سید لفته فردزاده
5th August 2015, 03:05 PM
شرفتهاي تازه پزشكي اين امكان را فراهم آورده كه پزشكان بتوانند با بازده ۸۰درصد احتمال مرگ كساني را كه بيش از ۵۰سال دارند ظرف چهار سال بعد را براي آنان مشخص سازند.
به نوشته "جورنال او آمريكن مديكال اسوسيشن Association Journal of American Medical(نشريه انجمن پزشكي آمريكا) يك متخصص پزشكي افراد سالمند به نام "سي لي" كه در مركز امور نظاميان بازنشسته در سان فرانسيسكو تحقيقي ميكند با مصاحبه با ۲۰هزار داوطلب بالاي ۵۰سال پرسشنامههايي حاوي ۱۲پرسش را بر اساس پاسخهاي اين داوطلبان كه در فاصله سالهاي ۱۹۹۸تا ۲۰۰۰در نظرسنجي مربوط به سلامت و بازنشستگي در آمريكا، شركت جسته بودند، تنظيم كرد.
لي و همكارانش به پرسشهاي كساني كه تا پايان سال ۲۰۰۰در گذشته بودند نظر كردند و كوشيدند شماري از متغيرها و عواملي را كه در مرگ اين افراد موثر بودند با استفاده از اطلاعات اوليهاي كه از آنان در اختيار داشتند مشخص سازند.
از رهگذر اين بررسي يك "نمايه مرگ" فراهم آمد كه بر مبناي پرسشهاي مختلف راجع به جنسيت، سن، بيماريهاي افراد و توانائيشان به انجام فعاليتهاي روزانه تنظيم شده است.
براي هر پاسخ امتيازي بين صفر و ۹در نظر گرفته شده است. اگر مجموع امتيازات شخص معادل صفر باشد معناي اين امر آن است كه شانس مردن اين فرد در چهار سال بعد كمتر از يك درصد است. امتياز ۱۴به بالا به معناي آن است كه شانس مرگ شخص در اين مدت ۶۵درصد است.
به اعتقاد متخصصان، اين نوع نمايه ميتواند نقش موثري در برنامه ريزي بهتر براي بهبود زندكي افراد آسيبپذير بازي كند اما در عين حال اين خطر نيز وجود دارد كه پزشكان در بخشهاي دولتي بر مبناي همين امار از مداواي افراد مسن خودداري ورزند.
هماكنون در انگليس به علت هزينههاي زياد نظام بهداشت عمومي، برخي از مراكز خدمات بهداشتي با اولويت بندي امكانات موجود و تخصيص آن به جوانها، عملا خدمات كمتري به افراد مسن ارايه ميدهند.
به نوشته "جورنال او آمريكن مديكال اسوسيشن Association Journal of American Medical(نشريه انجمن پزشكي آمريكا) يك متخصص پزشكي افراد سالمند به نام "سي لي" كه در مركز امور نظاميان بازنشسته در سان فرانسيسكو تحقيقي ميكند با مصاحبه با ۲۰هزار داوطلب بالاي ۵۰سال پرسشنامههايي حاوي ۱۲پرسش را بر اساس پاسخهاي اين داوطلبان كه در فاصله سالهاي ۱۹۹۸تا ۲۰۰۰در نظرسنجي مربوط به سلامت و بازنشستگي در آمريكا، شركت جسته بودند، تنظيم كرد.
لي و همكارانش به پرسشهاي كساني كه تا پايان سال ۲۰۰۰در گذشته بودند نظر كردند و كوشيدند شماري از متغيرها و عواملي را كه در مرگ اين افراد موثر بودند با استفاده از اطلاعات اوليهاي كه از آنان در اختيار داشتند مشخص سازند.
از رهگذر اين بررسي يك "نمايه مرگ" فراهم آمد كه بر مبناي پرسشهاي مختلف راجع به جنسيت، سن، بيماريهاي افراد و توانائيشان به انجام فعاليتهاي روزانه تنظيم شده است.
براي هر پاسخ امتيازي بين صفر و ۹در نظر گرفته شده است. اگر مجموع امتيازات شخص معادل صفر باشد معناي اين امر آن است كه شانس مردن اين فرد در چهار سال بعد كمتر از يك درصد است. امتياز ۱۴به بالا به معناي آن است كه شانس مرگ شخص در اين مدت ۶۵درصد است.
به اعتقاد متخصصان، اين نوع نمايه ميتواند نقش موثري در برنامه ريزي بهتر براي بهبود زندكي افراد آسيبپذير بازي كند اما در عين حال اين خطر نيز وجود دارد كه پزشكان در بخشهاي دولتي بر مبناي همين امار از مداواي افراد مسن خودداري ورزند.
هماكنون در انگليس به علت هزينههاي زياد نظام بهداشت عمومي، برخي از مراكز خدمات بهداشتي با اولويت بندي امكانات موجود و تخصيص آن به جوانها، عملا خدمات كمتري به افراد مسن ارايه ميدهند.