شعر کردی با معنی فارسی

[معمار حانیه]

شێعر تازەیگ لە بروومەند نەجەفی
وه خەیاڵم نم ناز وارانی, یا نەرمەوای وەخت وەهار
بەشم وە ت تەش بەرق بی و وەھارم سایەقەی شەوار
وه ئاگرمان چوه مەنیه؟ کەمێ مژ بێ نزه و بی
پف که وه ئەو دەم تەنگه,هاتو گیانی هاته جی
حاڵم حاڵ ژنێگه هەرچێ مەزای هەر دت مەزای
بەو ک تنی ئەو دته, پیا وه ئەزەڵ کەفته پای
مردن مەگەر هن جەسەس؟ دڵ ک بشکێ مردێیه
هزار دەفه مەمرم و,عشقد وه دڵم نەچێیه
من و ت هەردمان سەنگیم, ت دڵد و م پا بەنید
هەڵپەڕگه نام ترمه, وه هەر سازێ ک ت ژەنید
پاخوای خەڕێ بگرنه سەرم,ئەڕای دڵ بێ‌عارمه
ئەو م وه یایەو بردیە, م هێمای یار یارمه





———-ترجمە فارسی:

گمان می کردم تو نم نم بارانی,یا چون نسیم بهارانی

سهم من اما ز تو رعد و برق شد و هوای خوش بهاری, سردی شبهای زمستانی گشت
چه مانده ست ز عشق ما؟ کمی زغال نیمه جان
با دهان تنگ خودت بر این پیکر نیمه جان بدم شاید که دوباره حیات یافت
حال من چون حال زنی است که مدام دختر می زاید
بیا که تو آن دختری هستی که مرد در ازل بر پایش سجده کرد

مرگ مگر تنها جسمانیست؟دل آدمی که بشکند مرده ست
من هزار بار مرده م و اما هنوز عشق تو را در دل دارم
من و تو هر دو سنگی هستیم,اما دل تو ز سنگ است و فاداری من به تو سنگ
رقص و پایکوبی نام دیگر من است چون به هر ساز که تو نواختی رقصیدم
مرا به خاک و گل بگیرید بخاطر دل بی عار و ننگ من
چرا که او مرا ز یاد برده ست و من هنوز “یار یار” می گویم

[سکوت شب]

زور جوان بو