سید لفته فردزاده
4th August 2015, 08:58 AM
محققان در جدیدترین مطالعات خود از کشف ژنی خبر داده اند که سلول های سرطانی بدون آن نمی توانند زنده بمانند. کشف این ژن جدید می تواند در درمان بسیاری از سرطان ها مفید باشد.
به گزارش شبکه اطلاع رسانی دانا به نقل از مهر، محققان دانشگاه های امریکا و بریتانیا در تحقیقات مشترکی به نتایج قابل توجهی در رابطه با سلول های سرطانی دست یافتند که می تواند کلید اصلی درمان سرطان باشد. محققان و دانشمندان علت بروز سرطان را نقص و عدم عملکرد صحیح و مناسب کروموزم ها می دانند که به مرور زمان به بدن آسیب رسانده و تبدیل به سلول های سرطانی می شود. سرطان، یکی از بیماری هایی است که به شدت با نقص در پروتئین های انتقال پیام در ارتباط است. برای مثال سرطان خون (لوسمی میلوجنوس مزمن) در اثر یک نقص کروموزومی به وجود آمده و باعث اخلال در پیام ها و تکثیر سلولی می شود.
اما اکنون پرفسور "دانکن برد" از دانشگاه کاردیف انگلستان به همراه همکاران خود از دانشگاه مینه سوتا امریکا ژن خاصی را کشف کرده اند که سلول های سرطانی برای زنده ماندن و همینطور تکثیر به آن نیازمند هستند. پرفسور "برد"در این رابطه می گوید:" ما ژنی را کشف کرده ایم که می تواند در جریان تکثیر و همینطور انتقال سرطان به سایر قسمت های بدن موثر باشد. با استفاده از این تکنیک ژنی و در زمانی که ژن کشف شده فعال بود، سلول های سرطانی می توانستند تکثیر شوند اما در زمانیکه این ژن غیر فعال بود، تغییر در کروموزوم ها به وجود نمی آمد در نتیجه سلول های سرطانی نیز قابلیت تکثیر نداشتند.
از سوی دیگر اختلال عملکرد تلومر نیز شناسایی شد. تلومرها در حفاظت کروموزوم ها از تخریب اگزونوکلئازی، اتصال کروموزوم ها به کروموزوم و همچنین جلوگیری از دیگر اشکال نو ترکیبی ناقص نقش دارند. شناسایی این ژن اجازه می دهد تا سایر سلول ها از آسیب و همینطور حمله سلول های سرطانی در امان بمانند. تلومر شامل توالی ویژه ای از DNA و پروتئین های غیر نوکلئوزومی متنوعی است که برای بقای کروموزوم ضروری است. تلومر انتهای کروموزوم ها را محافطت می نماید، اما همچنین می تواند مانع از بیان ژن های مجاور شود که اثر موقعیتی نامیده می شود.
این ژن جدید که Ligase ۳ نامیده می شود، می تواند نقش مهمی در سرطان داشته باشد. اما مطالعات نشان می دهد که عملکرد این ژن بستگی به فعالیت های کلیدی DNA و همینطور ژن P5۳ دارد. (ژن P5۳، ژن سرکوبگر تومور است و نقش بسیار مهمی در فرآیند مرگ برنامه ریزی شده سلول ایفا می کند. این ژن مانند یک نگهبان برای سلول است و فرآیند همانند سازی را در DNA آسیب دیده سلول مهار می کند.) اما از آنجایی که ژن P5۳ شایع ترین ژن جهش یافته در سرطان های انسانی است بایستی ارتباط بین این ژن و ژن کشف شده مورد بررسی قرار گرفته و مطالعات بیشتری انجام شود.
به گزارش شبکه اطلاع رسانی دانا به نقل از مهر، محققان دانشگاه های امریکا و بریتانیا در تحقیقات مشترکی به نتایج قابل توجهی در رابطه با سلول های سرطانی دست یافتند که می تواند کلید اصلی درمان سرطان باشد. محققان و دانشمندان علت بروز سرطان را نقص و عدم عملکرد صحیح و مناسب کروموزم ها می دانند که به مرور زمان به بدن آسیب رسانده و تبدیل به سلول های سرطانی می شود. سرطان، یکی از بیماری هایی است که به شدت با نقص در پروتئین های انتقال پیام در ارتباط است. برای مثال سرطان خون (لوسمی میلوجنوس مزمن) در اثر یک نقص کروموزومی به وجود آمده و باعث اخلال در پیام ها و تکثیر سلولی می شود.
اما اکنون پرفسور "دانکن برد" از دانشگاه کاردیف انگلستان به همراه همکاران خود از دانشگاه مینه سوتا امریکا ژن خاصی را کشف کرده اند که سلول های سرطانی برای زنده ماندن و همینطور تکثیر به آن نیازمند هستند. پرفسور "برد"در این رابطه می گوید:" ما ژنی را کشف کرده ایم که می تواند در جریان تکثیر و همینطور انتقال سرطان به سایر قسمت های بدن موثر باشد. با استفاده از این تکنیک ژنی و در زمانی که ژن کشف شده فعال بود، سلول های سرطانی می توانستند تکثیر شوند اما در زمانیکه این ژن غیر فعال بود، تغییر در کروموزوم ها به وجود نمی آمد در نتیجه سلول های سرطانی نیز قابلیت تکثیر نداشتند.
از سوی دیگر اختلال عملکرد تلومر نیز شناسایی شد. تلومرها در حفاظت کروموزوم ها از تخریب اگزونوکلئازی، اتصال کروموزوم ها به کروموزوم و همچنین جلوگیری از دیگر اشکال نو ترکیبی ناقص نقش دارند. شناسایی این ژن اجازه می دهد تا سایر سلول ها از آسیب و همینطور حمله سلول های سرطانی در امان بمانند. تلومر شامل توالی ویژه ای از DNA و پروتئین های غیر نوکلئوزومی متنوعی است که برای بقای کروموزوم ضروری است. تلومر انتهای کروموزوم ها را محافطت می نماید، اما همچنین می تواند مانع از بیان ژن های مجاور شود که اثر موقعیتی نامیده می شود.
این ژن جدید که Ligase ۳ نامیده می شود، می تواند نقش مهمی در سرطان داشته باشد. اما مطالعات نشان می دهد که عملکرد این ژن بستگی به فعالیت های کلیدی DNA و همینطور ژن P5۳ دارد. (ژن P5۳، ژن سرکوبگر تومور است و نقش بسیار مهمی در فرآیند مرگ برنامه ریزی شده سلول ایفا می کند. این ژن مانند یک نگهبان برای سلول است و فرآیند همانند سازی را در DNA آسیب دیده سلول مهار می کند.) اما از آنجایی که ژن P5۳ شایع ترین ژن جهش یافته در سرطان های انسانی است بایستی ارتباط بین این ژن و ژن کشف شده مورد بررسی قرار گرفته و مطالعات بیشتری انجام شود.