سید لفته فردزاده
9th July 2015, 02:19 AM
ساخت مثانه های آزمایشگاهی
دانشمندان آمریكایی كیسه های مثانه را كه در آزمایشگاه از سلول خود بیماران رشد كرده اند، را با موفقیت در بدن بیماران امراض مثانه ای كار گذاشته اند.
پژوهشگران مركز تحقیقاتی ویك فارست در دانشگاه كارولینای شمالی هفت مورد از جاسازی مثانه آزمایشگاهی را ذكر می كنند كه برخی سال ها به خوبی كار كرده اند. جزئیات این تحقیق كه دستاوردی بزرگ برای علم پزشكی خوانده شده، در سایت اینترنتی لانست درج شده است. گروه محققان تلاش دارد با به كارگیری تكنیك های پیشرفته، به تولید اعضای دیگر بدن مانند قلب بپردازد. بیماری مثانه می تواند به بیماری های حاد كلیوی منجر شود. نارسایی های مثانه را تاكنون با عمل جراحی درمان می كردند كه می تواند با عواقب ناخوشایندی همراه باشد. در عمل جراحی معمولاً لایه ای از روده كوچك یا معده را برای ترمیم مثانه به كار می برند، اما به خاطر تفاوت جنس و كاركرد بافت های گوناگون بدن، این نوع عمل جراحی می تواند با نارسایی هایی همراه باشد و عواقبی مانند سرطان یا تولید بالای سنگ مثانه داشته باشد. تیم محققان مركز ویك فارست از هفت جوانی كه به بیماری مثانه مبتلا بودند، سلول های عضلانی و سلول های مثانه گرفتند و آنها را در شرایط آزمایشگاهی مناسبی رشد دادند. در این فرایند، سلول های فراهم آمده در آزمایشگاه در قالب هایی به شكل مثانه ۸-۷ هفته رشد می كنند. محققان مثانه های رشد یافته را با عمل جراحی به مثانه اصلی بیماران متصل كردند و آنها را تا ۵ سال زیر مراقبت گرفتند. معاینات بعدی نشان داد كه مثانه های آزمایشگاهی به خوبی توانسته اند كار كنند بدون آنكه نارسایی های ناشی از مثانه های پیوندی را به دنبال داشته باشند.
موضوعات مرتبط: تازه های زیست شناسی
دانشمندان آمریكایی كیسه های مثانه را كه در آزمایشگاه از سلول خود بیماران رشد كرده اند، را با موفقیت در بدن بیماران امراض مثانه ای كار گذاشته اند.
پژوهشگران مركز تحقیقاتی ویك فارست در دانشگاه كارولینای شمالی هفت مورد از جاسازی مثانه آزمایشگاهی را ذكر می كنند كه برخی سال ها به خوبی كار كرده اند. جزئیات این تحقیق كه دستاوردی بزرگ برای علم پزشكی خوانده شده، در سایت اینترنتی لانست درج شده است. گروه محققان تلاش دارد با به كارگیری تكنیك های پیشرفته، به تولید اعضای دیگر بدن مانند قلب بپردازد. بیماری مثانه می تواند به بیماری های حاد كلیوی منجر شود. نارسایی های مثانه را تاكنون با عمل جراحی درمان می كردند كه می تواند با عواقب ناخوشایندی همراه باشد. در عمل جراحی معمولاً لایه ای از روده كوچك یا معده را برای ترمیم مثانه به كار می برند، اما به خاطر تفاوت جنس و كاركرد بافت های گوناگون بدن، این نوع عمل جراحی می تواند با نارسایی هایی همراه باشد و عواقبی مانند سرطان یا تولید بالای سنگ مثانه داشته باشد. تیم محققان مركز ویك فارست از هفت جوانی كه به بیماری مثانه مبتلا بودند، سلول های عضلانی و سلول های مثانه گرفتند و آنها را در شرایط آزمایشگاهی مناسبی رشد دادند. در این فرایند، سلول های فراهم آمده در آزمایشگاه در قالب هایی به شكل مثانه ۸-۷ هفته رشد می كنند. محققان مثانه های رشد یافته را با عمل جراحی به مثانه اصلی بیماران متصل كردند و آنها را تا ۵ سال زیر مراقبت گرفتند. معاینات بعدی نشان داد كه مثانه های آزمایشگاهی به خوبی توانسته اند كار كنند بدون آنكه نارسایی های ناشی از مثانه های پیوندی را به دنبال داشته باشند.
موضوعات مرتبط: تازه های زیست شناسی