برای یک انسان واقعی رضایت خدا مهمتر است یا وجود خدا ؟

[مهاجر]

بحث سر بندگی و خدایی است، انسان در سلسله مراتب وصال نظرات متفاوتی دارد ، یک روز برای عبادتی که کرده انتظار این را دارد که همه چیز بر وفق مرادش باشد، یک روز برای طلب حاجتش خدا را عبادت میکند ، فردا شرمنده می شود، وباز دوباره ... این فراز ونشیب ها به این خاطر است که ما اصل خلقت را خوب درک نکرده ایم، راز این بندگی را درک نکرده ایم یا بهتر ٰنمی دانیم که بندة که هستیم . خداوند فرمود ای فرزند آدم تورا خلق کردم برای خودم ودنیا را خلق کردم برای تو و تو را خلق کردم که مرا بشناسی واز این شناخت لذت ببری . ما یک چیز را فراموش کرده ایم و آن رضایت خداست .روزانه می خواهیم، بدون اینکه رضای او را در نظر بگیریم ، فکر میکنیم استغفرالله او فقط ما را برای خودش می خواهد در صورتی که او به ما نیازی ندارد و این افکار پلید به خاطر این است که ما بنده دربند دنیا شده ایم و دنیا ما را برده خود کرده و ارباب ما گشته و دائما به ما سراب نشان می دهد و ما را لجنزارها میکشاند و خلاف خواستة خداوند روزی می شود که ما می بینیم شده ایم نماد آن آیة قرآن مقدس که خسر دنیا ولآخره نه از دنیا حالی بردیم و نه امیدی به آخرت داریم. بله ما بردة خوبی برای دنیای خالی از خدا بودیم و نه بندة خوبی برای خدا.خدایی که فرمود برای مؤمنان که لا خوف علیهم ولا هم یحزنون یعنی هیچ ترس و اندوهی ندارند چون می دانند که خوب خدایی دارند وفقط می ترسند که نکند که خدا را گم کنند واین همان ترس بزرگ است و آنها خدای را در رضای او دنبال می کنند وتنها دلخوشی آنها رضای پروردگارشان است . این دلبستگی از درجة توکل هم بالا تر است زیرا متوکل به دنبال کار میرود وتوکل می کند ولی راضی به رضای حق صبورانه منتظر نشانه های دستور معشوقش می نشیند واز این راه طریق وصال را می پیماید .متوکل دائم از خدا سوال میکند و دچار تشویش و دو دلی است ولی راضی به رضای حق دارای سکونت قلب است وهیچ چرایی به میان نمی آورد چون می داند که لا معبود الی سواک و میداند که به فرمودة قرآن هیچکس همچون او نیست. او دلبسته نیست او وابسته است چون دلبسته کسی است که برای هدفی به کسی دل ببندد ولی وابسته کسی است که می داند بی کس است می داند نادار است می داند عاشق است می داند بهترین چیست. اوج عاشقی را می توان در دعای امام سجاد جستجو کرد که فرمودند خدایا مرا در آتش جهنم بسوزان ولی در آن لحظه از من راضی باش، اوج عاشقی را می توان در کربلا دید آنجا امام حسین علیه سلام در حالی که تمام یاران و فرزندان را از دست داده بودند فرمودند : الهی رضا به قضائکٰ تسلیما لامرک ٰ لا معبود الی سواک و آنجا که حضرت زینب سلام الله علیها بعد شهید شدن برادر فرمودند :خدایا این قربانی را از ما قبول کن...
خدایا هیچکس همچون تو نیست ٰ

سلام خداوند بر شما

اللهم عجل لولیک الفرج...