Capitan Totti
23rd February 2015, 07:52 PM
درود بر شما
بیشتر دوستان میدانند سنت چهارشنبه آخر سال به ارزشیابی آتش در آیین زرتشت ربطی ندارد (گرچه وامدار نوعی مراسم برای ایجاد توجه و احترام به اموات از این آیین است)و این امر نوعی رفراندم اجتماعی نا محسوس تاریخی در زمان حکومت عباسیان و سامانیان و غزنویان و تا دوره های بعد مغولها و .... تا اکنون است
اگر دلیل بوجود آمدن این چالش را به واقع بدانیم در برخورد یا همراهی یا انزجار از آن عاقلانه تر تصمیم میگیریم و خدای ناکرده بانی توهین یا تخریب یا تشویق یا تحریک جاهلانه نمیشویم
طبق یک باور سنتی ایرانیان که اکثرا زرتشتی بودند ، برای بازگشت یا توجه اموات به موطن و خانه خود در اواخر سال خورشیدی بر روی بامهای خانه خود آتش می افروختند (که دلائل بهداشتی ،اجتماعی موجحهی برای این کار خود داشتند)
پس از حمله اعراب این سنت مورد غضب سنتهای اعراب و حاکمان قرار گرفت و این کار را که منحصر به روز خاصی نبود تعزیز کردند و برای این عمل جزیه های متناسب با جغرافیای آن بلاد درنظر گرفتند
این موضوع که آغازش بیشتر به دوره تسلط عباسان در ایران بازمیگردد رفته رفته موجب آلترناتیو اعتراضی خاموش در قبال ظلمهای حکومت شد به این ترتیب که در چهارشنبه(روز نحس در باور اعراب) آخر سال مردم هرشهر یا روستایی میزان ناراضیان و مخالفین با حکومت را با روشن کردن آتش بر روی بامها تعیین میکردند و تلویحا به حکومت و هم بلادهای خود این پیغام را میرساندند که آمار نارضایتی تا چه حد است.... این واکنش که هم نوعی پیروزی در اعتراضات مدنی وهم به چالش کشیدن روز چهارشنبه(نحس) اعراب بود با شادی و سرور همراه شد و جشن گونه شد در حالی که در این شب هیچ دلیلی و سنتی برای جشن نبوده
در تاریخ مخصوصا در دوره حکومت مغولها در ایران (بخصوص مرکز و شرق) مراسم چهارشنبه آخر سال از جمله دلائل اصلی مسلمانان سبزوار، نیشابور، بلخ ، مرو،یزد ، سپهبان،.....جهت اتحاد و تشکل جنبش سربداران شد
مراسم چهارشنبه پایان سال در اصل یک همگرایی خودجوش اجتمایی بوده که به ترتیب امروز درآمدهhttp://forum.hammihan.com/images/smilies/favorite/gol.gif
نگر شما چیست...؟[esteghbal]
بیشتر دوستان میدانند سنت چهارشنبه آخر سال به ارزشیابی آتش در آیین زرتشت ربطی ندارد (گرچه وامدار نوعی مراسم برای ایجاد توجه و احترام به اموات از این آیین است)و این امر نوعی رفراندم اجتماعی نا محسوس تاریخی در زمان حکومت عباسیان و سامانیان و غزنویان و تا دوره های بعد مغولها و .... تا اکنون است
اگر دلیل بوجود آمدن این چالش را به واقع بدانیم در برخورد یا همراهی یا انزجار از آن عاقلانه تر تصمیم میگیریم و خدای ناکرده بانی توهین یا تخریب یا تشویق یا تحریک جاهلانه نمیشویم
طبق یک باور سنتی ایرانیان که اکثرا زرتشتی بودند ، برای بازگشت یا توجه اموات به موطن و خانه خود در اواخر سال خورشیدی بر روی بامهای خانه خود آتش می افروختند (که دلائل بهداشتی ،اجتماعی موجحهی برای این کار خود داشتند)
پس از حمله اعراب این سنت مورد غضب سنتهای اعراب و حاکمان قرار گرفت و این کار را که منحصر به روز خاصی نبود تعزیز کردند و برای این عمل جزیه های متناسب با جغرافیای آن بلاد درنظر گرفتند
این موضوع که آغازش بیشتر به دوره تسلط عباسان در ایران بازمیگردد رفته رفته موجب آلترناتیو اعتراضی خاموش در قبال ظلمهای حکومت شد به این ترتیب که در چهارشنبه(روز نحس در باور اعراب) آخر سال مردم هرشهر یا روستایی میزان ناراضیان و مخالفین با حکومت را با روشن کردن آتش بر روی بامها تعیین میکردند و تلویحا به حکومت و هم بلادهای خود این پیغام را میرساندند که آمار نارضایتی تا چه حد است.... این واکنش که هم نوعی پیروزی در اعتراضات مدنی وهم به چالش کشیدن روز چهارشنبه(نحس) اعراب بود با شادی و سرور همراه شد و جشن گونه شد در حالی که در این شب هیچ دلیلی و سنتی برای جشن نبوده
در تاریخ مخصوصا در دوره حکومت مغولها در ایران (بخصوص مرکز و شرق) مراسم چهارشنبه آخر سال از جمله دلائل اصلی مسلمانان سبزوار، نیشابور، بلخ ، مرو،یزد ، سپهبان،.....جهت اتحاد و تشکل جنبش سربداران شد
مراسم چهارشنبه پایان سال در اصل یک همگرایی خودجوش اجتمایی بوده که به ترتیب امروز درآمدهhttp://forum.hammihan.com/images/smilies/favorite/gol.gif
نگر شما چیست...؟[esteghbal]