zoh_reh
7th January 2015, 02:38 PM
همسرم پرحرف است و من کم حرفم...
پرسش:
من كم حرفم و خانمم دوست داره با من زیاد حرف بزنه و همش زمانی كه خونه هستیم میگه حوصلم سر میره البته خودش كلا پرحرف هستش منم خسته میشم و كم حوصله و حرفام زود تموم میشه بعدش ساكت میشم میگه چرا تو فكری یا نكنه منو دوست نداری و شروع میكنه به بهانه گیری كه خسته شدم از زندگی و غر زدن ... چیكار كنم؟
پاسخ:
همانطور که گفته اید شما کم حرف هستید و موضوعی برای صحبت کردن پیدا نمی کنید.
برای اینکه همسرتان احساس نکند به ایشان بی توجه هستید باید بتوانید شنونده خوبی باشید.
احتمالا همسرتان هم از نظر کلامی و هم غیر کلامی توجهی از شما نمی بینند.
شنونده خوب بودن به معنای شنونده فعال بودن است و با گوش کردن عادی که منفعلانه است، فرق دارد.
شنونده فعال باید این کارها را انجام دهد:
1. برقراری تماس چشمی حین گوش کردن به حرفهای طرف مقابل
2. توجه به صحبت های طرف مقابل و انعکاس این صحبت ها همراه با احساس طرف مقابل به طور خلاصه به همسرتان.
مثلا وقتی همسرتان با شور و شوق در مورد مهمانی لذت بخشی که رفته صحبت می کند، باید بگویید: چه خوب که بهت خوش گذشته. تونستی اونجا کسانی رو ببینی که خیلی وقته ندیده بودی و الان خوشحالی.
3. وقتی که خلاصه ای از حرفهای گوینده را به او انعکاس دادید و بیان کردید، میزان درستی گفته خودتان را بررسی کنید.
مثلا در مثال بالا: می بینم از اینکه رفتی مهمونی، بهت خوش گذشته، درست میگم؟ یا درسته؟ این قسمت مخصوصا در حل تعارض نقش عمده ای دارد، زیرا در اکثر موارد ما برداشتهای متفاوتی از حرفهای گوینده داریم.
4. وقتی همسرتان صحبت می کند و شما گوش می دهید، بعد از چند دقیقه وقتی احساس خستگی کردید، سعی کنید بدون اینکه حس قطع شدن حرفهایشان را به ایشان بدهید، حرفهایشان را خلاصه کرده و انعکاس بدهید. در این صورت ایشان احساس خواهند کرد دارید به حرفهایشان گوش می دهید و شما نیز کمتر احساس خستگی خواهید کرد.
5. در انجام هر کدام از این موارد از زبان بدن (زبان غیر کلامی) خود استفاده کنید. لحن صحبت، تن صدا، حرکت دادن دست و اعضای چهره، و حرکت سر در نشان دادن توجه ما نقشی مهمتر از زبان کلامی برعهده دارند. البته اینکه شما کم حرفی خود را دلیل بر بهانه گیری ایشان می دانید، می تواند تا حدی درست باشد اما کاملا درست نیست.
ممکن است همسرتان از موضوعی ناراحت بوده و بارها به زبان آورده اند اما شما به دلیل اینکه به این سبک حرف زدن ایشان عادت کرده اید، متوجه شکایت هایشان نشده اید و این باعث شده به قول شما غر بزنند.
همانطور که برای زنده ماندن و رفع نیازهایمان تلاش می کنیم برای لذت بردن از زندگی مشترک نیز باید تلاش کرد. اگر فکر کنید این مساله قابل حل نیست، همیشه چیزی در ذهن شما وجود خواهد داشت که به طور پنهان بر رابطه شما اثر خواهد گذاشت. بنابراین بیشتر به فکر شبیه شدن به یکدیگر باشید تا تمرکز بر تفاوتها و در این جهت تلاش کنید. در زمینه مهارتهای ارتباط با همسر کتابهایی را مطالعه کنید.
موفق باشید.
تبیان (http://www.tebyan.net/newindex.aspx?pid=78685&consultationID=1191734)
پرسش:
من كم حرفم و خانمم دوست داره با من زیاد حرف بزنه و همش زمانی كه خونه هستیم میگه حوصلم سر میره البته خودش كلا پرحرف هستش منم خسته میشم و كم حوصله و حرفام زود تموم میشه بعدش ساكت میشم میگه چرا تو فكری یا نكنه منو دوست نداری و شروع میكنه به بهانه گیری كه خسته شدم از زندگی و غر زدن ... چیكار كنم؟
پاسخ:
همانطور که گفته اید شما کم حرف هستید و موضوعی برای صحبت کردن پیدا نمی کنید.
برای اینکه همسرتان احساس نکند به ایشان بی توجه هستید باید بتوانید شنونده خوبی باشید.
احتمالا همسرتان هم از نظر کلامی و هم غیر کلامی توجهی از شما نمی بینند.
شنونده خوب بودن به معنای شنونده فعال بودن است و با گوش کردن عادی که منفعلانه است، فرق دارد.
شنونده فعال باید این کارها را انجام دهد:
1. برقراری تماس چشمی حین گوش کردن به حرفهای طرف مقابل
2. توجه به صحبت های طرف مقابل و انعکاس این صحبت ها همراه با احساس طرف مقابل به طور خلاصه به همسرتان.
مثلا وقتی همسرتان با شور و شوق در مورد مهمانی لذت بخشی که رفته صحبت می کند، باید بگویید: چه خوب که بهت خوش گذشته. تونستی اونجا کسانی رو ببینی که خیلی وقته ندیده بودی و الان خوشحالی.
3. وقتی که خلاصه ای از حرفهای گوینده را به او انعکاس دادید و بیان کردید، میزان درستی گفته خودتان را بررسی کنید.
مثلا در مثال بالا: می بینم از اینکه رفتی مهمونی، بهت خوش گذشته، درست میگم؟ یا درسته؟ این قسمت مخصوصا در حل تعارض نقش عمده ای دارد، زیرا در اکثر موارد ما برداشتهای متفاوتی از حرفهای گوینده داریم.
4. وقتی همسرتان صحبت می کند و شما گوش می دهید، بعد از چند دقیقه وقتی احساس خستگی کردید، سعی کنید بدون اینکه حس قطع شدن حرفهایشان را به ایشان بدهید، حرفهایشان را خلاصه کرده و انعکاس بدهید. در این صورت ایشان احساس خواهند کرد دارید به حرفهایشان گوش می دهید و شما نیز کمتر احساس خستگی خواهید کرد.
5. در انجام هر کدام از این موارد از زبان بدن (زبان غیر کلامی) خود استفاده کنید. لحن صحبت، تن صدا، حرکت دادن دست و اعضای چهره، و حرکت سر در نشان دادن توجه ما نقشی مهمتر از زبان کلامی برعهده دارند. البته اینکه شما کم حرفی خود را دلیل بر بهانه گیری ایشان می دانید، می تواند تا حدی درست باشد اما کاملا درست نیست.
ممکن است همسرتان از موضوعی ناراحت بوده و بارها به زبان آورده اند اما شما به دلیل اینکه به این سبک حرف زدن ایشان عادت کرده اید، متوجه شکایت هایشان نشده اید و این باعث شده به قول شما غر بزنند.
همانطور که برای زنده ماندن و رفع نیازهایمان تلاش می کنیم برای لذت بردن از زندگی مشترک نیز باید تلاش کرد. اگر فکر کنید این مساله قابل حل نیست، همیشه چیزی در ذهن شما وجود خواهد داشت که به طور پنهان بر رابطه شما اثر خواهد گذاشت. بنابراین بیشتر به فکر شبیه شدن به یکدیگر باشید تا تمرکز بر تفاوتها و در این جهت تلاش کنید. در زمینه مهارتهای ارتباط با همسر کتابهایی را مطالعه کنید.
موفق باشید.
تبیان (http://www.tebyan.net/newindex.aspx?pid=78685&consultationID=1191734)