Dr.vet
13th February 2015, 02:12 PM
سالن مرغداري با سيستم باز
در اكثر مرغداري هاي دنيا از سيستم باز استفاده مي شود، يعني تهويه سالن متكي به جريان طبيعي هوا است .كسانيكه از اين سيستم استفاده مي نمايند براي تأمين تهويه مناسب نياز به ابزار مطمئني دارند، مسائل ذيل بايد در حين احداث تأسيسات مورد توجه وافع شوند .
عرض سالن . عرض سالنهاي باز بايد در حدود 8/9 متر و بيشتر از 2/12 متر نباشد . سالنهائيكه عريض تر از اين باشند در آب و هواي گرم بخوبي تهويه نشده و در عين حال نياز به تجهيزات بيشتر دارند كه آن نيز در رابطه با وسائل موجود در سالن و يا تخليه كود مشكلاتي ايجاد مي نمايد .اين عرض توصيه شده براي كليه طيور در حال رشد، گوشتي و تخمگذار قابل اجرا است .
ارتفاع سالن . اكثر سالنهاي مرغداري با سيستم باز داراي ارتفاعي در خدود 4/2 متر بوده كه اين ميزان فاصله بين پايه تاسقف مي باشد .در مناطقي كه طي سال حرارت فوق العاده زياد است مي توان ارتفاع را حدود 3 متر درنظر گرفت .
سالنهاي بلند كه در آنهاي سيستم نرده بكار رفته و يا اينكه محلي براي نگهداري كود در زير قفس احداث شده باشد بايد ارتفاعي معادل 3/4 متر يا بيشتر نسبت به لبه بام داشته باشند .
طول سالن . طول سالن تقريباً مي تواند هر طول مناسبي باشد .زميني كه در آن تأسيسات احداث مي شود تعيين كننده طول سالن خواهد بود .قبل از اقدام به تأسيس سالن بايد زمين را غلتك زد تا هموار گردد .گاهي محدوديت طول سالن بخاطر نصب دانخوريهاي اتوماتيك است و بايد قبل از احداث سالن در مورد طول زنجيري كه در سالن حركت مي كند مشورت نمود .در اكثر مواقع جهت توزيع بهتر دان (هاپر) در وسط سالن تعبيه مي شود .
شكل سقف . عملاً كليه سالنهاي مرغداري كه امروزه ساخته مي شوند داراي شيرواني بوده و شيب خيمه آن از 4/1 تا3/1 متغير است .در اكثر مواقع سايه بان مناسبي ساخته ميشود كه علاوه بر تأمين سايه كمك به سزائي در جلوگيري از ورود باران به داخل ساختمان مي كند .
هواكشهاي سقفي . براي خارج نمودن گرما بايد در منتهي اليه سقف سالنهاي مرغداري هواكشهاي. پوشيده نصب نمود .سيستمهاي متعددي براي حفظ گرما در خلال ماههاي سرد وجود دارد
عايق . حتي در سيستم باز نيز استفاده از بعضي از انواع عايق لازم است .بطور مثال براي عايق بندي سقف يا اتاق زير شرواني بايد از عايقهاي مخصوص استفاده شود .اتاقهاي زير شيرواني بايد توسط گنبدهاي مكشي يا راه خروجي هوا تهويه گردند .
مصالح ساختماني . براي احداث سالنهاي با سيستم باز و يا بسته، از مصالح ساختماني متعددي استفاده مي گردد .استحكام مورد نياز، ارزش عايقي مصالح، فراواني مصالح و قيمت آنها در انتخاب نوع مصالح موثرند .معمولاً براي پوشش سقف و نماي خارجي ديوارها از ورقهاي استيل گالوانيزه و يا آلومينيومي استفاده مي كنند .براي اسكلت ساختمان نيز چوب يا استيل و اخيراً ديوارهاي سيماني شيبدار بكار مي رود .قفس و ساير تجهيزات مي توانند در سقف و يا روي زمين تعبيه گردند .در حال حاضر اكثر قفسهاي چند طبقه بعلت سنگيني وزن بر روي زمين نصب ميگردند .
فونداسيون (پايه ريزي) . پايه ريزي سخت و محكم و كافي باعث دوام بيشتر ساختمان مي شود .براي اينكار ميتوان ازسيمان، بلوك سيماني، آجر و يا مواد ديگري كه محكم و ضد موريانه هستند استفاده نمود .هموار بودن پايه بسيار مهم است زيرا همواري كل ساختمان به آن بستگي دارد .
كف . براي كنترل بيماري هاي خاص بايد از كف بتوني و يا مواد مشابه استفاده شود . حتي زمانيكه خاك متراكم بوده و طبقات پائيني رطوبت را جذب مي نمايند نيز اينكار ضرورت دارد .در بعضي مناطق كه زمين شني است براي نگهداري طيور گوشتي تجاري ويا تخمگذار تجاري و يا مادر از سنگهاي سيماني استفاده نمي شود .
معمولاً كف سالنهاي با سيستم قفس را براي راحتي حمل و نقل گاريهاي مخصوص حمل تخم مرغ و دان سيمان مي كنند .سيمان نمودن محوطه زير قفسها بستگي به برنامه و روش خارج كردن كود دارد .
درب ها . دربهاي خروجي سالن بايد به اندازه اي بزرگ باشد تا هنگام نظافت كاميون يا تراكتور بتواند از آن عبور كند .
جهت قرار گرفتن سالنها . سالنها بايد درجهتي احداث شوند كه حداكثر استفاده از جريان طبيعي باد و در عين حال گرماي نسبي خورشيد بوسيله تابش از طريق سقف و يا ديوارها بعمل آيد .
ديوارهاي جلو و عقب
در سيستم باز در اكثر مناطق قسمتهاي جلو و عقب باز است .ارتفاع قسمت باز به شرايط آب و هوائي دو نوع طيوري كه پرورش داده مي شوند بستگي دارد، از قبيل :
جوجه هاي گوشتي و جوجه هاي جوان. در مورد اينگونه طيور 2/1 تا 3/1 از هر ديوار باز است و ميزان دقيق بر اساس دماي تابستان و زمستان تعيين مي گردد .وقتيكه هم گرما و هم سرما در منطقه وجود دارد، اندازه قسمت باز بايد متوسط باشد .جائيكه گرما بطور مداوم وجود دارد قسمت باز بزرگتر بوده و گاهي اوقات لازم است كه تقريباً همه قسمت جلو و عقب باز باشد .
گله در حال رشد و تخمگذار . با مسن تر شدن گله لازم است كه اندازه قسمت باز بزرگتر شود، زيرا تراكم بيشتر شده و جهت تهويه احتياج به هواي بيشتري مي باشد .
سيستم قفس . سالنهايي كه سيستم قفس در آنها تعبيه شده بيشترين جريان هوا را نياز دارند .در اين شرايط تراكم طيور نسبت به روشهاي ديگر پرورش بيشترين حد را دارد . از اينرو اغلب بايد تمام ديوارهاكاملاً باز باشند .
استفاده از پرده در هواي سرد . جوجه هاي جوان و طيور مسن در خلال هواي سرد و بادهاي شديد بايد محفوظ نگهداشته شوند و براي اينكار از پرده هاي پلاستكي بادوام استفاده مي نمايند .نحوه استفاده بدين ترتيب است كه پرده ها را در امتداد سالن توسط وينچ و قرقره و كابل و يا وينچهاي اتوماتيك بالا و پائين مي برند .به اين ترتيب با توجه به شرايط جوي مي توان با تنظيم قسمت باز هواي سالن را كنترل نمود .
خنك نمودن سالنهاي باز
اگر چه در شرايط هواي گرم وجود جريان ملايم باد در سالنهاي باز باعث خنك شدن طيور مي شود ولي در هواي خيلي گرم، نسيم ايجاد شده به طيور آسيب مي رساند و مشكل زماني شروع مي شود كه جريان هوا متوقف شود . در اين شرايط گرما خيلي سريع بالا رفته و حرارت داخل سالن به c°35و حتي بيشتر مي رسد كه باعث اضطراب طيور گشته در نتيجه دماي بدن از حدقابل تحمل تجاوز نموده و خفگي پيش مي آيد .براي پيشگيري از اين مخاطرات ميتوان از يك يا چند روش زيراستفاده نمود .
1 – قرار دادن آب پاش در سقف سالن .براي اينكار مي توان از آب پاشهاي گردان استفاده نمود .جهت دستيابي به حداكثر راندمان، بايد تمام سقف مرطوب نگهداشته شود .
2 – آب پاشي نمودن محوطه بيرون سالن . اين عمل باعث خنك شدن هواي بيرون سالن مي شود، ولي رطوبت نسبي را نيز بالا مي برد كه اين مسئله براي خنك نمودن طيور زيان آور است.
3 – استفاده از مه پاش در سالن مرغداري . تعداد متعددي مه پاش وجود دارد كه مي توانند با توليد قطرات درشت باعث مرطوب شدن مرغها و يا در اثر فشار بالا موجب كاهش دما از طريق تبخير گردند .انواع دومي مي توانند دما را در مناطقي كه رطوبت نسبي پائين است بيش از c°11 كاهش دهند .
4 – استفاده از هواكش . بدون شك جريان طبيعي هوا باعث كاهش دماي بدن طيورمي شود، زيرا خيلي سريع دماي بدن رطوبت حاصل ازتنفس را خارج مي كند .معمولاً در هواي خيلي گرم خصوصاً زمانيكه جريان طبيعي هوا متوقف است به جريان درآوردن هوا ضرورت دارد .هواكشها معمولاً در جهت جريان باد نصب مي شوند تا باعث جريان هوا گردند، ولي زمانيكه حرارت محيط بطور غيرعادي بالاست بهتر است كه هواكشها در داخل سالن طوري نصب گردند تا جريان باد در جهت طول سالن باشد .بدون در نظر گرفتن محل نصب، هواكشهاي باسرعت زياد بهتر از انواع با سرعت كم خواهند بود .
منبع: http://fars.ivo.ir/Portal/Home/ShowPage.aspx?Object=GeneralText&ID=81c25265-6233-490e-916d-ad08ab0eecfb&LayoutID=d0284d18-d630-4c34-ae56-64a0871f201f&CategoryID=2312f19d-0ae4-4478-8bd7-03a9c170f436
در اكثر مرغداري هاي دنيا از سيستم باز استفاده مي شود، يعني تهويه سالن متكي به جريان طبيعي هوا است .كسانيكه از اين سيستم استفاده مي نمايند براي تأمين تهويه مناسب نياز به ابزار مطمئني دارند، مسائل ذيل بايد در حين احداث تأسيسات مورد توجه وافع شوند .
عرض سالن . عرض سالنهاي باز بايد در حدود 8/9 متر و بيشتر از 2/12 متر نباشد . سالنهائيكه عريض تر از اين باشند در آب و هواي گرم بخوبي تهويه نشده و در عين حال نياز به تجهيزات بيشتر دارند كه آن نيز در رابطه با وسائل موجود در سالن و يا تخليه كود مشكلاتي ايجاد مي نمايد .اين عرض توصيه شده براي كليه طيور در حال رشد، گوشتي و تخمگذار قابل اجرا است .
ارتفاع سالن . اكثر سالنهاي مرغداري با سيستم باز داراي ارتفاعي در خدود 4/2 متر بوده كه اين ميزان فاصله بين پايه تاسقف مي باشد .در مناطقي كه طي سال حرارت فوق العاده زياد است مي توان ارتفاع را حدود 3 متر درنظر گرفت .
سالنهاي بلند كه در آنهاي سيستم نرده بكار رفته و يا اينكه محلي براي نگهداري كود در زير قفس احداث شده باشد بايد ارتفاعي معادل 3/4 متر يا بيشتر نسبت به لبه بام داشته باشند .
طول سالن . طول سالن تقريباً مي تواند هر طول مناسبي باشد .زميني كه در آن تأسيسات احداث مي شود تعيين كننده طول سالن خواهد بود .قبل از اقدام به تأسيس سالن بايد زمين را غلتك زد تا هموار گردد .گاهي محدوديت طول سالن بخاطر نصب دانخوريهاي اتوماتيك است و بايد قبل از احداث سالن در مورد طول زنجيري كه در سالن حركت مي كند مشورت نمود .در اكثر مواقع جهت توزيع بهتر دان (هاپر) در وسط سالن تعبيه مي شود .
شكل سقف . عملاً كليه سالنهاي مرغداري كه امروزه ساخته مي شوند داراي شيرواني بوده و شيب خيمه آن از 4/1 تا3/1 متغير است .در اكثر مواقع سايه بان مناسبي ساخته ميشود كه علاوه بر تأمين سايه كمك به سزائي در جلوگيري از ورود باران به داخل ساختمان مي كند .
هواكشهاي سقفي . براي خارج نمودن گرما بايد در منتهي اليه سقف سالنهاي مرغداري هواكشهاي. پوشيده نصب نمود .سيستمهاي متعددي براي حفظ گرما در خلال ماههاي سرد وجود دارد
عايق . حتي در سيستم باز نيز استفاده از بعضي از انواع عايق لازم است .بطور مثال براي عايق بندي سقف يا اتاق زير شرواني بايد از عايقهاي مخصوص استفاده شود .اتاقهاي زير شيرواني بايد توسط گنبدهاي مكشي يا راه خروجي هوا تهويه گردند .
مصالح ساختماني . براي احداث سالنهاي با سيستم باز و يا بسته، از مصالح ساختماني متعددي استفاده مي گردد .استحكام مورد نياز، ارزش عايقي مصالح، فراواني مصالح و قيمت آنها در انتخاب نوع مصالح موثرند .معمولاً براي پوشش سقف و نماي خارجي ديوارها از ورقهاي استيل گالوانيزه و يا آلومينيومي استفاده مي كنند .براي اسكلت ساختمان نيز چوب يا استيل و اخيراً ديوارهاي سيماني شيبدار بكار مي رود .قفس و ساير تجهيزات مي توانند در سقف و يا روي زمين تعبيه گردند .در حال حاضر اكثر قفسهاي چند طبقه بعلت سنگيني وزن بر روي زمين نصب ميگردند .
فونداسيون (پايه ريزي) . پايه ريزي سخت و محكم و كافي باعث دوام بيشتر ساختمان مي شود .براي اينكار ميتوان ازسيمان، بلوك سيماني، آجر و يا مواد ديگري كه محكم و ضد موريانه هستند استفاده نمود .هموار بودن پايه بسيار مهم است زيرا همواري كل ساختمان به آن بستگي دارد .
كف . براي كنترل بيماري هاي خاص بايد از كف بتوني و يا مواد مشابه استفاده شود . حتي زمانيكه خاك متراكم بوده و طبقات پائيني رطوبت را جذب مي نمايند نيز اينكار ضرورت دارد .در بعضي مناطق كه زمين شني است براي نگهداري طيور گوشتي تجاري ويا تخمگذار تجاري و يا مادر از سنگهاي سيماني استفاده نمي شود .
معمولاً كف سالنهاي با سيستم قفس را براي راحتي حمل و نقل گاريهاي مخصوص حمل تخم مرغ و دان سيمان مي كنند .سيمان نمودن محوطه زير قفسها بستگي به برنامه و روش خارج كردن كود دارد .
درب ها . دربهاي خروجي سالن بايد به اندازه اي بزرگ باشد تا هنگام نظافت كاميون يا تراكتور بتواند از آن عبور كند .
جهت قرار گرفتن سالنها . سالنها بايد درجهتي احداث شوند كه حداكثر استفاده از جريان طبيعي باد و در عين حال گرماي نسبي خورشيد بوسيله تابش از طريق سقف و يا ديوارها بعمل آيد .
ديوارهاي جلو و عقب
در سيستم باز در اكثر مناطق قسمتهاي جلو و عقب باز است .ارتفاع قسمت باز به شرايط آب و هوائي دو نوع طيوري كه پرورش داده مي شوند بستگي دارد، از قبيل :
جوجه هاي گوشتي و جوجه هاي جوان. در مورد اينگونه طيور 2/1 تا 3/1 از هر ديوار باز است و ميزان دقيق بر اساس دماي تابستان و زمستان تعيين مي گردد .وقتيكه هم گرما و هم سرما در منطقه وجود دارد، اندازه قسمت باز بايد متوسط باشد .جائيكه گرما بطور مداوم وجود دارد قسمت باز بزرگتر بوده و گاهي اوقات لازم است كه تقريباً همه قسمت جلو و عقب باز باشد .
گله در حال رشد و تخمگذار . با مسن تر شدن گله لازم است كه اندازه قسمت باز بزرگتر شود، زيرا تراكم بيشتر شده و جهت تهويه احتياج به هواي بيشتري مي باشد .
سيستم قفس . سالنهايي كه سيستم قفس در آنها تعبيه شده بيشترين جريان هوا را نياز دارند .در اين شرايط تراكم طيور نسبت به روشهاي ديگر پرورش بيشترين حد را دارد . از اينرو اغلب بايد تمام ديوارهاكاملاً باز باشند .
استفاده از پرده در هواي سرد . جوجه هاي جوان و طيور مسن در خلال هواي سرد و بادهاي شديد بايد محفوظ نگهداشته شوند و براي اينكار از پرده هاي پلاستكي بادوام استفاده مي نمايند .نحوه استفاده بدين ترتيب است كه پرده ها را در امتداد سالن توسط وينچ و قرقره و كابل و يا وينچهاي اتوماتيك بالا و پائين مي برند .به اين ترتيب با توجه به شرايط جوي مي توان با تنظيم قسمت باز هواي سالن را كنترل نمود .
خنك نمودن سالنهاي باز
اگر چه در شرايط هواي گرم وجود جريان ملايم باد در سالنهاي باز باعث خنك شدن طيور مي شود ولي در هواي خيلي گرم، نسيم ايجاد شده به طيور آسيب مي رساند و مشكل زماني شروع مي شود كه جريان هوا متوقف شود . در اين شرايط گرما خيلي سريع بالا رفته و حرارت داخل سالن به c°35و حتي بيشتر مي رسد كه باعث اضطراب طيور گشته در نتيجه دماي بدن از حدقابل تحمل تجاوز نموده و خفگي پيش مي آيد .براي پيشگيري از اين مخاطرات ميتوان از يك يا چند روش زيراستفاده نمود .
1 – قرار دادن آب پاش در سقف سالن .براي اينكار مي توان از آب پاشهاي گردان استفاده نمود .جهت دستيابي به حداكثر راندمان، بايد تمام سقف مرطوب نگهداشته شود .
2 – آب پاشي نمودن محوطه بيرون سالن . اين عمل باعث خنك شدن هواي بيرون سالن مي شود، ولي رطوبت نسبي را نيز بالا مي برد كه اين مسئله براي خنك نمودن طيور زيان آور است.
3 – استفاده از مه پاش در سالن مرغداري . تعداد متعددي مه پاش وجود دارد كه مي توانند با توليد قطرات درشت باعث مرطوب شدن مرغها و يا در اثر فشار بالا موجب كاهش دما از طريق تبخير گردند .انواع دومي مي توانند دما را در مناطقي كه رطوبت نسبي پائين است بيش از c°11 كاهش دهند .
4 – استفاده از هواكش . بدون شك جريان طبيعي هوا باعث كاهش دماي بدن طيورمي شود، زيرا خيلي سريع دماي بدن رطوبت حاصل ازتنفس را خارج مي كند .معمولاً در هواي خيلي گرم خصوصاً زمانيكه جريان طبيعي هوا متوقف است به جريان درآوردن هوا ضرورت دارد .هواكشها معمولاً در جهت جريان باد نصب مي شوند تا باعث جريان هوا گردند، ولي زمانيكه حرارت محيط بطور غيرعادي بالاست بهتر است كه هواكشها در داخل سالن طوري نصب گردند تا جريان باد در جهت طول سالن باشد .بدون در نظر گرفتن محل نصب، هواكشهاي باسرعت زياد بهتر از انواع با سرعت كم خواهند بود .
منبع: http://fars.ivo.ir/Portal/Home/ShowPage.aspx?Object=GeneralText&ID=81c25265-6233-490e-916d-ad08ab0eecfb&LayoutID=d0284d18-d630-4c34-ae56-64a0871f201f&CategoryID=2312f19d-0ae4-4478-8bd7-03a9c170f436