار نزدیک تر می شود