مواد منفجره

[حسنعلی ابراهیمی سعید]

مواد منفجره موادی هستند که از نظر شیمیایی ناپایدار هستند و در صورت آغاز فرایند انفجار، با سرعت زیادی منبسط می‌شوند و حجم زیادی گاز (و نیز نور و صدای زیاد) تولید می‌کنند. این آزاد‌شدن گاز به نوبهٔ خود میتواند باعث پرتاب شدن قطعات و اشیاء اطراف و تبدیل شدن آنها به ترکش شود.مواد منفجره شیمیایی از دو جز اکسید کننده و سوخت تشکیل شده‌اند. هر مادهٔ سوختی، در حرارت مناسب و در مجاورت اکسیژن آتش میگیرد و شروع به سوختن می‌کند. اما به دلیل اینکه در هوا، اکسیژن به صورت خالص وجود ندارد، سوختن این مواد به تدریج صورت میگیرد. در مواد منفجره، در کنار سوخت، ماده اکسید کننده اضافه می‌شود. ماده اکسید کننده، مثل پرمنگنات پتاسیم، در هنگام واکنش مقدار زیادی اکسیژن آزاد می‌کند و این اکسیژن با سوخت ترکیب شده و باعث واکنش ناگهانی کل سوخت می‌شود و انفجار به وجود می‌آید، بدین دلیل مواد منفجره برای واکنش نیازی به هوا ندارند و اکسیژن مورد نیاز خود را از درون خود تأمین می‌کنند. از مواد منفجره در امور تسلیحاتی، حفر تونل و... استفاده می‌شود. یکی از مشهور‌ترین مواد منفجره، تی-ان-تی است.کاربردهای سودمند مواد منفجره: مواد منفجره برای راه سازی،تونل سازی،استخراج معادن،سد سازی مصارف نظامی دفاعی، برگزاری جشنها(آتش بازی) و غیره.. کاربرد های خطرناک و جبران ناپذیر مواد منفجره: انجام اعمال تروریستی و ایجاد وحشت و ناامنی در جامعه.مواد منفجره, به زبان ساده, موادی هستند که در صورت آغاز فرایند انفجار, با سرعت بالایی واکنش میدهند و حجم زیادی گاز تولید میکنند. بطور کلی, تعریف انفجار, یعنی آزاد شدن مقدار زیادی گاز با سرعت و فشار بالا. این آزاد شدن گاز به نوبه خود میتواند باعث پرتاب شدن قطعات و اشیاء اطراف و تبدیل شدن آنها به ترکش شود. مواد منفجره انواع زیادی دارند (شیمیایی, اتمی, پلاسما...). مواد منفجره شیمیایی از دو جز اکسید کننده, و سوخت تشکیل شده اند. هر ماده سوختی, در حرارت مناسب و در مجاورت اکسیژن آتش میگیرد و شروع به سوختن میکند. اما به دلیل اینکه در هوا, اکسیژن به صورت خالص وجود ندارد, سوختن این مواد به تدریج صورت میگیرد. در مواد منفجره, در کنار سوخت, ماده اکسید کننده اضافه میشود. ماده اکسید کننده, مثل پرمنگنات پتاسیم, در هنگام واکنش مقدار زیادی اکسیژن آزاد میکند و این اکسیژن با سوخت ترکیب شده و باعث واکنش ناگهانی کل سوخت میشود و انفجار به وجود می آید. به یاد داشته باشید که مواد منفجره برای واکنش نیازی به هوا ندارند و اکسیژن مورد نیاز خود را از درون خود تامین میکنند.دو نوع ماده منفجره شیمیایی وجود دارد : High Explosive یا مواد درجه بالا و Low Explosive یا مواد درجه پائین. مواد درجه بالا در صورت انفجار با سرعت زیادی تبدیل به گاز میشوند و شدت انفجار آنها بسیار زیاد است. اما برعکس, مواد درجه پائین نسبتاً کند واکنش میدهند. مثالهای خوب ماده درجه بالا C-4 و ماده درجه پائین باروت است. مواد منفجره همچنین از نظر میزان حساسیت با یکدیگر تفاوت دارند. بعضی از این مواد بقدری حساسند که حتی نشستن یک پشه روی آنها باعث انفجارشان میشوند و در عوض بعضی از آنها تا 3000 درجه دما را تحمل میکنند و منفجر نمیشوند. مواد منفجره حساس را با احتیاط زیاد و در مقادیر بسیار کم جابجا میکنند و به همین دلیل از آنها برای درست کردن چاشنی استفاده میکنند. چاشنی (Detonator) وسیله ای است که به وسیله حرارت, ضربه یا شوکهای الکتریکی منفجر میشود و به نوبه خود باعث انفجار منفجره با حساسیت کمتر میشود.یک بمب به صورت کلاسیک از اجزای زیر تشکیل میشود : چاشنی, ماده انفجاری ثانویه و پوشش. چاشنی به وسیله مکانیسم دلخواه از قبیل فتیله, تایمر الکتریکی یا ساعتی منفجر میشود و خود باعث انفجار ماده اصلی میشود. اگر ماده منفجره بدون پوشش استفاده شود, شدت انفجار و تخریب آن زیاد نخواهد بود و محوطه کوچکی را تخریب میکند, به همین دلیل بمبها را باید درون پوششهای فلزی مثل لوله های فلزی با قطرهای مختلف قرار داد. ماده منفجره مقدار زیادی گاز آزاد میکند و چون این گاز راه فراری ندارد موجب تکه تکه شدن پوشش فلزی میشود و قطعات ترکش با سرعت بالایی به اطراف پرتاب میشوند و آسیب زیادی به اطراف میزنند.زمان اختراع مواد منفجره تاکنون تلاش زیادی برای افزایش توان تخریبی و کشتار این سلاحها صورت پذیرفته. از جمله انتشار باکتری و میکروب های کشنده و یا مواد شیمیایی توسط انفجارهای ساده.از جمله ژاپنی ها در جنگ دوم بر سر مردم چین کک های حاوی میکروب طاعون می انداختند. این کک ها در ظروف مخصوص ساکی به نحوه مخصوصی بسته بندی شده بودند!اما بمب کثیف در واقع منظور ترکیب کردن زباله های هسته ای مثلا پسماندهای نیروگاه اتمی با قدرت انفجاری یک بمب معمولی است. تصور کنید یک موشک میان برد بالستیک به جای ۸۰۰ کیلوگرم مواد انفجاری ۵۰۰ کیلوگرم حمل کند و ۲۰۰ کیلوگرم بقیه را زبالههای بسیار خطرناک اتمی که تشعشعات مرگبار دارند حمل کند.چنین انفجاری ضمن آنکه از نظر تکنولوژیکی بسیار ساده است ، بسیار میتواند مخرب باشد و یکی از کشنده ترین سلاحههای کشتار حمعی به حساب می آید.این خطر وجود دارد که این گونه تسلیحات توسط تروریستها و بر ضد امنیت جهانی بکار روند. هیچ کس نمیتواند بگوید که ابعاد چنین فاجعه ای تا کجا خواهد رفت. معرفی TNTبدون فوت وقت ، به سراغ معرفی معروفترین و پرکاربرد ترین ماده انفجاری یعنی تی ان تی میروم. TNTتی ان تی مخفف - تری نیترو تولوئن - است.چگالی آن 1/63 میباشد و سرعت انفجار آن نیز 6950 متر بر ثانیه است.این ماده به خودی خود بی خطر است و حتی میتوان آن را بسادگی ذوب کرد و در ظرف ریخت. (در گرما حساسیت آن البته زیادتر میشود)در صورتی که آن را آتش بزنید بنرمی میسوزد اما در صورت استفاده از چاشنی (فیوز) منفجر شده و قدرت نخریب فراوانی را وارد میکند.قدرت تخریب آن در مجاورت مقدار کافی اکسیژن زیاد میشود. دقت کنید قدرت تخریب ناشی از آزاد شدن مقادیر زیاد گاز در زمان کوتاه است.اما برای جبران کمبود اکسیژن در دینامیت از نیترات آمونیم با نام تجاری آماتول استفاده میشود.تذکر : در این حالت این ماده بسیار خطرناک میباشد و بکاربردن آن نیازمند آموزش (http://s-gomnam.ir/eslam/forumdisplay.php?fid=68) است.آماتول دارای 80 در صد نیترات آمونیم و 20 درصد تی ان تی است.اما تهیه تی ان تی که بسیار مورد علاقه شما بوده است.متیل بنزن با نام تجارتی تولوئن در سه مرحله در مجاورت اسید نیتریک (غلیظ) واکنش داده و تری نیترو تولوئن را میسازد.حلقه تولوئن در این حالت دارای سه شاخه NO2 و یک شاخه CH3 میشوداستیلید نقرهاستیلید نقره یکی از مواد حساسی است که امروزه در برخی از چاشنی ها استفاده می گردد طریقه ساخت اینماده بسیار ساده است و هر کسی براحتی می تواند آن را بسازد.حساسیت این ماده از نیترید سرب یک مرتبه و از فولمینات جیوه دو مرتبه کمتر است ولی به هر حال در دسته بندی حساسیت مواد منفجره جزو مواد با حساسیت زیاد طبقه بندی می شود (حساسیتی که من آن را زیاد خوانده ام به این معنی است که این مواد به عوامل ضربه- اصطکاک و حرارت حساسند بطوریکه اگر به این مواد مقدار جزیی حرارت نزدیک شود سریعا منفجر می گردند و یا اگر روی سطح زبر یا ناهمواریی سر داده شوند و یا اگر ضربه ای حتی یک سنگ کوچک به آنها از فاصله ای کوتاه برخورد کند نیز منفجر می شوند)انفجار این مواد غیر قابل تصور است . این مواد بسیار سریع منفجر می شوند که از همین امر در تخریب و انهدام استفاده می کنند.سرعت انفجار استیلید نقره 3600 متر بر ثانیه است و بخاطر پایین بودن سرعت انفجار معمولا در چاشنی ها بمقدار زیاد استفاده نمی گردد.ولی برای بکار بردن در چاشنی هایی که ماده اصلی آنها در دسته بندی حساسیت متوسط و ضعیف است بسیار مناسب است(مانند rdx و petn و...) (استیلید مس نیز همانند استیلید نقره است با این توضیح که استیلید مس از حساسیت و قدرت کمتری برخوردار است)استیلید نقره را می توان همانند فولمینات جیوه از نخستین مواد اختراع شده در امر اختراع دانست ولی با گسترش فولمینات و اختراع مواد مفید دیگر از بکارگیری آن کاسته شد.http://maine.mihanblog.com/extrapage/59


منبع:http://s-gomnam.ir/eslam/showthread.php?tid=12440


http://www.uplooder.net/img/image/65/06f93e4a562c10e03628144008858049/%D8%AD%D8%B3%D9%86%D8%B9%D9%84%DB%8C_%D8%A7%D8%A8% D8%B1%D8%A7%D9%87%DB%8C%D9%85%DB%8C_%D8%B3%D8%B9%D B%8C%D8%AF.jpg

[حسنعلی ابراهیمی سعید]

تخریب و آشنایی با انواع مواد منفجره
اقدامات تأمینی در هنگام تخریب
1 – اولین اشتباه آخرین اشتباه است
2 – داشتن اعتماد به نفس و آرامش خاطر و خونسردی
3 – داشتن شجاعت و نداشتن غرور
4 – استفاده از حداقل نفرات
5 – همیشه در تخریب بیش از یک کار آنجام ندهید
6 – ندادن و نگرفتن اطلاعات ناقص و مبهم
7 – داشتن اطلاعات کافی در مورد مواد منفجره ای که با ان کار میکنیم
8 – برای کار باید محل خاصی در نظر گرفت که محل تردد عموم نباشد
9 – باید از وسایل ایمنی استفاده کرد
10 – از مشغول شدن به هر عمل دیگری (سیگارکشیدن ، گوش کردن به رادیو ، تعریف کردن و ...)در هنگام کار با مواد منفجره باید خودداری کرد
انفجار : هرگاه یک ماده شیمیایی مایع یا جامد بر اثر عواملی مانند ضربه ، فشار و حرارت به حالت گاز در آید انفجار گویند.
مواد منفجره : دسته ای از مواد شیمیایی هستند که در اثر عواملی مانند حرارت،ضربه،فشار و اصطکاک خیلی سریع و آنی در حدود یکهزارم ثانیه تغییر شکل داده و از حالت مایع و جامد به گاز تبدیل شود .
موج انفجار : انرژی یا حرارت یا گازهای آزاد شده ایست که به فضای اطراف فشار آورده و آنها را دور میکند و در نتیجه ،یک خلاء ایجاد میشود و در مرحله آخر چونکه میخواهد این خلاء را پر کند یک حالت مکش ایجاد میکند
سرعت انفجار : مقدار مسافتی که موج انفجار در یک ثانیه در ستونی از مواد می پیماید را سرعت انفجار گویند. مثلا سرعت انفجار خرج سی چهار (7800 متر در ثانیه )است یعنی اگر 7800 متر مواد منفجره سی چهار داشته باشیم در ثانیه اول ،ابتدا و انتهای آن با هم منفجر میشود.
قدرت انفجار : مقدار تخریب ایجاد شده در اثر موج انفجار هر ماده را قدرت انفجار آن ماده می گویند .
حساسیت : عبارتست از مقدار پایداری یک ماده در مقابل عوامل اصلی انفجار
خصوصیات مواد منفجره نظامی :
1 – با حجم کم دارای قدرت زیاد باشند
2 – حمل ونقل و نگهداری آنها آسان باشد
3 – شکل پذیر باشند
4 – دارای خاصیت پایداری در مقابل ضربه های حاصل از عقب نشینی سلاحهای سنگین باشند
5 – مواد اولیه آنها قابل دسترسی و مقرون به صرفه باشد
6 – با وسایل معمولی قابل انفجار باشد
7 – در شرایط متفاوت جوی دارای ثبات کافی باشند
8 – قدرت ، سرعت و حساسیت آنها متناسب با مواد مصرفشان باشد
اقسام مواد منفجره از نظر حساسیت
1 – مواد حساس : موادی هستند که بر اثر کوچکترین تحریک عوامل اصلی انفجار ، منفجر میشوند(اینگونه مواد در چاشنیها بکار میروند .مانند (فولمینات جیوه ، نیتروگلسیرین و...)از این مواد در چاشنیها و ماسوره ها بعنوان شروع کننده انفجار استفاده میشود.
2 – مواد نیمه حساس : موادی هستند که با فشار،ضربه و حرارت منفجر میشوند و جهت انفجار به موج انفجار نسبتا ضعیفی نیاز دارند. مانند RDX) ،پتن )از این مواد بعنوان خرج ثانویه در چاشنیها ،خرج کمکی و خرج اصلی در بعضی مینها استفاده میشود.
3 – مواد غیر حساس : موادی هستند که برای منفجر شدن به موج انفجار نسبتا قوی احتیاج دارد که این موج انفجار حاصل از مواد نیمه حساس میباشد و اگر از مواد نیمه حساس استفاده نکنیم به مقدار زیادی مواد حساس نیازمندیم مانند (دینامیت ، خرج C4، TNT ) از این مواد بعنوان خرج اصلی انواع مهمات استفاده میشود.
آشنائی با مواد منفجره
T N T
از مواد غیر حساس است که بعنوان خرج اصلی در توپها ، راکتها ، مینها و بمبها استفاده میشود . رنگ ظاهری آن زرد و از علائم آن دیرسوز بودن ، ذوب شدن در حین سوختن و دود غلیظ میباشد.
C 4
از مواد غیر حساس است که از آن برای برشهای فلزات استفاده میشود و رنگ ظاهری آن سفید و از خاصیت شکل پذیری برخوردار است (مثل گز اصفهان ) از علائم مشخصه آن زودسوز بودن و شعله سفید است.
PETAN
از مواد نیمه حساس است که از آن بعنوان خرج کمکی در چاشنیها ،گلوله ها ،بمبها ، مینها و راکتها استفاده میشود.رنگ ظاهری آن سفید و از علائم مشخصه آن دیرسوز بودن است.سرعت انفجار آن 8400 متر در ثانیه است و در فتیله های انفجاری مورد استفاده قرار میگیرد.
DINAMIT
از مواد غیر حساسی است که از آن در تخریب خاکی ،کوه و جاده ها استفاده میشود و در انواع نظامی و تجاری یافت میشود.رنگ ظاهری آن در نوع 40% قهوه ای و در نوع جامد75% سفید خمیری شکل است.شرایط انبارداری آن بسیار مشکل است و از علائم آن دیرسوز بودن است و در حین سوختن ، تق تق می کند.
باروت
از مواد کندشکن است که از آن بعنوان خرج تأخیر و خرج پرتاب و خرج اصلی نارنجک و مین آموزشی استفاده میشود.رنگ ظاهری آن سیاه ، اما در رنگهای دیگر هم دیده شده ( سبز، قرمز ، زرد ) از علائممشخصه آن ، سریع سوختن ، دود و شعله زیاد است.
فولمینات جیوه
از مواد حساس است که از ان بعنوان خرج اولیه در چاشنیها استفاده میشود و رنگ ظاهری آن خاکستری است که در مجاورت هوا زرد میشود و از علائم مشخصه آن انفجار سریع این ماده است .
فتیله
وسیله ایست برای انتقال موج یا شعله به چاشنی و مواد ،درمدت زمان معین . فتیله ها بر حسب موارد استفاده بدو دسته باروتی و انفجاری تقسیم میشوند.
الف ) فتیله باروتی : وسیله ایست جهت انتقال شعله اولیه از آتشزنه به چاشنی که خود نیز بر دو نوع است ( تند سوز، کند سوز )
1 – فتیله تند سوز : فتیله ایست که هر 30 سانتیمتر آن در یک ثانیه میسوزد
2 – فتیله کند سوز : فتیله ایست که هر 2 سانتیمتر آن در یک ثانیه میسوزد.
اقدامات تأمینی فتیله باروتی
1 – فتیله نباید بیش از حد خم شود
2 – رطوبت نباید به فتیله برسد
3 – قبل از استفاده باید آنرا از نظر کندسوز و تندسوز بودن امتحان کرد
4 – اگر مقداری از سر فتیله نم کشیده یا باروت آن ریخته باشد ، باید آن قسمت را برید
نحوه روشن کردن فتیله باروتی
اول فتیله را مورب و بصورت زاویه 45 درجه ببرید.سپس آنرا بین سه انگشت وسط طوری نگهدارید که انگشت وسط بالا و انگشتهای نشانه و انگشتری در زیر قرار گرفته باشد، بعد یکعدد کبریت بردارید و سر آنرا روی مواد فتیله قرار داده با انگشت شست نگهدارید، آنگاه بدنه قوطی کبریت را روی چوب کبریت بکشید و بعد از روشن شدن کبریت صبر کنید تا فتیله روشن شود.
ب ) فتیله انفجاری : وسیله ایست جهت انتقال موج از نقطه ای به نقطه دیگر و سرعت انفجار آن بقدری است که در هر ثانیه 7000 متر از آن منفجر میشود. فتیله های انفجاری از نظر ساخت به دو دسته تجاری و نظامی تقسیم میشود.
چاشنی
وسیله ایست که بر اثر حرارت یا ضربه ، مواد حساس آن منفجر شده و باعث انفجار مواد نیمه حساس آن میشود. چاشنیها به دو دسته ، اشتعالی و انفجاری تقسیم میشوند.
1 – چاشنی اشتعالی : وسیله ایست جهت ایجاد شعله اولیه به مواد ، چاشنی اشتعالی یا از نوع ضربتی است و یا از نوع احتراقی .که نوع ضربتی و احتراقی آن حاوی مواد حساس به مقدار کم میباشد که بر اثر ضربه یا احتراق انفجار خفیف را باعث میشود ، و بر اثر این انفجار یا اشتعال ، مواد اطراف خود را منفجر میکند.مانند چاشنی خمپاره و گلوله توپ.
2 – چاشنی انفجاری : وسیله ایست جهت ایجاد موج و حرارت لازم برای انفجار مواد ، این چاشنیها در دو نوع یافت میشود(ساده ، الکتریکی)
الف)چاشنی انفجاری ساده :به چاشنی ای گفته میشود که با استفاده از فتیله باروتی میتوان آنرا منفجر کرد و لوله استوانه ای شکلی است که حاوی مواد حساس و نیمه حساس میباشد.(برای استفاده از چاشنی ساده ابتدا چاشنی را به پشت ناخن زده سپس فتیله را به آرامی داخل چاشنی میگذاریم و دور از صورت خودمان برده و با چاشنی تنگ کن سر آنرا پرچ میکنیم بعد سر دیگر فتیله را با زاویه 45 درجه بریده و آنرا آتش میزنیم.
ب)چاشنی انفجاری الکتریکی : چاشنی الکتریکی ،شبیه چاشنی ساده است و تنها تفاوت آن در سیستم انفجار آنست که این نوع چاشنی با برق 5/1 ولت منفجر شده و دارای دو سیم مثبت و منفی است و بر دو نوع (آنی یا نظامی ، تأخیری یا تجاری ) است.

اقدامات تأمینی چاشنیها
1 – به چاشنی ضربه نزنیم و درون آنرا فوت نکنیم.
2 – به بدنه چاشنی فشار وارد نکنیم
3 – موقع گذاشتن فتیله در چاشنی باید احتیاط کرد که فتیله را با فشار و تا آخر درون چاشنی نکنیم
4 – به چاشنی نباید حرارت مستقیم داد وزیاد در دست و جیب نباید نگهداریم
5 – از چاشنیهای الکتریکی در زیر کابلهای فشار قوی استفاده نکنیم و همیشه سر دو سیم به هم متصل باشد
6 – سیم چاشنی را از چاشنی بیرون نکشیم و چاشنیها را در جعبه خاک اره نگهداریم
انواع مین

مین صوتی (acoustic mine): مینی که با امواج منتشرشده از هدف منفجر شود.
مین ضد هوابُرد (anti-airborn mine): مینی که در محلهای احتمالی پیاده شدن نیروهای هوابرد کار گذاشته شود.
مین ضد نفر (antipersonnel mine): مینی برای وارد کردن تلفات و ضایعات به افراد پیاده دشمن و ناتوان کردن آنها.

مین ضد تانک (antitankmine): مینی که تانک را از تحرک بیندازد یا باعث انهدام آن شود.

مین کف‌نشین (bottom mine): مینی که پس از رها شدن از ناو یا زیردریایی یا هواپیما در کف دریا قرار گیرد و دارای حسگرهای عمل‌کننده از نوع مغناطیسی و آوایی و فشاری باشد؛ این گونه مین برای نابودی شناور سطحی و زیرسطحی به کار می‌رود.

مین جهنده ضدنفر (bounding mine): نوعی مین ضدنفر با خرج کوچکی که بدنه مین را به هوا پرتاب کند و موجب شود مین در بلندی سه یا چهار پایی (فوتی) منفجر و تکه‌های آن در کلیه جهت‌ها پرتاب شود.







مین شیمیایی (chemical mine): مینی محتوی مواد شیمیایی سمی برای کشتن افراد یا از کار انداختن یا آلوده کردن وسایل و زمین.

مین دورفرمان (controlled mine): مینی که از ایستگاه فرمانِ راه دور هدایت و منفجر شود.

مین تأخیری (delayed action mine): مینی که مدتی پس از تحریک شدن منفجر شود و اغلب پشت سر نیروهای عقب‌نشینی‌کننده و برای به ستوه آوردن و انهدام نیروهای تعقیب‌کننده دشمن به کار رود.
مین تمرینی (drill mine): گونه‌ای مین آموزشی که از دید اندازه و شکل و وزن مشابه مین جنگی است و برای تمرینهای لجستیکی استفاده می‌شود.
مین فوگاز (fougasse): مینی که به محض انفجار آن تکه‌های فلزی یا اشیای دیگر در جهت‌های پیش‌بینی‌شده پرتاب شود.
مین بی‌اثر (inert mine): گونه‌ای مین آموزشی که از دید اندازه و شکل و وزن همانند مین جنگی، اما کلیه مواد منفجره و آتش‌زای آن بی‌اثر باشد.
مین مهارشده (moored mine): مینی که با استفاده از لنگر به کف دریا (در مناطق حساس دریا) مهار شود؛ این مین در ژرفای متناسب با آبخور کشتیها غوطه‌ور است و با برخورد بدنه کشتی به آن منفجر می‌شود.
مین مشقی (practice mine): نوعی مین آموزشی که از دید اندازه و شکل و وزن مشابه مین جنگی است و ماسوره آن مقدار کمی ماده منفجره کُندشکن یا دودزا دارد.
مین آموزشی (training mine): مینی شبیه مین جنگی که فاقد ماده منفجره باشد.
مین پخشی (scatterable mine): مینی که به وسیله هواپیما یا بالگرد یا توپخانه یا خودروهای زمین پخش شود و در زیر خاک قرار داده نشود
http://amoozeshnezami.blogfa.com/post/42/%D8%AA%D8%AE%D8%B1%DB%8C%D8%A8-%D9%88-%D8%A2%D8%B4%D9%86%D8%A7%D8%A6%DB%8C-%D8%A8%D8%A7-%D9%85%D9%88%D8%A7%D8%AF-%D9%85%D9%86%D9%81%D8%AC%D8%B1%D9%87


http://upload.tehran98.com/upme/uploads/fd55cc810ee0f2dd3.jpg