سید لفته فردزاده
7th August 2015, 02:32 PM
محققان شیوه جدیدي براي كشتن باكتري‌ها كشف كردند كه بي‌نياز از آنتی بیوتیک بوده و بر پایه فناوری نیمه رساناست.
باکتری مانند استافیلوکوک اورئوس مقاوم به متی‌سیلین (MRSA) تنها باعث عفونت های مرگبار نمی شود، بلکه آنتی بیوتیک های متداول نیز بر روی آنها بی تأثیر هستند؛ همچنین خطر تبدیل شدن به باکتری مقاوم در برابر آنتی بیوتیک در مورد باکتری های ساده و قابل کنترل نیز وجود دارد.
محققان شیمی پژوهشکده IBM در آلمادن کالیفرنیا در جریان تحقیقات موفق به كشف موادی شدند که در زمان تشکیل زنجیره برای شکل‌دهی پلیمر، قادر به تولید بار الکترواستاتیک هستند.
محققان کنجکاو شدند که آیا این پلیمر کاربردهای دیگری دارد و این مسأله منجر به ایجاد کاربرد موسوم به «پلیمرهای نینجا» شد.
زمانیکه اجزای پلیمرهای نینجا به جریان خون یا آب معرفی می شوند، به ساختارهای نانو زیست سازگار (نینجا) تبدیل می‌شوند که بصورت الکترو استاتیکی به سمت سلول های آلوده کشیده شده، اما سلول های سالم را تحت تأثیر قرار نمی‌دهند. پس از رسیدن به سلول‌های آلوده، باکتری نابود شده و هیچ گونه عوارض جانبی یا تجمع در بدن گزارش نشده است.
«جیم هدریک» از محققان این پژوهش تأکید می کند: مکانیسمی که این پلیمرها برای مبارزه با باکتری استفاده می کنند، با شیوه ضد باکتری آنتی بیوتیک ها کاملا متفاوت است.
پلیمرها عملکرد سیستم ایمنی را تقلید می کنند: پلیمر به غشاء باکتری می‌چسبد و باعث بی ثباتی غشا می‌شود، در نتیجه فرصت کمی برای ایجاد مقاومت در برابر پلیمر بوجود می‌آید.
علاوه بر کاربردهای پلیمرهای نینجا در پزشکی، محققان امیدوارند که از این پلیمر در محصولات ضد باکتری مانند پاک کننده ها و جایگزین شدن به جای مواد ضد میکروبی در خمیردندان، دهانشویه و بسته بندی مواد غذایی استفاده کنند.
منبع
http://pseudomonas.blogfa.com/post-273.aspx
باکتری مانند استافیلوکوک اورئوس مقاوم به متی‌سیلین (MRSA) تنها باعث عفونت های مرگبار نمی شود، بلکه آنتی بیوتیک های متداول نیز بر روی آنها بی تأثیر هستند؛ همچنین خطر تبدیل شدن به باکتری مقاوم در برابر آنتی بیوتیک در مورد باکتری های ساده و قابل کنترل نیز وجود دارد.
محققان شیمی پژوهشکده IBM در آلمادن کالیفرنیا در جریان تحقیقات موفق به كشف موادی شدند که در زمان تشکیل زنجیره برای شکل‌دهی پلیمر، قادر به تولید بار الکترواستاتیک هستند.
محققان کنجکاو شدند که آیا این پلیمر کاربردهای دیگری دارد و این مسأله منجر به ایجاد کاربرد موسوم به «پلیمرهای نینجا» شد.
زمانیکه اجزای پلیمرهای نینجا به جریان خون یا آب معرفی می شوند، به ساختارهای نانو زیست سازگار (نینجا) تبدیل می‌شوند که بصورت الکترو استاتیکی به سمت سلول های آلوده کشیده شده، اما سلول های سالم را تحت تأثیر قرار نمی‌دهند. پس از رسیدن به سلول‌های آلوده، باکتری نابود شده و هیچ گونه عوارض جانبی یا تجمع در بدن گزارش نشده است.
«جیم هدریک» از محققان این پژوهش تأکید می کند: مکانیسمی که این پلیمرها برای مبارزه با باکتری استفاده می کنند، با شیوه ضد باکتری آنتی بیوتیک ها کاملا متفاوت است.
پلیمرها عملکرد سیستم ایمنی را تقلید می کنند: پلیمر به غشاء باکتری می‌چسبد و باعث بی ثباتی غشا می‌شود، در نتیجه فرصت کمی برای ایجاد مقاومت در برابر پلیمر بوجود می‌آید.
علاوه بر کاربردهای پلیمرهای نینجا در پزشکی، محققان امیدوارند که از این پلیمر در محصولات ضد باکتری مانند پاک کننده ها و جایگزین شدن به جای مواد ضد میکروبی در خمیردندان، دهانشویه و بسته بندی مواد غذایی استفاده کنند.
منبع
http://pseudomonas.blogfa.com/post-273.aspx