zoh_reh
3rd April 2015, 10:39 PM
همه زندگی صرف یک فنجان قهوه!!
http://img1.tebyan.net/big/1391/05/5819848168242461379223141181371913070187.jpg
گروهی از دوستان ملاقاتی با استاد مسن دانشگاه خود داشتند. گفتگو خیلی سریع به مشاجره در باره استرس و تنش در زندگی تبدیل شد... استاد به شاگردان پیشنهاد قهوه داد و از آشپزخانه با سینی قهوه در فنجان های متفاوت برگشت ....
فنجان های شیشه ای، فنجان ها ی کریستال، و فنجان هایی که برق می زدند... بعضی از فنجان ها معمولی و برخی گران قیمت بودند.
پس از اینکه هر یک از آنها فنجانی برداشتند استاد گفت اگر دقت کرده باشید همه فنجان هایی که به نظر زیبا و جالب می آمدند اول انتخاب و برداشته شدند، و فنجان های معمولی در سینی باقی ماندند...
هر یک از شما بهترین فنجان را می‌خواست و "این منبع استرس و تنش شماست..."
آنچه که شما در واقع به دنبالش بودید قهوه بود و نه فنجان!!!
در حالی که شما همه به دنبال بهترین فنجان بودید!
حال اگر زندگی قهوه باشد؟ پس شغل، پول، پست و مقام و عشق و غیره فنجان هستند!
آنها فقط ابزاری هستند برای حفظ و نگهداری "زندگی"...
لطفا اجازه ندهید فنجان ها شما را به خود جذب نمایند...
قهوه نوش جانتان!!!
حکایت زندگی ماست که یک عمر دوندگی می کنیم و عمر به باد می دهیم (http://www.tebyan.net/newindex.aspx?pid=214531)که خانه مان را بزرگتر کنیم ، مبلمان گران قیمتی بخریم، فرش فلان ماشین آنچانی ... همه اینها فنجان هایی هستند که داریم عمرمان را برایشان هدر می دهیم زندگی مرفه بد نیست خیلی هم خوب است اما باید ببینم با چه قیمتی می خواهیم آن را بخریم ، سرمایه عمر را نباید بالایش داد ... عده ای آخرتشان را هم برایش می فروشند .
«مَرَّ رسولُ اللّه صلى الله علیه و آله و سلّم بمَجْنونٍ ، فقالَ : ما لَهُ ؟ فقیلَ : إنّهُ مَجْنونٌ ، فقالَ : بَلْ هُو مُصابٌ ، إنَّما الَمجْنونُ مَن آثَرَ الدُّنیا على الآخِرَةِ .»
پیامبر خدا صلى الله علیه و آله و سلّم بر دیوانهاى گذشت و پرسید: او را چه شده است ؟ عرض شد: او دیوانه است. فرمود: نه، او آسیب دیده است. دیوانه كسى است كه دنیا را بر آخرت برگزیند (http://www.tebyan.net/newindex.aspx?pid=221502).(مشكاة الأنوار ،270 منتخب میزان الحكمة، 112)
چگونه از طمع دنیا رها شویم؟!
مسأله دیگری که در معارف ما مطرح شده، این است که میگویند در امور مادّی به کسانی نگاه کنید که پایینتر از شما هستند؛ چرا که اگر انسان به زندگی کسی که پایینتر از او قرار دارد نگاه کند، هیچگاه حسّ زیادهطلبی (http://www.tebyan.net/newindex.aspx?pid=227770)در او زنده نمیشود؛ بلکه حسّ قناعت در او زنده میگردد. اگر انسان در امور دنیایی و مادّی به مافوق خود نگاه کند، حسّ زیادهطلبی در او زنده میشود.
خداوند در قرآن کریم میفرماید: «وَ لا تَمُدَّنَّ عَیْنَیْكَ إِلى ما مَتَّعْنا بِهِ أَزْواجاً مِنْهُمْ زَهْرَةَ الْحَیاةِ الدُّنْیا لِنَفْتِنَهُمْ فیهِ وَ رِزْقُ رَبِّكَ خَیْرٌ وَ أَبْقى». و مبادا که به خاطر دنیا چشمت به همسران ایشان باشد، زیرا روزیِ پروردگارت بهترین روزی و همیشگی است. در ذیل این آیه روایتی از امام باقر(علیهالسلام) نقل شده که حضرت فرمودند: «إِیَّاكَ أَنْ تُطْمِحَ بَصَرَكَ إِلَى مَنْ فَوْقَكَ»؛ بپرهیز از این که نگاهت را به کسی بیفکنی که از نظر امور مادّی برتر از تو است.
«فَكَفَى بِمَا قَالَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ لِنَبِیِّهِ فَلا تُعْجِبْكَ أَمْوالُهُمْ وَ لا أَوْلادُهُمْ وَ قَالَ وَ لا تَمُدَّنَّ عَیْنَیْكَ إِلى ما مَتَّعْنا بِهِ أَزْواجاً مِنْهُمْ زَهْرَةَ الْحَیاةِ الدُّنْیا». همین آیهای که خطاب به پیغمبر نازل شده، برای تو کافی است.
پیغمبر اکرم(صلّیاللهعلیهوآله وسلّم) میفرمایند: «طُوبَى لِمَنْ هُدِیَ لِلْإِسْلَامِ وَ كَانَ عَیْشُهُ كَفَافاً وَ قَنِعَ». خوشا به حال کسی که از لحاظ معنوی به اسلام راهنمایی شده و از نظر مادّی نیز معیشتی به مقدار کفاف دارد (http://www.tebyan.net/newindex.aspx?pid=209143) و به آن قانع شده است.
روایت مفصّلی در بحارالانوار آمده است که ابوذر از پیغمبر اکرم(صلّیاللهعلیهوآله وسلّم) تقاضا میکند که حضرت به او سفارشی بفرمایند؛ پیغمبر میفرمایند: «انْظُرْ إِلَى مَنْ هُوَ تَحْتَكَ وَ لَا تَنْظُرْ إِلَى مَنْ هُوَ فَوْقَكَ».
از نظر مادّی به کسی نگاه کن که پایینتر از تو است و به مافوقت نگاه نکن (http://www.tebyan.net/newindex.aspx?pid=212746). اگر به پایینتر از خود نگاه کنی، جنبه سازندگی دارد و اگر به مافوق خود نگاه کنی، نقش تخریبی و سوء اثر دارد. لذا این یکی از راههایی است که جهت پدید آمدن بینش کفافخواهی در انسان توصیه می شود. (درس اخلاق آیت الله تهرانی (ره) )
تبیان (http://www.tebyan.net/newindex.aspx?pid=293637)
http://img1.tebyan.net/big/1391/05/5819848168242461379223141181371913070187.jpg
گروهی از دوستان ملاقاتی با استاد مسن دانشگاه خود داشتند. گفتگو خیلی سریع به مشاجره در باره استرس و تنش در زندگی تبدیل شد... استاد به شاگردان پیشنهاد قهوه داد و از آشپزخانه با سینی قهوه در فنجان های متفاوت برگشت ....
فنجان های شیشه ای، فنجان ها ی کریستال، و فنجان هایی که برق می زدند... بعضی از فنجان ها معمولی و برخی گران قیمت بودند.
پس از اینکه هر یک از آنها فنجانی برداشتند استاد گفت اگر دقت کرده باشید همه فنجان هایی که به نظر زیبا و جالب می آمدند اول انتخاب و برداشته شدند، و فنجان های معمولی در سینی باقی ماندند...
هر یک از شما بهترین فنجان را می‌خواست و "این منبع استرس و تنش شماست..."
آنچه که شما در واقع به دنبالش بودید قهوه بود و نه فنجان!!!
در حالی که شما همه به دنبال بهترین فنجان بودید!
حال اگر زندگی قهوه باشد؟ پس شغل، پول، پست و مقام و عشق و غیره فنجان هستند!
آنها فقط ابزاری هستند برای حفظ و نگهداری "زندگی"...
لطفا اجازه ندهید فنجان ها شما را به خود جذب نمایند...
قهوه نوش جانتان!!!
حکایت زندگی ماست که یک عمر دوندگی می کنیم و عمر به باد می دهیم (http://www.tebyan.net/newindex.aspx?pid=214531)که خانه مان را بزرگتر کنیم ، مبلمان گران قیمتی بخریم، فرش فلان ماشین آنچانی ... همه اینها فنجان هایی هستند که داریم عمرمان را برایشان هدر می دهیم زندگی مرفه بد نیست خیلی هم خوب است اما باید ببینم با چه قیمتی می خواهیم آن را بخریم ، سرمایه عمر را نباید بالایش داد ... عده ای آخرتشان را هم برایش می فروشند .
«مَرَّ رسولُ اللّه صلى الله علیه و آله و سلّم بمَجْنونٍ ، فقالَ : ما لَهُ ؟ فقیلَ : إنّهُ مَجْنونٌ ، فقالَ : بَلْ هُو مُصابٌ ، إنَّما الَمجْنونُ مَن آثَرَ الدُّنیا على الآخِرَةِ .»
پیامبر خدا صلى الله علیه و آله و سلّم بر دیوانهاى گذشت و پرسید: او را چه شده است ؟ عرض شد: او دیوانه است. فرمود: نه، او آسیب دیده است. دیوانه كسى است كه دنیا را بر آخرت برگزیند (http://www.tebyan.net/newindex.aspx?pid=221502).(مشكاة الأنوار ،270 منتخب میزان الحكمة، 112)
چگونه از طمع دنیا رها شویم؟!
مسأله دیگری که در معارف ما مطرح شده، این است که میگویند در امور مادّی به کسانی نگاه کنید که پایینتر از شما هستند؛ چرا که اگر انسان به زندگی کسی که پایینتر از او قرار دارد نگاه کند، هیچگاه حسّ زیادهطلبی (http://www.tebyan.net/newindex.aspx?pid=227770)در او زنده نمیشود؛ بلکه حسّ قناعت در او زنده میگردد. اگر انسان در امور دنیایی و مادّی به مافوق خود نگاه کند، حسّ زیادهطلبی در او زنده میشود.
خداوند در قرآن کریم میفرماید: «وَ لا تَمُدَّنَّ عَیْنَیْكَ إِلى ما مَتَّعْنا بِهِ أَزْواجاً مِنْهُمْ زَهْرَةَ الْحَیاةِ الدُّنْیا لِنَفْتِنَهُمْ فیهِ وَ رِزْقُ رَبِّكَ خَیْرٌ وَ أَبْقى». و مبادا که به خاطر دنیا چشمت به همسران ایشان باشد، زیرا روزیِ پروردگارت بهترین روزی و همیشگی است. در ذیل این آیه روایتی از امام باقر(علیهالسلام) نقل شده که حضرت فرمودند: «إِیَّاكَ أَنْ تُطْمِحَ بَصَرَكَ إِلَى مَنْ فَوْقَكَ»؛ بپرهیز از این که نگاهت را به کسی بیفکنی که از نظر امور مادّی برتر از تو است.
«فَكَفَى بِمَا قَالَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ لِنَبِیِّهِ فَلا تُعْجِبْكَ أَمْوالُهُمْ وَ لا أَوْلادُهُمْ وَ قَالَ وَ لا تَمُدَّنَّ عَیْنَیْكَ إِلى ما مَتَّعْنا بِهِ أَزْواجاً مِنْهُمْ زَهْرَةَ الْحَیاةِ الدُّنْیا». همین آیهای که خطاب به پیغمبر نازل شده، برای تو کافی است.
پیغمبر اکرم(صلّیاللهعلیهوآله وسلّم) میفرمایند: «طُوبَى لِمَنْ هُدِیَ لِلْإِسْلَامِ وَ كَانَ عَیْشُهُ كَفَافاً وَ قَنِعَ». خوشا به حال کسی که از لحاظ معنوی به اسلام راهنمایی شده و از نظر مادّی نیز معیشتی به مقدار کفاف دارد (http://www.tebyan.net/newindex.aspx?pid=209143) و به آن قانع شده است.
روایت مفصّلی در بحارالانوار آمده است که ابوذر از پیغمبر اکرم(صلّیاللهعلیهوآله وسلّم) تقاضا میکند که حضرت به او سفارشی بفرمایند؛ پیغمبر میفرمایند: «انْظُرْ إِلَى مَنْ هُوَ تَحْتَكَ وَ لَا تَنْظُرْ إِلَى مَنْ هُوَ فَوْقَكَ».
از نظر مادّی به کسی نگاه کن که پایینتر از تو است و به مافوقت نگاه نکن (http://www.tebyan.net/newindex.aspx?pid=212746). اگر به پایینتر از خود نگاه کنی، جنبه سازندگی دارد و اگر به مافوق خود نگاه کنی، نقش تخریبی و سوء اثر دارد. لذا این یکی از راههایی است که جهت پدید آمدن بینش کفافخواهی در انسان توصیه می شود. (درس اخلاق آیت الله تهرانی (ره) )
تبیان (http://www.tebyan.net/newindex.aspx?pid=293637)