سید لفته فردزاده
9th August 2015, 03:49 AM
گلیسین گیاهی است از خانواده ی بقولات (لگومینوز) و از زیر تیره ی پروانه واران که منشاء آن شرق آسیا می باشد. درختچه ای است خزان دار با طول عمر زیاد ، بالا رونده چوبی ،دارای برگ های متناوب و به فرم مرکب شانه ای فرد ، گل هایی به رنگ آبی ، ارغوانی یا بنفش که به صورت گل آذین خوشه قرارگرفته اند.گل آذین خوشه ی زیبایش سبب معروفیت این گیاه شده است.
تفاوت انواع گونه های گلیسین در تعداد برگچه ها ، رنگ گلها و طول گل آذین است. گونه چینی طول اش تا 18 متر می رسد. در گونه ژاپنی معمولا طول درخت حداکثر به 9 متر میرسد. تعداد برگچه ها 13 تا 19 عدد است و طول گل آذین بیشتر از گونه ی چینی می باشد.
نکته ی جالب در مورد گلیسین این است که سالی دوبار گل میدهد . گل دهی اول اش در اواسط بهار و گل دهی دوم اش در اواسط تابستان است. البته گل ها در گل دهی دوم کوچکتر هستند. کاربرد این درخت در فضای سبز برای ساختن آلاچیق ها و سایبان ها است و این به شرط هرس و تربیت خوب است. این درخت کاربرد وسیعی در بونسای دارد. برگها و بخصوص بذور این گیاه سمی هستند و نبایستی خورده شوند.
نیاز ها
نور = گیاهی است که تقریبا به نور زیادی نیاز دارد و بایستی در مکان های آفتابگیر کاشته شود.
خاک= به خاک های لومی با زهکش مناسب نیاز دارد و خاک های سنگین را نمی پسندد. به خاک های گچی و آهکی حساس است و PH5/5 تا 5/6 ( کمی اسیدی) بهترین حالت برای این گیاه است.
رطوبت = به رطوبت متوسط و منظم نیاز دارد . خشکی را به خوبی تحمل می کند و به رطوبت فراوان حساس است.
حرارت = گلیسین گیاه مناطق معتدله محسوب می شود و در محدوده دمایی 4 تا 35 درجه رشد میکند. نوسانات دمایی در بهار سبب ریختن گل ها می شود.
تکثیر
به چندین روش گلیسین را می توان تکثیر نمود : 1- قلمه 2- خوابانیدن 3- پیوند زدن 4- بذر
آفات و بیماری ها
گاهی اوقات بیماری لکه برگی به این گیاه حمله می کند. قارچ های عسلی و حشرات مکنده ای چون شته ها و شپشک ها نیز به این گیاه آسیب می رسانند.
مشکلات محیطی و فیزیولوژیکی گیاه
گلیسین به خاک های گچی و آهکی حساسیت دارد. خاک هایی با PH قلیایی برای این گیاه مناسب نیستند. کمبود آهن و فسفر و پتاسیم خاک به این گیاه صدمه می رساند و سبب کاهش تعداد گل ها می شود و همان طور که ذکر شد یخبندان های بهاره سبب ریختن گل های آن می شود.
تغذیه
این گیاه به خاک کاملا غنی از مواد آلی و معدنی نیاز دارد. کود دهی قبل از زمان گلدهی برای پدیدار شدن گل های زیبا ضروری است. در بهار و تابستان ( در هر دو موعد گلدهی ) کود دهی انجام می شود. در مورد نسبت کود دهی NPK آن اطلاعاتی در دست نیست اما کود سوپر فسفات به میزان 68 گرم و سولفات پتاسیم به میزان 48 گرم در هر متر مربع خاک به این گیاه داده می شود تا گلدهی تحریک شود و گلهای زیبایی پدیدار شوند.
منبع
http://golkari-ma.lxb.ir/post/20/%D9%BE%DB%8C%DA%86%20%DA%AF%D9%84%DB%8C%D8%B3%DB%8 C%D9%86.htm
تفاوت انواع گونه های گلیسین در تعداد برگچه ها ، رنگ گلها و طول گل آذین است. گونه چینی طول اش تا 18 متر می رسد. در گونه ژاپنی معمولا طول درخت حداکثر به 9 متر میرسد. تعداد برگچه ها 13 تا 19 عدد است و طول گل آذین بیشتر از گونه ی چینی می باشد.
نکته ی جالب در مورد گلیسین این است که سالی دوبار گل میدهد . گل دهی اول اش در اواسط بهار و گل دهی دوم اش در اواسط تابستان است. البته گل ها در گل دهی دوم کوچکتر هستند. کاربرد این درخت در فضای سبز برای ساختن آلاچیق ها و سایبان ها است و این به شرط هرس و تربیت خوب است. این درخت کاربرد وسیعی در بونسای دارد. برگها و بخصوص بذور این گیاه سمی هستند و نبایستی خورده شوند.
نیاز ها
نور = گیاهی است که تقریبا به نور زیادی نیاز دارد و بایستی در مکان های آفتابگیر کاشته شود.
خاک= به خاک های لومی با زهکش مناسب نیاز دارد و خاک های سنگین را نمی پسندد. به خاک های گچی و آهکی حساس است و PH5/5 تا 5/6 ( کمی اسیدی) بهترین حالت برای این گیاه است.
رطوبت = به رطوبت متوسط و منظم نیاز دارد . خشکی را به خوبی تحمل می کند و به رطوبت فراوان حساس است.
حرارت = گلیسین گیاه مناطق معتدله محسوب می شود و در محدوده دمایی 4 تا 35 درجه رشد میکند. نوسانات دمایی در بهار سبب ریختن گل ها می شود.
تکثیر
به چندین روش گلیسین را می توان تکثیر نمود : 1- قلمه 2- خوابانیدن 3- پیوند زدن 4- بذر
آفات و بیماری ها
گاهی اوقات بیماری لکه برگی به این گیاه حمله می کند. قارچ های عسلی و حشرات مکنده ای چون شته ها و شپشک ها نیز به این گیاه آسیب می رسانند.
مشکلات محیطی و فیزیولوژیکی گیاه
گلیسین به خاک های گچی و آهکی حساسیت دارد. خاک هایی با PH قلیایی برای این گیاه مناسب نیستند. کمبود آهن و فسفر و پتاسیم خاک به این گیاه صدمه می رساند و سبب کاهش تعداد گل ها می شود و همان طور که ذکر شد یخبندان های بهاره سبب ریختن گل های آن می شود.
تغذیه
این گیاه به خاک کاملا غنی از مواد آلی و معدنی نیاز دارد. کود دهی قبل از زمان گلدهی برای پدیدار شدن گل های زیبا ضروری است. در بهار و تابستان ( در هر دو موعد گلدهی ) کود دهی انجام می شود. در مورد نسبت کود دهی NPK آن اطلاعاتی در دست نیست اما کود سوپر فسفات به میزان 68 گرم و سولفات پتاسیم به میزان 48 گرم در هر متر مربع خاک به این گیاه داده می شود تا گلدهی تحریک شود و گلهای زیبایی پدیدار شوند.
منبع
http://golkari-ma.lxb.ir/post/20/%D9%BE%DB%8C%DA%86%20%DA%AF%D9%84%DB%8C%D8%B3%DB%8 C%D9%86.htm